Toen ik in 2012 in Joinville in de Haute-Marne het ‘Château du Grand Jardin’ bezocht leerde ik het echtpaar Claude de Guise en Antoinette de Bourbon-Vendôme kennen.  Het kasteel was naar verluidt een geschenk van Claude aan Antoinette om zijn ontrouw goed te maken.

Ik stond er toen niet bij stil dat Antoinette een nakomelinge was van de Vendôme tak van de Bourbons.  Haar vader was inderdaad graaf van Vendôme en aldus een voorvader van Henri IV.

Toen wist ik nog niet dat Vendôme ooit op mijn reisprogramma zou terecht komen en dat Antoinette haar naam nog zou opduiken. 

Volgend jaar wil ik graag een reis naar Schotland voorbereiden in de voetsporen van Mary Stuart, de kleindochter van diezelfde Antoinette.  

22-09-2014 om 08:52 geschreven door John  

Doet Vendôme u ook spontaan aan cinema denken?

Het Vendôme waar ik het wil over hebben is evenwel een vredig stadje in de regio Centre van Frankrijk dat op het programma staat van de voorjaarsreis 2015 van dinsdag 16 juni tot vrijdag 19 juni 2015.

Als Vendôme associaties oproept met vertier en luxe zal dit veel te maken hebben met het Hôtel Vendôme op de Place Vendôme van Parijs. 

Dit plein bevindt zich waar zich voorheen het somptueuze ‘Hôtel de Vendôme’ bevond.  Hoe kwam dit stadspaleis aan zijn naam? 

César van Vendôme, een erkende zoon uit de relatie tussen Hendrik IV en zijn maîtresse Gabrielle d’Estrées, kreeg het hertogdom Vendôme in apanage van zijn vader.  Hij werd dus hertog van Vendôme en werd reeds als kind gekoppeld aan Françoise van Lotharingen, waarmee hij tien jaar later ook in het huwelijk zou treden.  

Een goede partij zo bleek, want Françoise erfde  het luxueuze verblijf in Parijs zodat het de naam Vendôme verkreeg en later zijn naam gaf aan het plein dat in de plaats kwam.

21-09-2014 om 10:27 geschreven door John  

Ik ben best trots op mijn volgend reisproject. 

Wat bij aanvang bedoeld was als een themareis rond Hendrik IV, met Vendôme als centrale plaats, evolueerde gaandeweg naar een veel bredere cultuurbeleving met enkele boeiende vondsten in een ruimere regio. 

Zo zijn wij tijdens de heenreis te gast in een kasteel nabij Parijs waar Maurice Maeterlinck woonde met zijn 30 jaar jongere tweede echtgenote, de actrice Renée Dahon.   Op de retourreis doet zich dan weer de kans voor om het geboortehuis van Claude Debussy te bezoeken.

Pierre de Ronsard eiste meer en meer zijn plaats op in het verhaal.   Waar Ronsard herdacht wordt zijn de rozen nooit ver weg.  Gelet op het tijdstip van de reis zullen wij het moeten stellen met de eerste bloeiers.

Rozen zijn het zinnebeeld van de liefde en met een figuur als Hendrik IV is er aan liefdesverhalen geen gebrek.  Op zoek naar sporen van zijn geliefde Gabrielle d’Estrées ontdekken wij iets veel prozaïscher: een unieke wereldcollectie tomaten met als extra de geschiedenis van de tomaat (van een toemaatje gesproken…). 

Liefhebbers van poëzie, romantiek en rozen worden verwend tijdens de reis.  

06-09-2014 om 09:39 geschreven door John  

Eén van mijn correspondenten had het in bovenstaande bewoordingen over het zachte weer in Engeland dat zich volgens onderstaande weersvoorspelling nog verschillende dagen handhaaft:

http://www.accuweather.com/en/gb/norwich/nr1-1/september-weather/329791?monyr=9/1/2014

Ik moet erbij aan het liedje denken: ‘Try to remember the kind of September when life was slow and oh, so mellow…’

Alle clichés ten spijt kan het weer in Engeland wel degelijk heerlijk zijn. 

