dag 145-13maart2013 Ben levend opgegeten door de muggen. Weer uren wakker gelegen. Om half 9 staan we op en zijn eitjes gaan kopen. We willen een rustige dag en alles in orde maken voor Uschi komt. Dus nog een hoop was te doen. Net klaar met ontbijt en de afwas als er ne kwiet naar ons komt en vraagt of we met hem willen mee gaan kijken naar een event. Alles zou gratis zijn. Hij zei laten we gewoon plezier maken. Dit zouden de toppers van het wakeboarden zijn.Gratis vervoer heen en terug. Wij mogen dan wat tubing doen en op de boot zitten enzo. Hij zei ook iets van TV wat we ni goed begrepen. We dachten dat de wakeboarders gefilmd werden en ze die op TV uitzonden. Oke goed we hebben toch (niks) te doen wij gaan mee kijken. We maken ons klaar en springen in de jeep met luide muziek. Er is nog 1 kerel die mee gaat. Het word opeens iets duidelijker. Het zijn enkel wij? Het zijn wij dat gefilmd gaan worden. Wij dachten oke als achtergrond met een flits misschien. Dus wij volle leut op de vette tubing 2 verschillende. Man was super tof. Dan moesten we vannalles roepen naar de camera. Dan zijn we naar een party eiland geweest waar nu gelukkig niemand ni was buiten ons. Daar hebben we even in de hangmat gelegen en gezwommen in het zwembad. Dan moesten we terug op de speedboot is ook een echte party boot. Ni groot maar muziek voor een heel sportpaleis. We varen naar een plaats die ni gekend is. Hier mag niemand komen dit mogen we ook tegen niemand zeggen. En zeker niemand mee naar toe nemen. Het water is in heel het meer echt warm maar op deze plaats super warm door de vulkaan en de warmwaterbronnen vlakbij. Hier moesten mijn Liefje en ik dansen op de boot achteraan en de baas van het spel tussen ons. Dit was echt zo fout en echt ni tof. Ze moesten het logo achterop zijn vest hebben. Dan zijn we even naar een restaurant geweest maar ni gegeten enkel een rode wijn gedronken want da moesten we zelf betalen en was veel te duur. Dan kunnen we wel w8en. Hier werd nog een interview afgenomen. Daarna mochten we nog terug op de boot voor meer plezier. Ik heb nog wakeboarding gedaan. De eerste keer lukte het ni zo goed. Maar de 2de X was ik er mee weg en ging het heeeel goed. Zelfs met 1 hand. Ze wilden allemaal is goed lachen met mij. Ze wisten dat ik dit nog nooit gedaan had. Maar dit viel hun tegen, maar ze waren toch super blij voor mij. En mijn Liefje was ape trots op me. Er waren nu nog 3 vrienden van hem mee. Ze waren wel grappig. De malse was echt wa dronken maar leuk. Als een plof sprong hij uit de boot op de tubing plat op zijn buik. Zo bleef hij liggen. De boot vertrek terug en hij kan zich nog net vast houden maar hij ligt op de rand. We zitten met 7 op de tubing. De andere neemt hem en duwt hem dan verder in het water maar hij laat ni los. We hebben gebolderd van het lachen. Tot bij losliet, hij kon ni zwemmen. De boot moest snel terug. Met 2 hebben ze hem erop getrokken als ne walrus. Dit was zo grappig! Als alles achter de rug is en we hebben de zon zien ondergaan op de boot. Keren we terug naar het vaste land. Dan komen we erachter dat dit voor een reclame spot is en wij de hoofdpersonage zijn. Dat was even slikken over 4 uur werd alles al uitgezonden op TV elk uur van de dag. Dus is nu al op TV ook op Youtube en andere dinges te zien. Wat hebben we toch gedaan? Dan springen we achterin de pickup en brengen ons naar een vegetarisch restaurant. We hebben reuze honger,niks meer gegeten sinds deze morgen. We zeggen dag en bedanken hem meermaals voor de geweldige dag. Thuis neem ik een douche en gaan we wat relaxen. We zijn voldaan van deze dag en zullen als blokken in slaap vallen. Hoop dat ik ni teveel ga afzien van men regels deze n8 want die zijn net nu begonnen. HOOOOOOOOOOOOOOOOOOO!