Voor het eerst kan ik een voorstel voor een tweedaagse escapade doen.  De korte reis gaat naar Cambrai en omgeving in Noord-Frankrijk en is gepland voor dinsdag 8 en woensdag 9 september 2015.  

Staan op het programma: de Familistère van Guise,  de abdij van Vaucelles, het Musée Matisse en een geleide wandeling door Cambrai in de voetsporen van François Fénelon.  Wij logeren in Le Mouton Blanc*** in Cambrai (http://mouton-blanc.fr/).

Cambrai kreeg het label van ‘ville d’art et d’histoire’.  Het is een geschiedenis die nauw aansluit bij de onze, want Cambrai behoorde ooit tot de Nederlanden. 

Wij verplaatsen ons met een kleine reisbus en er is slechts plaats voor 16 deelnemers.

Snel inschrijven is dus noodzakelijk, temeer daar de inschrijvingsperiode kort is (min. 12 deelnemers).

Alle gewenste informatie en het inschrijvingsformulier treft u aan op www.btours.be.    

26-07-2015 om 17:10 geschreven door John  

Ik kom graag op plaatsen die niet overrompeld worden door toeristen.  Ik lijk wel een patent te hebben op ongewone bestemmingen.

Ik ging in 2012 met een groep naar de Haute-Marne, waar rust en natuurschoon de belangrijkste troeven zijn.  Maar deelnemers spreken mij er nog steeds op aan.  Het was misschien gewaagd, maar de deelnemers herinneren graag aan die reis en zijn er mij dankbaar voor.  Vooral ‘Le grand pardon de Chaumont’ wordt veel besproken.   Voor de geïnteresseerden: de volgende editie heeft plaats op zondag 24 juni 2018!  Meteen opzoeken op Google!

Ik was laatst  met een kleine groep in de Vendômois en de Touraine.  Ook een vrij ongewone bestemming, maar ook hier leek tevredenheid de bovenhand te halen.  Hopelijk kan ik daar binnen enkele jaren nog echo’s van opvangen.

Ik volhard in de boosheid en hoop weldra voor twee dagen naar Cambrai en omgeving te trekken.   

Cambrai, of all places.  Het is een intuïtieve keuze en ik heb er veel vertrouwen in.  ‘Loin du stress, proche de l’essentiel’, zo zetten zij zich aldaar op de kaart.  Dit kan geen toeval zijn.  Een kernachtiger en toepasselijker slogan had ik voor mijzelf niet kunnen bedenken.

Buiten de begane paden valt zoveel te beleven.  Wij hoeven toch niet urenlang in de file te staan om per se dat ene museum te zien.   

16-07-2015 om 06:30 geschreven door John  

Op mijn website postte ik een verslag over  wat gemeenzaam de Hendrik IV-reis wordt genoemd. 

Ziehier de link om rechtstreeks in het verslag te komen: http://www.reizenmetjohn.be/415769062.

Terwijl u toch op mijn website bent, nodig ik u uit om even een kijkje te nemen op datgene waarmee ik zoal bezig ben. 

De reis naar het graafschap Hampshire, die ik in april heb voorbereid, moet helaas worden uitgesteld tot juni 2016.  Pech, maar dat geeft ons extra tijd om er een nog mooiere reis van te maken.  

Ondertussen zit ik niet stil.  Dat zal u merken aan het aanbod aan daguitstappen (Namen, Laren). 

In september zou ik graag naar het Franse Cambrai trekken voor een tweedaagse reis.  Ik wou de tweedaagse reis combineren met het bijwonen van een orgelconcert in de kathedraal van Cambrai op 10 september 2015 in het kader van het herdenkingsjaar rond Fénelon.  Het ‘concert-lecture’ met Brigitte Fossey is helaas geannuleerd, verneem ik zopas.

Wie kennis wil maken met de grote lijnen van het project Cambrai, kan alvast de tekst lezen op mijn website: http://www.reizenmetjohn.be/418437145.