Uitstekend nieuws voor de tuinliefhebbers.  Er zullen vast mooie plaatjes kunnen geschoten worden in de vele tuinen die op het programma staan van de reis naar Norfolk.

04-09-2014 om 09:54 geschreven door John  

Het in mekaar knutselen van een reis levert altijd verrassingen op.   Er bleek toch een foutje geslopen in mijn puzzel voor de komende voorjaarsreis. 

Tussen mij en het kasteel van Fontainebleau wil het blijkbaar maar niet klikken.  Niet alleen arriveerde ik te laat tijdens de prospectiereis, ook bleek het kasteel gesloten op de geplande bezoekdag. 

Dan heb ik maar van de nood een deugd gemaakt en ben ik op zoek gegaan naar een alternatief.  Na een paar uur surfen op het internet, had ik de oplossing gevonden:  een privaat kasteel in de buurt van Parijs, waar ooit Hendrik IV op bezoek kwam, maar waar bovendien enkele verrassende namen opduiken. 

Pierre de Ronsard, die wij zowel in de Vendômois als in de Touraine zullen ontdekken, blijkt ook daar zijn sporen te hebben nagelaten.  Paul Cézanne heeft enkele schilderijen overgehouden aan zijn bezoek aan de plaats en Gentenaar en Nobelprijswinnaar Maurice Maeterlinck woonde hier.

Het adellijk echtpaar dat het kasteel verwierf en met veel liefde de illustere  bewoners en bezoekers in de kijker zet, heet ons hartelijk welkom. 

Ik had geen goed gevoel bij Fontainebleau.  En zie, alles komt goed. 

Wij zullen uiteindelijk niet alleen Hendrik IV, maar ook Pierre de Ronsard als centrale figuur kunnen beschouwen van onze reis: wij bezoeken zijn geboortehuis, zijn sterfhuis en een kasteel waar hij ooit te gast was.

Beweerde ik niet al eerder dat reizen organiseren een creatief proces is?

03-09-2014 om 06:48 geschreven door John  

‘La vie de château’ staat volgend jaar op het programma van de voorjaarsreis.  Dat vergde wat voorbereidende verkenning…

Het is best spannend om de dreef naar een afgelegen kasteel op te rijden met de hoop iemand aan te treffen.  Ik had geluk toen ik arriveerde aan een idyllisch kasteel uit de 16^de eeuw.  Ik trof op de binnenkoer een vriendelijke dame die mij prompt de orangerie toonde waar wij volgend jaar in groep zouden kunnen lunchen.  Zij was gecharmeerd door het historische thema van de geplande reis, waardoor zij geen punt maakte van de geringe omvang van onze groep. 

Tijdens  de korte kennismaking liet zij haar naam vallen.  Het was zo te horen een adellijke naam.  Na wat zoekwerk op internet bleek zij af te stammen van een markies en bleek haar broer de titel geërfd te hebben. 

Een 16^de-eeuws kasteel onderhouden moet handen vol geld kosten.  Vandaar dat de bewoners hard moeten werken.  Gekleed in Renaissance kledij bedient onze hoffelijke gastvrouw zelf haar gasten!

Op een andere plaats, die iets minder spectaculair oogt van buitenaf, ontmoetten wij een bescheiden man gehuld in een lange schort.  Hij was druk in de weer om de bezoekers te woord te staan en te laten proeven van de wijnen van het domein.  Wij kregen wat documentatie toegestopt waarmee wij, alvorens te proeven, op verkenning konden gaan in de bijgebouwen van het kasteel.  Het bleek warempel een graaf te zijn die ons te woord stond. 

Hij toonde ons de eenvoudige ruimte waar wij volgend jaar in groep zouden lunchen na het bezoek aan de dependances en na de degustatie.  Het contrast met de vorige locatie kon niet groter zijn.  Hier wordt het een ‘repas champêtre’.  Ook ‘Monsieur le Comte’ kookt zelf en bedient zelf.  ‘On sait quoi faire’, zei hij met een monkellach.