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Dag 244-12maart2013 Heb op mijn gemak de groentjes gesneden. Want was weer vroeg op omdat ik ni kon slapen. We eten samen ontbijt en trekken dan naar de gekende crazy market. Hier is alles super goed koop. We weten direct waarom ze dit zo noemen. Hier maken ze ook schoenen. We zien een kindje van 10 jaar aan het werk. Echt zot, maar hij doet het prima. Maar das echt wel hard werk. Ik moet terug denken tot gisteren en dat lukt me nimeer. Ben alles wat ik wou schrijven vergeten. Je ziet zoveel op korte tijd dat je alles niet krijgt opgeslagen. Wat ik wel nog weet is van de arme magere paarden die hier veel te hard moeten werken en veel te lange dagen hebben. Ze beginnen om 6u smorgens en ziet ze nog bezig in de avond om 19a20u heel de dag in de brandende zon zonder eten of drinken. Verschrikkelijk om te zien,en dan doen ze nog ni anders dan met hun zweep slagen. Je hoord echt hoe het op die dunne benderen kletst. Dit ook nog is 7 op 7! Ze zijn de taxi van de stad. Wanneer krijgen ze toch rust? Had een paard zien manken. Er is gewoon niemand die dat ziet, of dit opmerkt. Ik kan wel brullen van woede! We nemen de bus naar Granada dit is ni zoveel verder. Hier wachten we op Uschi!! We hebben geen geduld meer om ze te zien. ZOOOOOOOOOOOOOO tof dat ze ons komt bezoeken!!!!!!!!!!!!!! We reserveren een prive kamer, het lijkt wel op een grote balzaal met een MEEEEEEEEEGA BED voor makkelijk 3 personen. En er staat nog een bed naast. Dan hebben we nog is noedels gemaakt. Man das toch zo goed e. Men teblet werkt terug men Liefje heeft opgezocht op internet. Wat moet ik toch zonder mijn Liefje e, ze weet altijd voor alles een oplossing! Wat is ze toch geweldig! Op de avond maken we het nog gezellig.
Amper 6u geslapen. Nog steeds veel pijn. Men liefje ligt nog in droomland als ik naar de winkel ga. Loop door de straten opzoek. De winkel was nog gesloten. Opent pas om 8u dus nog 20 min wachten. Er is al veel beweging op het plein en er rond. In de winkel kan ik geen melk vinden. Enkel te grote verpakkingen. Dus ik zoek in nog andere straten,niks. Terug thuis hebben ze me buiten gesloten. Ikke maar roepen toen kwam men liefje me redden. De man van de hostel zei,hier op de hoek kan je melk vinden. Ikke terug op de straat. Niks gevonden weer loop ik 5 blokken rond en terug zonder melk. Ik zeg tegen men Liefje er is hier nergens melk te bespeuren. 1 winkel ja maar daar moesten ze de koeien eerst nog melken. Want das pas over een groei uur. Men Liefje de straat op en amper 5 min later is ze terug met melk. De winkel was eerst nog gesloten. Daarom vond ik die ni. Dit heeft dus 1u30 geduurd e! Voor 1 bus melk! Alle na het eten zijn we op een super leuk terrasje iets gaan drinken. Mega hoge stoelen waar je op moest klimmen. Dan zat je aan een rond tafeltje. Kei gezellig. Was zeker 3a4 meter hoog. Dan hebben we de bus genomen om een frisse duik te gaan nemen in een krater. Als we uitstappen zien we het meer. Het lijkt wel aan de andere kant van de wereld onder ons. Zo ver! We moeten eerst een uur naar beneden wandelen denk. En da op men slippers, ni simpel. Ik zeg tegen men Liefje da water kan ni dieper zijn dan een halve meter. Na jaren wandelen komen we aan helemaal over hit. Moet