Onze wandeling op donderdagochtend belooft een echte schattenjacht te worden.  Althans als wij mogen voortgaan op het programma van de Heritage Open Days van vorig jaar.  Voor het programma van dit jaar is het wel nog even wachten.  Op onze route zijn enkele pareltjes mogelijks opnieuw uitzonderlijk toegankelijk. 

In het historische Elm Hill ligt een stadstuintje verborgen achter ‘The Bear Shop’.  Het tuintje - naar een ontwerp van Gertrude Jekyll - wordt omschreven als  ‘hidden gem’.  

De Anteros Arts Foundation is gevestigd in wat ooit een 16^de eeuws  koopmanshuis was, ooit gebouwd en bewoond door een voormalig  Mayor en Sheriff van Norwich.  Tal van architecturale pareltjes werden pas ontdekt naar aanleiding van recente restauratiewerken.  Indien het mogelijk is, werpen wij minstens een blik op de ‘Courtyard’ met zijn uitzonderlijk raam (mullioned window).

En voor al deze mogelijke buitenkansjes hoeven wij niet eens een omweg te maken.

‘The Herb Garden’, een reconstructie van de kruidentuin van de Benedictijner monniken, kan ook aardige plaatjes opleveren:

http://www.cathedral.org.uk/userfiles/file/Herb%20Garden%20A5%20AW.pdf

De sportiefsten kunnen even verderop tot aan Pull’s Ferry gaan.  Hier was ooit een veerdienst gevestigd.  De pittoreske voormalige waterpoort dateert uit de 15^de eeuw. 

Vergeet vooral uw fototoestel niet!

06-07-2014 om 06:01 geschreven door John  

Het laatste programmaonderdeel voor de reis naar Norfolk van 9 september tot 12 september 2014 is ingevuld. Er was een tijdsblok vrijgelaten om te kunnen inspelen op de Heritage Open Days in Norwich.  Dank zij Lieven Decaluwé, voormalig Schepen voor Cultuur, Feesten en Toerisme van Gent, kwam ik in contact met Michael Loveday, Chief Executive van Norwich HEART (Heritage Economic & Regeneration Trust).  Dit heeft letterlijk deuren geopend voor ons!  HEART is een toonbeeld voor het inzetten van erfgoed als hefboom voor maatschappelijke en economische reconversie.  Door toedoen van HEART kon Norwich als eerste Engelse stad toetreden tot de prestigieuze League of Historical Cities. 

Wij zijn te gast in Dragon Hall, één van de 12 iconische gebouwen van Norwich, betrokken bij het Shaping 24 project in samenwerking met de stad Gent.  Wij worden uitgenodigd op een boekvoorstelling over Tudor Engeland.  Er komen reënsceneringen bij te pas en wij krijgen een welkomstdrankje aangeboden!  Dragon Hall is een gerestaureerd middeleeuws  koopmanshuis, enig in zijn soort.  Aan de draak die verscholen zit in het gebinte heeft het gebouw zijn naam te danken.

Wij proberen nu nog een meet up te organiseren met Michael Loveday.  Een overwegend Gents reisgezelschap zal aldus een informele ontmoeting hebben met de erfgoedverantwoordelijke van partnerstad Norwich. 

03-07-2014 om 07:57 geschreven door John  

In Norfolk treffen wij op veel plaatsen ‘village signs’ aan.  In Aylsham wordt John of Gaunt afgebeeld.  Deze zoon van koning Edward III was hier in de 14^de eeuw Lord of the manor.  Hij ontleent zijn naam aan het feit dat hij in Gent geboren werd.  Zijn vijanden dreven met hem de spot door te beweren dat hij in werkelijkheid de zoon was van een Gentse slager.

09-06-2014 om 16:39 geschreven door John  

Vanuit Norwich verkennen wij een deel van Norfolk.

In Wells-next-the-Sea treffen wij Holkham Hall.  Op weg daarheen rijden wij via Fakenham.  Langs Burnham Market en Hunstanton (uitzicht op the Wash) bereiken wij Sandringham Estate en het nabije King’s Lynn.   Blickling Hall bevindt zich nabij Aylsham. 

