26-07-2013 om 21:26 geschreven door Lien  

Jaja, het is weer zover: er staat iets nieuws op de blog…

20 juni: tobi maakt een uitstap met school: eerst met de bus van Minseln naar Adelhausen en nadien van Adelhausen te voet naar Eichsel en dan verder naar Minseln. In totaal stappen de kinderen zo’n 6 km. De benen waren zeer moe nadien…

20 juni: ladies night: etentje met de vriendinnen, terwijl de mannen op de kinderen letten. De rollen mogen ook eens omgedraaid zijn, niet? Het eten was lekker, maar bijzaak. Er werd vrolijk getetterd.

24-25 juni: ‘Waldwoche’: de kinderen moeten elke ochtend in het bos afgezet worden en daar ’s middags weer afgehaald worden. De juffen hebben in het bos een kamp gemaakt waar ze ’s morgens allemaal samenkomen en van waar ze op tocht vertrekken. Er wordt ’s avonds veel verteld over de vogels en de spinnen uit het bos. Maar ook nu weer: het buitenleven vreet energie…

26 juni: Gert verjaart!! Maar moet die dag extra veel werken… en wij (Magda, de kinderen en ik) vertrekken naar België.  Maar eerst bezoekt Tobi nog zijn nieuwe school (waar hij in september naartoe gaat). Nog nooit heb ik hem zo verlegen gezien: hij heeft de hele tijd achter mijn rug gekropen en niks willen zeggen. Ik vermoed dat hij een beetje geïntimideerd was door de grotere kinderen. In de kindergarten is hij tenslotte bij de grootsten en nu gaat hij bij de kleinsten zijn…

De rit naar België verliep redelijk vlot. Dit keer hadden we wel 2 spannende intermezzo’s: één waarop Tobi zijn deur in het midden van de autostrade open deed (we hadden onze nieuwe auto nog maar 1 week en het kinderslot stond nog niet aan – al bij al een geluk dat het een schuifdeur is). En het 2^e intermezzo was dat waarop Magda de rem vollenbak in trapte, ipv maar heel lichtjes, aangezien ze dacht dat ze de ontkoppeling moest induwen, maar die is er niet, aangezien we met een automaat rijden. Maar zoals gezegd, verliep het voor de rest redelijk goed: overal goed door kunnen rijden, tot we natuurlijk in Brussel kwamen. Hoe zit dat met die R0? Wanneer komt die uitbreiding van de ring er eindelijk? Gelukkig is er nog de afleiding van de vliegtuigen in Zaventem, maar het laatste uur was er voor alle 3 de kinderen toch te veel aan.

Moe arriveerden we dus in Mechelen en moe werd ik ook de volgende ochtend wakker. Want eerst viel Tobi uit zijn bed, maar dat hoorde ik pas toen die al volledig over zijn toeren lag te wenen. En een uur later viel Jelle uit zijn bed en daar werd dan ook Matthias wakker van en een paar uur later was Matthias weer wakker.  Om half 7 was de eerste dan weer wakker, dus veel nachtrust zat er niet in die nacht. Ook de nacht nadien was niet schitterend en stond ik er nog alleen voor, want Gert is pas vrijdag avond naar België gevolgen. Die avond zijn we naar het trouwfeest van Jan en Gitte geweest: heel tof, dus nog eens proficiat en bedankt aan de tortelduifjes! En dan was er zondag ons eigen feest, of dat van Matthias. Ook hiervoor nog eens bedankt aan de organisatoren en iedereen die gekomen is. We hebben er echt van genoten om iedereen nog eens te zien! Na die paar dagen in België waren we dan plots op de hoogte van 7 baby’s die op komst zijn, bij vijf mama’s. De ooievaar was blijkbaar actief in België. Dus ook proficiat aan alle mama’s en papa’s in spe en we duimen extra voor de twee tweelingen die op komst zijn!

Het leukste aan ons bezoek aan België waren de drie dagen aan zee: ’t was  heel ontspannend om langs het water en op het strand te lopen en ook de kinderen genoten volop van de Belgische kust. Daar hadden ze dan ook al heel lang naar uit gekeken, net zoals hun lang verwachte bezoek aan Plopsaland. Dat zullen we vanaf nu toch elk jaar eens moeten inlassen.

