‘La vie de château’ staat volgend jaar op het programma van de voorjaarsreis.  Dat vergde wat voorbereidende verkenning…

Het is best spannend om de dreef naar een afgelegen kasteel op te rijden met de hoop iemand aan te treffen.  Ik had geluk toen ik arriveerde aan een idyllisch kasteel uit de 16^de eeuw.  Ik trof op de binnenkoer een vriendelijke dame die mij prompt de orangerie toonde waar wij volgend jaar in groep zouden kunnen lunchen.  Zij was gecharmeerd door het historische thema van de geplande reis, waardoor zij geen punt maakte van de geringe omvang van onze groep. 

Tijdens  de korte kennismaking liet zij haar naam vallen.  Het was zo te horen een adellijke naam.  Na wat zoekwerk op internet bleek zij af te stammen van een markies en bleek haar broer de titel geërfd te hebben. 

Een 16^de-eeuws kasteel onderhouden moet handen vol geld kosten.  Vandaar dat de bewoners hard moeten werken.  Gekleed in Renaissance kledij bedient onze hoffelijke gastvrouw zelf haar gasten!

Op een andere plaats, die iets minder spectaculair oogt van buitenaf, ontmoetten wij een bescheiden man gehuld in een lange schort.  Hij was druk in de weer om de bezoekers te woord te staan en te laten proeven van de wijnen van het domein.  Wij kregen wat documentatie toegestopt waarmee wij, alvorens te proeven, op verkenning konden gaan in de bijgebouwen van het kasteel.  Het bleek warempel een graaf te zijn die ons te woord stond. 

Hij toonde ons de eenvoudige ruimte waar wij volgend jaar in groep zouden lunchen na het bezoek aan de dependances en na de degustatie.  Het contrast met de vorige locatie kon niet groter zijn.  Hier wordt het een ‘repas champêtre’.  Ook ‘Monsieur le Comte’ kookt zelf en bedient zelf.  ‘On sait quoi faire’, zei hij met een monkellach.

Wij kwamen ook nog bij een prins, maar die liet zich niet zien.  Hij kon zich de luxe veroorloven van veel personeel in dienst te hebben.  Hij runt dan ook een luxe hotel in zijn kasteel, dat exclusief toegankelijk is voor de welgestelde gasten.  De kamermeisjes dragen er het klassieke zwarte kleedje met het obligate klassieke witte schortje.  In de bijgebouwen, waar het personeel ook een aangepaste outfit kreeg, kan je lekker eten.

31-08-2014 om 06:59 geschreven door John  

De puzzel is helemaal gelegd.  Het reisprogramma voor de voorjaarsreis 2015 is klaar.  Er is wat geschrapt in de oorspronkelijke plannen opdat de deelnemers het optimaal naar hun zin zouden hebben.  Nu is het nog wachten op het hotel om de data definitief te kunnen vastleggen en om vervolgens de reservaties te kunnen doen in de verschillende locaties. Pas in laatste instantie zal de prijs van de reis kunnen  vastgelegd worden.

De 16 deelnemers aan de reis naar Norfolk krijgen zoals beloofd de grote lijnen van het programma in avant-première.  Het aantal deelnemers zal beperkt zijn: min. 12, max. 15.  Wij verplaatsen ons immers met een kleine bus, zoals eerder aangekondigd. 

Ik hoop tijdens deze vierdaagse reis de deelnemers te verrassen met unieke locaties en dito ervaringen.  Enkel tijdens de heen- en terugreis zal er door de deelnemers een bescheiden extra budget moeten worden voorzien voor de maaltijden.  De tweede en de derde dag wordt er gezamenlijk geluncht in adellijke middens, een voorrecht dat enkel weggelegd is voor groepen.  De avondmaaltijden worden telkens in het hotel genuttigd. 

Het wordt iets voor liefhebbers van geschiedenis, tuinen en voor wie houdt van de Franse levensstijl. Wij komen enkele keren Pierre de Ronsard tegen, maar ook beroemdheden als  Honoré de Balzac (Vendôme), Alexandre Dumas en Claude Debussy (Saint-Germain-en-Laye) kruisen ons pad.  Het hoeft niet altijd om Hendrik IV en zijn maîtresses te draaien.  Met twee van deze laatsten maken wij even kennis: Catherine Henriette de Balzac d’Entragues en Gabrielle d’Estrées. 