ik eerst voor men Liefje nog poseren , ze weet haar momenten altijd zo goed uit te kiezen e . Ik wil snorkelen maar ik kan net men hand zien in het water. Dus ik spring achterop bij men Liefje die een band gekocht heeft. Zo dobberen we een heeeeeeele tijd en spelen wat in het water. Als we terug willen ben ik blij dat we ni de berg terug op moeten. Als we op de bus aan het w8en zijn komen er 2 mannen bij me staan. Die dan hun uiterste best beginnen doen met muziek te maken. Hij lied mij ook even proberen op een grote triangel. Maar ik bakte er niks van. Ze bleven maar spelen, en de gitaar zo vals en helemaal versleten. Ik moest nogal lachen. Die dachten echt te versieren e. Kusjes gooien met hun ogen van die rare dingen doen. Die ene zo zat als een patat. De andere was sa-va. Ik vroeg aan Julieke da ze ni bij me kwam zitten. Zei kan goed Spaans en kon dan toch iets zeggen tegen hen. Want die vroegen altijd van alles maar Kanne kik da ni e. Het enige wat ik versdtond was men leeftijd en of we grenkos waren. Wil zeggen of we amerikanen zijn. Een groep jongere dat er wa later aankwamen vroegen aan de mannen. Of we grenkos waren. Nee nee riepe ze. Dan waren ze vriendelijk. Ik was toch blij dat de bus er was na een uur wachten. Maar iedereen stapte ook op. Op de bus zaten nog 2 vervelende die op iedereen zaten te roepen. Die wilde ook drugs verkopen op de bus en riepen hardop wat ze hadden. Ook op ons begonnen ze te roepen. Zijn jullie grenkos of wa duitsers?lalalalala. Het is echt ni normaal. Als je Amerikaans ben en je komt hier reizen dat komt ni goed. Duitsers hebben ze ook ni zo graag. Die komen hier de dikke nek uit hangen en de prijzen naar boven jagen. Man was zo blij thuis te zijn. Dat we van armoede aan de overkant snel iets gaan eten zijn. Ja als het donker word roepen ze echt vaak. Door de dag gebeurt da ook wel maar das toch anders. In het restaurant komt er iemand op me af gestormd. Amerika of europa? Ik zeg eurtopa. Das goed zegt hij en steekt zijn duim op. Wa later komt hij terug voorbij en is die super vriendelijk. Echt das hier ni normaal. Wij hebben tot laat nog samen spelletjes gespeeld.
Dag 242-10 maart
Echt geen zin om te schrijven vandaag. Na het droge ontbijt nemen we de bus naar park Cerro Arenal. Dit doen ze normaal met een toer. Maar wij denken het weer alleen te kunnen doen. Ni dus. We worden van de bus gezet op een weg die lijkt opt einde van de wereld. Het lijkt opeens winter. Er is geen leven te bespeuren. Hier staan we dan met heel ons huis op onze rug. Geen water of eten. Enkel mayonaise mostert en ne koek. We vragen de man waar de ingang van het park is. Hij stuurt ons het bos in en een 10 min later geeft hij ons een lift 2 km verder. Dan wandelen we tot we weer een man tegen komen die zegt dat we helemaal terug moeten. We zijn erachter dat we gewoon al in het park zitten. Het is hier wel heel mooi. Eindelijk terug wat groen. De wolken vliegen rond ons en soms wat zever. We zijn een heel eind op de terugweg als een duitser stopt. En ons een lift geeft het park weer uit. Het is ni te doen zonder gids zei hij. Die van da info was een echte trees. We hebben dus maar een bus terug genomen. Dan nemen we maar een bus verder naar Massaya. Dan gaan we eten en vernemen we het vreugdelijke nieuws dat Uschi ons komt bezoeken WOEHOEW ! Super tof ! Ze zal binnen 3 dagen al bij ons zijn! Kijk er naar uit ! MIJN LIEFJE GEEFT ME NOG EEN GOEIE MASSAGE ! Man heb zoveel last van mijn rug en kuit. Nu zal het morgen wel beter zijn.
