Wat doet een vrouw op de eerste dag van de solden? Shoppen natuurlijk!
M'n mama, m'n zusje en ik naar Leuven. Papa had namelijk een goed idee. Hij ging fietsen ergens in een bos is Heverlee en zou ons afzetten in Leuven en nadien komen oppikken. Wij natuurlijk akkoord.
De opbrengst voor mezelf? Vier blousjes, twee topjes, één pulletje en twee joggingbroeken voor thuis. Niet slecht voor zo één dagje, denk ik dan. Volgende week zaterdag gaan we 'n dagje naar Oostende winkelen, woensdag gaan we nog naar een plaatselijk stadje en waarschijnlijk tussenin nog eens naar een winkelcentrum. En nu zou ik eigenlijk moeten beweren dat wij niet veel winkelen omdat dat ook zo is. Wij gaan tijdens het jaar gewoon weinig winkelen, maar toen we hier thuis thuis de kerstvakantie begonnen nadenken wàt we allemaal nodig hadden. Ik had gevonden dat ik dringend enkele blousjes kon gebruiken, jeansbroeken nodig had (die ga ik in Oostende kopen) en misschien nog een echte pull of zo. Maar dat is niet écht nodig. O ja, een sjaal moet ik ook nog hebben. En eigenlijk zou een paar botjes ook nog handig zijn. Ik kan eigenlijk alles gebruiken.
Morgen de laatste dag van de vakantie. Ik ga de vakantie missen. Het niets-doen, het lang opblijven en laat gaan slapen, het niet werken voor school, het niet opletten. Hét goede leven.
Nu ga ik als dag afsluiter nog op msn zitten, naar de kampioenen kijken en nog een paar 90's platen luisteren!
Om te beginnen: een dolgelukkig en fantastisch nieuwjaar aan iedereen!
Ik heb me gisteren goed geamuseerd. We zijn op de fuif Va. en drie goeie vrienden van haar tegengekomen. Va. is een meisje dat nieuw is op onze school en ze heeft lo met ons. Op één of andere manier zijn we eens beginnen praten en nu klinkt het wel. Fijn.
Nu ben ik youtube aan het afschuimen op zoek achter leuke 90's. Hoe zot kan je zijn? Héél zot. Maar ik heb vanavond een 90's moment, dus ik moet dringend dé kleppers van die jaren zoeken. Maar zeg nu zelf, wié appreciert nu geen plaat zoals "Rhythm is a dancer"? Welke cultuurbarbaar kan die plaat niet afluisteren? Kom maar op als je durft!
Enkele dagen geleden heb ik ontdekt dat bloggen.be een soort gastenboek heeft. Jaja, wat een openbaring. Ik ben helemaal niet het type met de gepimpte blog. Chapeau voor de mensen die dat kunnen, maar ik kan het niet. Dus gaan we voor een standaard-blogje, is ook eens iets anders.
Ik ben net gedoucht en ingepakt om bij Am. te gaan slapen. Ik heb m'n luchtmatras mee, de dikste slaapzak die we hebben, een lekker warme pyjama (inclusief slaapsokkies), kleren voor morgenvroeg, toiletzak, een mini-pompje voor de luchtmatras, een dekbedovertrek, én een kleine attentie voor de mama van Am. Ach ja, steek dat maar op m'n opvoeding. Maar dat mensje gaat wel koken voor ons. Voorgerecht, hoofdgerecht én nagerecht en dat op oudjaarsavond. Dat kan je toch niet zomaar laten gebeuren en als een boer aan tafel schuiven? Dàt vind ik er ook van.
We gaan naar een grote fuif en blijven dan bij Am. slapen (omdat zij dicht in de buurt woont en ik niet). Om kwart voor zes komt Li (m'n ex-beste vriendin) me ophalen en dan rijden we samen naar Am. Dan zullen we wel bijna direct aan tafel gaan en daarna zullen ze waarschijnlijk de badkamer induiken. Een ritueel waar ik nogal sceptisch tegenover sta, ik geloof nogal rotsvast in natuurlijke schoonheid. Als je later naast je lief/man wakker wordt, dan heb je toch ook geen schmink die je mooier maakt? Stel je voor dat hij bij het zien van je gezicht zonder make-up gewoon weg rent. Ik zou dat doen moest 'k een man zijn, maar ja, ik ben geen man. Dus ik weet ook niet hoe mannen denken.