Wij zullen dus vooral de landschappen ontdekken van North en West Norfolk en van The Broads.  Wij concentreren dus vooral onze aandacht op het noorden van Norfolk, op big sky country, geprezen in de toeristische brochures voor zijn ‘awe-inspiring vistas’.

Cromer kunnen wij helaas niet aandoen, maar wij vinden hopelijk de kans om te genieten van de overheerlijke Cromer krab, al was het maar op een broodje …

Klik op de afbeelding voor een grotere weergave.

01-06-2014 om 00:00 geschreven door John  

Tijdens de voorbereiding van de reis naar Engeland van 9 tot 12 september 2014 botste ik andermaal op enkele mooie verhalen uit de Britse geschiedenis.  Zo blijkt er een meervoudige band tussen twee plaatsen die wij kortstondig op ons pad treffen.

Op de heenreis houden wij halt in de buurt van Bury St. Edmunds, bekend om zijn abdij-ruïne.  Hier werd koning Edmund begraven.  Edmund werd in de 9de eeuw verslagen door de Denen en volgens de overlevering werd hij gedwongen te verzaken aan zijn christelijk geloof.  Hij weigerde en stierf een marteldood.  Een wolf zou zijn lichaam bewaakt hebben tot het kon worden begraven.

In Hunstanton, waar wij tijdens de reis even halt houden langs de kust, zou Edmund gearriveerd zijn vanuit Duitsland, nadat hij East Anglia geërfd had van zijn adoptievader, de koning van East Anglia.  De Saksische koning staat bekend als Edmund de Martelaar.

Bury St. Edmunds is nog om een andere reden bekend.  Hier kwamen in de 13de eeuw de baronnen van Engeland stiekem samen in de abdijkerk en zwoeren dat ze koning Jan zonder Land zouden dwingen om hun Handvest van Vrijheden, dat later bekend werd als de Magna Carta, goed te keuren.

Sindsdien is Bury St. Edmunds bekend als 'Shrine of the King, cradle of the Law'.

In Hunstanton kunnen wij even een blik werpen op 'The Wash', één van de grootste estuaria van Groot-Brittannië.  Ook volgens de overlevering zou het hier zijn dat pechvogel Jan zonder Land de kroonjuwelen verloren heeft terwijl zijn konvooi verrast werd door het stijgende water.

Alleen al zijn bijnaam doet vermoeden dat 'King John' niet voor het geluk geboren werd.  Als jongste zoon van Hendrik II en Eleonora van Aquitanië ontving hij geen gebieden op het vasteland, vandaar 'John Lackland'.

Geschiedenis hoeft niet per se saai te zijn, toch?

28-05-2014 om 14:28 geschreven door John  

Schijn bedriegt eens te meer.  Het huis dat u aantreft als bijlage staat beslist niet op instorten.  Het staat er overigens al van in de Tudor tijd en het is er duidelijk aan te zien.  Net aan het hotel The Maids Head treft u het huis aan tijdens de reis naar Norfolk  en het verrassende Norwich van 9 tot 12 september 2014. 

De lezer van deze blog die de nieuwsbrief 'reizen met John' nog niet ontvangt, kan dit gerust laten weten via het bijhorende gastenboek.  Vermeld uw e-mailadres en u ontvangt vrijblijvend de nieuwsbrieven, de historische inleiding, het gedetailleerd programma en de voorwaarden van de Quo Vadimus reizen die ik organiseer.  Ik zou u dank weten als u deze blog onder de aandacht brengt van uw vrienden en kennissen. 

25-05-2014 om 00:00 geschreven door John  

In elke toeristische brochure van Norwich is er wel een foto te vinden van Elm Hill, het meest authentieke 16de eeuwse pittoreske kasseistraatje van Engeland.  De naam komt van de 'elms' (olmen) die hier eerder stonden.  In de middeleeuwen woonden hier rijke kooplieden.

The Briton's Arms is het enige huis van Elm Hill dat overeind bleef na een brand in 1507 omdat het huis enigszins apart stond van de overige huizen.  Heel merkwaardig is dat hier initieel alleenstaande vrouwen woonden die hun leven wijdden aan gebed en gemeenschapswerk.  Er was vanuit de woning een verbinding met de aanpalende kerk.  Het gebouw functioneerde zoals een begijnhof bij ons en is als dusdanig uniek in Engeland.