Wij kwamen ook nog bij een prins, maar die liet zich niet zien.  Hij kon zich de luxe veroorloven van veel personeel in dienst te hebben.  Hij runt dan ook een luxe hotel in zijn kasteel, dat exclusief toegankelijk is voor de welgestelde gasten.  De kamermeisjes dragen er het klassieke zwarte kleedje met het obligate klassieke witte schortje.  In de bijgebouwen, waar het personeel ook een aangepaste outfit kreeg, kan je lekker eten.

31-08-2014 om 06:59 geschreven door John  

De puzzel is helemaal gelegd.  Het reisprogramma voor de voorjaarsreis 2015 is klaar.  Er is wat geschrapt in de oorspronkelijke plannen opdat de deelnemers het optimaal naar hun zin zouden hebben.  Nu is het nog wachten op het hotel om de data definitief te kunnen vastleggen en om vervolgens de reservaties te kunnen doen in de verschillende locaties. Pas in laatste instantie zal de prijs van de reis kunnen  vastgelegd worden.

De 16 deelnemers aan de reis naar Norfolk krijgen zoals beloofd de grote lijnen van het programma in avant-première.  Het aantal deelnemers zal beperkt zijn: min. 12, max. 15.  Wij verplaatsen ons immers met een kleine bus, zoals eerder aangekondigd. 

Ik hoop tijdens deze vierdaagse reis de deelnemers te verrassen met unieke locaties en dito ervaringen.  Enkel tijdens de heen- en terugreis zal er door de deelnemers een bescheiden extra budget moeten worden voorzien voor de maaltijden.  De tweede en de derde dag wordt er gezamenlijk geluncht in adellijke middens, een voorrecht dat enkel weggelegd is voor groepen.  De avondmaaltijden worden telkens in het hotel genuttigd. 

Het wordt iets voor liefhebbers van geschiedenis, tuinen en voor wie houdt van de Franse levensstijl. Wij komen enkele keren Pierre de Ronsard tegen, maar ook beroemdheden als  Honoré de Balzac (Vendôme), Alexandre Dumas en Claude Debussy (Saint-Germain-en-Laye) kruisen ons pad.  Het hoeft niet altijd om Hendrik IV en zijn maîtresses te draaien.  Met twee van deze laatsten maken wij even kennis: Catherine Henriette de Balzac d’Entragues en Gabrielle d’Estrées. 

Met Charlotte-Marguerite de Montmorency hebben wij tijdens de volgende reis een rendez-vous.  Deze reis gaat immers eveneens over de Bourbon dynastie en dus ook een beetje over de eerste Bourbon monarch, de legendarische rokkenjager Hendrik IV.  De heen- en terugreis van deze Bourbon reis ligt ook al vast.  Blijft nog enkel de tweede en de derde dag te verkennen in de Bourbonnais.  Er staat mij volgende herfst hopelijk een aangename treinreis te wachten.

Ik hoop volgend jaar voor het eerst twee recreatieve vierdaagse cultuurreizen met historische inslag te kunnen realiseren, telkens voor een beperkt publiek.   De plaatsen zullen schaars zijn.  Rond de jaarwisseling hoop ik dat de definitieve programmatie voor beide reizen kan teruggevonden worden op www.btours.be, de nieuwe site van B-Tours bvba.

30-08-2014 om 07:11 geschreven door John  

De voorjaarsreis voor volgend jaar staat dus in het teken van Hendrik IV.  Ik heb al heel wat informatie verzameld, maar nu kan ik weldra echt op verkenning gaan.  Ik bezoek ook een aantal plaatsen die slechts tijdens de heen- en terugreis in het najaar 2015 aan bod komen.  Het wordt dus een druk programma.