Met Charlotte-Marguerite de Montmorency hebben wij tijdens de volgende reis een rendez-vous.  Deze reis gaat immers eveneens over de Bourbon dynastie en dus ook een beetje over de eerste Bourbon monarch, de legendarische rokkenjager Hendrik IV.  De heen- en terugreis van deze Bourbon reis ligt ook al vast.  Blijft nog enkel de tweede en de derde dag te verkennen in de Bourbonnais.  Er staat mij volgende herfst hopelijk een aangename treinreis te wachten.

Ik hoop volgend jaar voor het eerst twee recreatieve vierdaagse cultuurreizen met historische inslag te kunnen realiseren, telkens voor een beperkt publiek.   De plaatsen zullen schaars zijn.  Rond de jaarwisseling hoop ik dat de definitieve programmatie voor beide reizen kan teruggevonden worden op www.btours.be, de nieuwe site van B-Tours bvba.

30-08-2014 om 07:11 geschreven door John  

De voorjaarsreis voor volgend jaar staat dus in het teken van Hendrik IV.  Ik heb al heel wat informatie verzameld, maar nu kan ik weldra echt op verkenning gaan.  Ik bezoek ook een aantal plaatsen die slechts tijdens de heen- en terugreis in het najaar 2015 aan bod komen.  Het wordt dus een druk programma.

Op de eerste verkenningsdag  bezoek ik Saint-Germain-en-Laye en Saint-Cloud, nabij Parijs. Paradoxaal genoeg staat het oude koninklijke kasteel van Saint-Germain-en-Laye nog fier overeind, terwijl het ‘Pavillon Henri IV’ het enige restant is van het nieuwe kasteel.  Van het koninklijk kasteel van Saint-Cloud blijft niets meer over, behalve het ‘Domaine national de Saint-Cloud’, waar ik een geschikt restaurant probeer te vinden voor volgend voorjaar.  Nadien bezoek ik nog de kathedraal van Chartres, alvorens naar het hotel te gaan dat ik op het oog heb voor volgend voorjaar. 

De twee volgende prospectiedagen staan helemaal in het teken van de ‘Hendrik IV-reis’.  Het wordt een verkenning van de Vendômois en van de Touraine. 

Op de terugreis doe ik nog de kathedraal van Orléans aan en het Canal de Briare, of het Canal Henri IV.  Vervolgens gaat het noordwaarts via het kasteel van Fontainebleau.  Ik verken nog een plaats die in aanmerking komt voor een tussenstop in het najaar 2015 en ’s anderendaags keer ik via het koninklijk necropool van Saint-Denis en via Chantilly naar huis.   Op beide plaatsen zoek ik nog een geschikte halte voor een gezellige maaltijd.  In Chantilly hoop ik volgend najaar enkele verhalen te kunnen vertellen over ‘le Grand Condé’ en diens moeder, een liefje van Hendrik IV…

De bereikbaarheid is telkens een belangrijke bekommernis.  Waar kan de midibus zich het gemakkelijkst en het zuinigst parkeren?  Waar kunnen de reizigers in- en uitstappen zonder al te veel te moeten stappen?

Het is weliswaar een beetje werken, maar ik maak er toch een korte vakantie van door zoals steeds het aangename aan het nuttige te koppelen.  Na mijn terugkeer vanuit Engeland plan ik nog een verkenning van de Bourbonnais.  Met de trein gaat het dan naar Moulins vanwaar ik met een huurwagen de streek verken.  Al deze inspanningen moeten resulteren in twee aantrekkelijke kant en klare reisprogramma’s voor 2015 (zie vorige bijdrage aan de blog).  En dan maar hopen op voldoende belangstelling.   