6 juli heeft Gert zich nog eens uitgeleefd op Werchter. Het weer zat mee en de muziek was uiteraard goed, dus dat was mooi meegenomen tijdens ons België-bezoek.

De meest gestelde vraag tijdens mijn België verblijf was of ik me een beetje kan bezig houden. Eh, tja, ik kom dikwijls tijd te kort. Blijkbaar zijn er velen vergeten dat een baby in huis veel tijd in beslag neemt: een half uur om zijn warm eten te maken, een half uur om zijn patatten er in te lepelen, een half uur om zijn fruitpap te maken en te geven en dan nog 8 keer per dag een pamper verwisselen,…’s Morgens sta ik er ook altijd alleen voor met de 3 kinderen, dus ben ik van 7 tot 9 bezig om ze aangekleed te krijgen, eten te geven en naar school te brengen en ’s avonds ga ik ze rond 3 u weer halen en zijn er tegenwoordig 4 van de 5 dagen naschoolse activiteiten: 1 keer kine, 2 keer zwemles en 1 keer turnen. Dan zijn we meestal pas tegen half 6 terug en dan is er weer de routine van het avond eten en het slapen gaan. We hebben de afgelopen 5 maand ook 7 keer logés gehad, wat ook extra werk brengt, maar wat we uiteraard zeer leuk vinden. Enfin: vervelen zit er zeker niet in. Vandaar ook dat ik geen tijd heb voor facebook en dat mijn blog dus zo weinig wordt aangevuld.

Maandag 8 juli: terug thuis: een ganse dag gewerkt om alles uit te pakken, te wassen en weer op zijn plaats te leggen en ’s avonds Gert zijn collega’s uit België ontvangen.

Dinsdag 9 juli: nog steeds bijbenen met was en strijk en dan ook nog koken voor de collega’s van Gert.  ’t was heel gezellig, al kon ik niet altijd volgen als het over het werk ging. Al dat jargon en die afkortingen, ’t is geen makkie…

Zaterdag en zondag 13 en 14 juli: we zijn nu al een week terug en ‘t is al een hele week heel warm ( meer dan 30 graden). We zitten een gans weekend met kameraden in het buitenzwembad van Rheinfleden. Er zijn daar 5 baden buiten: 1) met 2 glijbanen voor kinderen, 2) 25 meter bad om baantjes te trekken, 3) 25 meter bad waar vooral kinderen in zitten te spelen en te springen en 3) een nog iets warmer bad, waar vooral aan de kant gehangen wordt/ontspannen wordt en 5) een bad met hele hoge springplanken. Daar rond is heel veel ligweide, een speeltuin, zandbak, tafeltennis, cafetaria,…. Als we er heen gaan, komen we altijd bekenden tegen, wat ook heel leuk is voor de kinderen, die elkaar dan kunnen entertainen.

17 juli: Tobi’s eerste zwemles van dit jaar. Ik vroeg me af hoe ik dat zou doen, gaan zwemmen met drie kinderen en had er wat bang van, maar t viel reuze goed mee: Tobi bij de leraar, Matthias melk gegeven en daarna in zijn buggy naast het water gezet, waar hij even later rustig in slaap viel en ondertussen met Jelle gaan zwemmen. Bij mijn vriendin die 4 kinderen mee had, verliep het ook vlekkeloos. De dag nadien was les nr 2 en de andere mama belde me, want haar jongste was ziek: of ik haar zoon niet kon meenemen? 'ja natuurlijk' zei ik, maar toch had ik weer een beetje bang. Maar ook dan verliep alles weer super vlot: 2 kids bij de leraar, Matthias weer eten gegeven en dan met Matthias en Jelle samen in het bad. Jelle heeft een zwemvest waarmee hij niet onder kan en Matthias heeft zo'n bandje met broekje aan. Bij het afdrogen hebben Tobi en Jelle wel de nodige 'scenes ' vertoond, maar al bij al, zijn er 4 kids in het zwembad geweest en achteraf binnen redelijke termijn droog geraakt :)