Na de fameuze brand werd door een burgemeester van Norwich in Elm Hill een residentie gebouwd waar thans 'The Strangers Club' is ondergebracht.  Hier waart naar verluidt nog steeds de geest rond van een man die omkwam tijdens de brand.  Wij zullen als 'strangers' de vele spookverhalen van de Britten nooit kunnen bevatten.  Queen Elisabeth I zou hier vanop de eerste verdieping een voor haar bestemde ereparade hebben aanschouwd.

In de vorige eeuw werd overwogen om de inmiddels verpauperde huizen af te breken, maar gelukkig ging - dankzij een drukkingsgroep (er is niets nieuws onder de zon) - dit project niet door en de woningen werden uiteindelijk gerestaureerd.  Elm Hill doet begrijpelijkerwijze af en toe dienst als filmset.

19-05-2014 om 07:47 geschreven door John  

Een belangrijk onderdeel van het programma van de Quo Vadimus reis naar Norfolk van 9 tot 12 september 2014 is het bezoek aan Holkham Hall.  Wij krijgen er een 'private guided tour' aangeboden.  Dat houdt in dat wij als groep het paleis helemaal alleen bezoeken.

De film The Duchess uit 2008 werd gedraaid in Holkham Hall.  Als bijlage treft u een scène aan met Keira Knightley en Ralph Fiennes.

Wie een volledig Pdf-bestand wenst te zien van de filmset:

http://www.holkham.co.uk/downloads/The_Duchess_2009.pdf

Terloops: Shaping 24 viel niet in de prijzen, maar er is wel een Vlaams project gelauwerd in Wenen:

http://www.herita.be/beleef/nieuws/uitreiking-europa-nostra-awards

11-05-2014 om 20:38 geschreven door John  

Ik kijk met spanning uit naar de bekendmaking op 5 mei in het Burgtheater van Wenen van de zes winnaars en van de winnaar van de publieksprijs van de European Union Price for Cultural Heritage/Europa Nostra Awards 2014.

Hier ziet u het promotiefilmpje voor het Shaping 24 project waarin Gent en Norwich betrokken zijn:

https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=q3EeJcgRsH8

In de categorie waarin Shaping 24 genomineerd is zijn er maar vijf laureaten.  Aangezien het om een grensoverschrijdend project gaat is de kans groot dat Shaping 24 in de prijzen valt.  Voor alle rechtgeaarde Europeeërs onder ons die beseffen dat Europa van onderuit moet worden opgebouwd is het een hoogdag om naar uit te kijken.

Uiteraard zou het ook fantastisch zijn voor mijn reisproject naar Norfolk/Norwich.

Ik hou jullie op de hoogte en duim alvast voor Shaping 24 en voor het welslagen van het Quo Vadimus reisproject van 9 tot 12 september 2014.

01-05-2014 om 05:16 geschreven door John  

Een reisconcept uitwerken verschaft mij enorm veel voldoening.  Het is een enorm leerzaam proces en ik kan er veel creativiteit in kwijt.  Het is als het schrijven van een verhaal waarbij de inspiratie komt al schrijvende, wat soms onverwachte wendingen oplevert.  Ik ga niet voor de hippe bestemmingen, maar ik ga de laatste jaren wel resoluut voor het ontdekken van minder bekende plaatsen (Haute-Marne in 2012) en voor thematische reizen (Tudor reis in 2013).  Ik hoop dit lijstje nog te kunnen verlengen met tal van verrassende, eigenzinnige bestemmingen.

Het reisconcept in een bruikbare vorm gieten is vaak een heikele opdracht.  Net als bij het schrijven moet in deze fase veel geschrapt worden.  Na een plaatsbezoek valt alles uiteindelijk in de plooi.  Het is een tijdrovend, maar boeiend proces.

Maar voor mij is de allermoeilijkste opdracht het vinden van deelnemers!  Ik heb niet de ambitie om voor een breed publiek te werken.  Ik zal mij altijd in een kleine nichemarkt bewegen en mij richten tot liefhebbers van geschiedenis en erfgoed.  De uitdaging bestaat er voor mij als niet-historicus in om geschiedenis toegankelijk en boeiend te maken.