Bijlagen:
Saint-Germain-en-Laye.png (80.9 KB)   

Twee recreatieve cultuurreizen met historische inslag naar minder bekende bestemmingen in Frankrijk staan op  mijn programma voor 2015.  De eerste reis (begin juni 2015) draait rond de figuur van ‘Hendrik IV’, de eerste koning van de  Bourbon dynastie, en speelt zich af rond Vendôme en Tours.  De tweede reis (begin september 2015) wordt een verkenning van de Bourbonnais, de bakermat van de Bourbons.  Het worden telkens vierdaagse reizen per autocar. 

In september probeer ik het programma van de voorjaarsreis reeds in avant-première in grote lijnen bekend te maken aan de deelnemers aan de reis naar Norfolk.  In augustus verken ik daartoe de Vendômois en de Touraine.    Liefhebbers van romantiek, rozen en wijn zullen zeker hun gading vinden.  Later verken ik de Bourbonnais in de Allier.  De najaarsreis wordt een reis voor liefhebbers van de charmes van ‘la France profonde’.

Tijdens de prospectiereizen wordt het hotel getest, worden alle locaties bezocht, worden afspraken gemaakt met gidsen, restaurants, wijnbouwers…   Tijdens de eerste reis probeer ik twee verschillende kasteellunches te programmeren om ‘la vie de château’ te kunnen beleven.  Deze lunches zijn prijsgunstig en voorbehouden voor groepen.   Zo ziet u maar dat reizen met een kleine groep soms mogelijkheden biedt die niet binnen het bereik liggen van individuele reizigers.

Zoals altijd wordt alles haarfijn uitgekiend en op een ontspannen tempo getimed.  Ik probeer de programma’s niet te overladen en u hoeft niet bevreesd te zijn dat er grote fysieke inspanningen zullen gevergd worden.  De hotels worden met zorg gekozen met veel aandacht voor de keuken.  Ik overstelp u niet met geschiedenis, maar eerder met anekdotes en leuke weetjes.

Vierdaagse thematische reizen naar originele bestemmingen binnen een actieradius van 500 à 600 km - weg van de platgetreden paden - zijn deel gaan uitmaken van mijn huisstijl.  U zal merken dat ook de mix tussen cultuur, natuur, geschiedenis en genieten een constante geworden is in de programmering. Mijn streefdoel is de deelnemers een onvergetelijke ervaring te bezorgen.  De commentaren van sommige deelnemers aan vroegere reizen zijn in dat opzicht voor mij geruststellend.

Ik neem mij voor om het minimum deelnemersaantal te bepalen op 12 en het maximum op 16, zodat een bus van 17 passagiers volstaat.  Deze kleine bussen moeten qua comfort niet onderdoen voor hun grote broers.  Bovendien zijn zij handig op kleine wegen en krijg je ze snel geparkeerd.  Snel inschrijven zal dus aangewezen zijn. 

02-08-2014 om 08:43 geschreven door John  

Ik mag mij verheugen in vijftien deelnemers voor de reis naar Norfolk in september.  Het is nog maar mijn vierde Quo Vadimus reis.

Tot mijn grote tevredenheid zijn er tien deelnemers bij die nog nooit met mij op reis gingen.  Dit lijkt mij een schoolvoorbeeld van mond-tot-mondreclame.  Meerdere deelnemers hebben zich ingeschreven door toedoen van vorige participanten en ook het uitgebreide netwerk van B-Tours werkte als hefboom. 

De sfeer zal er meteen goed  in zitten, want opvallend veel deelnemers blijken elkaar reeds te kennen.  Persoonlijk zal ik hooguit vijf deelnemers  voor het eerst ontmoeten.  Met enkelen onder hen had ik inmiddels geschreven contact en het blijken stuk voor stuk  enthousiaste mensen te zijn.   Een dergelijk scenario had ik gewoon niet durven te dromen.

Ik heb alvast twee reizen in voorbereiding voor volgend jaar, maar daarover volgt later meer…    

28-07-2014 om 15:05 geschreven door John  

Onze wandeling op donderdagochtend belooft een echte schattenjacht te worden.  Althans als wij mogen voortgaan op het programma van de Heritage Open Days van vorig jaar.  Voor het programma van dit jaar is het wel nog even wachten.  Op onze route zijn enkele pareltjes mogelijks opnieuw uitzonderlijk toegankelijk. 