Morgenvroeg staan m'n papa om elf uur aan de deur van Am. om Li. en mezelf op te halen en naar huis te brengen. Dan moet ik haasthaast de douche in en de badkamer vrijmaken en zorgen dat ik tegen één uur er goed uitzie, want dan moet ik naar m'n oma om te gaan eten.
Weer een verwaarloosde dag van de vakantie, maar toch o zo leuk. Ik heb lekker lang in m'n nestje gelegen, een lekker warm en lang douchje genomen en daarna moest ik m'n mama helpen. Gedaan met de fijne dingen. Potimarron snijden en in pakjes doen. Kent iemand potimarron? Dat is een soort pompoen en ik denk me te herinneren dat ik dat ooit nog eens gezegd heb op m'n bloggie. Ofwel heb ik alzheimer. Wat ook een optie is.
Daarna ben ik van pure miserie beginnen lezen in m'n boek van Nederlands. Echt een fijne kerel. We hadden nog zo'n extra examen-inkijkdagje. En we hadden hem twee uur achter elkaar en ineens deelt hij daar 'n klepper van 'n boek uit. 500 volle bladzijden. Een leerkracht van onze school heeft hem geschreven "Allemaal willen we de hemel". Het boek heeft nog prijzen gewonnen. Allemaal goed en wel, maar de eerste maandag van de vakantie krijg ik een mail van de leerkracht Nederlands en wat zag ik? Het boek uit te lezen tegen één februari en een taak over de ontleding van de personages en de tijdsbepalingen in het boek te maken tegen twaalf februari. Dank u!
En weer een nieuwe dag vol nietsen. En genieten van het nietsen. Er is niets waarvan ik zo geniet als van nietsen! I love it.
Ik heb gegeten (wow, goed meisje!), geslapen, tv gekeken en again singstar gespeeld. Over die eerste twee ga 'k het niet hebben, ik spring direct op de tv. Ik heb de laatste drie afleveringen van 'Code 37' gekeken. Ik had ze namelijk opgenomen omdat ik op het uur van het programma liever zat te chatten i.p.v. tv te kijken. En omdat m'n ouders en m'n zusje gezellig naar de vtm kerstparade in Leuven waren, had ik het kot voor me alleen! Yeah! Maar ik heb geen fuif bij daglicht georganiseerd. Ik heb dan maar karaoke gespeeld met mezelf. Gezellig, hoor. En dat coole liedje van Blur gezongen met die woohooo! When I feel heavy metal. Woohooooo! Zalig liedje om te zingen, maar wel laag!
Woensdag ga ik schaatsen en dan donderdag een feestje bouwen. Meer ga ik vandaag niet vertellen, ik blog nog wel voor we in 2010 zijn aanbeland!
Bonjour et bonsoir. Oui oui, c'est mon moment. C'est un moment fantastique. C'est magnifique. C'est VACANCES!
Dat denk 'k ervan, sé. Vandaag heb 'k echt geen reet uitgevoerd. Lekker proper verteld, maar 't is echt zo. Of jawel. Ik ben vanochtend wonderwel nog eens gaan fitnessen. 't Was lang geleden, amai m'n spiertjes. Morgen kan ik waarschijnlijk m'n bed niet uit. Joepie! Ik kijk er al naar uit. Da's altijd fijn. Je ligt in je bed, je wordt wakker en je vraagt jezelf af of je spierpijn gaat hebben. Je beweegt je been en je denkt: yes/shit. Je beweegt je armen en je denkt weer één van die twee. En pas als je jezelf uit bed hijsen (met of zonder spierpijn) voel je hoe erg het écht gesteld is met je ledemaatjes. Jaja, pijnlijke bedoening.
Daarna heb ik pasta gegeten. Maar niet veel, ik had geen honger. Goed voor m'n lijn tijdens de feesten. Ach nee, lijnen daar doe ik niet aan mee. Ik eet té graag chips, chocolade en koekjes! Njam! Dan begon m'n zusje te zagen dat ze singstar wou spelen. En ik, de goede grote zus, zei oké. Dus we speelden singstar, hét spel waar ik geen star in ben. Mààr ik was verrassend goed in de rap van The Peas in het liedje 'Shut up' van 'The Black Eyed Peas'. Voor de rest was het geen hoogvlieger. Enkel 'These Words' van 'Natascha Bedingfield' was nog benoemenswaardig. Alle andere overwinningen waren voor m'n kleine zusje. Nog pijnlijker als die spierpijn.