Op de eerste verkenningsdag  bezoek ik Saint-Germain-en-Laye en Saint-Cloud, nabij Parijs. Paradoxaal genoeg staat het oude koninklijke kasteel van Saint-Germain-en-Laye nog fier overeind, terwijl het ‘Pavillon Henri IV’ het enige restant is van het nieuwe kasteel.  Van het koninklijk kasteel van Saint-Cloud blijft niets meer over, behalve het ‘Domaine national de Saint-Cloud’, waar ik een geschikt restaurant probeer te vinden voor volgend voorjaar.  Nadien bezoek ik nog de kathedraal van Chartres, alvorens naar het hotel te gaan dat ik op het oog heb voor volgend voorjaar. 

De twee volgende prospectiedagen staan helemaal in het teken van de ‘Hendrik IV-reis’.  Het wordt een verkenning van de Vendômois en van de Touraine. 

Op de terugreis doe ik nog de kathedraal van Orléans aan en het Canal de Briare, of het Canal Henri IV.  Vervolgens gaat het noordwaarts via het kasteel van Fontainebleau.  Ik verken nog een plaats die in aanmerking komt voor een tussenstop in het najaar 2015 en ’s anderendaags keer ik via het koninklijk necropool van Saint-Denis en via Chantilly naar huis.   Op beide plaatsen zoek ik nog een geschikte halte voor een gezellige maaltijd.  In Chantilly hoop ik volgend najaar enkele verhalen te kunnen vertellen over ‘le Grand Condé’ en diens moeder, een liefje van Hendrik IV…

De bereikbaarheid is telkens een belangrijke bekommernis.  Waar kan de midibus zich het gemakkelijkst en het zuinigst parkeren?  Waar kunnen de reizigers in- en uitstappen zonder al te veel te moeten stappen?

Het is weliswaar een beetje werken, maar ik maak er toch een korte vakantie van door zoals steeds het aangename aan het nuttige te koppelen.  Na mijn terugkeer vanuit Engeland plan ik nog een verkenning van de Bourbonnais.  Met de trein gaat het dan naar Moulins vanwaar ik met een huurwagen de streek verken.  Al deze inspanningen moeten resulteren in twee aantrekkelijke kant en klare reisprogramma’s voor 2015 (zie vorige bijdrage aan de blog).  En dan maar hopen op voldoende belangstelling.   

Bijlagen:
Saint-Germain-en-Laye.png (80.9 KB)   

Twee recreatieve cultuurreizen met historische inslag naar minder bekende bestemmingen in Frankrijk staan op  mijn programma voor 2015.  De eerste reis (begin juni 2015) draait rond de figuur van ‘Hendrik IV’, de eerste koning van de  Bourbon dynastie, en speelt zich af rond Vendôme en Tours.  De tweede reis (begin september 2015) wordt een verkenning van de Bourbonnais, de bakermat van de Bourbons.  Het worden telkens vierdaagse reizen per autocar. 

In september probeer ik het programma van de voorjaarsreis reeds in avant-première in grote lijnen bekend te maken aan de deelnemers aan de reis naar Norfolk.  In augustus verken ik daartoe de Vendômois en de Touraine.    Liefhebbers van romantiek, rozen en wijn zullen zeker hun gading vinden.  Later verken ik de Bourbonnais in de Allier.  De najaarsreis wordt een reis voor liefhebbers van de charmes van ‘la France profonde’.

Tijdens de prospectiereizen wordt het hotel getest, worden alle locaties bezocht, worden afspraken gemaakt met gidsen, restaurants, wijnbouwers…   Tijdens de eerste reis probeer ik twee verschillende kasteellunches te programmeren om ‘la vie de château’ te kunnen beleven.  Deze lunches zijn prijsgunstig en voorbehouden voor groepen.   Zo ziet u maar dat reizen met een kleine groep soms mogelijkheden biedt die niet binnen het bereik liggen van individuele reizigers.

Zoals altijd wordt alles haarfijn uitgekiend en op een ontspannen tempo getimed.  Ik probeer de programma’s niet te overladen en u hoeft niet bevreesd te zijn dat er grote fysieke inspanningen zullen gevergd worden.  De hotels worden met zorg gekozen met veel aandacht voor de keuken.  Ik overstelp u niet met geschiedenis, maar eerder met anekdotes en leuke weetjes.