In het historische Elm Hill ligt een stadstuintje verborgen achter ‘The Bear Shop’.  Het tuintje - naar een ontwerp van Gertrude Jekyll - wordt omschreven als  ‘hidden gem’.  

De Anteros Arts Foundation is gevestigd in wat ooit een 16^de eeuws  koopmanshuis was, ooit gebouwd en bewoond door een voormalig  Mayor en Sheriff van Norwich.  Tal van architecturale pareltjes werden pas ontdekt naar aanleiding van recente restauratiewerken.  Indien het mogelijk is, werpen wij minstens een blik op de ‘Courtyard’ met zijn uitzonderlijk raam (mullioned window).

En voor al deze mogelijke buitenkansjes hoeven wij niet eens een omweg te maken.

‘The Herb Garden’, een reconstructie van de kruidentuin van de Benedictijner monniken, kan ook aardige plaatjes opleveren:

http://www.cathedral.org.uk/userfiles/file/Herb%20Garden%20A5%20AW.pdf

De sportiefsten kunnen even verderop tot aan Pull’s Ferry gaan.  Hier was ooit een veerdienst gevestigd.  De pittoreske voormalige waterpoort dateert uit de 15^de eeuw. 

Vergeet vooral uw fototoestel niet!

06-07-2014 om 06:01 geschreven door John  

Het laatste programmaonderdeel voor de reis naar Norfolk van 9 september tot 12 september 2014 is ingevuld. Er was een tijdsblok vrijgelaten om te kunnen inspelen op de Heritage Open Days in Norwich.  Dank zij Lieven Decaluwé, voormalig Schepen voor Cultuur, Feesten en Toerisme van Gent, kwam ik in contact met Michael Loveday, Chief Executive van Norwich HEART (Heritage Economic & Regeneration Trust).  Dit heeft letterlijk deuren geopend voor ons!  HEART is een toonbeeld voor het inzetten van erfgoed als hefboom voor maatschappelijke en economische reconversie.  Door toedoen van HEART kon Norwich als eerste Engelse stad toetreden tot de prestigieuze League of Historical Cities. 

Wij zijn te gast in Dragon Hall, één van de 12 iconische gebouwen van Norwich, betrokken bij het Shaping 24 project in samenwerking met de stad Gent.  Wij worden uitgenodigd op een boekvoorstelling over Tudor Engeland.  Er komen reënsceneringen bij te pas en wij krijgen een welkomstdrankje aangeboden!  Dragon Hall is een gerestaureerd middeleeuws  koopmanshuis, enig in zijn soort.  Aan de draak die verscholen zit in het gebinte heeft het gebouw zijn naam te danken.

Wij proberen nu nog een meet up te organiseren met Michael Loveday.  Een overwegend Gents reisgezelschap zal aldus een informele ontmoeting hebben met de erfgoedverantwoordelijke van partnerstad Norwich. 

03-07-2014 om 07:57 geschreven door John  

In Norfolk treffen wij op veel plaatsen ‘village signs’ aan.  In Aylsham wordt John of Gaunt afgebeeld.  Deze zoon van koning Edward III was hier in de 14^de eeuw Lord of the manor.  Hij ontleent zijn naam aan het feit dat hij in Gent geboren werd.  Zijn vijanden dreven met hem de spot door te beweren dat hij in werkelijkheid de zoon was van een Gentse slager.

09-06-2014 om 16:39 geschreven door John  

Vanuit Norwich verkennen wij een deel van Norfolk.

In Wells-next-the-Sea treffen wij Holkham Hall.  Op weg daarheen rijden wij via Fakenham.  Langs Burnham Market en Hunstanton (uitzicht op the Wash) bereiken wij Sandringham Estate en het nabije King’s Lynn.   Blickling Hall bevindt zich nabij Aylsham. 

Wij zullen dus vooral de landschappen ontdekken van North en West Norfolk en van The Broads.  Wij concentreren dus vooral onze aandacht op het noorden van Norfolk, op big sky country, geprezen in de toeristische brochures voor zijn ‘awe-inspiring vistas’.

Cromer kunnen wij helaas niet aandoen, maar wij vinden hopelijk de kans om te genieten van de overheerlijke Cromer krab, al was het maar op een broodje …

Klik op de afbeelding voor een grotere weergave.

