Er bestaat een grote kams dat de daders gevat zullen worden.
Toen ik gisteren een pakketje wegbracht dat mij uit NL werd meegegeven voor 2 bejaarden in Cta, hield N, een kennis me tegen. "Belgianu', de kans is groot dat de daders worden opgepakt, want A heeft het gezien en heeft de nummerplaat genoteerd. Hij wist niet dat het jou boot was, maar hij heeft ondertussen wel al een verklaring afgelegd bij de politie." A is ook een goede vriend uit de buurt. Gisterenavond heb ik met hem in de buurtbar uitvoerig gepraat. Hij ging met een andere vriend uit vissen en heeft in de buurt waar de motor werd gedemonteerd 20-30 minuten staan wachten. Het was toen 7u30 - 8u00. Toen hij aankwam, schopte 1 van de 3 een zaag in het zand. Ze vroegen hem, wat hij daar kwam zoeken. Hij vond het verdacht en en noteerde de nummerplaat van de auto. Twee van de 3 gezichten kan hij duidelijk herkennen. Toen hij terugkwam, was de motor weg. Hij heeft daarna de politie verwittigd.
Vermoedelijk werd de boot met de trailer in het holst van de nacht naar het strand bij hotel Malibu getrokken en daar achtergelaten. 's Nachts aan een boot werken, zou helemaal verdacht zijn. Bijgevolg zijn de daders (of hun companen) tegen het daglicht teruggekomen om de motor te demonteren. Toen A. ter plaatse kwam lag de motor reeds op de grond. De kabel die met het stuur is verbonden, kon men echter niet doorzagen. Die is half doorgezaagd en nadien gedemonteerd. Dit is een hele klus. Ik weet dit want vorig jaar heb ik er een andere ingestoken.. Dit heeft dus parten gespeeld in de tijd van het demonteren en mogelijk hierdoor is A daardoor getuigen geweest van de diefstal.
Er is een fout geslopen in
ons vorig bericht i.v.m. de Kerstactie Vergeetmijnietje.
Het bankrekeningnummer van SOS ROMÂNIA - Ţarile de Jos is veranderd.
UniCredit Ţiriac Bank - Constanţa beloofde ons de gelden die op het
oude nummer werden gestort over te maken op het nieuwe nummer.
Ondertussen hebben wij kunnen merken dat dit niet in ieder geval is gebeurd.
Vandaar verzoeken wij de personen die het geld terug op hun rekening
hebben gekregen of personen die nog een storting wensen te doen,
hiervoor het nieuwe rekeningnummer te gebruiken. RON - RO43 BACX 0000 0004 2969 8000
EUR - RO16 BACX 0000 0004 2969 8001
BIC-code : BACXROBU
Op naam van : SOS ROMÂNIA - Ţarile de Jos
Adres : str. Pescarilor 61, Bl. FZ 23, Ap. 21, Et. 5 - 900581 Constanţa - ROMÂNIA
Met vermelding : Actie Vergeetmijnietje 2009 (+ eventueel naam)
Hartelijk dank en onze verontschuldigingen voor dit ongemak.
Nu de boot het weer doet,kan de waterpret opnieuw beginnen. Het is zomer en de speeltuigen worden
weer bovengehaald. Twee Belgische vrienden Patrick (Boekarest) en Frederic
(Cluj- Napoca) zijn met hun partners en vrienden in vakantie en komen naar
jaarlijkse gewoonte (soms meerdere keren) naar de Pescărie voor een tochtje en
een bbq. Terwijl ik met mijn vrienden aan tafel zit, vaart mijn zoon met zijn
vrienden uit. Als hij op ongeveer één kilometer van de kant uit richting Mamaia
voorbijvaart, hoor ik een visser, die niet had gezien dat ik aan wal was
gebleven, aan een andere vragen: Şalupă, nu e a noastra ? (Is dat onze boot
niet?). Ze noemen mij wel Belgianu, maar ik ben één van HEN. Een aardig
gevoel!