30-06-2015 om 00:00 geschreven door John  

Een Chinese patron aan het fornuis, die ons voor 30€ een volledig all-in menu offreert van aperitief tot koffie in een voormalige pastorie in een onooglijk klein maar charmant gehucht langs de rivier Loir…  Dat is het ongelooflijk resultaat van een koortsachtige zoektocht naar een alternatief voor het 16^de-eeuwse Château de la Mézière.  De kasteelvrouw liet tot haar spijt weten dat wij niet talrijk genoeg waren om bij haar te kunnen worden ontvangen. 

Po-Fai Lok ontvangt ons evenwel met open armen in zijn ‘presbytère’ en serveert de Franse keuken met een Chinese twist.  De commentaren op het internet zijn lovend. 

Veelbelovend is deze programma aanpassing beslist…  Niet ‘back to the Renaissance’, maar misschien ‘back to the future’?

01-06-2015 om 07:56 geschreven door John  

Voor de reis naar Frankrijk in de voetsporen van Hendrik IV  van 16 juni tot 19 juni 2015 is de eindfase al enige tijd ingezet.  De deelnemers aan de reis verheugen er zich over dat de reis kan doorgaan.  De afspraken kunnen worden vastgelegd.  Alle voorbehouden kunnen worden opgeheven.  Alles wordt nu concreet. 

Dat aangename gevoel geeft mij ook inspiratie voor de aanvulling van de teksten voor  onderweg.  Het is de fase van de ‘fine tuning’.   Ook de timing wordt nog eens scrupuleus nagezien.  Het is een soort van avant-première. 

Ondertussen komen de reacties van de diverse dienstverleners tijdens de reis binnen en alles loopt voorlopig op wieltjes. 

Het bureau van toerisme van onze verblijfplaats is blijkbaar zeer gelukkig van een groep op bezoek te krijgen en plooit zich dubbel om iemand te vinden die ons gratis de kapel ‘Notre-Dame d’Yron’ met zijn eeuwenoude fresco’s wil laten ontdekken. 

Het verblijfstoerisme wordt enorm gepromoot in alle Franse regio’s en departementen.  Is het daarom dat Frankrijk weer opduikt in een recente lijst van de meest vriendelijke reisbestemmingen?

Er is nog plaats op de bus voor wie het wenst.  Er zijn nog een aantal kamers in optie genomen in het hotel.  Wie nieuwsgierig is kan meer lezen op www.reizenmetjohn.be  op de subpagina ‘Hendrik IV reis’ onder Quo Vadimus reizen.     

24-05-2015 om 12:00 geschreven door John  

Er werd in de finale fase een demarrage ingezet door een  deelneemster, die meteen haar vrienden en vriendinnen achter zich kreeg.  Enkele van mijn vrienden reden dan op hun beurt weer snel het gat dicht en de eindgroep was gevormd. 

Dit is geen wielerverslag, maar het relaas van het op de valreep bereiken van het minimum deelnemersaantal voor de uitstap naar de Franse Westhoek op vrijdag 5 juni 2015, waarover u alle informatie aantreft op www.reizenmetjohn.be. 

Het is mij dus voor het eerst gelukt om een daguitstap met een busje te organiseren. 

Het busje in kwestie is de kleinste versie van een comfortabele touringcar (max. 17 personen).  Wij zijn voorlopig met 13, maar dus voldoende in aantal om te vertrekken en… er is nog plaats voor extra deelnemers. 

De deelnemers zullen na afloop meer weten over hoe dit gebied bij Frankrijk werd ingelijfd en desondanks - nu ca. 350 jaar later - nog steeds veel gelijkenissen vertoont met onze contreien, ondanks de bestuurlijke context, ondanks de opgelegde eentaligheid.  Je merkt het aan de plaatsnamen en familienamen, maar ook aan de cultuur in al haar facetten: landschap, architectuur, gastronomie, enz.  Dat cultuur zo moeilijk uit te wissen valt en zelfs taalgrenzen en landsgrenzen overstijgt, is op zich een interessant gegeven om bij stil te staan. 