Dag 141-9maart2013 Verschrikkelijke N8 de muggen hielden mij wakker en het licht lawaai enzo....... . Weer uren wakker gelegen. Om 6u30 was ik wakker. En men Liefje om 7 We zijn gezellig blijven liggen tot 8u30. We zijn langs het info bureau geweest want willen morgen nog een trek doen. Het zou hier wat mooier zijn omdat hier meer regen valt. We lopen de stad meermaals door voor vanalles en nogwa. Ik wil men tablet binnen doen. Maar zou pas woensdag klaar zijn. Zo lang gaan we ni wachten. Dus nu zit ik hier weer in een Internet bureau tegen betaling. DA HAAT IK NU SE ! Stome technologie! Is voor niks goed! We zijn net naar een natuurreservaad geweest. We zaten precies in de ardenne maar dan ni zo mooi. Wa was da voor een saai bos. Maar we hebben ons beweging dan toch gehad voor vandaag. Ja die van de info zei. Een makkelijke toer bijna altijd vlak soms is een beetje stijl. We hebben alleen recht naar boven gewandeld en recht naar beneden. Al een geluk konden we ons vast houden aan de bomen of we waren op 2sec terug beneden. Ik zeg tegen men Liefje het enige vlakke hier is het platvorm van het uitkijkpunt. Da engelke heeft die toer nog nooit zelf gedaan ze. Die overleeft da ni. Sevens gaan we toch is een douche wagen en op jacht naar eten. Want das hier ook een heel avontuur. Het zit ook hier weer vol zwervers. En ze hebben een grote hekel aan amerikanen. Soms denken ze dat wij er ook zijn en schelden ze ons uit. Maar vaak is dit een eerste vraag van waar we komen. Dan leggen we uit dat Belgie in europa ligt en dan gaat het als een vuurtje direct rond. Nee nee dit zijn geen gringoos en dan is iedereen eens zo vriendelijk. Wat een invloed kan een land toch geven. In heel Nicaragua leven meer Duitsers dan hun eigen volk.
Dag 240-8maart2013 Amai mene rug! Ben om 6u30 opgestaan, kon ni meer van de zeer. Maar toch nog goed geslapen. Ik heb rustig ontbeten. Toen is men Liefje ook opgestaan en heb ik op het gemak de tent afgebroken. We zeggen dag tegen de vrouw en de man, en wandelen naar de bus. Staat die grote stoeme kerel toch ook daar zeker. En steekt vrolijk zijn hand op. Eigenlijk vond ik dat goed dat hij ons gezien heeft nu weet hij dat we gratis geslapen hebben. Eens terug in de hostel beslissen we direct verder te gaan. Ik wil deze n8 in een zacht bed slapen. De Toffe Belgen zitten ook nog in de hostel. Zij is armbandjes aan het maken. Ze gaat het ons ook effe leren. Ondertussen zitten er al 5 leerlingen bij haar. Het was echt wel leuk, en nu hebben we eens wat anders om ons bezig te houden op de bus. We trekken nu dus verder naar Madagalpa. We zoeken de goedkoopste hostel, amai das nog harder dan in een tent deze bedden. We vragen een andere kamer en hier staat toch 1 normaal bed. Dus we blijven, wel zonder douche wat het sanitere is ni bepaald proper. Dan zijn we weer eten moeten gaan zoeken. En hebben we nog spelletjes op de kamer gespeeld. Men Liefje is ni goed iets verkeerd gegeten miss. Hier in Nicaragua is het land van de schommelstoelen, super leuk. Maar in heel centraal amerika verkopen ze bij de apotheek allerlij snoep koffie en het zotste SIGARETTEN ??????? Om 20u zijn we gaan slapen.