Zonet heb ik nog gezellig naar de avondcross in Diegem gekeken en ik heb gezien hoe Niels Albert won en hoe Nys opgaf! Nysje toch! Blijven lopen, ook al hangt het kettinkje in het achterwieltje! Je hebt je klassementje verkloot! Stouterik.
Daarstraks, toen m'n mamie en ik m'n zus gingen wegbrengen naar een vriendinnetje waar ze blijft slapen, zijn we nog even binnen gesprongen in de spar. En we stonden aan de beenhouwerij-afdeling en mama begon te zeggen wat ze wou en ik was dat meisje aan het bekijken dat het vlees afsneed en inpakte. En toen vroeg ik me af: Waarom hebben die handschoenen aan? In een gewone slagerij nemen ze het vlees vast, pakken alles is en dan nemen ze het vieze geld aan, stoppen het in hun kassa, zeggen dag en beginnen aan de volgende klant. - Natuurlijk even ter vermelding: In de spar kleven ze er een etiketje op en je betaalt aan de kassa. Maar door het meisje dat in de spar werkte, dacht ik er ineens aan.
Dus, conclusie van de dag.. Wat doe je eraan? Als allereerste gaan klaar staan als je plaatselijke slager open gaat en hopen dat hij nog niet in z'n kassa gesnuffeld heeft? Of in elke slagerij een geldaannemer zetten? Een bediende die geld aanneemt en het in de kassa stopt en eventueel wisselgeld terug geeft? Of allemaal met visa of bankcontact betalen. Of een machine in de slagerijen zetten waarin je geld kan stoppen en die machine geeft dan wisselgeld terug?
Ik ben er niet uit en waarschijnlijk raak 'k er niet uit. Ik ga nu van de pc. Ik ga straks ook op tijd slapen. De beenhouwerij in ons dorp opent namelijk al héél vroeg.
Mn rapport is goed! Yes, yes, yes! New Years Eve, here I come. Ik ben echt blij ermee. Wiskunde en economie zijn zoals verwacht op het randje, maar op het positieve randje. Dus alles ziet er goed uit voor de rest van het jaar, want ik heb me voorgenomen meer te gaan opletten bij economie. Duuuuuuuuuuuuuuuuuuus! Ik kom er wel, dit jaar. Ik hoop er alleszins te komen.
Eergisteren ben ik naar Aalst geweest, naar m'n zieke vriendin. Het was fijn, echt leukjes. Maar het heeft wel enkele gevolgen: - Gevolg 1: M'n zogenaamde beste vriendin is kwaad op mij, - Gevolg 2: Ik heb 'n fantastisch leuk kleedje gekocht voor met kerstavond (waarover seffens meer) en met nieuwjaar. - Gevolg 3: Ik ben nog zotter van haar! (vriendschappelijk natuurlijk)
Ik had enkel wat treinperikelen. Ik had gezocht naar een rechtstreekse trein van Leuven naar Aalst. En ik kom nét op tijd in Leuven aan (de bus had vertraging) en ik zie op het scherm dat die trein is afgeschaft. Daar sta je dan in Leuven, geen idee welke trein te nemen. Was even spijtig, zeg. Ik dus naar het loket, aan 'n vriendelijke NMBS-medewerker gaan ask'en hoe ik het best zo snel mogelijk naar Aalst kon. Hij heeft me de trein richting Oostende doen nemen en in Brussel-Noord over te stappen op een treintje (drie wagons) met als eindstation Aalst. Gelukkig was 's avonds de rechtstreekse trein niét afgeschaft en kon ik snel en makkelijk in één ruk naar Leuven om daar m'n busje back home te nemen. Wat een karwei!
Gisteren dan. Kerstavond gevierd met de familie. Zoals altijd een ongezellige boel met als hoogtepunt het kaarten waarbij ik altijd als vierde man moet fungeren. En we hebben verloren.