01-06-2014 om 00:00 geschreven door John  

Tijdens de voorbereiding van de reis naar Engeland van 9 tot 12 september 2014 botste ik andermaal op enkele mooie verhalen uit de Britse geschiedenis.  Zo blijkt er een meervoudige band tussen twee plaatsen die wij kortstondig op ons pad treffen.

Op de heenreis houden wij halt in de buurt van Bury St. Edmunds, bekend om zijn abdij-ruïne.  Hier werd koning Edmund begraven.  Edmund werd in de 9de eeuw verslagen door de Denen en volgens de overlevering werd hij gedwongen te verzaken aan zijn christelijk geloof.  Hij weigerde en stierf een marteldood.  Een wolf zou zijn lichaam bewaakt hebben tot het kon worden begraven.

In Hunstanton, waar wij tijdens de reis even halt houden langs de kust, zou Edmund gearriveerd zijn vanuit Duitsland, nadat hij East Anglia geërfd had van zijn adoptievader, de koning van East Anglia.  De Saksische koning staat bekend als Edmund de Martelaar.

Bury St. Edmunds is nog om een andere reden bekend.  Hier kwamen in de 13de eeuw de baronnen van Engeland stiekem samen in de abdijkerk en zwoeren dat ze koning Jan zonder Land zouden dwingen om hun Handvest van Vrijheden, dat later bekend werd als de Magna Carta, goed te keuren.

Sindsdien is Bury St. Edmunds bekend als 'Shrine of the King, cradle of the Law'.

In Hunstanton kunnen wij even een blik werpen op 'The Wash', één van de grootste estuaria van Groot-Brittannië.  Ook volgens de overlevering zou het hier zijn dat pechvogel Jan zonder Land de kroonjuwelen verloren heeft terwijl zijn konvooi verrast werd door het stijgende water.

Alleen al zijn bijnaam doet vermoeden dat 'King John' niet voor het geluk geboren werd.  Als jongste zoon van Hendrik II en Eleonora van Aquitanië ontving hij geen gebieden op het vasteland, vandaar 'John Lackland'.

Geschiedenis hoeft niet per se saai te zijn, toch?

28-05-2014 om 14:28 geschreven door John  

Schijn bedriegt eens te meer.  Het huis dat u aantreft als bijlage staat beslist niet op instorten.  Het staat er overigens al van in de Tudor tijd en het is er duidelijk aan te zien.  Net aan het hotel The Maids Head treft u het huis aan tijdens de reis naar Norfolk  en het verrassende Norwich van 9 tot 12 september 2014. 

De lezer van deze blog die de nieuwsbrief 'reizen met John' nog niet ontvangt, kan dit gerust laten weten via het bijhorende gastenboek.  Vermeld uw e-mailadres en u ontvangt vrijblijvend de nieuwsbrieven, de historische inleiding, het gedetailleerd programma en de voorwaarden van de Quo Vadimus reizen die ik organiseer.  Ik zou u dank weten als u deze blog onder de aandacht brengt van uw vrienden en kennissen. 

25-05-2014 om 00:00 geschreven door John  

In elke toeristische brochure van Norwich is er wel een foto te vinden van Elm Hill, het meest authentieke 16de eeuwse pittoreske kasseistraatje van Engeland.  De naam komt van de 'elms' (olmen) die hier eerder stonden.  In de middeleeuwen woonden hier rijke kooplieden.

The Briton's Arms is het enige huis van Elm Hill dat overeind bleef na een brand in 1507 omdat het huis enigszins apart stond van de overige huizen.  Heel merkwaardig is dat hier initieel alleenstaande vrouwen woonden die hun leven wijdden aan gebed en gemeenschapswerk.  Er was vanuit de woning een verbinding met de aanpalende kerk.  Het gebouw functioneerde zoals een begijnhof bij ons en is als dusdanig uniek in Engeland.