Ik bereik maar een kleine kring, die weliswaar gestaag groeit, maar het betreft een publiek dat reeds vaak individueel of met andere groepen op reis gaat.  Ik heb meestal enkele boeiende reisprojecten in de pipeline zitten, maar ik durf er pas mee naar buiten te komen als ik definitief weet hoe het lopende project ervoor staat.  Daardoor kom ik al eens te laat, want zelfs mijn trouwe fans zitten niet te wachten op mijn projecten.

Kortom, ik heb geen consultants nodig om te weten dat ik met schaalproblemen te kampen heb.  Klein is mooi wordt ons nochtans steeds voorgehouden, al krijgen wij dat meestal van consultants in het Engels te horen.  Ik denk dat ik de uitdaging maar best zelfstandig aanga.

Voor foto's over de voorbereiding van de reis naar Norfolk van 9 september tot 12 september 2014: http://flickr.com/gp/reizenmetjohn/6efxH7/ (op de foto's klikken voor meer commentaar).  De stereotiepe poses leveren het bewijs van mijn prospectie en geven een idee van enkele plaatsen die wij bezoeken.

Meer informatie over de reis naar Norfolk en inschrijvingen via www.quovadimus.be

28-04-2014 om 07:10 geschreven door John  

Toen ik mij vorig jaar over Google Maps boog op zoek naar een interessante reisbestemming, had ik geen flauw vermoeden dat ik mijn keuze liet vallen op een plaats die nu samen met de Stad Gent bekroond is voor een gezamenlijk project: SHAPING24.  Ik heb het over Norwich.

Mijn reisvoorstel heeft nu vaste vorm aangenomen.  Wie meer wil weten over de reis van 9 september tot 12 september 2014 verwijs ik graag naar  www.quovadimus.be

Het toeval bracht mij inmiddels ook in contact met de tenoren van het SHAPING24 project, zowel in Norwich als in Gent.  Dit opent beslist perspectieven voor de deelnemers aan de reis.

Voor wie interesse heeft in het bewuste SHAPING24 project, verwijs ik graag naar: http://shaping24.eu/en/projects/view-details/shaping-24-wins-eu-prize-for-cultural-heritage-europa-nostra-award

Deze ongelooflijke samenloop van omstandigheden brengt mij tot een totaal ander verhaal dat ik vorig jaar neerschreef in Norwich zelf.  Eens om de zoveel tijd schrijf ik namelijk al eens een indringende reiservaring neer.

De brug over de River Wensum

Op een zachte avond in augustus wandelen mijn zoon en ik door de verlaten straten van Norwich.  Er hangt een lichte sluier over de maan.  Plots horen wij de hoge melodieuze tonen van een fluit.  Wij worden onwillekeurig naar de plek gezogen waar de muziek vandaan komt.  Op een smalle brug over de trage Wensum bespeelt een man een kleine fluit.  Hij heeft een belachelijk onbestemd carnavalspak aangetrokken.

Zeer tegen mijn gewoonte in besluit ik hem een pond te geven.  Zijn pak blijkt een krokodil te moeten voorstellen.

De man onderbreekt zijn spel en vraagt mij van onder zijn vermomming heel beleefd waar ik vandaan kom.  'Ik spreek uw taal niet, maar ik zal voor u iets spelen dat van Duitse oorsprong is', zegt hij in beschaafd Engels.  Waarop hij het liefelijke 'Muss i denn' aanheft.  Na een poosje geef ik hem al neuriënd te verstaan dat ik het deuntje ken.  Hij legt uit dat het een oude 'lullaby' is.  'Het herinnert mij aan mijn jeugd en aan Elvis', zeg ik.  'He took it over', antwoordt hij als een volleerd docent.

Twee zwaar beschonken kerels blijven evenmin onverschillig en doen letterlijk - zij het eerder moeizaam - hun duit in het zakje.

Ik neem ondertussen afscheid en de straatmuzikant van middelbare leeftijd vouwt zijn handen ten teken van dank en roept mij achterna: 'God bless you'.

Of hoe niets is wat het lijkt en hoe de realiteit soms de fictie en zelfs het surrealisme overtreft.