Dag 239-7maart
Om 7u20 zijn we opgestaan. Lekker eitjes gegeten op ons gemak. En om half 9 de bus genomen naar Canyon Del Somoto. Iedereen zit hier bijna met 2 op de fiets. Ni achterop zoals bij ons maar tussen de benen op de buis. Moet toch pijn doen denk ik dan. Maar ze blijven lachen. Het was 2u rijden. Een vrouw heeft een mis gegeven op de bus. Dan komt ze rond voor geld. Hier doen ze alles op de bus. Ze verkopen zelfs medicatie, zware pillen, en vitamine op de bus,je kan het gekste ni bedenken. Als we toe komen moeten we een gids vinden. We komen bij een huis waar een grote kerel aankomt. Hij geeft ons een hele uitleg over de toer. Als we de prijs vragen wil hij ons het dubbele laten betalen. Ik pak men rugzak en wil doorgaan. Julieke praat met hem en nu opeens is het wel goed. Ik had al direct een slecht gevoel bij hem. Voor mij hoefde die kerel ni meer. Maar Julieke zei hij geeft nu toch de juiste prijs. Dus ale hij geeft ons 1 van zijn gidsen mee. We wandelen een stuk over de asvalt en slaan dan een weggetje in. De gids woont halfweg het weggetje. Een hele lieve man. Hij gaat eerst een andere broek aan trekken. Wij drinken een tasje koffie met zijn vrouw en 3 puppy's. Ze zijn veel te mager en zo bang ocharme. Als we de canyon berijken moeten we al direct het water in. Het is echt wel de moeite. Mega mooie plaatsen. Zwemmen klimmen wandelen en springen van rotsen tot 8 meter hoog. Was echt super tof. Je moest ni springen als je ni wou. Een meisje hadden ze hier is moeten redden met een bootje. Die was van 20 meter gesprongen en op de verkeerde plaats. Ze was gewond en geschaaft van haar poep tot boven haar schouder. Ben dan toch maar ni van zo hoog gesprongen. Want mijn natte sandalen waren heel slipperig en je kon ni tegoei staan op de plaats waar je moet springen. Tussen de hoge kliffen was het soms wel heel kou. De zon kan er dan ni bij. Het laatste stukje is met een bootje. En dan wandelen we terug. Onderweg kom ik de maagerste hond tegen die ik ooit heb gezien. Julieke heeft direct brood gekocht in de winkel. Het maakte me zo boos die hond te zien. Hij zou van een familie zijn. Ik wou hem menemen maar hij wilde ni opgepakt worden. Man zo triestig. Het was een hele mooie trip. We willen aan de rivier kamperen. Maar we moeten terug naar de grote kerel want onze spullen liggen daar. Als we willen vertrekken vraagd hij 4 dollar om daar te slapen. Maar we hadden al een ticket. Ik zeg da kan ni. De gids zei ook dat het gratis was. Julieke wast ook beu. We zijn dan doorgegaan. Langs de weg zat een man die een ruwbouw had gezet. Stond net onder dak. We vragen aan de man of we onze tent mogen plaatsen aan de overkant tussen de bomen aan de velden. Maar da kon ni,we moesten de tent maar in of rond zijn huis zetten. Kei tof, hebben we een kamertje uitgekozen en daar de tent gezet. Super! Op zijn terrasje hebben we gegeten. En al snel zagen we de vrouw van de man naar de buren lopen. Die dan weer op een wip allemaal opeens buiten moesten zijn. Zo toevallig. Maar ze waren heel vriendelijk. Wij waren spelletjes aan het spelen toen ze koffie en 4 hele grote koeken kwamen geven. Kei lief,ze hadden ze zelf gemaakt. Wat later kwamen ze vragen of we ni in hun huis wilde slapen. Maar dat deden we ni. Nu hadden we is een heel huis voor ons alleen! WOEHOEW! Helemaal rond gegeten zijn we gaan slapen.