Na de fameuze brand werd door een burgemeester van Norwich in Elm Hill een residentie gebouwd waar thans 'The Strangers Club' is ondergebracht.  Hier waart naar verluidt nog steeds de geest rond van een man die omkwam tijdens de brand.  Wij zullen als 'strangers' de vele spookverhalen van de Britten nooit kunnen bevatten.  Queen Elisabeth I zou hier vanop de eerste verdieping een voor haar bestemde ereparade hebben aanschouwd.

In de vorige eeuw werd overwogen om de inmiddels verpauperde huizen af te breken, maar gelukkig ging - dankzij een drukkingsgroep (er is niets nieuws onder de zon) - dit project niet door en de woningen werden uiteindelijk gerestaureerd.  Elm Hill doet begrijpelijkerwijze af en toe dienst als filmset.

19-05-2014 om 07:47 geschreven door John  

Een belangrijk onderdeel van het programma van de Quo Vadimus reis naar Norfolk van 9 tot 12 september 2014 is het bezoek aan Holkham Hall.  Wij krijgen er een 'private guided tour' aangeboden.  Dat houdt in dat wij als groep het paleis helemaal alleen bezoeken.

De film The Duchess uit 2008 werd gedraaid in Holkham Hall.  Als bijlage treft u een scène aan met Keira Knightley en Ralph Fiennes.

Wie een volledig Pdf-bestand wenst te zien van de filmset:

http://www.holkham.co.uk/downloads/The_Duchess_2009.pdf

Terloops: Shaping 24 viel niet in de prijzen, maar er is wel een Vlaams project gelauwerd in Wenen:

http://www.herita.be/beleef/nieuws/uitreiking-europa-nostra-awards

11-05-2014 om 20:38 geschreven door John  

Ik kijk met spanning uit naar de bekendmaking op 5 mei in het Burgtheater van Wenen van de zes winnaars en van de winnaar van de publieksprijs van de European Union Price for Cultural Heritage/Europa Nostra Awards 2014.

Hier ziet u het promotiefilmpje voor het Shaping 24 project waarin Gent en Norwich betrokken zijn:

https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=q3EeJcgRsH8

In de categorie waarin Shaping 24 genomineerd is zijn er maar vijf laureaten.  Aangezien het om een grensoverschrijdend project gaat is de kans groot dat Shaping 24 in de prijzen valt.  Voor alle rechtgeaarde Europeeërs onder ons die beseffen dat Europa van onderuit moet worden opgebouwd is het een hoogdag om naar uit te kijken.

Uiteraard zou het ook fantastisch zijn voor mijn reisproject naar Norfolk/Norwich.

Ik hou jullie op de hoogte en duim alvast voor Shaping 24 en voor het welslagen van het Quo Vadimus reisproject van 9 tot 12 september 2014.

01-05-2014 om 05:16 geschreven door John  

Een reisconcept uitwerken verschaft mij enorm veel voldoening.  Het is een enorm leerzaam proces en ik kan er veel creativiteit in kwijt.  Het is als het schrijven van een verhaal waarbij de inspiratie komt al schrijvende, wat soms onverwachte wendingen oplevert.  Ik ga niet voor de hippe bestemmingen, maar ik ga de laatste jaren wel resoluut voor het ontdekken van minder bekende plaatsen (Haute-Marne in 2012) en voor thematische reizen (Tudor reis in 2013).  Ik hoop dit lijstje nog te kunnen verlengen met tal van verrassende, eigenzinnige bestemmingen.

Het reisconcept in een bruikbare vorm gieten is vaak een heikele opdracht.  Net als bij het schrijven moet in deze fase veel geschrapt worden.  Na een plaatsbezoek valt alles uiteindelijk in de plooi.  Het is een tijdrovend, maar boeiend proces.

Maar voor mij is de allermoeilijkste opdracht het vinden van deelnemers!  Ik heb niet de ambitie om voor een breed publiek te werken.  Ik zal mij altijd in een kleine nichemarkt bewegen en mij richten tot liefhebbers van geschiedenis en erfgoed.  De uitdaging bestaat er voor mij als niet-historicus in om geschiedenis toegankelijk en boeiend te maken.