Wat wij vooral hopen te kunnen illustreren is hoe de bewoners de Vlaamse cultuur en haar historische betekenis voor de regio in de verf zetten en koesteren, tot zelfs via respect voor de Nederlandse taal. 

23-05-2015 om 14:35 geschreven door John  

Een reisconcept uitwerken volgt bij mij de laatste tijd een nogal stereotiep patroon.  De laatste reisprojecten begonnen telkens met het banaal raadplegen van een wegenkaart.   Tot er plots een idee ontstaat dat dan na heel  wat opzoekingswerk uitgroeit tot een bruikbaar concept.  Simultaan ontstaat er een eerste tekst, die naderhand weliswaar grondig moet bijgeschaafd worden. 

Zo ging het ook met het nieuwe project rond de Engelse Zuidkust.   Van meet af aan was het opzet om een vierdaagse reis te organiseren, zodat afstand en bereikbaarheid een belangrijke rol speelden.   De keuze viel op Portsmouth en het eiland Wight.  De keuze was deels ingegeven door nieuwsgierigheid, want het was voor mij volkomen onbekend terrein.  Ik vertrok dus van nul.      

Ik heb  recent voor het eerst deze beide plaatsen bezocht.  Het bezoek aan Portsmouth was voor mij een aangename ervaring, wat niet van alle badplaatsen in Engeland kan gezegd worden.  Er is veel ruimte en veel groen.  De historische dokken vormen een belangrijke aantrekkingspool voor toeristen, voornamelijk Britten.  Het eiland Wight met zijn golvende landschappen beviel mij eveneens.  Queen Victoria had gelijk om daar haar vakantiepaleis neer te zetten.   

Zoals gebruikelijk  heb ik het oorspronkelijke reisconcept grondig moeten bijsturen.    De uitvalsbasis wordt niet Portsmouth, maar Lyndhurst in New Forest.  Ik vond er een schitterend hotel.  B-Tours zal er proberen een reservatie te bekomen voor  eind september/begin oktober 2015.  De reis opschuiven in de tijd was nl. een noodzaak.  September blijkt immers een heel drukke maand te zijn!

Maar, op 5 oktober 2015 sluit het Mary Rose Museum in Portsmouth zijn deuren tot het einde van de lente van 2016.  In dat museum wordt het in 1982 opgehaalde wrak van het vlaggenschip van Hendrik VIII tentoongesteld samen met de gevonden artefacten.   Er kwam veel menselijk vernuft kijken bij de berging en bewaring van het wrak.  Ik kom superlatieven tekort om de tentoonstelling te beschrijven. 

Tijdens de sluiting van het museum zal de  ‘hotbox’ die het scheepswrak omringt, verwijderd worden als laatste fase in het conserveringsproject.  Ik kijk vol spanning uit of wij de reis zullen kunnen programmeren vóór de tijdelijke sluiting van het museum, ergens ‘à cheval’, zoals de Fransen dat zo mooi zeggen, tussen september en oktober 2015.

03-05-2015 om 06:30 geschreven door John  

Radio 1 bracht onderstaand verslag over de tentoonstelling ‘Vlaanderen en de zee’ in Cassel. 

http://www.radio1.be/programmas/vandaag/tentoonstelling-la-flandre-et-la-mer

04-04-2015 om 00:00 geschreven door John  

Wie zich uitgebreider wenst te documenteren over Hendrik IV en zijn tijd vindt op onderstaande site een schat aan informatie, die bovendien uitstekend gebracht is:

Henri IV, le règne interrompu

Een toegankelijker en vollediger informatiebron zal  moeilijk te vinden zijn.

Een ideale voorbereiding op de Quo Vadimus reis van 16 tot 19 juni 2015 in de voetsporen van Hendrik IV, maar ongetwijfeld ook boeiend voor wie niet meereist.  Er kan overigens nog worden ingeschreven tot eind april 2015.  Twee extra inschrijvingen zouden zeer welkom zijn.  Latere inschrijvingen zijn onder voorbehoud van de beschikbaarheden van het hotel.