Na de bbq overhandig ik naar gewoonte het resterende vlees, salade,
brood en drank aan enkele minderbegoeden op de Pescărie. Zo komen dikwijls ook
de ţigani (zigeuners) aan de beurt.
Het is een zigeunerfamilie met maar liefst 5 kinderen (tussen 7 jaar en 4
maanden). Niet alleen hij heeft in de gevangenis van Poarta Albă gezeten, ook
de echtgenote heeft gebromd. Merkwaardig is dat de kinderen helemaal niet op
mekaar lijken. De kleur van de ogen, haartooi en kleur en fysionomie wijken
sterk af. Vandaag geef ik het weinige overschot die er rest aan Ulise.
Hij hielp me bij het uit het water halen van de boot en bij het opruimen nadat
de gasten waren vertrokken. Ulise is een Turk die ook het hele jaar door op de
Pescărie leeft. Ulise is een leuk ventje van rond de 60 jaar, altijd
vriendelijk en behulpzaam, maar hij zit graag, zoals vele van de vissers,
aan de fles. Even later hoor ik lawaai, een ruzie tussen Ulise en Mushi. Beiden
dronken. Ulise beweert nu dat Mishi zijn eten gestolen heeft. Ik breng hen tot
kalmte en stuur ze naar hun barakken. In Ulises barak staat de kom met eten.
Als ik er naar wijs, is hij natuurlijk verlegen.Ulise, morgen geef je die kom proper afgewassen aan me
terug, of je hebt problemen met mij! Ja, ja, Donmul
Belgianu, ik zal het niet vergeten ! De dag nadien, hun roes is uitgeslapen en er wordt weer eens
flink om gelachen.
Terwijl ik onderweg ben, breng ik - zoals beloofd - wat foto's van mijn voortreffelijke reis die ook tal van onaangename persoonlijke onaangenaamheden met zich bracht.
Dag 2 - Maramures
Oude dametjes
Bij de pottenbakker
Typische poort
Klooster
Vrolijke kerkhof - Sapinta
Dag 4 - Krakau en de zoutmijnen van Wieliczka
De Wavel bij mist
De Tempel synogoge
Het Joods kerkhof
De St. Bernardakerk
Zoutmijn in Wieliczka
Stromend zout water
Luster van zoutkristal
Werken in de zoutmijn
Dag 4 - Krakau
Binnenstraten van de oude stad
Binnenstraten van de oude stad
Paleis
De Lakenhalle in renovatie
Souvenirwinkels in de Lakenhalle
De Raadhuistoren
De St. Maria Basiliek
De St. Maria Kerk
Paus Johannes Pulus II kom je overal tegen
Nabij de stadsmuur
De Floriantoren
Bij de Floriantoren
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Er op uit
Ik krijg net telefoon van mijn zoon : vannacht is onze boot Picasso gestolen ! Toen mijn zoon gisterenavond thuiskwam, lag Picasso nog op de trailer op de parking voor de deur. Vanmorgen echter was hij weg. De locale politie heeft Picasso nabij hotel Malibu op het strand teruggevonden, echter zonder de Mercury 60 PK-motor. Momenteel is de politie bezig met een groot onderzoek naar de mogelijkde daders. Vanavond zal ik meer weten.
25 november 2009 werd een bijzondere dag. Voor de eerste maal ontmoet ik mijn 6 jarig achternichtje Chiraz. Toen Chiraz werd geboren, woonde ik reeds in Roemenie en zo is het er nooit van gekomen om haar te ontmoeten. Als ik 's avonds bij mijn nicht toekomt, staat het lieve kind me aan de trap op te wachten met de woorden "Dag Nonkel !" Het wordt een fijne en gezellige avond, waarbij haar vooruitgeschoven verjaardagsgeschenk centraal staat 'Sneeuwwitje en de 7 Dwergen'. De volgende ochtend breng ik haar naar school. Zij is zo fier om met de auto gebracht te worden en straalt langs alle kanten.