Nieuwsflash! Ik heb officieel geen beste vriendin meer. Ze heeft net zonet voor alles verweten. Zielig, onvolwassen en vooral de slechtste vriendin ooit. Nu weet ik waarom ze zeggen dat je best zo weinig mogelijk vrouwelijke vriendinnen hebt, want ze zijn niet te vertrouwen.
Voilaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa! Back in Belgium! Ik ben enkele uren terug van de Hollandse kust waar hooguit vijf centimeter sneeuw lag. Hier is het een ietsiepietsie meer. Amai, begot. Komen we hier op ons terreintje aan en zien we dat alles terug vol ligt. Papa had vrijdagochtend -net voor we vertrokken- ons ganse geleeg (oprit enz. Is dat algemeen Nederlands?) sneeuwvrij gemaakt en nu lag er evenveel als toen. Jeetje toch. Ineens zagen we dat er een rijtje voetstapjes ging naast ons muurtje door richting voordeur. Hé, wie was dat? Wij ook naar binnen en we voelden het onmiddellijk toen we onze living binnenwandelden. Oma was hier geweest om onze verwarming op te zetten. We hadden vrijdag nog zo gezegd dat ze door dit hondenweer niet moest komen met de auto. En ze had geluisterd. Ze was toch lekker te voet gekomen, zeker!
Zoooo. Nù is het officieel vakantie voor mij. Vandaag nog een schooldagje gehad. Twee uur Nederlands en dan twee uur lo. Waarom kom je dan naar school vraag ik me af. Ik heb dus m'n examentje Nederlands mogen inkijken en ik had 61. Valt nog wel mee, hé? Ik heb van m'n economie leerkracht al gehoord dat ik er nét door ben en op aardrijkskunde en geschiedenis zou de ganse klas erdoor zijn. Dat zijn dus al vier vakken waarop ik niet gebuisd zal zijn. En vier vakken dichterbij nieuwjaar, hoewel ik nieuwjaar toch sowieso met St zal vieren, want m'n zogenaamde beste vriendin doet weer zoals ze graag doet. Ze kloot me, ze daagt me uit en ze probeert me jaloers te krijgen. Maar het gaat haar echt niet meer lukken. Even een uitschelding, niemand kent me hier toch. Eigenlijk is ze een slet. Op alle gebied. Ze heeft een lijst ex'en, zo groot, dat ik soms niet eens meer weet wie wie is. Dus ik zit geregeld met m'n mond vol tanden te staren en te denken: "who the hell was da nu weer?" En ze is een slet op vriendschapsgebied. Hoeveel goeie vriendinnen heeft ze al wel niet gehad die nu niet meer willen praten tegen haar? Raar maar waar. Héél veel. En ik? Al mijn oude vriendinnen (van in de lagere school) praten nog héél graag met me.
Ik ga met m'n zieke vriendin afspreken in de vakantie. De 24ste waarschijnlijk. Dagje shoppen in Aalst. Ik zal is opsommen wat ik allemaal wel niet voor haar over heb: Eerst, sta ik vroeg op en ik neem de bus naar Leuven. Daar wacht ik een kwartier en dan zit ik een uur op de trein naar Aalst. Daar zie ik haar, amuseer ik me een dagje en dan kom ik terug. Als ik terug kom, stap ik over in Brussel-Noord, daar moet ik een kwartier wachten (lees: zoeken achter m'n perron), dan naar Leuven en dan waarschijnlijk de bus of de trein terug richting home. Kortom, ik heb drie uur onderweg op één dagje in m'n eentje. En weet je wat? Ik heb het er neig voor over!
Seffens ga'k naar de kerstmarkt in Leuven en daarna m'n opa bezoeken die vandaag een knie operatie heeft gehad en daarom gaan we hem even bezoeken.