Ik was op zoek naar banale informatie over ‘la poule au pot d’Henri IV’ toen ik op deze site botste.  Serendipiteit, heet dat.  Ik mag er niet aan denken hoeveel uren aan opzoekingswerk ik mij had kunnen besparen indien ik die site eerder gevonden had. 

Maar ik troost mij met de gedachte dat ik die site nooit zou gevonden hebben indien ik niet zoveel voorbereidend werk had gedaan, waardoor ik bij de uitspraak van Hendrik IV belandde: ‘Je veux qu’il n’y ait si pauvre paysan en mon royaume qu’il n’ait tous les dimanches sa poule au pot.’

22-03-2015 om 16:07 geschreven door John  

Ik vroeg mij af welke muziek er gemaakt werd ten tijde van Hendrik IV en ik kwam al gauw bij Eustache Du Caurroy terecht.  Als laatste meester van de polyfonie op het einde van de Renaissance diende Du Caurroy drie Franse koningen.

Op onderstaande link treft u een interessante video aan over zijn ‘Missa pro defunctis’, die gedurende bijna twee eeuwen gespeeld werd op koninklijke uitvaarten.  Deze compositie werd voor het eerst uitgevoerd op de begrafenis van Hendrik IV.

https://www.youtube.com/watch?v=9syf8tF3Xwo

18-03-2015 om 10:45 geschreven door John  

Wij eindigen onze omzwerving in de voetsporen van Hendrik IV op een historisch beladen plek: het Pavillon Henri IV.  Ici naquit Louis XIV, lezen wij boven de ingang.  Het is meer dan het restant van een somptueus kasteel dat vernietigd werd tijdens de Revolutie.  Hier kwamen ook cultuurproducten tot stand en er vallen heel wat anekdotes te vertellen. 

De eerste president van de derde Republiek, Adolphe Thiers, overleed hier op 80-jarige leeftijd in 1877.

Als jongeling ontmoette Thiers de bijna 70-jarige Talleyrand, die in hem een soort alter ego zag en hem introduceerde in de hogere kringen. Talleyrand kreeg kritiek omdat hij een parvenu hielp, waarop hij reageerde: ‘Thiers is geen parvenu, hij is gearriveerd’.

Honoré de Balzac inspireerde zich op Thiers voor één van zijn personages uit la Comédie humaine: Rastignac, een ambitieuze jongeman.  Net als Thiers trouwt Rastignac met de dochter van zijn minnares. Rastignac belichaamt de handige, sympathieke arrivist.  

Alexandre Dumas schreef hier onder meer een deel van ‘De Drie Musketiers’ en ‘De Graaf van Monte-Cristo’.  Het Pavillon Henri IV was in de tijd van Alexandre Dumas reeds een vermaard restaurant. 

Alexandre Dumas schoof hier graag aan tafel en placht te zeggen: "Pour réussir un bon dîner, il faut être deux…Moi et un excellent cuisinier."

In dit restaurant kwamen toevallig de ‘pommes soufflées’ tot stand.   Zoals zo vaak in de culinaire geschiedenis  was dit het resultaat van het toeval.  Marie-Amélie, de echtgenote van koning Louis-Philippe, kwam op bezoek naar aanleiding van de opening van de spoorlijn vanaf Saint-Lazare.   De trein had evenwel vertraging, waardoor de chef verplicht werd om zijn aardappelen een tweede keer te frituren en zo kwamen de opgeblazen chips tot stand.

Jacques Offenbach componeerde hier bladzijden uit onder meer Hoffmanns Vertellingen.

17-03-2015 om 03:19 geschreven door John  

Luynes nabij Tours is een andere plaatsnaam die ontstaat door toedoen van Charles d’Albert, nl. naar aanleiding van zijn aanstelling tot eerste hertog van Luynes.  Het kasteel van Luynes behoort nog steeds toe aan de familie d’Albert de Luynes. 