Spijtig dat ik haar niet vlugger heb ontmoet. De jaren vliegen ! Het zal in ieder geval geen 6 jaar meer duren voor ik haar terug zie.
Op verzoek van Virgil, maakt Fanace een hangmat. De Lipovean (van Lipoveense afkomst
Russisch gedeelte van de Donaudelta), die geen studie heeft genoten, is een
zeer goede vakman. Hij heeft een hart van goud en als hij iemand kan helpen,
doet hij dat met veel plezier. Natuurlijk is er meestal wel een beloning van
een of ander alcoholische drank aan gekoppeld. Fanace maakt niet alleen zeer
goed fuiken, de Lipovenii (meervoud van Lipovean) zijn gekend voor het knopen
van hangmatten. Virgil levert het touw en Fanace knoop gedurende 2 dagen een
prachtige grote hangmat in mekaar. Deze siert nu op het terras van Virgil en
Gigi doet er een dutje in. Als Gigi me ziet aankomen, roept hij onmiddellijk:
Belgianu, vanavond kom je toch naar de bbq ?. Gigi komt al veel jaren, samen
met zijn echtgenote Aura, op de Pescărie en we ontmoeten iedere keer tijdens
hun vakantie. Het is een ongelooflijk fijn koppel uit Boekarest. Zij verblijven
in een van de blokken achter de Pescărie, maar brengen hun vakantie voor het
overgrote deel bij Virgil door. Op de bbq zijn
ook Carmen met haar echtgenoot Juan, een Spanjaard. Bij Virgil in de barak
tref je alleen mensen met enige standing hoewel deze natuurlijk ook erg uit
de bol kunnen gaan. We beleven er iedere zomer zeer veel gezellige avonden.
Sommigen volgen het wel op,
sturen e-mails of andere berichten om na te gaan war ik zit en wat de
verdere plannen zijn. Ook lezen er velen het prikbord en dit blog. Mijn
internetmogelijkheden waren erg beperkt vooral door de problemen hier
in Belgie. Momenteel heb ik weer even betere internetkansen. Daarom
even dit :
Door omstandigheden kan ik hier niet veel doen. Aan het hoofddoel
waarvoor ik naar Belgie kwam, kan ik zeker tot 15.12 niets doen. Enkel
kan ik geld uitgeven om op hotel te blijven tot die periode om de
geplande nevenactiviteiten te doen. Met mijn omgeving heb ik daarom
overwogen wat de beste oplossing is. Het staat nu vast. Aanstaande maandag of dinsdag vertrek ik terug richting Roemenie.
Eens het licht terug op groen in Belgie, kom ik dan weer (na de feestdagen ?) terug naar hier.
