Geboren op een eiland, ten tijde dat de bewoners ervan, zichzelf bestempelden als het centrum van de wereld.
Waarom hij geneeskunde en theologie combineerde in zijn studies? Omdat het destijds nog te doen was zeker?
In elk geval, kwam hij op het idee om zelf eens een kijkje te nemen in de wijde wereld.
Om op basis van zijn bevindingen, zijn idee over de gang van zaken op deze bol op lange termijn te ontwikkelen.
Ik kan me voorstellen dat in de chaos van feiten en gegevens die hij had verzameld, er ineens een aha-erlebnis was.
Waarmee de basis van zijn latere evolutie theorie geboren werd. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Integenstelling tot de heren van het Vaticaan die rustig bleven zitten op hun fictief  “eiland” van marmer en bladgoud om hun “leer” over het ontstaan van de aarde te verkondigen. (toen ook al…)
Die door Charles’ theorie met de grond gelijk gemaakt werd.
Het spreekt voor zich dat ze hem dat niet in dank afnamen.
De Romeinse marmerzitters deden er alles aan om een tweede debacle type Galileo Galilei te vermijden.
Door het slijk halen én dood zwijgen waren de beproefde methodes (toen ook al…)

Waar ging het dan over?
Wel, al wat leeft is ontstaan door evolutie.
Elk soort organisme, bij voorkeur levend, heeft zijn eigen eigenschappen.
Niks mis mee toch?
Elk lid van de organisatie bezit een variatie van deze algemene kenmerken eigen aan de organismen waartoe het lid behoort.
Pff moeilijk hé? Wacht:
alle mensen hebben twee ogen, maar sommige hebben blauwe, andere bruine.  
Diezelfde organismen kunnen in de loop van de tijd veranderen doordat natuurlijke selectie plaats vindt.  
En de omgeving beïnvloedt de overlevingskans van een lid van een bepaalde soort.
Moeilijke explicatie om gewoon te zeggen dat,
wie niet meekan, wie zich niet kan aanpassen aan veranderende omstandigheden, uitsterft…
Zij die wel overblijven, zijn de ouders van de nieuwe generatie van deze soort en geven hun genen (en dus hun kenmerken) door…

Als ik dit toepas op wat ik allemaal lees…

Dan word ik daar héél erg stil van.
Charles ook.
Omgekeerd, zou van hem, intussen zéér verwonderlijk zijn…