Vierdaagse thematische reizen naar originele bestemmingen binnen een actieradius van 500 à 600 km - weg van de platgetreden paden - zijn deel gaan uitmaken van mijn huisstijl.  U zal merken dat ook de mix tussen cultuur, natuur, geschiedenis en genieten een constante geworden is in de programmering. Mijn streefdoel is de deelnemers een onvergetelijke ervaring te bezorgen.  De commentaren van sommige deelnemers aan vroegere reizen zijn in dat opzicht voor mij geruststellend.

Ik neem mij voor om het minimum deelnemersaantal te bepalen op 12 en het maximum op 16, zodat een bus van 17 passagiers volstaat.  Deze kleine bussen moeten qua comfort niet onderdoen voor hun grote broers.  Bovendien zijn zij handig op kleine wegen en krijg je ze snel geparkeerd.  Snel inschrijven zal dus aangewezen zijn. 

02-08-2014 om 08:43 geschreven door John  

Ik mag mij verheugen in vijftien deelnemers voor de reis naar Norfolk in september.  Het is nog maar mijn vierde Quo Vadimus reis.

Tot mijn grote tevredenheid zijn er tien deelnemers bij die nog nooit met mij op reis gingen.  Dit lijkt mij een schoolvoorbeeld van mond-tot-mondreclame.  Meerdere deelnemers hebben zich ingeschreven door toedoen van vorige participanten en ook het uitgebreide netwerk van B-Tours werkte als hefboom. 

De sfeer zal er meteen goed  in zitten, want opvallend veel deelnemers blijken elkaar reeds te kennen.  Persoonlijk zal ik hooguit vijf deelnemers  voor het eerst ontmoeten.  Met enkelen onder hen had ik inmiddels geschreven contact en het blijken stuk voor stuk  enthousiaste mensen te zijn.   Een dergelijk scenario had ik gewoon niet durven te dromen.

Ik heb alvast twee reizen in voorbereiding voor volgend jaar, maar daarover volgt later meer…    

28-07-2014 om 15:05 geschreven door John  

Onze wandeling op donderdagochtend belooft een echte schattenjacht te worden.  Althans als wij mogen voortgaan op het programma van de Heritage Open Days van vorig jaar.  Voor het programma van dit jaar is het wel nog even wachten.  Op onze route zijn enkele pareltjes mogelijks opnieuw uitzonderlijk toegankelijk. 

In het historische Elm Hill ligt een stadstuintje verborgen achter ‘The Bear Shop’.  Het tuintje - naar een ontwerp van Gertrude Jekyll - wordt omschreven als  ‘hidden gem’.  

De Anteros Arts Foundation is gevestigd in wat ooit een 16^de eeuws  koopmanshuis was, ooit gebouwd en bewoond door een voormalig  Mayor en Sheriff van Norwich.  Tal van architecturale pareltjes werden pas ontdekt naar aanleiding van recente restauratiewerken.  Indien het mogelijk is, werpen wij minstens een blik op de ‘Courtyard’ met zijn uitzonderlijk raam (mullioned window).

En voor al deze mogelijke buitenkansjes hoeven wij niet eens een omweg te maken.

‘The Herb Garden’, een reconstructie van de kruidentuin van de Benedictijner monniken, kan ook aardige plaatjes opleveren:

http://www.cathedral.org.uk/userfiles/file/Herb%20Garden%20A5%20AW.pdf

De sportiefsten kunnen even verderop tot aan Pull’s Ferry gaan.  Hier was ooit een veerdienst gevestigd.  De pittoreske voormalige waterpoort dateert uit de 15^de eeuw. 

Vergeet vooral uw fototoestel niet!