Gelukkig kan ik terugbliken op een mooie reis door Oost Europa (op het blog staan de dagelijkse verslagen - meer foto's volgen snel) en viel het verblijf in Belgie (buiten de grote problemen) en Nederland ook erg mee.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen) Categorie:Er op uit
Allelei omstandigheden hebben ervoor gezorgd dat ik in tijdgebrek ben gekomen en daar door niet dagelijks in staat was wat nieuws over de reis te publiceren. Ook had ik zeer dikwijls geen internet en kon ik de bewerkte foto's niet op het blog plaatsen. Ik ben nu 2 dagen bij Barend en heb ondertussen al e.e.a. kunnen bijbenen. Het blog wordt zo snel mogelijk bijgewerkt en de foto's worden geplaatst. Het duurt allemaal nog wel even want ik heb momenteel geen vaste verblijfplaats. Ik maak ondertussen ook een volledig verslag met foto's (in word) dat later zal worden gepubliceerd. Kort overzicht van de voorbije dagen : Woensdag 11.11 : Bezoek aan het Concentratiekamp Sachsenhauzen en Berlijn Donderdag 12.11 : Bezoek aan Berlijn Vrijdag 13.11 : Bezoek aan Berlijn Zaterdag 14.11 : Afreis richting Belgie en bezoek aan het Concentratiekamp van Bergen Belzen Zondag 15.11 : Aankomst in Belgie en eerste stappen voor de oplossing van de locale problemen Maandag 16.11 : Politie, Milieudienst, geburen, advocaat en Burgemeesterbezoek Dinsdag 17.11 : Afreis naar Nederland met verblijf bij Barend Woensdag 18.11 : Bezoek aan Anne Frank Stichting en Yachtbeurs METS te Amsterdam Donderdag 19.11 : Afreis naar Belgie met bezoek aan JOBE SPORT Europe (mijn leverancier) Ik zit dus mooi op schema, maar verwacht dat ik dit niet zal kunnen blijven volhouden omwille van regels die nu eenmaal moeten worden gevolgd. Ik zie wel hoe het verder verloopt.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 2/5 - (3 Stemmen) Categorie:Er op uit
Dag 11 (zondag 15.11.2009) : Hannover - Willebroek
Na meer dan 3.300 km. kom ik op zondagmorgen 15.11 om 06.05 uur in Willebroek toe.
De Boordcomputer meldt :
Totaal : 3.311,7
Km
Gemiddeld
61 km/uur
Verbruik
179,2 liter
Gemiddeld
verbruik 5,4 liter/100 km
Een mooi resultaat.
Het grote werk en de eigenlijke reden van de overkomst kan van start gaan. Ik bereid het oplossen van persoonlijke problemen voor en mijn bezoek aan Nederland.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Er op uit
Eugen heeft zijn boot eindelijk klaar en vraagt me om samen
met hem en Lugi uit vissen te gaan. Er is stavrizi te vangen en deze lekkere visjes lust ik graag. Lugi is pas gescheiden en komt vaak bij zijn vriend en werkmakker Eugen. Soms brengt hij ook met zijn kleindochtertje
mee, die dan met de andere kinder op de Pescărie speelt. Samen met Lugi speel
ik ook regelmatig het remi-spel. Met drie vrienden trekken we dus op zee. Na
een poosje komt de Poliţia de Frontieră(grenspolitie) aanvaren. Gezien nog niet alle papieren van Eugens boot in orde zijn, maken we ons snel uit de voeten en begeven ons aan wal. Ik heb van bij
Doru Hoţu(Doru de dief) een verlengkabel getrokken om een koelkastje te installeren in mijn barak. Doru
komt op zijn beurt van bij iemand anders aan elektriciteit. Deze heeft echter
geen aarding. Ik heb frisdrank in de koelkast staan en bij terugkomst van het
vissen, heb ik dorst. Nat aan de voeten en de handen wil ik de koelkast openen
en ik elektrocuteer me. Ik heb mijn eigen lichaam in vuur gezien, net als in
een film. Het houdt een poosje aan, en ik blijf helemaal verkrampt tot het
zwart voor mijn ogen werd dan laat de elektriciteit me los en vliegt de
koelkast tegen de grond. 30 Meter verder halen we de stekker uit de
contactdoos. Deze is half weg-gesmolten. Belgianu krijgt een tijdelijke
bijnaam: Curentatule (de ge-elektrocuteerde curent = stroom). Een beetje uit mijn lood geslagen, ga ik
naar huis wat rusten. Een tijdje nadien belt Mircea me op met de melding:
Belgianu, er is storm opgestoken en het anker van uw boot is losgeslagen. Uw
boot is op de oever terechtgekomen en helemaal vol met zand en water!
Met Suspectule kuis ik de boot uit en de schade blijft
beperkt. Een jaar later echter duiken de problemen op. Het binnendringen van
het zout water begint in te werken op kabel en de motor. We herstellen alles,
maar er blijft benzine stromen uit de motor. De hersteller daagt niet op en met
Virgil halen we de motor zelf uit mekaar. Ik ben totaal leek op dit gebied.
