Alle luide herinneringenxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

flitsen volgzaam één na één voorbij,

schitterend in vergane kleuren.

Causaal verbonden,

hete branden van ‘t geheugen,

elkaar versterkende gedachten,

in een stille beeldendans

der vergeten vrolijkheid.

Vast verankerd

aan één dag,

niets vermoedend

elk de eigen weg gegaan.

Eén zachte blik,

Nooit vervagend knagen,

mijn aandenken slechts

een woordeloos vertrekken.

Niemand zal ooit weten:

Sta je nog steeds te wachten?