Al ooit het gevoel gehad dat je eigenlijk alle redenen had om kwaad te zijn, maar dat andere kwaad op je worden net omdat jij de enige bent met een reden? Wel. Die zogenaamde beste vriendin van me belde weer een keer (nadat ik haar een ganse dag geholpen heb met wiskunde) en ineens vertelt ze me doodleuk dat we niet woensdag maar dinsdag weggaan. En ik, helemaal verbaasd, want ik heb gisteren een halfuur gezocht achter een bus die aansluit op onze trein omdat ik naar m'n ouders in Leuven moet. En ik maar zeggen dat alles oké is en dat het geen probleem is. En dan ben ik effe aan 't denken aan de telefoon hoe het kan dat ik dat niet weet en dan zegt ze: "Ik zal dan maar afleggen, hé." Zo op zo'n toontje van: gij doet ambetant en 't is niet nodig. En ik? Ik heb liefdevol geantwoord: "Ja, doe dat!" En afgelegd. Zagen, man. Zagen dat die kan. Soms krijg ik het er van op m'n systeem. Hoe je het ook draait of keert, de fout zal altijd wel ergens bij mij liggen.
Morgen heb ik wiskunde examen en ik heb schrik. Omdat wiskunde niet m'n vak is en omdat ik absoluut niet mag buizen. Ik zou graag 60 halen en dat is voor wiskunde en voor mij zéér veel. Ik heb nu dus schrik. Veel schrik. Ik doe bijna in m'n broek. En ik vergeet nooit om te overdrijven. Maar dat wist iedereen al wel.
Koekoek! Het is nu ik begin te schrijven half twee en ik ga beginnen met leren. Ik ga Frans leren. Dé allerleukste taal ooit uitgevonden. En hip hip hoera, ze spreken ze natuurlijk weer in onze Belgenlandje. Chance dat ik toch heb, hé. Toen ze besloten mij te droppen in het Nederlands sprekend deel van dit rotweerland.
Ja, 't is echt rotweer de laatste dagen. Zeer fijn als je tijdens je examens de berg (wij wonen op een berg, Oké, er zijn geen bergen in België. Wij wonen op een konijnenheuveltje). Vanaf de bushalte moet ik een kilometer wandelen en natuurlijk Murphy is aanwezig, is die kilometer bergop. Niet overal even steil, maar dan nog. Het put je uit en je weet dat als je thuis komt, je moet beginnen leren. Er zijn vele leukere dingen in een mensenleven. De auto nemen bijvoorbeeld. Vandaag was ik lucky, mama was thuis dus ze kon me beneden komen halen met haar werkmobiel! Daarna zijn we naar het dorp gesjeest (gereden dus) en bij de beenhouder onze voorraad vlees gaan inslaan, bij de krantenwinkel een boekje gaan halen en bij de apotheker nieuwe lenzenvloeistof pour moi. Dan terug naar huis en dan heb ik als tijdsdodende activiteit voor de pizza effe mn woordjes gelezen. Het zijn er veel. Té veel. En té weinig die ik al ooit gezien heb. Damn dus.
Oké, ik ben al tien minuten aan t schrijven en ik heb nog een poot geleerd. Slecht invloed van bloggen.be
Aanklagen wegens obstructie van het studeren! Wedden dat Witse me komt redden? Of nee, waarschijnlijk niet. Want meneer Schouppe heeft commentaar op het feit dat Witse zat achter het stuur zat in de lekker bloederige aflevering van zondag. Njam, zeg. Al dat bloed, met als toppunt de moordenaar van de tong-afgesneden slachtoffers zichzelf even koelbloedig de keel over sneed. Ik krijg er honger van.
Misschien moeten alle makers van series even aan meneer Etienne Schouppe gaan vragen of hun series voldoet aan zijn eisen. Laat die man eens goed zaniken (wat een woord!) en trekt je er niets va aan, meneer de producer van Witse!
OOOOOOOOOOOOOOOOW my dear. Economie was een ramp. Een wandelingetje richting hel. Het vagevuur met glans geslagen. Een grote, enorme aardbevingen met een tsunamie aan slechte punten tot gevolg.
't Was echt zoveel erger als ik me had voorgesteld. Ik dacht dat het nog zou gaan en dat 55 procent wel haalbaar zou zijn, maar nee. Ik hoop echt op 50, maar ik vrees ervoor. De grafieken, daar heb ik domme fouten gemaakt omdat ik gewoonweg de bedoeling van het hele zooitje niet snap en de laatste grote tijdrovende teloefeningen van het tweede deel. Daar heb ik zitten lenen en zitten doen om uit te komen wat moest en de rest heeft niks, nul, nada, nothing geleend. Maar geen rotte cent, hé!