06-07-2014 om 06:01 geschreven door John  

Het laatste programmaonderdeel voor de reis naar Norfolk van 9 september tot 12 september 2014 is ingevuld. Er was een tijdsblok vrijgelaten om te kunnen inspelen op de Heritage Open Days in Norwich.  Dank zij Lieven Decaluwé, voormalig Schepen voor Cultuur, Feesten en Toerisme van Gent, kwam ik in contact met Michael Loveday, Chief Executive van Norwich HEART (Heritage Economic & Regeneration Trust).  Dit heeft letterlijk deuren geopend voor ons!  HEART is een toonbeeld voor het inzetten van erfgoed als hefboom voor maatschappelijke en economische reconversie.  Door toedoen van HEART kon Norwich als eerste Engelse stad toetreden tot de prestigieuze League of Historical Cities. 

Wij zijn te gast in Dragon Hall, één van de 12 iconische gebouwen van Norwich, betrokken bij het Shaping 24 project in samenwerking met de stad Gent.  Wij worden uitgenodigd op een boekvoorstelling over Tudor Engeland.  Er komen reënsceneringen bij te pas en wij krijgen een welkomstdrankje aangeboden!  Dragon Hall is een gerestaureerd middeleeuws  koopmanshuis, enig in zijn soort.  Aan de draak die verscholen zit in het gebinte heeft het gebouw zijn naam te danken.

Wij proberen nu nog een meet up te organiseren met Michael Loveday.  Een overwegend Gents reisgezelschap zal aldus een informele ontmoeting hebben met de erfgoedverantwoordelijke van partnerstad Norwich. 

03-07-2014 om 07:57 geschreven door John  

In Norfolk treffen wij op veel plaatsen ‘village signs’ aan.  In Aylsham wordt John of Gaunt afgebeeld.  Deze zoon van koning Edward III was hier in de 14^de eeuw Lord of the manor.  Hij ontleent zijn naam aan het feit dat hij in Gent geboren werd.  Zijn vijanden dreven met hem de spot door te beweren dat hij in werkelijkheid de zoon was van een Gentse slager.

09-06-2014 om 16:39 geschreven door John  

Vanuit Norwich verkennen wij een deel van Norfolk.

In Wells-next-the-Sea treffen wij Holkham Hall.  Op weg daarheen rijden wij via Fakenham.  Langs Burnham Market en Hunstanton (uitzicht op the Wash) bereiken wij Sandringham Estate en het nabije King’s Lynn.   Blickling Hall bevindt zich nabij Aylsham. 

Wij zullen dus vooral de landschappen ontdekken van North en West Norfolk en van The Broads.  Wij concentreren dus vooral onze aandacht op het noorden van Norfolk, op big sky country, geprezen in de toeristische brochures voor zijn ‘awe-inspiring vistas’.

Cromer kunnen wij helaas niet aandoen, maar wij vinden hopelijk de kans om te genieten van de overheerlijke Cromer krab, al was het maar op een broodje …

Klik op de afbeelding voor een grotere weergave.

01-06-2014 om 00:00 geschreven door John  

Tijdens de voorbereiding van de reis naar Engeland van 9 tot 12 september 2014 botste ik andermaal op enkele mooie verhalen uit de Britse geschiedenis.  Zo blijkt er een meervoudige band tussen twee plaatsen die wij kortstondig op ons pad treffen.

Op de heenreis houden wij halt in de buurt van Bury St. Edmunds, bekend om zijn abdij-ruïne.  Hier werd koning Edmund begraven.  Edmund werd in de 9de eeuw verslagen door de Denen en volgens de overlevering werd hij gedwongen te verzaken aan zijn christelijk geloof.  Hij weigerde en stierf een marteldood.  Een wolf zou zijn lichaam bewaakt hebben tot het kon worden begraven.

In Hunstanton, waar wij tijdens de reis even halt houden langs de kust, zou Edmund gearriveerd zijn vanuit Duitsland, nadat hij East Anglia geërfd had van zijn adoptievader, de koning van East Anglia.  De Saksische koning staat bekend als Edmund de Martelaar.

Bury St. Edmunds is nog om een andere reden bekend.  Hier kwamen in de 13de eeuw de baronnen van Engeland stiekem samen in de abdijkerk en zwoeren dat ze koning Jan zonder Land zouden dwingen om hun Handvest van Vrijheden, dat later bekend werd als de Magna Carta, goed te keuren.