Virgil echter klust graag en heeft er wel wat verstand van. Hij vindt een klein
pluisje waardoor een klep blijft openstaan. Alles wordt weer in mekaar gestoken
en de boot doet het nu van de eerste keer.
Dag 10 (zaterdag 14.11.2009) : Berlijn â Bergen Belzen
Op mijn
laatste etape naar Belgie, hou ik ook nog halt in Bergen Belzen.
Buiten
Anne Frank, strierven hier duizenden personen waaronder veel joden.
Het kamp
werd na de oorlog met de grond gelijk gemaakt om tyfus en de luizenplaag uit te
roeien. De massagraven werden gedicht.
Bij de
gedenksteen van Anne en Margot Frank leg ik een roos neer met een persoonlijke
brief :
Bergen-Belzen,
14 november 2009.
Anne,
Was je hier niet bezweken aan
uitputting door de Nazi-mishandelingen, zou je vandaag een oude dame geweest,
een heel stuk ouder dan ik. Toch ben je voor mij die jonge meid gebleven, die
ik uit jou dagboek ken. Jou dagboek, ja ... dit dagboek houdt je jong en
levendig. Wij moeten er over waken dat het levendig blijft en dat zulke gruwels
nooit meer gebeuren.
Ook door jou dagboek sta je symbool
voor miljoenen gesneuvelden door de Holocaust en het Nazisme. Voor jou en voor
hen leg ik dit bloemetje ter nagedachtenis neer aan de gedenksteen van jou en
je zus Margot.
Stan
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Er op uit
Ik trek
naar de Plaz der Luftbrucke. Buiten een monument is het van weinig toeristische
betekenis.
Bij
Liedle wil ik een frisdrank kopen. Aan de ingangsdeur staat een jonge kerel
(zigeunertype) ingetogen en niet opdringerig krantjes te verkopen. Ik vraag hem
Esti Roman ? Antwoord Da, din Suceava. We praten even en bij het weggaan
geef ik hem wat kleingeld en een flesje Cola.
Dan naar
Checkpoint Charlie. Daar waar de controle voor het verlaten van Oost Berlijn
was, met daar achter de ingebeelde Berlijnse Muur.
Via het
Bodemuseum kom ik opnieuw bij de Berliner Dom. Vandaar wandel ik door de
Oost-Berlijnse laan Am den Linden tot bij de Brandenburger Tor, zodat ik die
ook een bij daglicht kan
bekijken.
Bij de
Brandenburger Tor, overhandigt een dame mij een papiertje Ik ben van Bosnie.
Mijn moeder is in het ziekenhuis . Ik geef het briefje terug en loop verder.
Even later hoor ik haar met 4 mensen Roemeens praten. De 4 personen zijn net
toeristen als ik. Zij komen uit Sibiu.
Ik help hen bij het zoeken naar het parlementsgebouw.
Via de
Bundestag (Parlement) kom ik terug bij de Potsdamer Platz voor een gluhwein en
een bratwurst.
Terwil ik
de bratwurst op eet, hoor ik de verkoopster tegen een jonge voor het kraam
zeggen ; Nu sunt multi romani aici ! Ik doe ook met haar een praatje. Ze is
ook uit Sibiu.
Ik trek
terug naar het hotel, maak de bagage klaar voor de volgende dag te vertrekken
en begeef me naar een restaurant in de buurt.
Via de
Charlottenburch begeef ik me naar het prachtige en gygantische Olympisch
Stadion.
Aan de
Hackescher Markt hou ik halt bij een restaurant. Nadien kom ik bij de
Alexanderplatz en bewonder ik de 203 meter hoge Fehrnzehn-toren en de
nabijgelegen Sint Marienkirche en het Rotes Rathaus.