Morgen heb ik........... Godsdienst. Katholieke school + geen wetenschappen = Godsdienst in zn' eentje. En vrijdag heb ik dan een loodzware combinatie, natuurwetenschappen en aardrijkskunde. En wetenschappen? Die hebben enkel aardrijkskunde. I.p.v. Aardrijkskunde met Godsdienst te zetten, een zeer mooie combi en dan natuurwetenschappen op z'n ukkie. Nee, dat doen we toch lekker niet, dan maken we het nog makkelijk voor die gozers van economie! Niet doen, hoor!
Maar ja, shit happens. Zou 'n mooie naam zijn voor 'n blog. Tip?
Bonjour! Ik heb me géwéldig geamuseerd dit weekend. Echt enorm!
Zaterdag heb ik lekker lang uitgeslapen en dan een lekker douchje genomen. Daarna was het al tijd voor economie te leren! Jeeeeeej! Minimumrpijzen en maximumprijzen, taksen en subsidies, milieuvervuiling. En allemaal goed en wel, maar niét als je dat allemaal grafisch moet kunnen voorstellen op een grafiekje waar je daarna nog eens de consumenten- en productensurplus van moet zoeken en moet kunnen zien of je kampt met een verliesdriehoek. Is dit Chinees? Awel, voor mij ook. Om vier uur stond m'n oom voor de deur samen met z'n gezin voor Sinterklaas. Die goede oude man kwam de cadeautjes voor de kindertjes brengen. Hoera! Daarna hophop naar de oma om daar ook de Sint-cadeau'tjes op te gaan halen. Dan hebben we njamnjam kip aan 't spit gegeten en toen hebben oom en opa het beste van zichzelf gegeven op hun laptops. Ze gingen chatten met elkaar en bellen via de msn-belfunctie. Man, géwéldig! Na een tijdje waren ze blijkbaar beu en toen mocht ik de vierde man zijn om te kaarten. Ja, opa, oom en papa en dan zijn de mannen op (op uitzondering van m'n neefje, maar dat mannetje is 8jaar en dus ongeschikt), dus ik ben de enige "vrouw" die het spelletje goed kan, dus ben ik vierde man. En we hebben gewonnen! Yeah!
Vandaag ben ik opgestaan en beginnen leren. Ik heb ondertussen even gestopt om te eten en naar tmf en jim te kijken, maar ze draaide beide zo'n slechte muziek dat ik maar terug ben beginnen leren. Ik ben nu ondertussen twee uur gestopt en ik heb het gevoel dat morgen een enorme ramp dreigt te worden. Enkel bedrijfswetenschappen gaat lukken en dat telt maar voor 10 van de 40 punten mee. Bedrijfs gaat over een ondernemingen opstarten en dat de ideale verkoopshoeveelheid berekenen en schema's opstellen van kosten en omzet en cashflows enz. Best nog te doen als je je oefening afkrijgt.
Eerste examens achter de rug. Geschiedenis ging goed, buiten het eerste blad. Het was de bedoeling dat je alle gebeurtenissen in een kadertje chronologisch ordende. En zeg, ik leer geen jaartallen, behalve dan 1789, de Franse revolutie. En Duits? Een paar foutjes tegen de imperativ en niks ingevuld van de landkennis. Zo'n onduidelijke vragen dan ook.
Ikheb vandaag een kouwelijke dag. Ik heb overal koud. Ik zit nu nog geen meter van de verwarming en toch heb ik een net warm genoeg gevoel en dat komt omdat ik vandaag eerst twintig minuten in de koud stond, wachtend op de bus. Dan moest ik nog debiel beginnen zwaaien omdat de buschauffeur niet van zin was te stoppen. En toen ik dan na een dikke tien minuten van de bus stapte, regende het nog steeds. Ik een kilometer, bergop, te voet. Ik zag er dus lekker natjes uit, ik was bevrozen... Brrr.
Ik ga er eens mee stoppen. Ik ben niet in een schrijfbui. M'n hersens zijn moe. Ik ben moe. Ik ga slapen. Maar zoals altijd, te laat.