Sindsdien is Bury St. Edmunds bekend als 'Shrine of the King, cradle of the Law'.

In Hunstanton kunnen wij even een blik werpen op 'The Wash', één van de grootste estuaria van Groot-Brittannië.  Ook volgens de overlevering zou het hier zijn dat pechvogel Jan zonder Land de kroonjuwelen verloren heeft terwijl zijn konvooi verrast werd door het stijgende water.

Alleen al zijn bijnaam doet vermoeden dat 'King John' niet voor het geluk geboren werd.  Als jongste zoon van Hendrik II en Eleonora van Aquitanië ontving hij geen gebieden op het vasteland, vandaar 'John Lackland'.

Geschiedenis hoeft niet per se saai te zijn, toch?

28-05-2014 om 14:28 geschreven door John  

Schijn bedriegt eens te meer.  Het huis dat u aantreft als bijlage staat beslist niet op instorten.  Het staat er overigens al van in de Tudor tijd en het is er duidelijk aan te zien.  Net aan het hotel The Maids Head treft u het huis aan tijdens de reis naar Norfolk  en het verrassende Norwich van 9 tot 12 september 2014. 

De lezer van deze blog die de nieuwsbrief 'reizen met John' nog niet ontvangt, kan dit gerust laten weten via het bijhorende gastenboek.  Vermeld uw e-mailadres en u ontvangt vrijblijvend de nieuwsbrieven, de historische inleiding, het gedetailleerd programma en de voorwaarden van de Quo Vadimus reizen die ik organiseer.  Ik zou u dank weten als u deze blog onder de aandacht brengt van uw vrienden en kennissen. 

25-05-2014 om 00:00 geschreven door John  

In elke toeristische brochure van Norwich is er wel een foto te vinden van Elm Hill, het meest authentieke 16de eeuwse pittoreske kasseistraatje van Engeland.  De naam komt van de 'elms' (olmen) die hier eerder stonden.  In de middeleeuwen woonden hier rijke kooplieden.

The Briton's Arms is het enige huis van Elm Hill dat overeind bleef na een brand in 1507 omdat het huis enigszins apart stond van de overige huizen.  Heel merkwaardig is dat hier initieel alleenstaande vrouwen woonden die hun leven wijdden aan gebed en gemeenschapswerk.  Er was vanuit de woning een verbinding met de aanpalende kerk.  Het gebouw functioneerde zoals een begijnhof bij ons en is als dusdanig uniek in Engeland.

Na de fameuze brand werd door een burgemeester van Norwich in Elm Hill een residentie gebouwd waar thans 'The Strangers Club' is ondergebracht.  Hier waart naar verluidt nog steeds de geest rond van een man die omkwam tijdens de brand.  Wij zullen als 'strangers' de vele spookverhalen van de Britten nooit kunnen bevatten.  Queen Elisabeth I zou hier vanop de eerste verdieping een voor haar bestemde ereparade hebben aanschouwd.

In de vorige eeuw werd overwogen om de inmiddels verpauperde huizen af te breken, maar gelukkig ging - dankzij een drukkingsgroep (er is niets nieuws onder de zon) - dit project niet door en de woningen werden uiteindelijk gerestaureerd.  Elm Hill doet begrijpelijkerwijze af en toe dienst als filmset.

19-05-2014 om 07:47 geschreven door John  

Een belangrijk onderdeel van het programma van de Quo Vadimus reis naar Norfolk van 9 tot 12 september 2014 is het bezoek aan Holkham Hall.  Wij krijgen er een 'private guided tour' aangeboden.  Dat houdt in dat wij als groep het paleis helemaal alleen bezoeken.

De film The Duchess uit 2008 werd gedraaid in Holkham Hall.  Als bijlage treft u een scène aan met Keira Knightley en Ralph Fiennes.