Bijlagen:
The Maids Head Hotel.jpg (94.8 KB)   

Voor de reis naar het graafschap Norfolk van 9 tot 12 september 2014, kies ik voor het eerst voor een reis midden in de week.  Dit is geen bewuste keuze, maar een keuze die ingegeven is door de beschikbaarheden van het hotel.

Waarom naar Norfolk gaan?

Er is alvast een goede reden om naar de hoofdstad Norwich te gaan.  Norwich en Gent hebben namelijk veel met elkaar gemeen.  Het zijn beiden monumentensteden die een opvallend gelijksoortige ontwikkeling doormaakten.

Zie voor meer informatie naar de zeer interessante publicatie op: http://www.shaping24.eu/media/Shaping24_Historisch_rapport_NL_WEB.pdf

Met het project 'Shaping 24' lanceerden beide steden een gezamenlijk cultureel en erfgoed-toeristisch initiatief.  Het project won onlangs de European Union Price for Cultural Heritage. 

U kan het project nog tot 20 april 2014 steunen voor de 'Public Choice Award' op http://vote.europanostra.org/

Als u een minder gekend stukje Engeland wil ontdekken dat toch nabij is en veel historische banden heeft met Vlaanderen, noteert u best nu reeds de data in uw agenda.

De reis lijkt alvast onder een goed gesternte te staan.  Niet geheel toevallig zullen wij de start meemaken van de jaarlijkse Heritage Open Days.  Voormalig Gents schepen, Lieven Decaluwé, medepromotor van het 'Shaping 24' project, bracht mij in contact met Michael Loveday, CEO van Norwich Heritage Economic and Regeneration Trust (Norwich HEART).  Hij zal voor ons de deuren openen van minder gekend erfgoed.

Weldra treft u de inleiding, het programma en de reisvoorwaarden aan op de site www.quovadimus.be

29-03-2014 om 07:46 geschreven door John  

Ik kijk al maanden reikhalzend uit of er geen inschrijvingen binnenlopen voor de barokreis naar Duitsland, maar deze keer wil het maar niet lukken.  De afmeldingen kwamen sneller binnen dan de inschrijvingen.

Aangezien er voldoende potentiële interesse is voor het project, neem ik mij voor om de reis volgend jaar opnieuw te programmeren, maar dan pas begin juni.  Aldus blijf ik hopelijk buiten de periode van de communiefeesten, want die hebben mij nogal wat deelnemers gekost.  De medewerkers van de Schwetzinger Festspiele zijn alvast solidair: 'wir können es gerne noch einmal im kommenden Jahr probieren'. 

Ook neem ik mij voor om de reis te herleiden tot vier dagen.  Pas volgend jaar - bij leven en welzijn - zal ik weten of het lukt.  De trial-and-error methode vergt nu eenmaal geduld.

Nu richt ik mij eerst met volle overtuiging op mijn project voor Norfolk van dinsdag 9 september tot vrijdag 12 september 2014.  Vriend Lieven Decaluwé, voormalig schepen voor cultuur, toerisme en feestelijkheden van de stad Gent, wees er mij inmiddels op dat er een samenwerkingsovereenkomst is tussen Gent en Norwich.  Dit biedt nieuwe perspectieven om iets extra aantrekkelijks te integreren in het project.  Ik werk volop aan het gedetailleerde reisplan.

Als bijlage alvast een teaser: een foto van een idyllische pub op het mooie platteland van Norfolk. 

Rendez-vous in deze pub - in de volksmond 'The Bucks' - op donderdag 11 september 2014?

21-03-2014 om 16:48 geschreven door John  

Wat is de stand van zaken voor de 'barokreis' naar Duitsland?

Dat alle potentieel geïnteresseerden, op enkelen na, één voor één zouden moeten afhaken, had ik in mijn meest pessimistische scenario niet voorzien.

Er zijn dus nog onvoldoende inschrijvingen waardoor ik de optie op de concerttickets voor de Schwetzinger Festspiele helaas zal moeten laten verstrijken.  De reis staat of valt evenwel niet met dit matineeconcert.  Het was enkel een extra attractief element, de spreekwoordelijke kers op de taart.  Een tip voor de melomanen: insiders beweren dat je ook buiten aan de ramen van de concertruimte kan genieten van de muziek.

