Het is al weer een dikke twee weken geleden dat ik een update geplaatst heb, dus hoog tijd voor wat nieuwe verhaaltjes! Wat is er zo allemaal gebeurd de voorbije weken?

11-14 Oktober: bezoek aan België. We zouden om half 4 vertrekken, maar wegens een brand bij Degussa werd het 5 uur eer we goed en wel ons zonnig oord konden verlaten. Gert heeft de eerste uren in de auto nog moeten bekomen van de indrukken en stress van die werkdag. In de voormiddag was er al iets mis gegaan en toen hij daarvan melding ging maken bij zijn overste, zag hij rookpluimen opstijgen uit het gebouw dat hij 5 minuten daarvoor had verlaten. Wetende dat er zich nog iemand in dat gebouw bevond toen hij daar weg ging, zijn ze met 2 daarheen gespurt. Balans: gelukkig geen al te groot menselijk leed (buiten een paar mannen die de schrik toch wel goed te pakken hadden), maar wellicht toch een ontslag wegens te grote menselijke fouten. Het feit dat Gert dat ontslag moet aankondigen aan die man, speelt hem een hele tijd door het hoofd terwijl we richting België rijden.

De kinderen ervaren de rit een stuk ontspannender: de DVD spelers komen weer goed van pas en er wordt gretig gegeten van de sandwiches die we meegenomen hebben. Rond half 8 zijn we in een tankstation gestopt om de mannen van pyjama’s en slaapzakken met benen aan te voorzien en kort daarna lagen ze in dromenland.

De drie nachten in België werden eerlijk verdeeld: eentje in Zandhoven, één in Mechelen en één in Vlimmeren. Hoogtepunten waren uiteraard gewoon het weerzien van iedereen: vrienden en familie en natuurlijk het grote feest van Ludo en Mady.

Terwijl de nieuwe burgemeester van Vlimmeren zondag avond zijn overwinning vierde, keerden wij weer ‘huiswaarts’. De vermoeidheid van de voorgaande dagen, gecombineerd met stortregen over bijna het ganse parcours, maakten het een vermoeiend terugrit. We waren blij als we weer in ons huis arriveerden.

15 Oktober: vandaag hadden we voor ’t eerst een babysit in Duitsland. In tegenstelling tot in België is het niet zo dat je de lokale Gezinsbond belt en een paar dagen later een babysit laat komen. Neen: eerst moest ik naar het ‘Familiecentrum’, daar was er een info-voormiddag over babysitters. Mijn gegevens werden genoteerd en nadien heeft die vrouw mij gebeld om te zeggen wie er bij ons kon komen babysitten. Die  babysit moet dan eerst een keer komen terwijl een van de ouders er bij blijft en pas nadien kan de babysitter komen zonder dat je er bent. Onze nieuwe babysitter, Elena, valt reuze goed mee: de kinderen vinden haar super, alleen haar naam is voor hen nogal verwarrend, want het overbuurmeisje heet Alyena en dat lijkt iets te hard op Elena. De jongens spreken nu van grote Alyena en kleine Alyena.

16 Oktober: ik had vandaag mijn eerste Duitse les in het niveau hoger dan het niveau waarin in schrijflessen volg. Ik heb nu dus 3 keer per week Duits: dinsdag en donderdag avond niveau B2 en donderdag ochtend schrijfles. De avondcursus is helemaal anders dan de ochtendcursus: zowel kwa inhoud als kwa publiek. De mensen die aan de avondcursus deelnemen spreken al een heel stuk verstaanbaarder dan die van de schrijfles, de meesten wonen en werken hier al één tot 8 jaar en velen hebben een Duitstalige partner, waardoor ze natuurlijk thuis veel meer Duits horen dan ik. Deze mensen zijn daarom ook zeer verwonderd als ik zeg dat ik hier nog maar pas woon, maar ik zeg er dan altijd bij dat Nederlands en Duits toch eigenlijk hard op elkaar lijkt. Al moet ik toegeven dat het niet motiverend is om huiswerk te maken, als iedereen vind dat je ’t al goed kan. Dan denk ik bij mezelf: ik hoeft thuis niet veel meer te leren en dan kijken we ’s avonds gezellig naar TV Vlaanderen, naar mijn favoriete programma Boer zoekt vrouw. De Duitse versie ‘bauer sucht frau’ is helaas net op hetzelfde ogenblik, anders zou ik ze beiden kunnen zien J

19 oktober: alweer een zonnige dag. Vandaag organiseerde het Familiecentrum een gegidste wandeling voor nieuwkomers, dus was ik uiteraard van de partij. Aangezien ik de enige geïnteresseerde was, kreeg ik een privé toer van 2 uur, langs de mooiste plekjes langs de Rein en in de stad. Ik ontdekte dat er een grot in de buurt is, die je kan bezoeken, een kasteel, een narrenmuseum, enz.