20 juli: mijn verjaardag!! De kinderen waren al een week in de ban van mijn verjaardag en hebben denk ik aan iedereen op school verteld dat ik nu 34 ben. Toen we vrijdag ochtend naar school reden, passeerden we een paardenmolen die naar ons dorp werd gereden omdat er  daar zondag een feest zou zijn. De kinderen vonden het fantastisch, dat ze de paardenmolen voor mijn verjaardag al brachten! Ik vroeg hen welke cadeaus in van hen zou krijgen. Van Tobi zou ik een groot blauw cadeau krijgen. Ik vroeg of er ook iets in zou zitten? Hij moest eens nadenken: een trein en sporen. En van Jelle zou ik een kraan en een tankwagen krijgen. Wat heeft een moeder van 34 nog meer nodig?

Het weer was net zoals de voorbije 2 weken schitterend!!  Na een lekker ontbijt, dat mijn 4 mannen verzorgd hadden en een fantastisch middag eten, zijn we voor de verandering nog eens gaan zwemmen. Het was gewoon te warm om iets anders te doen, 30 graden in de schaduw, je zweet zelfs als je geen inspanning doet.

’s Avonds was het fuif op de voetbalplaats in NIedereichsel, waardoor we gezellige achtergrondmuziek hadden op ons terras.

21 juli: nationale feestdag in België en Filip wordt koning. Hij heeft geluk, want dit keer is er per uitzondering geen ‘drasche nationale’. Aangezien het hier weer veel te warm is, kijken we dit keer (ter afwisseling van al dat zwemmen), deze namiddag TV. We vertellen de kinderen over de koning, de koningin en de prinsesjes. Ze kijken gespannen toe en zien het leger ‘ridders’ te paard en zijn onder de indruk van de kanonnen die (op hen) schieten. Jelle vraagt zich af waar de ‘slechte ridders’ zijn en Tobi merkt op dat de karavaan auto’s door het rood rijdt. We zeggen hem dat alleen de koning door het rood mag rijden. Ik zeg de jongens ook dat de beelden gemaakt zijn door een helikopter, die alles vanuit de lucht filmt, maar Jelle ziet de helikopter niet en vraagt zich af waar die dan is.

In Eichsel is het vandaag ook feest, feest voor de 3 Heilige vrouwen die hier jaren geleden tijdens hun doortocht blijven hangen zijn en jammer genoeg ook gestorven zijn. Allez, zo jammer nu ook weer niet, want als gevolg daarvan, was er vandaag een paardenmolen in ons dorp. Veel meer dan dat en een extra mis in de voormiddag was er wel niet te beleven, buiten de traditionele mogelijkheid om ‘kuchen’ (taart) te eten, maar dat kan je hier elke week wel ergens, dus dat is ondertussen al niks speciaal meer.

Matthias: 16 juni at Matthias zijn eerste patatjes, ongeveer 100g. Ondertussen, 1 maand later, eet hij ongeveer 200 g per keer. En sinds 21 juli is er ook fruitpap bijgekomen, een cadeautje voor zijn nationale feestdag J Sinds 10 juli draait hij zich om, maar terug rollen lukt nog niet zo goed, met de nodige frustraties als gevolg… 14 juli is hij voor de eerste keer gaan zwemmen. Sinds een tijdje lukt het niet meer om hem in zijn babybadje te wassen. Hij trappelt zo hard met zijn benen, dat al het water er binnen een paar minuten uit is en de badkamer volledig onder water staat. T is net alsof hij denkt dat hij moet waterfietsen.  Zijn broers zijn nog steeds zot van onze kleinste telg. Tobi is altijd heel lief en geeft knuffels en vertelt verhaaltje zoals ‘jij bent mijn beste vriend en als je groot bent gaan we samen spelen’. Jelle hangt altijd de zotte clown uit voor Matthias, waardoor Matthias moet lachen en dat vindt Jelle heel leuk en dan moet Jelle hard lachen en zo houden ze elkaar in de waggel.  Geweldig praktisch voor mij als ze elkaar zo entertainen.

Voila, bij deze was het dus weer EN lang geleden dat er nieuws verscheen EN een lange tekst. Het zei zo…

Vele groeten!!

26-07-2013 om 21:04 geschreven door Lien