19-06-2013 om 12:19 geschreven door Lien  

15 mei: controle van Matthias. Zoals we verwacht hadden is hij iets groter dan de gemiddelde baby van zijn leeftijd. Hij zit met zijn lengte op de P75 (percentiel 75 = 75% van zijn mannelijke leeftijdsgenoten is kleiner, 25% van de jongens is groter). Aangezien hij zo lang is, past hij ondertussen (nu 4,5 maand) al niet meer in zijn buggy-wiegje. Zijn gewicht is ook wat meer dan gemiddeld, ondertussen weegt hij 8 kg . Zijn nek is nog steeds niet zichtbaar. Op zich niet echt een probleem, tenzij als je hem wil wassen. In die nekplooi kruipt altijd wel melk, maar je kan die echt heel moeilijk proper maken, dan moet je echt met je vingers tussen zijn kin en borst prutsen en dat vindt hij heel erg leuk/kittelig.

Ondertussen draagt hij met zijn 4,5 maanden de kleding van baby’s van 9 maand. De broekjes voor 6 maanden spannen te veel aan zijn buik. Zijn buik is nu ook zodanig aangedikt, dat hij bijna alleen blijft zitten, want als hij een klein beetje voorover buigt als hij zit, kan hij met zijn buikje op zijn benen leunen. Hij valt wel nog snel opzij. Voor de rest kan hij ondertussen ook de beestjes vangen die aan zijn speelgoed mat ophangen. Met een trage gecontroleerde beweging functioneren zijn handjes nu al heel goed.  Hij weent nu ook veel minder: enkel als hij moe is of honger heeft. Als hij ’s avonds moe is gaat hij in bed en valt hij daar makkelijk in slaap, we hoeven hem niet meer in slaap te wiegen. Het enige probleem zijn nog de nachtelijke voedingen. Dat zou best eens wat mogen minderen…

18-22 mei: de school van de jongens is 5 dagen gesloten en na 3 weken continu snotteren, zit ik net deze 5 dagen zonder stem. Niet echt ideaal dus. Zeker niet aangezien het dan ook nog eens bijna 5 dagen non stop geregend heeft.  1 van deze dagen ben ik met de jongens naar een binnenspeeltuin gegaan. ’t Eerste wat ze deden was een fietsje uitkiezen, waar ze met hun tweetjes met konden rondtoeren.  Verder was daar een heel hoog speeltuig waar je kon op klauteren, maar ik ging er van uit dat Tobi noch Jelle dat zouden kunnen/doen. Tot ik plots Jelle naar boven zag klimmen. Van ongeveer 5 meter hoog roetsjte hij toen naar beneden. Hij had wel door dat hij zichzelf wat overschat had en heeft het gelukkig niet meer opnieuw gedaan.

27-30 mei: Jelle is ziek en heeft veel koorts. De eerste nacht van zijn ziek-zijn is hij een paar keer wakker geweest en tussendoor was Matthias ook nog wakker. Om half 7 was Matthias dan wakker. Met een zieke Jelle thuis was het echt heel vermoeiend: Jelle sliep als Matthias wakker was en omgekeerd, dus voor mij zat er geen rust in. En als Jelle zijn koortswerend middel werkte, stond zijn tetter niet stil en hield hij alles uit de kast en vroeg hij ‘mama waarom dit’ en ‘mama waarom dat’… Soit, ik was dus heel blij wanneer hij terug naar school kon. Maar de week nadien was Tobi aan de beurt: weer 2 dagen een zieke in huis. Gelukkig dit keer een minder actieve en zat er af en toe nog even rust in voor mij.

30 mei: ‘City Fest’ in Rheinfelden. Het weer is schitterend, dus er zijn heel veel gezinnen die komen genieten van een reeks kermiskraampjes, zoals eendjes vangen en auto’s om op te rijden. Nadat de jongens eendjes gevangen hadden was Tobi heel even aan onze aandacht ontsnapt. Met de drukte daar, waren we hem kwijt. Het heeft ongeveer 20 minuten geduurd vooraleer we hem terug gevonden hadden. Hij was in alle staten, omdat we hem ‘hadden achter gelaten’. En ook bij mij heeft het tot ’s avonds laat geduurd eer ik weer op mijn positieven was.

2 juni: nog een dag met prachtig weer. We rijden naar Herten, waar het vlak is en waar we een lange wandeling maken van een 3-tal uur. Tobi fietst (zonder) en Jelle met zijwieltjes. Jelle zegt ‘ik zie de bergen, dat zijn ‘onze bergen’’. En we zien ook ooievaars die in het veld eten zoeken.