Ik wandel
verder en kom bij de zeer mooie Berliner Dom.
s Avonds
eet ik een pfefersteak in restaurant Pula Grill in de nabijheid van het
hotel.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Er op uit
Vroeg in
de ochtend trek ik naar Sachsenhauzen. Terwijl Hitler in 1936 in Berlijn prokte
op de Olympische Spelen, werd dit concentratiekamp op 35 km ten Noorden van
Berlijn gebouwd. Bij de inkompoort staat het weer Arbeit Macht Frei. Van de
weinig resterende gebouwen wordt gebruik gemaakt om een goed uitgebouwd museum
op te zetten met een filmzaal, tentoonstellingen, het jodenkamp, de afdeling
van de Russen, de plaats waar mensen werden ge-executeerd, alles herinnerend
aan de tijd van toen, mishandelingen, massamoord, Vanuit Sachsenhauzen
vertrok aan het eind van de WOII ook de Dodenmars.
In de
middag vind ik een gezellig hotelletje in het noorden van Berlijn waar ik tot
zaterdagmorgen kan
blijven. Ik parkeer de auto vlak voor de deur. Door de parkeerproblemen en de
drukte in de stad, zal ik de auto daar dan ook laten staan en de stad bezoeken
met de metro.
In de
vooravond, na een dutje, bezoek ik de Potsdamer Platz waar de Kerstmarkt
Winterwelt is. Een gluhwein kan
er wel in. Van daar wandel ik ook naar de Brandenburger Tor.
s
Avonds eet ik in een Vietnamees restaurant.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Er op uit
Via Wadowice - Auschwitz - Wroclav - Berlijn Vroeg in de ochtend vertrek ik vanuit Wieliczka. Tegen 8 uur ben ik de stad uit en neem ik ontbijt. Ik neem er nog even de kaart bij, want ik heb me voorgenomen niet meer verloren te rijden. Op de weg geeft men Wadowice niet aan en ook niet de weg met nr. 96 die ik volgens de kaart en routeplanner zou moeten hebben. Ik rij dus maar rechtdoor. Na enkele km. voel ik dat er wat mis zit. Inderdaad het was weer zover te ver gereden en de weg had een ander nummer. Door de mist, door de regen, geraak ik toch bij Paus Johannes Paulus II. Vandaar naar Auschwitz, idemdito weg 955 is nu weg 28. Ondertussen begin in al aardag wat Pools en gebarentaal te verstaan : - Overal staat er reklame met MEBLE. Dat is een dialect in een bepaalde straak in Vlaanderen voor 'meubelen'. Zit ik hier dan in de streek van de meubelen ? Ja hoor, het klopt meble = meubelen - Als ik de weg vraag zegt iedereen tegen mij "PROSTO". In het roemeens is 'prost' = dommerik. Ze zullen mij zeker dom vinden omdat ik het niet versta en steeds de weg kwijtraak. Neen, prosto = rechtdoor. Met de vraag naar Oswicim, prosto, wat gebaren en wat omleidingen, haal ik rond 10u30 Auschwitz I. Tot mijn grote verbazing is de inkom gratis. De tentoonstelling is netjes georganiseerd. Tevenover vele andere kampen, is van dit kamp veel overgebleven. In de meeste gebouwen herbergt dan ook nog eens een tentoonstelling. Net als ik, schenken de meeste bezoekers aandacht aan de inkompoort met het opschrift "Arbeit macht frei" en de gruwelen van Mengele die zich afspeelden tussen blok 10 en 11. Auchswitz II - Birkenau Plots zie ik na een bocht een treinspoor, een treinspoort dat naar een poort loopt in een groot gebouw. Ik ben er ! Bij het binnenstappen van de poort, zie ik het spoor en het peron, dat ik reeds zo dikwijls zag op TV en video, daar waar duizende mensen uit de trein stapten, onmiddellijk werden gesellecteerd, waarvan voor velen hiet hun laatste uur was geslagen, onmiddellijk de gaskamer in, ... voor anderen volden een