Wie een volledig Pdf-bestand wenst te zien van de filmset:

http://www.holkham.co.uk/downloads/The_Duchess_2009.pdf

Terloops: Shaping 24 viel niet in de prijzen, maar er is wel een Vlaams project gelauwerd in Wenen:

http://www.herita.be/beleef/nieuws/uitreiking-europa-nostra-awards

11-05-2014 om 20:38 geschreven door John  

Ik kijk met spanning uit naar de bekendmaking op 5 mei in het Burgtheater van Wenen van de zes winnaars en van de winnaar van de publieksprijs van de European Union Price for Cultural Heritage/Europa Nostra Awards 2014.

Hier ziet u het promotiefilmpje voor het Shaping 24 project waarin Gent en Norwich betrokken zijn:

https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=q3EeJcgRsH8

In de categorie waarin Shaping 24 genomineerd is zijn er maar vijf laureaten.  Aangezien het om een grensoverschrijdend project gaat is de kans groot dat Shaping 24 in de prijzen valt.  Voor alle rechtgeaarde Europeeërs onder ons die beseffen dat Europa van onderuit moet worden opgebouwd is het een hoogdag om naar uit te kijken.

Uiteraard zou het ook fantastisch zijn voor mijn reisproject naar Norfolk/Norwich.

Ik hou jullie op de hoogte en duim alvast voor Shaping 24 en voor het welslagen van het Quo Vadimus reisproject van 9 tot 12 september 2014.

01-05-2014 om 05:16 geschreven door John  

Een reisconcept uitwerken verschaft mij enorm veel voldoening.  Het is een enorm leerzaam proces en ik kan er veel creativiteit in kwijt.  Het is als het schrijven van een verhaal waarbij de inspiratie komt al schrijvende, wat soms onverwachte wendingen oplevert.  Ik ga niet voor de hippe bestemmingen, maar ik ga de laatste jaren wel resoluut voor het ontdekken van minder bekende plaatsen (Haute-Marne in 2012) en voor thematische reizen (Tudor reis in 2013).  Ik hoop dit lijstje nog te kunnen verlengen met tal van verrassende, eigenzinnige bestemmingen.

Het reisconcept in een bruikbare vorm gieten is vaak een heikele opdracht.  Net als bij het schrijven moet in deze fase veel geschrapt worden.  Na een plaatsbezoek valt alles uiteindelijk in de plooi.  Het is een tijdrovend, maar boeiend proces.

Maar voor mij is de allermoeilijkste opdracht het vinden van deelnemers!  Ik heb niet de ambitie om voor een breed publiek te werken.  Ik zal mij altijd in een kleine nichemarkt bewegen en mij richten tot liefhebbers van geschiedenis en erfgoed.  De uitdaging bestaat er voor mij als niet-historicus in om geschiedenis toegankelijk en boeiend te maken.

Ik bereik maar een kleine kring, die weliswaar gestaag groeit, maar het betreft een publiek dat reeds vaak individueel of met andere groepen op reis gaat.  Ik heb meestal enkele boeiende reisprojecten in de pipeline zitten, maar ik durf er pas mee naar buiten te komen als ik definitief weet hoe het lopende project ervoor staat.  Daardoor kom ik al eens te laat, want zelfs mijn trouwe fans zitten niet te wachten op mijn projecten.

Kortom, ik heb geen consultants nodig om te weten dat ik met schaalproblemen te kampen heb.  Klein is mooi wordt ons nochtans steeds voorgehouden, al krijgen wij dat meestal van consultants in het Engels te horen.  Ik denk dat ik de uitdaging maar best zelfstandig aanga.

Voor foto's over de voorbereiding van de reis naar Norfolk van 9 september tot 12 september 2014: http://flickr.com/gp/reizenmetjohn/6efxH7/ (op de foto's klikken voor meer commentaar).  De stereotiepe poses leveren het bewijs van mijn prospectie en geven een idee van enkele plaatsen die wij bezoeken.

Meer informatie over de reis naar Norfolk en inschrijvingen via www.quovadimus.be

28-04-2014 om 07:10 geschreven door John