|
Tekst & tekeningen: Paul Geerts.
Wiske ontvangt een brief uit IJsland: de stripverhalen van Suske en Wiske[1]worden nu ook in dat land uitgegeven en de vrienden worden daarom uitgenodigd in Reykjavik. Ze vliegen vanaf Schiphol met Eagle Air en landen op de nieuwe luchthaven van IJsland waar ze worden opgewacht door een legertje reporters. De vrienden krijgen enkele dagen een vakantiehuisje tot hun beschikking en horen van Tomas Tomasson een legende dat het eerste paar mensen op aarde vele kinderen had. Toen de schepper langskwam wilde hij alle kinderen zien, maar de moeder verborg haar ongewassen zoon. De schepper bepaalde dat alles wat voor hem verborgen is, voor mensen verborgen zal blijven. Tomas laat nog een oud perkament zien met daarop de stamboom vanaf de eerste mensen. 's Nachts wordt de slapende Suske meegenomen door Dotti. Dotti laat een landschap met vreemde kegels zien, als ze driemaal rond een kegel rent verschijnt het elfendorp voor Suske. De moeder van Dotti is ziek en Suske kan haar genezen door haar aan te raken en hij hoort dat de elfen de mensen helpen door hun vee te hoeden. Suske krijgt als dank cadeautjes, gouden pantoffeltjes en een rode bril waardoor hij elfengaven krijgt (zoals het kunnen zien van elfen en trollen en communiceren met dieren). De vrienden gaan de volgende dag naar Reykjavik en Suske ziet een elf, maar deze vlucht weg als Wiske dichtbij komt.
's Nachts ontmoet Suske een sprekende IJslandse pony en ze gaan naar het landschap met de kegels. Suske ontdekt dat het dorp verwoest is en hoort dat trollen schapen gestolen hebben. De bevolking is woedend, verdenkt de elfen van de misdaad en trapt de kegels om, waarmee de elfen verjaagd worden. Suske roept de hulp van zijn vrienden in, geeft ook hen een rode bril en samen beschermen ze de schapen. Ze kunnen echter niet van de trollen winnen, omdat ze net zoals de elfen geen fysieke kracht hebben terwijl ze de rode brillen dragen. Lambik infiltreert als trol en bakt friet omdat hij zijn lammetje niet wil doden. De vrienden verjagen de boze bevolking en tante Sidonia gaat met de elfen naar de havenstad Höfn, om daar met een boot naar een eiland af te reizen. De meeste trollen vinden de friet van Lambik heerlijk, maar een gedeelte blijft achter de vleesetende koning staan.
|