Dag 238-6maart2013
Verschrikkelijke nacht. 1 mug heeft me uren wakker gehouden,echt uren. Weer vroeg op om de koeien te melken. Das toch zo zalig e. Man die hebben daar een leven! Om 7u moeten we gaan eten,want de bus komt om half 8. Dus nog snel de rugzak maken. Toet toet daar is de bus al. Spijtig een heel snel afscheid. Eigenlijk ni voor mij want hou echt ni van, van afscheid nemen. Opa zit ook met ons op de bus. We hebben zoooooo ver gewandeld naar onze hostel. En hebben dan een uurtje een sjesta gedaan. We waren doodop van de vreselijke nachten. Dan zijn we wel 3X naar de winkel gelopen. Want morgen doen we een trek naar Somoto en blijven daar slapen. Dus we maken nog is koude pasta voor morgen. In onze dorm we zijn met 5 spreken allemaal nederands. 1ne holander. Da gebeurd ook ni rap. Zij is echt wel een toffe waar we heel lang mee gebabeld hebben. Nu ga ik nog een douche nemen voor ik ga slapen. En men rugzak maken.
Dag 237-5maart2013
6u20 uit de veren om de koeien te melken. Super tof! Op de morgen eten we vieze bonen en een ei met nog iets. Dan hebben we stenen op de weg moeten gaan halen met een kruiwagen. Dat was wel een eindje bergop. Ze gaan een huisje bij bouwen. Dus gewoon stenen van de weg rapen en hup je hebt een huis. De Jekson was natuurlijk ook aan het helpen, met zijn radio rond zijn nek gebonden. Wa een grappig zicht. Na een paar uur zei Lucia kom genoeg gewerkt. Nu gaan we planten plukken in de hof voor ons middag en avondmaal. Dan heeft ze wat uitgelegd over wat goed was om het bloed te zuiveren en voor de maag te zuiveren. Voor het hart en voor beten iritaties van beestjes. Was wel intresand. Ook weer nieuwe soorten groenten geleert. Het ene was heel goed voor vegetarise mensen. Het ander leek op een lelie die op land groeide met een knol eraan. Was vanbinnen wit en paars. Moest 10maanden groeien. We zijn nog een wandeling gaan maken naar de bergtop. Onderweg zagen we dat ze hier allemaal water moesten komen halen. Dat ze zelf nog moesten opdraaien van uit de grond. Tof om te zien. Het uitzicht op de berg was mooi. Als we terug zijn gaan we koffie selecteren. Dat zijn grote groene bollen dan worden ze geel en dan rood. De geelrode en rode moeten eruit gedaan worden. Dat gaat in een andere zak en de groene worden ook terug in een andere zak gadaan. En die moet dan weer wat blijven staan. En na ons lekker eten gaan we de rode bollen pellen met een machine. Dus hier moeten we weer draaien. En dan komen er witte bonen uit. De Jekson begint zijn dansmove weer boven te halen. Nog steeds met zijn radio rond zijn nek. En het meeste van het draaien deed hij weer wel. Maar da was ni erg want da was echt zwaar, soms kreeg je ni rondgedraaid met 1 arm. Dan ben ik met men Liefje even naar de kamer geweest. We waren elkander wa aan het plagen en aant rollen vant lachen tot Lucia kwam vragen of alles wel goed was. In elk land komen ze maar vragen of alles goed is met ons,wil dat iets zeggen? Dan zijn we Jakson nog gaan helpen met de koffie te gaan branden. De witte bonen gaan in een tonnetje boven een vuur,daar moet je dus weer met draaien. Maar hij wou weer het meeste doen. We zaten rustig koffie te drinken met de buren toen ik de paniek zag. De bonen stonden bijna in brand. Er was ni veel goeds meer over. Maar de jong had nog zo zijn best gedaan. Het avondmaal was apnormaal lekker. Ze had een zelfgemaakte vegetarise burger gemaakt. Die vrouw kan wa maken met de groenten uit haar tuin, amai. Erna hebben we met Jekson nog wa kaartspelletjes gedaan. Wat later deed ook de opa van 68 mee (die heeft ook geen rimpel en ziet er zo goed en jong uit ni normaal) en nog een meisje die er ook vaak komt. Het was heel gezellig. Dan hebben we weer koffie mogen draaien ieder om de beurd. We hebben geweent van het lachen met Jekson. De hele tijd was hij aan het spelen of hij homo was en tikkerke. Dan begint die nog vollebak te dansen. Howjo het was super. Ben in men bed omgevallen boenk int slaap.