Ik bereik maar een kleine kring, die weliswaar gestaag groeit, maar het betreft een publiek dat reeds vaak individueel of met andere groepen op reis gaat.  Ik heb meestal enkele boeiende reisprojecten in de pipeline zitten, maar ik durf er pas mee naar buiten te komen als ik definitief weet hoe het lopende project ervoor staat.  Daardoor kom ik al eens te laat, want zelfs mijn trouwe fans zitten niet te wachten op mijn projecten.

Kortom, ik heb geen consultants nodig om te weten dat ik met schaalproblemen te kampen heb.  Klein is mooi wordt ons nochtans steeds voorgehouden, al krijgen wij dat meestal van consultants in het Engels te horen.  Ik denk dat ik de uitdaging maar best zelfstandig aanga.

Voor foto's over de voorbereiding van de reis naar Norfolk van 9 september tot 12 september 2014: http://flickr.com/gp/reizenmetjohn/6efxH7/ (op de foto's klikken voor meer commentaar).  De stereotiepe poses leveren het bewijs van mijn prospectie en geven een idee van enkele plaatsen die wij bezoeken.

Meer informatie over de reis naar Norfolk en inschrijvingen via www.quovadimus.be

28-04-2014 om 07:10 geschreven door John  

Toen ik mij vorig jaar over Google Maps boog op zoek naar een interessante reisbestemming, had ik geen flauw vermoeden dat ik mijn keuze liet vallen op een plaats die nu samen met de Stad Gent bekroond is voor een gezamenlijk project: SHAPING24.  Ik heb het over Norwich.

Mijn reisvoorstel heeft nu vaste vorm aangenomen.  Wie meer wil weten over de reis van 9 september tot 12 september 2014 verwijs ik graag naar  www.quovadimus.be

Het toeval bracht mij inmiddels ook in contact met de tenoren van het SHAPING24 project, zowel in Norwich als in Gent.  Dit opent beslist perspectieven voor de deelnemers aan de reis.

Voor wie interesse heeft in het bewuste SHAPING24 project, verwijs ik graag naar: http://shaping24.eu/en/projects/view-details/shaping-24-wins-eu-prize-for-cultural-heritage-europa-nostra-award

Deze ongelooflijke samenloop van omstandigheden brengt mij tot een totaal ander verhaal dat ik vorig jaar neerschreef in Norwich zelf.  Eens om de zoveel tijd schrijf ik namelijk al eens een indringende reiservaring neer.

De brug over de River Wensum

Op een zachte avond in augustus wandelen mijn zoon en ik door de verlaten straten van Norwich.  Er hangt een lichte sluier over de maan.  Plots horen wij de hoge melodieuze tonen van een fluit.  Wij worden onwillekeurig naar de plek gezogen waar de muziek vandaan komt.  Op een smalle brug over de trage Wensum bespeelt een man een kleine fluit.  Hij heeft een belachelijk onbestemd carnavalspak aangetrokken.

Zeer tegen mijn gewoonte in besluit ik hem een pond te geven.  Zijn pak blijkt een krokodil te moeten voorstellen.

De man onderbreekt zijn spel en vraagt mij van onder zijn vermomming heel beleefd waar ik vandaan kom.  'Ik spreek uw taal niet, maar ik zal voor u iets spelen dat van Duitse oorsprong is', zegt hij in beschaafd Engels.  Waarop hij het liefelijke 'Muss i denn' aanheft.  Na een poosje geef ik hem al neuriënd te verstaan dat ik het deuntje ken.  Hij legt uit dat het een oude 'lullaby' is.  'Het herinnert mij aan mijn jeugd en aan Elvis', zeg ik.  'He took it over', antwoordt hij als een volleerd docent.

Twee zwaar beschonken kerels blijven evenmin onverschillig en doen letterlijk - zij het eerder moeizaam - hun duit in het zakje.

Ik neem ondertussen afscheid en de straatmuzikant van middelbare leeftijd vouwt zijn handen ten teken van dank en roept mij achterna: 'God bless you'.

Of hoe niets is wat het lijkt en hoe de realiteit soms de fictie en zelfs het surrealisme overtreft.

Bijlagen:
The Maids Head Hotel.jpg (94.8 KB)   

Voor de reis naar het graafschap Norfolk van 9 tot 12 september 2014, kies ik voor het eerst voor een reis midden in de week.  Dit is geen bewuste keuze, maar een keuze die ingegeven is door de beschikbaarheden van het hotel.