Het kasteel van Dampierre in Dampierre-en-Yvelines is ook eigendom van de familie d’Albert de Luynes. 

Dit kasteel brengt ons bij Marie Aimée de Rohan.  Als zij 17 is trouwt zij met de 22 jaar oudere Charles d’Albert, hertog van Luynes.  Haar echtgenoot introduceert haar aan het Hof van Lodewijk XIII.  Zij krijgt een grote invloed op Anna van Oostenrijk.  Na vier jaar huwelijk overlijdt haar man en hertrouwt zij met haar 21 jaar oudere minnaar, Claude de Lorraine, waardoor zij hertogin van Chevreuse wordt.

Zij heeft tal van minnaars en is een grote intrigante aan het Hof in de eerste helft van de 17^de eeuw.  Zij is betrokken bij verschillende complotten tegen Richelieu.   Zij weet zich telkens stand te houden aan het Hof. 

Zij verblijft vaak in het kasteel van Dampierre, voorheen eigendom van Claude de Lorraine, later eigendom  van haar zoon, een d’Albert de Luynes…

14-03-2015 om 10:11 geschreven door John  

Tijdens de reis in de voetsporen van Hendrik IV krijgen de deelnemers onderweg een reeks verhalen.

Het eerste verhaal wordt gebracht na 150 km ter hoogte van het plaatsje Albert dat voorheen Ancre werd genoemd, naar een zijriviertje van de Somme. Ik breng het verhaal hierna bij wijze van voorsmaakje.

Het verhaal leest als het libretto van een opera.

In het spoor van Maria de’ Medici, de tweede echtgenote van Hendrik IV, komt ene Concino Concini mee uit Italië. Deze laatste is gekend als zijnde pretentieus en arrogant en koning Hendrik IV is niet gesteld op dit ambitieus individu.  Ook  Léonora Dori, een vertrouwelinge van Maria de’ Medici, behoort tot het gevolg van de koningin.  Wegens haar lage afkomst krijgt zij aanvankelijk niet de beoogde benoeming aan het Hof. 

Er ontstaat een verhouding tussen Concini en Dori en de koning wenst dat het koppel terugkeert naar Florence.  Maria de’ Medici verdraagt van haar kant niet de voortdurende aanwezigheid van Catherine Henriette de Balzac d’Entragues, de minnares van de koning en zoekt dan maar troost bij Léonora Dori…  

Concini slaagt er in om de minnares van de koning voor zijn kar te spannen.  Concini krijgt uiteindelijk de koninklijke steun voor zijn huwelijk met Dori en het koppel krijgt de begeerde erkenning aan het Hof.

Als Maria de’ Medici  - na de moord op Hendrik IV - regentes is, wordt Concini haar favoriet.  Concini wint gaandeweg macht en aanzien, maar wordt verfoeid door de adel en door het volk.  Concini verwerft het markizaat van Ancre en wordt maarschalk van Frankrijk.  Dori wordt markiezin van Ancre.

Ondertussen verschijnt ene Charles d’Albert op het toneel.  Als Hendrik IV sterft, is de jonge koning Lodewijk XIII pas 9 jaar.  Charles d’Albert is er dan 32 en wordt jarenlang de onafscheidelijke  vertrouweling van de jonge koning.  Er zijn reeds vroeg aanwijzingen dat Lodewijk XIII niet dezelfde seksuele geaardheid heeft als zijn vader.

Als de koning 16 is, beraamt hij een complot tegen de oppermachtige Concini.  Uiteindelijk  zal Charles d’Albert het voortouw nemen en wordt Concini door een lijfwacht van de koning omgebracht.   Léonora Dori valt  in ongenade en eindigt op het schavot.

De koningin moeder wordt verbannen naar het kasteel van Blois.  De jonge koning heeft de macht gegrepen (un coup de majesté) en Charles d’Albert wordt rijkelijk beloond.   Hij wordt hertog van Luynes, wordt ‘connétable de France’ en verwerft zelfs een deel van de bezittingen van Concini!

