|
Tijdens de voorbereiding van de reis naar Engeland van 9 tot 12 september 2014 botste ik andermaal op enkele mooie verhalen uit de Britse geschiedenis. Zo blijkt er een meervoudige band tussen twee plaatsen die wij kortstondig op ons pad treffen.
Op de heenreis houden wij halt in de buurt van Bury St. Edmunds, bekend om zijn abdij-ruïne. Hier werd koning Edmund begraven. Edmund werd in de 9de eeuw verslagen door de Denen en volgens de overlevering werd hij gedwongen te verzaken aan zijn christelijk geloof. Hij weigerde en stierf een marteldood. Een wolf zou zijn lichaam bewaakt hebben tot het kon worden begraven.
In Hunstanton, waar wij tijdens de reis even halt houden langs de kust, zou Edmund gearriveerd zijn vanuit Duitsland, nadat hij East Anglia geërfd had van zijn adoptievader, de koning van East Anglia. De Saksische koning staat bekend als Edmund de Martelaar.
Bury St. Edmunds is nog om een andere reden bekend. Hier kwamen in de 13de eeuw de baronnen van Engeland stiekem samen in de abdijkerk en zwoeren dat ze koning Jan zonder Land zouden dwingen om hun Handvest van Vrijheden, dat later bekend werd als de Magna Carta, goed te keuren.
Sindsdien is Bury St. Edmunds bekend als 'Shrine of the King, cradle of the Law'.
In Hunstanton kunnen wij even een blik werpen op 'The Wash', één van de grootste estuaria van Groot-Brittannië. Ook volgens de overlevering zou het hier zijn dat pechvogel Jan zonder Land de kroonjuwelen verloren heeft terwijl zijn konvooi verrast werd door het stijgende water.
Alleen al zijn bijnaam doet vermoeden dat 'King John' niet voor het geluk geboren werd. Als jongste zoon van Hendrik II en Eleonora van Aquitanië ontving hij geen gebieden op het vasteland, vandaar 'John Lackland'.
Geschiedenis hoeft niet per se saai te zijn, toch?
28-05-2014 om 14:28
geschreven door John 
|