uitputtingsweg ... het flits allemaal door mijn hoofd en ik krijg een rilling over het hele lichaam. Herinnerend aan de Nazi-gruwels, loop ik alleen en ingetogen het kamp door. Het wordt stil in mezelf. Hoewel er slechts enkele gebouwen resten, 1 treinwagon, de ruines van de gaskamers en crematoria, de schrikdraad, de indelingen van vakken waar ooit barakken hebben gestaan, ... het herinnert allemaal aan foto's en films die ik ooit heb gezien. Ik wandel eenzaam door het kamp, voortdurend denkend aan de gruwels die zich hier hebben afgespeeld. Al is er weinig bezienswaardig overgebleven en is het bezoek toeristisch niet erg georgansieerd, mijn doel is bereikt ... 'Ik ben in het bedevaarstoord, dat ik al zoveel jaren wilde bezoeken !' Ik zet mijn weg verder richting Wroclaw. Als ik daar toekom is het 16 uur. Te laat om de stad bij daglicht te bezoeken. Ik besluit ineens door te rijden naar Berlijn. Laat op de avond kom ik in Berlijn toe en overnacht er in een hotel aan de rand van de stad.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Er op uit
Gezien mijn verschuiving van de plannen door weeral grijze en regenachtige weer, besluit ik vanuit Wieliczka met de bus het oude stadscentrum van Krakau te bezoeken. Rond 11 uur kom ik in Krakau toe. Daar waar ik gisteren een beetje teleurgesteld was door het weer en de niet zo erg verzorgde stadsrand, is het hartje Krakau gewoonweg schitterend. Vanuit het noord-oosten kom ik aan de Grote Markt. Ik treed eerst de Maria-Baseliek binnen. Het is heel prachtig versierd even later opent men de zuilen van het prachtige altaar. Bij het buitenkomen bewonder ik de ernaast gelegen Maria-kerk, terwijl de 'Hejnal' speelt. De laken halle is echter in renovatie. Ik wandel rond het plein om ook de Raadstoren te bewonderen. Langs de Sint Annakerk trek ik tot aan de Sint Florian-stadspoort om later weer met de minibus naar Wieliczka te trekken. Ik heb hier een internetcafe gevonden om met mijn laptop aan te loggen. Dus wordt de avond hier besteed. Morgen staat het hoogtepunt van 'mijn' reis op het programma een bezoek aan Auschwitz !
Bij de Sint Florian-stadspoort
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen) Categorie:Er op uit
Virgil is naar Bulgarije geweest en heeft er 4 kilogram
afgekookte mosselen gekocht. Hij belt me op en vraagt hoe hij deze kan klaarmaken.
Ik begeef me naar de Pescărie en er komen twee gedachten op om deze klaar te
maken. Ik ga dus inkopen doen. Virgil heeft bezoek in zijn barak, kennissen uit
Rîmnicu Vălcea. Deze komen jaarlijks met een tiental personen en verblijven in
de grote barak van Virgil en Lupu (de
wolf). Er komen regelmatig toeristen in hun barakken, die er in de zomer hun
vakantie doorbrengen. Ik maak de helft van de mosselen in lookboter en de
andere helft in een lichtpikante tomatensaus met fijn gehakte groen-ten.
Iedereen schuift aan tafel, ook de gasten, de buren komen ook proeven. Zo gaat
het op de Pescărie, als er gegeten wordt; wordt alles onder de aanwezigen
verdeeld. Je hoeft dus niet verlegen te zijn om, zonder dat het gevraagd wordt,
mee aan tafel te gaan. Na goed te hebben gegeten, feliciteren allen mij:
Belgianu, je bent een goede kok! Daags nadien doen de gasten van Virgil een bbq. Ik heb net
thuis gegeten, maar als ze mij zien toekomen, roepen ze mij mee aan tafel. Ik
kan niet ontkomen, ze rukken mij als het ware op een stoel en scheppen
onmiddellijk een bord vol.