Charles d’Albert verwerft ook de heerlijkheid van Ancre, waardoor  de plaats Ancre zijn naam ziet veranderen in Albert…

14-03-2015 om 10:00 geschreven door John  

Tijdens ons gepland bezoek aan het geboortehuis van Pierre de Ronsard, le Manoir de la Possonnière, krijgen wij op 17 juni aanstaande het gezelschap van een groep leden van "l'Université du Temps Libre du Vendômois".

De leden van deze organisatie worden op hun website als volgt omschreven: 'des femmes et des hommes ayant la même curiosité, le même plaisir d'apprendre, quelles que soient leurs activités antérieures'.  Beter zouden wij de deelnemers aan de Quo Vadimus reizen niet kunnen omschrijven!

Hoe konden wij een dergelijk publiek van zielsverwanten weigeren om ons te vervoegen?  Zij zijn ons zeer dankbaar laat de 'guide-conférencière' weten.

08-03-2015 om 06:06 geschreven door John  

Ik had het al eerder over de priorij van Saint-Cosme nabij Tours die wij bezoeken tijdens de reis van 16 juni tot 19 juni 2015.  Voor de voorstelling van de gerenoveerde tuinen werd gedurende zes maanden gewerkt aan een film in 3D.  Door op onderstaande link te klikken ziet u de boeiende making-of van deze film.

https://vimeo.com/119945301

Veel kijkgenot!

07-03-2015 om 11:50 geschreven door John  

Het was op de tentoonstelling ‘Love Letters in War and Peace’ in het Gentse MSK dat ik laatst kennis maakte met enkele foto’s van Julia Margaret Cameron.  Dit jaar herdenken wij de 200^ste verjaardag van haar geboorte.

Als enige museum op het Europese vasteland viert het MSK deze verjaardag met een overzichtstentoonstelling.  Hierbij wordt geput uit de verzameling van het Victoria en Albert Museum.

Cameron had een stek op het eiland Wight, vernam ik van een gids in het MSK.  Daarop ging ik spoorslags in mijn reisplannen voor het eiland Wight plaats maken voor een bezoek aan Dimbola Lodge, de voormalige woning van Cameron, thans museum met tearoom! 

Op 23 mei 2015 brengt vzw BVC een bezoek aan de tentoonstelling in het MSK. 

05-03-2015 om 05:02 geschreven door John  

Ik kan met tevredenheid terugblikken op een geslaagde daguitstap naar Luik.  Het doel van de uitstap was in de eerste plaats de tentoonstelling in La Cité Miroir: Ontaarde kunst volgens Hitler.  Een enthousiaste  historica zorgde in haar beste Nederlands  voor een boeiende toelichting bij de tentoonstelling.  De 17 al even enthousiaste deelnemers  bedankten haar in het voormalige zwembad La Sauvenière met een warm applaus.  

Iedereen was het er over eens dat het middagmaal in de Foyer van de Opéra Royal de Wallonie een uitstekende formule is voor een groep: mooi kader, lekker eten, uiterst correcte bediening, democratische prijzen.  Dankzij de vernieuwende formule was op minder dan anderhalf uur iedereen klaar met eten en waren de rekeningen vereffend.  Er was voor wie het wenste zelfs tijd voor een ‘café Liégeois’.  Wij kregen nog een mooie impressie van het rijke cultuurleven van Luik door een blik te werpen op de grote zaal van de opera waar repetities gaande waren.

Ook organisatorisch mag ik er mij op verheugen dat er geen valse noten waren.  De timing zat over de hele lijn goed.  Zonder goede voorbereiding lukt het niet, maar een tikkeltje geluk kan uiteraard voor een bonus zorgen.  Deze keer waren het de weergoden die voor een extraatje zorgden.    

Onbekend maakt onbemind, zegt het spreekwoord.  Menig deelnemer kreeg na afloop zin om wat vaker naar Luik te gaan.  Meer heeft een reisorganisator niet nodig om uit te kijken naar een volgende uitdaging.  Ik ben steeds op zoek naar een prikkelende combinatie tussen cultuur en geschiedenis.  Een lekker gezamenlijk hapje zorgt voor de alchemie tussen de deelnemers.   