Zoals je ziet is de blog hieronder onafgemaakt en nu pas geüpload, maar ik heb hét excuus van de eeuw! Het zijn examens. En morgen heb ik m'n eerste dag examens. Tot dinsdag. Niet aanstaande dinsdag natuurlijk. De dinsdag erachter. En dan de 18de mag ik m'n rapport gaan halen om 09.10. Lekker vroeg omdat m'n oudjes maar weer eens op vakantie gaan. Laatste keer dit jaar, grapt papa dan. Hilarisch, man. Hilarisch. Jep, de aandachtige lezer heeft al gemerkt dat ik een cynische bui heb vandaag. Ik bekijk het leven even met een donkere bril. En onze activiteit voor Nieuwjaar lijkt ook nogal moeilijk te leren. M'n zogenaamde beste vriendin wil graag haar vriendje (waar ze weer aan twijfelt en té veel shit om hier op te noemen) bij haar laten slapen. Ja, echt slapen. Maar ze beseft maar traag dat als ze hem erbij wil leggen, dat ze dan ons bij haar thuis moet leggen. Want mijn mama gaat sowieso zeggen: "no boys en zeker geen boys als ze de liefjes van vriendinnen zijn." En ik kan eigenlijk niet zeggen dat ze ongelijk heeft. En bij Am gaan zeker géén jongens mogen, omdat haar eigen vriendje erbij is. En St? Die is zeker geen optie. Met twee ouders die om elf uur in hun bedje kruipen? Die willen geen meute meisjes leggen die net zijn uitgeweest, laat staan komen halen.
Hmm. Ik ga zodadelijk m'n geschiedenis nog eens herlezen en dan ga ik me rustigjes ontspannen op msn en proberen op tijd te gaan slapen. Ik zal jullie laten meegenieten van wat er zo al geleerd moest worden.
Duits: Nomminativ & Akkusativ, Sterke & zwakke werkwoorden (basiskennis vorig jaar), Vokabular, Redemittels, Imperativ, Personalpronomen, Possessivpronomen, Fragepronomen, ..... Geschiedenis: Amerikaanse revolutie + Franse revolutie (leerplan vorig jaar), het congres van Wenen, de drie grote revolutiegolven, nationalisme, liberalisme, monroedoctrine én als kers op de taart het monsterverbond.
Mààr, hier het goede nieuws. Ik ben goed in geschiedenis.
Hellooo! Gisteren ben ik naar twilight gaan kijken! 'New moon', de tweede boek uit de twilight reeks. Man, ik vond hem goed. En nee, ik ben niet de typische Edward Cullen fan die bij het eerste knoopje van z'n hemd flauwval neigingen begint te vertonen. Jacob, de weerwolf, stond ook veel in zo'n bloot bovenlijf en half de zaal elke keer "ooh". Ben ik nu zo buitengewoon apart of ben zitten die zalen vol filmsterren-liefhebbende kinderen? Hoe kan je nu in godsnaam verliefd worden op 'n filmster? Mama zegt da ik down to earth ben? Al van toen ik klein was, ze vond me toen té down to earth voor een kindje.
De examens komen zo dicht. Ik doe in m'n broek. Nee, eigenlijk niet. Ik ben té relaxed. Ik kan goed leren onder druk en nu is er geen druk. Vorig jaar toen 'k bijna die B voor wetenschappen kreeg (hoewel ik in economie zit)
As you see lukt het me niet om meer te schrijven. Ik ben nu Duits aan het leren en m'n taart/cake/pannekoekachtige voor Frans staat in de oven. Ik heb tussen m'n Duits door m'n tekst voor Frans aan het leren. Zondag ben ik van drie uur tot acht uur bezig geweest met het filmpje voor Frans. Goed gek, hé? Dat dacht ik ook. Maar de eerlijkheid gebied mij te melden dat papa ook geholpen heeft en dat mama niets meer van haar camera kende, zodoende duurde het al drie uur voordat alles van de camera op een videoband stond en tot toen had ik nog niets uitgevreten. Maar al zeg ik het zelf, het resultaat mag er wezen.
Geschichte? Geschiedenis.
Man toch! Ik vind Duits nu niet bepaald een leuke taal. Oké, Frans vindt ik ook geen leuke taal. Alhoewel, het boekje dat tegen morgen (jep, ook tegen morgen!) moet worden uitgelezen viel super goed mee. "Allahou Akbar" ofwel "Allah is groot". Neen, ik leer geen titels als deze uit m'n hoofd, het boekje lag gewoonweg nog naast me en ik heb dan maar even gespiekt. Op school zou ik natuurlijk nooit spieken. Spieken doe je niet. Tenzij je het niet kan en toevallig slimme vriendinnen hebt. Oepsie.