Ik kon geen verbinding maken via het Wireless internet, dus besloot ik iedere avond een verslag te maken, zodat ik op het moment dat ik kan aanloggen alles snel op mijn blog kan plaatsen.In het hotel kon ik maar 1 nacht verblijven. Na het ontbijt, neem ik nog een koffie om na te denken hoe ik deze zondag zal aanpakken. Ik dacht de stad in te trekken, maar het is erg miezerig en bewolkt weer. Ik bezoek de Wavel, maar mooie foto's maken zit er niet in. Er is te veel mist. Vanop de Wavel zie je niet eens de Wisla-rivier. Ik heb een aantal stadswandelingen bij me en besluit dan maar de Joodse route te kiezen door Kaziemierz. De ene sinagoge na de andere, het ene joods kerkhof na het andere, echt de moeite waard. Door de parkeerproblemen in de stad en het grijze weer, besluit ik naar de zoutmijnen in Wieliczka te trekken. Bij aankomst ontdek ik een gezellig pensionnetje, waar iik voor 2 dagen heb geboekt. Internet is er echter niet. Voor het bezoek hou ik nog even halt bij een restaurant in de buurt van de zoutmijn. Gelukkiig verstaat men hier 'vodca' en we eten wat de pot schaft. Het bezoek een de zoutmijn loont echt de moeite. We dalen via een koker met een 400-tal trappen af tot op 64 meter onder de grond. Hier begint het eigenlijkeke bezoek op niveau 1. We zullen verder afdalen tot niveau 3 (140 meter). Onderweg wordt ons het werkmateriaal getoond dat men bij de mijnontginning door de eeuwen heen heeft gebruikt. Verder zijn er prachtigen zoutsculpturen, ondergrondse kerken, prachtige lusters in zoutkristal. Een lift breng ons terug naar boven. Bij het buitenkomen is het licht aan het regenen. Op mijn weg naar het pension koop ik aan een kraampje wat frisdrank. Ik ontdek onmiddellijk dat de dorpelingen hier meestal geen vreemde talen machtig zijn, maar we redden ons wel, in dit geval met gebaren. 's Avonds zoek ik een restaurantje op in het centrum van Wieliczka. Het menu is beperkt tot Kebab, dus eten we ... Kebab ! Hevige regen bij terugkeer naar het pension. Hopelijk wordt het weer beter morgen. Het TV-toestel beschik over nog geen 10 zenders, allemaal in het Pools, zelfs de tekenfilms. Gelukkig het ik een laptop bij, maar geen internet. Een telefoon met Virgil dan maar en na een vodca vroeg onder de dekens.
Foto : Zoutkristallen luster in de zoutmijn van Wielicska
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen) Categorie:Er op uit
Er is een fout geslopen in
ons vorig bericht i.v.m. de Kerstactie Vergeetmijnietje.
Nu de boot het weer doet,kan de waterpret opnieuw beginnen. Het is zomer en de speeltuigen worden
weer bovengehaald. Twee Belgische vrienden Patrick (Boekarest) en Frederic
(Cluj- Napoca) zijn met hun partners en vrienden in vakantie en komen naar
jaarlijkse gewoonte (soms meerdere keren) naar de Pescărie voor een tochtje en
een bbq. 
Via Wadowice - Auschwitz - Wroclav - Berlijn
Gezien mijn verschuiving van de plannen door weeral grijze en regenachtige weer, besluit ik vanuit Wieliczka met de bus het oude stadscentrum van Krakau te bezoeken. 
Ik kon geen verbinding maken via het Wireless internet, dus besloot ik iedere avond een verslag te maken, zodat ik op het moment dat ik kan aanloggen alles snel op mijn blog kan plaatsen.In het hotel kon ik maar 1 nacht verblijven. Na het ontbijt, neem ik nog een koffie om na te denken hoe ik deze zondag zal aanpakken. Ik dacht de stad in te trekken, maar het is erg miezerig en bewolkt weer.