We hadden de kinderen al gezegd dat de ooievaars de baby’s brengen, maar dat klopt niet volgens Tobi, want de baby’s zitten in de buik. Dus: “de ooievaars brengen de baby’s in de buik”. En waar haalt de ooievaar die baby’s dan? Dat weet Jelle: “hij haalt die bij huizen waar er te veel baby’s zijn”. Dus, alle grote gezinnen zijn gewaarschuwd: opgelet voor de ooievaar!!

3 juni: Gert is deze week van wacht en heeft de auto van de wachtdienst: een brandweerauto met zwaailicht en sirene!! Onze jongens zijn uiteraard fan en mogen er elk eens in mee rijden.

4 juni: de overbuurvrouw verjaart. Jelle had voor haar iets geknutseld en de buurvrouw was zo blij dat ze 2 stukken chocolade bovenhaalde. Tobi die niet zoveel zin gehad had om mee te knutselen, ging prompt naar binnen om ook aan de slag te gaan en Jelle ging snel ook weer iets voor haar maken...

Dat Jelle een grote snoeper is en graag muziek hoort, is oud nieuws. De combinatie van de 2 levert wel soms leuke resultaten. Zo heeft hij zijn eigen versie van het liedje ‘chi chi wa chic hi wa chic hi wa wa wa’ en dat gaat als volgt ‘chocola chocola chocola la la’.

De bruine broek van Matthias is volgens Jelle ook een ‘chocolade broek’.

Op weg (naar school) is Tobi vaak bezig met de weg, de wegmarkering, splitsingen, etc. Op een dag zegt hij: ‘mama, hier zijn geen streepjes (stippellijn wegmarkering), dus je moet goed rechts blijven’. Ik zeg: ‘ok, doe ik’. Tobi: “die streepjes zeggen dat je rechts moet blijven’. Jelle: ‘neen Tobi, die streepjes hebben geen mond, die kunnen niks zeggen’.

Tobi een tijd later: ‘hier zijn geen streepjes’. Ik zeg ‘toch wel, maar de auto’s zijn er al te veel over gereden en daarom zie je ze niet meer zo goed’. Tobi ‘dan ga ik die opnieuw schilderen’. Jelle: ‘Ja, als wij groot zijn, gaan wij die opnieuw schilderen’.

Zaterdag 8 juni: het is weer een zonnige dag en er wordt hard in de tuin gewerkt en het feest van zondag wordt voorbereid. Jelle had al lang eens gevraagd om te gaan picknicken, dus heb ik ’s avonds een mand gevuld en hebben we ons op een deken onder onze kersenboom gezet: ’t was echt een heerlijk vakantiegevoel.

Zondag 9 juni: vandaag hebben we wat vrienden gevraagd voor een BBQ. We waren met 10 volwassenen en 15 kinderen en het weer was weeral fantastisch. De sfeer zat er goed in: de kids amuseerden zich in de zandbak, het speelhuisje in de tuin en op de trampoline, en de ouders genoten van elkaars gezelschap. We kwamen er op uit dan een van onze nieuwe vrienden vroeger de babysit was van de overbuurvrouw en dat hij ook onze naaste buren kent. Of: hoe rap je toch via via anderen kan kennen…

Zondag 15 juni: de familie Weemans rijdt naar Zwitserland en komt bij ons middag eten. ’t Was leuk om nog eens samen te zijn, maar ’t was wel een beetje een blitsbezoek, want wij moesten nog naar het schoolfeest.

‘Frülingfest’ (lentefeest, ofwel schoolfeest). De 80 kinderen van de Kindergarten hebben een aantal liedjes, dansjes en optredens ingestudeerd. Het thema was ‘wij zijn allemaal kinderen uit deze wereld’ en er waren verschillende standjes met spelletjes, elke stand kwam overeen met een land. De ouders hadden taarten en ander eten bereid, dat dan op basis van giften kon gekocht worden. De liedjes en dansjes waren echt heel mooi en het was weeral super goed weer, dus het feest was een succes.

Ondertussen is het hier al meer dan een week boven de 25 graden en de laatste 2 en de komende 2 dagen meer dan 30 graden. De rolluiken houden de warmte niet meer buiten en we eten niet meer op het terras omdat het te warm is. Ook in de tuin is het te warm. Maar eind volgende week gaan we naar België, dan zullen we wel wat kunnen afkoelen J

En wie nog eens een mooie omschrijving voor Mc Donalds zoekt: ‘de frietjeswinkel’.

19-06-2013 om 12:17 geschreven door Lien