Eind maart zal B-Tours beslissen of de reis al dan niet kan doorgaan, desnoods met minder deelnemers.  Met een kleine groep reizen heeft ook zijn charmes.  Geïnteresseerden hebben dus nog gans de maand maart om in te schrijven!

Door het wegvallen van het matineeconcert kunnen wij ons meer toeleggen op de kasteeltuin van Schwetzingen en op de orangerie, die dienst doet als expositieruimte.  De uitgestrekte en streng geometrische tuin naar Frans model bevat zelfs een minaret uit 1779!  Het is de oudste minaret in Duitsland.  Het gebouw was van meet af aan evenwel niet bestemd als gebedsoord. 

Wat betekent een gebeurlijke afgelasting van de reis voor de gastheer?

Het is natuurlijk niet prettig als blijkt dat je al die tijd aan een virtuele reis hebt gewerkt.  Ik heb weliswaar andermaal bijzonder veel geleerd, maar het is uiteraard leuker als je je kennis en je passie kan delen met anderen en als je ziet dat al je inspanningen tot een resultaat hebben geleid.  Ik roep hierbij de geïnteresseerden op om hun vrienden aan te porren om mee te gaan.

Wat zijn de verdere plannen?

In september ga ik opnieuw naar Engeland.  Het wordt een vierdaagse busreis van dinsdag 9 september tot vrijdag 12 september 2014: 'Norfolk, het rurale Engeland waar zelfs HM The Queen rust vindt'.  Eerlang worden het programma en de reisvoorwaarden bekend gemaakt.

01-03-2014 om 08:12 geschreven door John  

Het wordt andermaal beslist geen makkie om het minimum aantal deelnemers te bereiken voor de 'barokreis' naar Duitsland.  Vorig jaar rond deze tijd worstelde ik met hetzelfde probleem voor mijn geplande reis naar Lotharingen, die ik uiteindelijk heb moeten afgelasten.

Ik meende nochtans mijn lessen getrokken te hebben uit de mislukking van vorig jaar.  Het is deze keer een themareis geworden en in de programmatie wordt de balans tussen geschiedenis en recreatie nauwlettend in het oog gehouden.  Bovendien is er gekozen voor één hotel i.p.v. voor twee hotels.  Een voortreffelijk hotel overigens, dat ik nooit zou gevonden hebben indien ik niet was ter plaatse geweest. 

Het grote verschil met vorig jaar is dat ik thans met de som van alle afmeldingen een kleine reisbus had kunnen vullen.  Er is dus duidelijk pech mee gemoeid.

Dit jaar zal ik niet zo snel de handdoek in de ring werpen, want inmiddels heb ik - met dank aan vroegere deelnemers - een bredere kring die mijn activiteiten volgt en apprecieert.  Deelnemers gaan nu zelf op zoek naar reispartners!

Ondertussen mag ik mij ook verheugen in een stijgend aantal bezoekers van deze blog, die uitgegroeid is tot een heus promotiekanaal.

Mis het rendez-vous met Hofsängerin Helene niet (klik op de bijlage).  Let's Barok! 

Bijlagen:
Presse_Helene_Seifert.jpg (97.3 KB)   

Waarom een vijfdaagse reis?

De eerste en de laatste dag zijn uiteraard hoofdzakelijk reisdagen, waarbij ik er wel zorg voor draag dat er ook nog een activiteit geprogrammeerd wordt.  Er resten ons dus drie volle dagen ter plaatse en die hebben wij nodig om op een ontspannen manier de regio te ontdekken en om optimaal te kunnen inspelen op de opportuniteiten die zich aandienen.

Wat doen wij tijdens de heenreis?

Wij bezoeken het 'Schloss Favorite' van markgravin Franziska Sibylla Augusta, het meest romantische van alle kastelen die wij bezoeken.  Laten wij hopen op mooi weer, want dan bent u meteen verkocht, niet alleen omwille van het kasteel, maar ook door zijn idyllische ligging.  Na het inchecken in het hotel genieten wij verder van de meest bekoorlijke plekjes van Rastatt met een welkomstdrink met zicht op de Pagodenburg.