Zaterdag 20 oktober: alweer een mooie zonnige dag waarin we onze tuin onder handen genomen hebben. De kids hebben weer vlijtig meegewerkt met hun kleine kruiwagens en veel te grote handschoenen. We hadden ook nog wat dingen in de lokale doe-het-zelf winkel gaan halen. Toevallig was het daar Herbstfest: de kinderen mochten proberen om een voetbal in een betonmolen te sjotten, maar aangezien al snel duidelijk was dat dat nogal moeilijk was voor de kleinsten, was het ook al goed als ze de bal tussen de poten van de molen kregen. Jelle is daarin geslaagd, Tobi was vooral sterk in fel naar links of fel naar rechts sjotten. Maar dat maakte niet uit, want Jelle kreeg potloden en reflectoren voor 2 kids + een matteke voor zijn mama. Maar wat het allerbelangrijkste van dit Herbstfest was, was dat je ook de winkelwaarde van een winkelkarretje vol producten kon schatten, en voor zo’n dingen ben ik uiteraard van de partij. En, wonder boven wonder: ik heb de tweede prijs gewonnen!! Een korting bon voor die winkel J

Zondag 21 oktober: omdat we zaterdag hard in de tuin gewerkt hadden, zouden we het vandaag kalm aan doen. De zon straalde (24 graden), dus namen we de kinderfietsen om een klein wandelingetje rond de Rein te maken. Volgens de folder zou die wandeling één uur duren. Het fietsen schoot bij de kinderen helaas niet zo goed op, één fiets werd al snel terug richting auto gestuurd en daarna zetten we onze toch verder met 1 fiets en 1 buggy. Uiteindelijk duurde onze tocht drie uur. We hadden wel hier en daar even gestopt om van het mooie zicht te genieten, maar dat we er zo veel extra tijd over zouden doen, hadden we toch niet gedacht. In elk geval: er werd weer veel gegeten ’s avonds. De zon en de beweging vraagt hier toch een hoop extra calorieën (foto’s wandeling langs de Rein: zie bijlage).

Zaterdag 27 oktober: de eerste sneeuw valt ’s morgens en het blijft gelijk een hele dag sneeuwen. We trekken er op uit met onze sneeuwbotten, winterjassen, sjaals en mutsen en merken al gauw dat we toch maar beter ook de sneeuwbroeken hadden aangetrokken. De kinderen genieten zo van de sneeuw dat ze er in rollen en vallen, waardoor hun broeken al vlug nat en koud zijn. Maar na een warm badje en hete chocolade melk waren ze snel weer opgewarmd. We blijven het wel vreemd vinden dat er op 1 week tijd zo’n verschil in temperatuur gekomen is: van 24 graden naar 4 graden in de namiddag, op maar 6 dagen tijd, ongelofelijk!

Kids stories

11 Oktober: Bespreking van Tobi zijn eerste schoolmaand. Tobi doet het goed op school, al trekt hij wat veel met Jelle op, waardoor ze onder elkaar veel Nederlands blijven praten. Hier is het immers zo dat de kinderen niet per leeftijd in een klas zitten, maar ze kunnen allemaal kiezen uit een aantal activiteiten, ongeacht de leeftijd zitten ze dan samen in een groepje, die dezelfde activiteit doen.

15 Oktober: Tobi heeft zijn eerste zwemles gehad en daarmee hebben we ook voor ’t eerst het binnenzwembad van Rheinfelden gezien. Zo prachtig, modern en groot als de 3 buitenzwembaden hier zijn, zou ouderwets, klein en koud is het binnenzwembad. Als ik er beeldmateriaal van zou tonen en zou zeggen dat dat in Rusland is, dan gelooft iedereen dat direct. Tobi merkt daar uiteraard niks van, enkel dat het water te koud is (de warmtepomp is er nu al 2 weken stuk). Aangezien de omgeving van het zwembad voor Tobi nieuw was en hij ook de taal van de zwemleraar nog niet helemaal onder de knie heeft, was de afleiding uiteraard groot: hij keek meer rond dan naar wat de leraar voor deed, maar hij had er plezier in en dat was het voornaamste. De lessen daarna nam de aandacht al ietsje toe en hij doet nu goed zijn best om te leren zwemmen, al is het nog altijd een beetje hondjesslag.

23 Oktober: vandaag mag Tobi zijn windvlieger mee naar school: de groten gaan op stap om te vliegeren. Ook op de top van de heuvel vlak bij ons huis zie je vaak vliegers in de lucht.

23 Oktober: Bespreking van Jelle zijn eerste schoolmaand. Net zoals Tobi doet ook Jelle het goed op school. Jelle is wel iets kieskeuriger in eten dan Tobi. Tegenwoordig eet hij alleen nog bananen, als ik ander fruit mee geef naar school, komt dat weer terug. En naar de Duitse school mogen geen enkele koeken meegegeven worden.

Tobitaal: “mama, het terras is het dak van mijn kamer”. Dat is inderdaad zo, maar ik vind het toch altijd opvallend en ‘typisch Tobi’ om zo’n opmerkingen te horen

Tobitaal: “Mama, ich bin so mude”. En nadien in zijn bed: “mama, ben jij ook moe?“ ik zeg ‘ja’. Tobi: “ga dan maar vlug in je bed, ga maar lekker slapen”.

Nog typisch Tobi: Toen we in België waren en van de Kempen richting Antwerpen reden, zei Tobi op de E34 ter hoogte van Wommelgem: ‘mama, als we hier rechtdoor gaan, komen we aan ons ander huis’. Ook nadien toen we ergens reden herkende hij waar we waren.

Nr 3

25 Oktober hebben we een onthaalmoeder bezocht in Minseln. In ons dorp en in de 2 dichts bijliggende dorpen zijn er geen Tagesmutters en in Minseln is er maar één.  Het idee is dat we vanaf september voor een paar dagen per week babyopvang hebben, zodat ik ook nog tijd heb om met de 2 groten apart iets te doen. Tobi zal dan ook naar school gaan en alle dagen om 1u thuis zijn en dan kan ik samen met hem eerst nog wat huiswerk maken en/of hobby’s doen, vooraleer Jelle en de kleinste thuis komen.

29-10-2012 om 15:08 geschreven door Lien