28-02-2015 om 10:42 geschreven door John  

Centre-Val de Loire, zo noemt de administratieve regio waar wij naartoe trekken van 16 juni tot 19 juni 2015 voor de reis in de voetsporen van Hendrik IV.  Vóór 17 januari 2015 sprak men gewoon van de regio Centre.  Er is recent veel te doen geweest rond de regio’s in Frankrijk.  Men wil het aantal regio’s verminderen van 22 tot 14.  De grote administratieve regio Centre-Val de Loire blijft evenwel ongewijzigd.

De prefectuur van Centre-Val de Loire is Orléans.  Historisch omvatte de regio de provincies ‘l’Orléanais, ‘le Berry’ en la ‘Touraine’.  In de plaats van deze provincies kwamen er 6 departementen : Cher, Eure-et-Loir, Indre, Indre-et-Loire, Loir-et-Cher en Loiret. 

De namen van de departementen verwijzen meestal naar de waterlopen die het departement doorkruisen.  Le Cher, l’Indre en le Loiret zijn zijrivieren van de Loire.  Le Loir is dan weer een zijrivier van de Sarthe en l’Eure is een zijrivier van de Seine. 

Logeren doen wij in Cloyes-sur-le-Loir in het departement Eure-et-Loir.  De voornaamste plaatsen die wij bezoeken zijn Vendôme (Loir-et-Cher), Tours (Indre-et-Loire) en Chartres (Eure-et-Loir). 

Er was lange tijd een strijd tussen Tours en Orléans, maar ondertussen werken de universiteiten van beide steden samen onder de koepel Centre-Val de Loire Université.

23-02-2015 om 06:48 geschreven door John  

Tijdens de reis naar de Vendômois en de Touraine doen wij uiteraard Tours aan.  Eén van de plaatsen die wij met een gids bezoeken is het Hotel Goüin.  Het gebouw, dat als bij mirakel de Tweede Wereldoorlog overleefde, was tot voor kort onttrokken aan de blikken van de ‘Tourangeaux’ en de ‘Tourangelles’, want het zat verborgen achter een muur en een gesloten poort.

Op onderstaande site krijg je een interessante kijk op deze verborgen parel van de Renaissance.  http://lili-larchi.com/lhotel-gouin-tours/. 

21-02-2015 om 18:51 geschreven door John  

Ik zat reeds geruime tijd te wachten op nieuws over de heropening van de ‘Prieuré de Saint-Cosme’.  Vandaag is het zover.  De gloednieuwe webstek is een feit: http://www.prieure-ronsard.fr/.

De priorij zou genoemd zijn naar een eilandje op de Loire: “l’île de Saint-Cosme’.  De verwijzing naar Sint Cosmas zou te maken kunnen hebben met de aanwezigheid van de relieken van de heiligen Cosmas en Damianus in Tours. 

Volgens de overlevering waren Cosmas en Damianus tweelingbroers, leert ons de onvolprezen internetencyclopedie Wikipedia.  Zij werden geboren in de tweede eeuw in Syrië en zouden geneesheren geweest zijn die gratis hun diensten aanboden.  Zij werden onthoofd in de derde eeuw tijdens de christenvervolging.  Dat laatste klinkt helaas akelig actueel.

Zij gingen gezamenlijk, zoals het tweelingbroers betaamt, de geschiedenis in als de patroonheiligen van artsen en apothekers en worden vaak afgebeeld met een pisglas.

‘Les jumeaux guérisseurs’ worden ze in Frankrijk genoemd.  De belangrijkste kapel van de priorij werd in de 15^de eeuw aan de beide heiligen gewijd. 

Een bezoek aan de priorij is gepland tijdens de reis naar Frankrijk van 16 juni tot 19 juni 2015.   

19-02-2015 om 04:34 geschreven door John