Wie zich uitgebreider wenst te documenteren over Hendrik IV en zijn tijd vindt op onderstaande site een schat aan informatie, die bovendien uitstekend gebracht is:

Henri IV, le règne interrompu

Een toegankelijker en vollediger informatiebron zal  moeilijk te vinden zijn.

Een ideale voorbereiding op de Quo Vadimus reis van 16 tot 19 juni 2015 in de voetsporen van Hendrik IV, maar ongetwijfeld ook boeiend voor wie niet meereist.  Er kan overigens nog worden ingeschreven tot eind april 2015.  Twee extra inschrijvingen zouden zeer welkom zijn.  Latere inschrijvingen zijn onder voorbehoud van de beschikbaarheden van het hotel.

Ik was op zoek naar banale informatie over ‘la poule au pot d’Henri IV’ toen ik op deze site botste.  Serendipiteit, heet dat.  Ik mag er niet aan denken hoeveel uren aan opzoekingswerk ik mij had kunnen besparen indien ik die site eerder gevonden had. 

Maar ik troost mij met de gedachte dat ik die site nooit zou gevonden hebben indien ik niet zoveel voorbereidend werk had gedaan, waardoor ik bij de uitspraak van Hendrik IV belandde: ‘Je veux qu’il n’y ait si pauvre paysan en mon royaume qu’il n’ait tous les dimanches sa poule au pot.’

22-03-2015 om 16:07 geschreven door John  

Ik vroeg mij af welke muziek er gemaakt werd ten tijde van Hendrik IV en ik kwam al gauw bij Eustache Du Caurroy terecht.  Als laatste meester van de polyfonie op het einde van de Renaissance diende Du Caurroy drie Franse koningen.

Op onderstaande link treft u een interessante video aan over zijn ‘Missa pro defunctis’, die gedurende bijna twee eeuwen gespeeld werd op koninklijke uitvaarten.  Deze compositie werd voor het eerst uitgevoerd op de begrafenis van Hendrik IV.

https://www.youtube.com/watch?v=9syf8tF3Xwo

18-03-2015 om 10:45 geschreven door John  

Wij eindigen onze omzwerving in de voetsporen van Hendrik IV op een historisch beladen plek: het Pavillon Henri IV.  Ici naquit Louis XIV, lezen wij boven de ingang.  Het is meer dan het restant van een somptueus kasteel dat vernietigd werd tijdens de Revolutie.  Hier kwamen ook cultuurproducten tot stand en er vallen heel wat anekdotes te vertellen. 

De eerste president van de derde Republiek, Adolphe Thiers, overleed hier op 80-jarige leeftijd in 1877.

Als jongeling ontmoette Thiers de bijna 70-jarige Talleyrand, die in hem een soort alter ego zag en hem introduceerde in de hogere kringen. Talleyrand kreeg kritiek omdat hij een parvenu hielp, waarop hij reageerde: ‘Thiers is geen parvenu, hij is gearriveerd’.

Honoré de Balzac inspireerde zich op Thiers voor één van zijn personages uit la Comédie humaine: Rastignac, een ambitieuze jongeman.  Net als Thiers trouwt Rastignac met de dochter van zijn minnares. Rastignac belichaamt de handige, sympathieke arrivist.  

Alexandre Dumas schreef hier onder meer een deel van ‘De Drie Musketiers’ en ‘De Graaf van Monte-Cristo’.  Het Pavillon Henri IV was in de tijd van Alexandre Dumas reeds een vermaard restaurant. 

Alexandre Dumas schoof hier graag aan tafel en placht te zeggen: "Pour réussir un bon dîner, il faut être deux…Moi et un excellent cuisinier."

In dit restaurant kwamen toevallig de ‘pommes soufflées’ tot stand.   Zoals zo vaak in de culinaire geschiedenis  was dit het resultaat van het toeval.  Marie-Amélie, de echtgenote van koning Louis-Philippe, kwam op bezoek naar aanleiding van de opening van de spoorlijn vanaf Saint-Lazare.   De trein had evenwel vertraging, waardoor de chef verplicht werd om zijn aardappelen een tweede keer te frituren en zo kwamen de opgeblazen chips tot stand.

Jacques Offenbach componeerde hier bladzijden uit onder meer Hoffmanns Vertellingen.

17-03-2015 om 03:19 geschreven door John