Aschermittwoch? Aswoensdag.
Ja, ik laat jullie 'meegenieten' van de wondermooie Duitse taal waar ik ondertussen nog niets voor gedaan heb! Joepie! Ik ben net terug van de keuken! En m'n Clafoutis zag er verdomd goed uit! Nu enkel nog m'n tekst leren en m'n Duits. Fucking kloteDuits. Sorry, ik liet me even meesleuren met de tsunami van emoties en gedachten in m'n hoofd die dan ook niets te maken hebben met Duits.
Ik wéét het! Ik wéét het! Té lang geleden om goed te zijn, schandalig lang geleden zelfs. Ik durfde amper terug te schrijven, tot ik dacht: "als je nu nog langer wacht, dan is het nog een grotere schande als je eindelijk terug eens een keertje schrijft." Dus, here I am. Back in business. Maar ik had veel schoolwerk. 't Is echt onaangemaan druk op schoolniveau. M'n sociaal leven daarentegen staat op zero. Nul.
Vrijdagavond en ik zit saaisaai 'n ganse avond achter m'n pc. De tv-programmatie heeft al gezegd tegen mij dat er geen wow-film op tv is, dus tv-kijken is géén optie. Ik moet nog 'n Frans boekje lezen? Oké, idee geseponeerd!! Daar ga ik echt niet aan beginnen op een vrijdagavond. Het wordt dus een avondje msn'en en netloggen. Beetje foto's bewerken, beetje bloggen. Beetje van dat alles. En ook een beetje op tijd gaan slapen.
Ik ga nog wat over school vertellen. Ik maak namelijk niets anders mee als dat. Héél de klas is gebuisd op economie. De toets (ja, ik gebruikte het woord 'toets' zoals het hoort!) ging over 3/4 van de examenleerstof. Het wordt dus hard studeren. En economie was net 'n vak waarvoor dat niet nodig was. Beetje lezen en dan na een uurtje ermee stoppen en tachtig halen. Dàt is school!
Yés! Het liefje van Am, waarmee ik nu aan het praten ben op msn, gaat proberen mij 'n gratis versie van photoshop te bezorgen. En aangezien hij zelf al zo'n versie heeft, vermoed ik wel dat het hem zal lukken. Damn, nu vind ik dat Am een héééél leuk liefje heeft! Dus ja.. Daar hoop ik op!
Gozers, ik zal vanaf nu proberen wat meer te schrijven, maar er komt nog een zware week aan en dan zijn de examens er al bijna. En ik heb nog maar twee reeksen. Dus ja, dikke shithoop, hé. Ach ja, allemaal excuses. Ik ga mijn best doen! Beloofd!
Godverdoemme! Ik hààt wiskunde! En ja, ik mag niet vloeken, maar ik kan niet anders. Verdomme. Ken je het gevoel dat de enige uitleg die je krijgt één voorbeeldoefeningetje is? Ken je dat? Als je het niet kent, dan snap je niet wat het is om zo een berg oefeningen te moeten maken. En ze te moeten maken op punten. En die punten zoooo hard nodig te hebben, want het is wiskunde.
Back to reality. Een taak van vier oefeningen, na wat rondbellen ben 'k er in geslaagd drie van de vier oefeningen op te lossen. Dus er is er eentje die onoplosbaar is. We hebben daarnet (am en ik) onze ganse klas bestookt met de vraag of ze nummertje negen (de onvindbare oefening) hadden gevonden. En àlle antwoorden waren negatief. Dus stel dat ze allemaal op evenveel punte gaan, dan heb ik 7.5/10, daar heb ik dik tevreden mee! O ja, heb ik m'n triompf al geverteld? Nee, hé? Awel, ik had 15,5 op 20 op wiskunde. Dat is ongelooflijk veel voor mij. En m'n innerlijke grootsheid steeg nog toen ik hoorde dat ik het hoogste cijfer had van de ganse klas én dat er maar vier kindjes door waren van de 24. Eigenlijk is het een schande dat er maar vier van de 24 in slagen om tien op twintig te halen. Ach ja...