Wat doen wij tijdens de retourreis?

Wij beëindigen onze reis in het plaatsje Gernsbach met een korte wandeling en een bezoek aan 'Kätz'scher Garten', een historische baroktuin.

Wij sluiten af in stijl met een wijnproeverij en een 'Winzervesper' in Schloss Eberstein.  Een 'Winzervesper' is een broodmaaltijd met allerlei fijne vleeswaren, kaas en rauwe groenten.  Het is een verfijnde versie van wat de 'Winzer' of wijnbouwer at als tussenmaaltijd of 's avonds rond het uur van de vespers.

Waarom kiezen voor een all-in reisaanbieding?

Soms uit louter praktische overwegingen, soms omwille van extra hoogtepunten tijdens de reis, zoals het middagmaal bij sterrenchef Sören Anders (ook letterlijk een hoogtepunt).  Je kan niet zomaar met een groep binnenvallen bij Sören Anders.  Je wordt geacht vooraf een menu af te spreken.

In het kasteel van Schwetzingen eten wij dan weer na het matineeconcert in het Schlossrestaurant.  Ook daar geraak je niet binnen zonder reservatie, zeker niet met een groep.

Telkens opteren voor een vrije maaltijd zou een totaal andere reis opgeleverd hebben: ogenschijnlijk goedkoper, maar zeker minder aantrekkelijk, veel minder efficiënt en vooral minder gezellig.  Wij focussen door de menukeuze bovendien op de culturele eigenheid van de regio en op seizoensproducten en streekspecialiteiten, zoals asperges.  Het middagmaal is daardoor een onderdeel van het programma, helemaal conform de filosofie van Quo Vadimus.

***

'Genieten al lerend en leren al genietend' zou eens temeer het motto kunnen zijn van deze Quo Vadimus reis.  Reizen met een kleine groep biedt ook veel kansen om de deelnemers beter te leren kennen, ook tijdens de busreis.

Stress probeer ik ten alle prijze te vermijden tijdens de reis.  Ik probeer discreet de timing te bewaken zodat de deelnemers zorgeloos kunnen genieten.

Bijlagen:
Schloss Favorite.jpg (50.7 KB)   

B-Tours heeft een bedrag voorzien dat ik kan besteden voor concerttickets voor de Schwetzinger Festspiele.

Als er eind februari 2014 minstens 15 ingeschreven deelnemers zijn, wordt voor elke deelnemer de optie gelicht op concerttickets voor het grootste radiofestival voor klassieke muziek ter wereld.

Door in te schrijven voor 28/2/2014 via www.quovadimus.be maakt u dus kans om zonder meerprijs een matineeconcert bij te wonen in het kasteel van Schwetzingen met twee internationaal gerenommeerde uitvoerders: Andreas Brantelid, cello, en Shai Wosner, piano.

Zorg voor de kers op de taart door snel in te schrijven.

08-02-2014 om 04:54 geschreven door John  

De Quo Vadimus reis naar Duitsland van donderdag 15 mei 2014 tot maandag 19 mei 2014 kadert in de herdenking van de Vrede van Rastatt.

Maarschalk de Villars en prins Eugenius van Savoye tekenden de vredesovereenkomst nadat zij elkaar als legeraanvoerders bekampt hadden onder meer in de slag van Denain.

Eugenius' moeder was een nicht van kardinaal Mazarin en was ooit het liefje van de jonge zonnekoning.  Prins Eugenius was evenwel in dienst van de Habsburgse keizers.

Maarschalk de Villars was zelf een verre afstammeling van de Savoyes, want zijn grootvader werd 'le Grand Battard de Savoie' genoemd.

Die beide heren ontmoetten elkaar in het kasteel van de ondertussen overleden Lodewijk Willem van Baden-Baden, wiens moeder een prinses van Savoye was.  Zijn weduwe was oorspronkelijk voorbestemd om te trouwen met Prins Eugenius, maar koos, zeer tegen de gewoonte in, voor Lodewijk Willem.

Bijlagen:
naamloos.png (54.6 KB)   

21-01-2014 om 00:00 geschreven door John  

16-01-2014 om 00:00 geschreven door John