Soms heb je er geen idee van.
Van wat allemaal in een seconde kan gebeuren.
Het één na het ander, gevolg van iets anders.
In een volgorde, die scenarioschrijvers zelfs niet zouden kunnen bedenken
Deze week was de copy-machine van mn vriend onbedoeld aan het werk.
Aanleiding: ik kwam met nogal veel zwier en zwaai de keet binnen.
Jaja, ik weet het: ik pak nogal veel plaats in als ik ergens binnenkom
Maar das de aard van het beestje.
En zoals ene Helsen Wim zegt: take it or leave it,
like that at home!
Dus , ik kwam binnen
Kan niet anders, want anders stond ik buiten.
In dit geval, werd ik hartelijk uitgenodigd plaats te nemen.
Aan een overvol bureau.
Overvol met plannen, papieren, faxen
Vergezeld met wat je nogal kan vinden op een gecamoufleerde tafel,
die als bureau doorgaat in een veredelde werfkeet.
Om mee aan te zitten op een bureaustoel, met draaiende zitting en zonder armleuningen.
Het gebrek aan armleuningen werd gecompenseerd door wieltjes.
Om op gemakkelijke wijze, door simpele beenbeweging,
van de ene naar de andere kant van je bureau te rollen.
Dat is dan ook wat er gebeurde,
toen ik mij op het puntje van de draaiende zitting,
met nog steeds wat zwier, ging neerzitten.
Enfin, de stoel alleen, ging er op zn wieltjes met aanzienlijke snelheid vandoor.
Waardoor ik dan weer de zwaai van mn leven heb gemaakt:
Even leek ik in zittende houding in gewichtsloze toestand te verkeren
Tot de aantrekkingskracht van moeder aarde,
mij in zn geheel naar de vloer trok.
In een reflex,
in de ijdele hoop de reeds ingezette beweging te stoppen,
greep ik het bureaublad.
Tot mijn ontzetting lagen alle, reeds eerder vermelde documenten, los op een groot plan
Waardoor deze mn neerwaartse beweging als het ware volgden,
eerst een schuivende, daarna in een opwaartse beweging.
Vermoedelijk door combinatie van snelheid en luchtverplaatsing,
als confetti om me heen dwarrelden.
Tegelijkertijd van vaststelling van vallend papier én gekwetst ego,
had de rolstoel intussen met nog steeds aanzienlijke snelheid een staande kapstok bereikt.
Het wankele evenwicht van de overladen hoogbouw-kapstok begaf het,
viel met zn hele lengte op de copy machine,
waarvan de klep(of hoe noemt zon ding?) met een klap toesloeg,
één of ander uitsteeksel van die kapstok een paar knoppen raakte,
het copieren starte,
zowat op het moment dat mn kont de grond raakte
Dat er op dat moment een aardbeving in Japan was,
is dan weer geheel en al toevallig.
|