Lekker lang geslapen. We vertrekken pas deze middag naar de familie in sontule in reserva de miraflor. Men Liefje is er 8er gekomen dat ze haar schoenen kwijt is. Dus we moeten eerst nog gaan winkelen. Er is maar 1 winkel waar ze nieuwe schoenen verkopen,en das een eindje wandelen. Nu hebben ze niks in haar maat, en heeft ze snel maar slechte schoenen gekocht die een maat tegroot zijn. Ook zijn we rustig een gratis koffie en thee gaan drinken. Met als gevolg geen tijd meer om middag te eten. Op de bus kent iedereen de fam. waar we naar toe gaan. Lucia staat al op ons te wachten als we toe komen. We worden warm ontvangen,en laat ons direct de hele woonst zien. Ze zegt settel jullie maar rustig, dan lat ik jullie sevens mijn tuin zien. We hebben dan overl op en rond de boerderij gesnuffelt en kennis gemaakt met Jekson. Hij is maagd en ook 30 jaar. Die woont al 8 jaar bij deze fam. maar is ni helemaal normaal maar o zo grappig een leuke kerel. En hij kan best goed werken. Dan hebben we nog een beetje met de kaarten gespeeld. In de late namiddag hebben we de planten water gegeven. En da waren er veel. Moesten steeds met de emmer uit de vijver water scheppen. Lucia is 62 en zo een mooie jonge vrouw geen rimpels en die kan wa verzetten ze. We konden ze amper bij houden. Ik was blij dat het gedaan was, stond helemaal in het zweet. Het avondmaal was super lekker alles kwam vers uit de tuin. Iedereen eet vegetaris bijna altijd. Na het eten hebben we koffie mogen malen ( zwarte bonen pletten ) das best wel zwaar. Alles word met de hand gedaan. Jekson vraagd dat we dit ook willen doen. Dan laat hij eerst zien hoe het werkt en dn mogen wij even en dan hij weer. Hij doet graag alles zelf maar wij moeten er wel steeds bij zijn. Dan hebben we het gezellig gemaakt op onze (eindelijk nog is prive ) kamer Met een kaarsje.
Dag 235-3maart2013
vandaag nemen we de bus naar Estelli. In de voormiddag doen we ni veel dood,buiten onze was. Mijne tablet heeft het begeven. Ik krijg hem ni meer aan de praat. Hier zit ik dan net 2 maand weg. Ik heb ook is iets gekocht. Kan er niks mee doen. Al een geluk heeft men liefje een GSM van Seppe mogen lenen voor op rijs. Anders kon ik men dagboek niet meer bijhouden. Dank u Seppe! Toch moeten we ons op het laatste moment weer heel hard spoeien,en bijna lopen naar de bus. We moeten er 20min opvoorhand zijn. En vertrekt om 13u. Dus opeens geen tijd meer om te eten. Wij maar wachten,uiteindelijk is ze pas vertrokken om 14u25. We hadden het moete weten e. De busrit duurd weer uren. Ik zit in het midden tussen 2 zweetbillen,ni tof! In een iets wat op een bushalte trekt nemen we een taxi naar de duurste hostel van heel ons verlof denk. 7 dollar per n8 en ze hebben hier niks. Echt triestig! Ik scheur open van de honger. Eindelijk nog eens vegetaris vlees gevonden. Dan zijn we bij een informatie bureau geweest waar we een familie uitgekozen hebben om een paar dagen naar toe te gaan. Daar kunnen we op de boedrerij zoveel helpen als we willen. Koeien melken, groente planten en plukken enzo verder. Ook met paard rijden en de vrouw maakt geneesmiddellen van al wat in hun tuin groeit. Ben is benieuwt. Om 10u gaan we slapen. Tot over een paar dagen.