Waarom naar Norfolk gaan?

Er is alvast een goede reden om naar de hoofdstad Norwich te gaan.  Norwich en Gent hebben namelijk veel met elkaar gemeen.  Het zijn beiden monumentensteden die een opvallend gelijksoortige ontwikkeling doormaakten.

Zie voor meer informatie naar de zeer interessante publicatie op: http://www.shaping24.eu/media/Shaping24_Historisch_rapport_NL_WEB.pdf

Met het project 'Shaping 24' lanceerden beide steden een gezamenlijk cultureel en erfgoed-toeristisch initiatief.  Het project won onlangs de European Union Price for Cultural Heritage. 

U kan het project nog tot 20 april 2014 steunen voor de 'Public Choice Award' op http://vote.europanostra.org/

Als u een minder gekend stukje Engeland wil ontdekken dat toch nabij is en veel historische banden heeft met Vlaanderen, noteert u best nu reeds de data in uw agenda.

De reis lijkt alvast onder een goed gesternte te staan.  Niet geheel toevallig zullen wij de start meemaken van de jaarlijkse Heritage Open Days.  Voormalig Gents schepen, Lieven Decaluwé, medepromotor van het 'Shaping 24' project, bracht mij in contact met Michael Loveday, CEO van Norwich Heritage Economic and Regeneration Trust (Norwich HEART).  Hij zal voor ons de deuren openen van minder gekend erfgoed.

Weldra treft u de inleiding, het programma en de reisvoorwaarden aan op de site www.quovadimus.be

29-03-2014 om 07:46 geschreven door John  

Ik kijk al maanden reikhalzend uit of er geen inschrijvingen binnenlopen voor de barokreis naar Duitsland, maar deze keer wil het maar niet lukken.  De afmeldingen kwamen sneller binnen dan de inschrijvingen.

Aangezien er voldoende potentiële interesse is voor het project, neem ik mij voor om de reis volgend jaar opnieuw te programmeren, maar dan pas begin juni.  Aldus blijf ik hopelijk buiten de periode van de communiefeesten, want die hebben mij nogal wat deelnemers gekost.  De medewerkers van de Schwetzinger Festspiele zijn alvast solidair: 'wir können es gerne noch einmal im kommenden Jahr probieren'. 

Ook neem ik mij voor om de reis te herleiden tot vier dagen.  Pas volgend jaar - bij leven en welzijn - zal ik weten of het lukt.  De trial-and-error methode vergt nu eenmaal geduld.

Nu richt ik mij eerst met volle overtuiging op mijn project voor Norfolk van dinsdag 9 september tot vrijdag 12 september 2014.  Vriend Lieven Decaluwé, voormalig schepen voor cultuur, toerisme en feestelijkheden van de stad Gent, wees er mij inmiddels op dat er een samenwerkingsovereenkomst is tussen Gent en Norwich.  Dit biedt nieuwe perspectieven om iets extra aantrekkelijks te integreren in het project.  Ik werk volop aan het gedetailleerde reisplan.

Als bijlage alvast een teaser: een foto van een idyllische pub op het mooie platteland van Norfolk. 

Rendez-vous in deze pub - in de volksmond 'The Bucks' - op donderdag 11 september 2014?

21-03-2014 om 16:48 geschreven door John  

Wat is de stand van zaken voor de 'barokreis' naar Duitsland?

Dat alle potentieel geïnteresseerden, op enkelen na, één voor één zouden moeten afhaken, had ik in mijn meest pessimistische scenario niet voorzien.

Er zijn dus nog onvoldoende inschrijvingen waardoor ik de optie op de concerttickets voor de Schwetzinger Festspiele helaas zal moeten laten verstrijken.  De reis staat of valt evenwel niet met dit matineeconcert.  Het was enkel een extra attractief element, de spreekwoordelijke kers op de taart.  Een tip voor de melomanen: insiders beweren dat je ook buiten aan de ramen van de concertruimte kan genieten van de muziek.

Eind maart zal B-Tours beslissen of de reis al dan niet kan doorgaan, desnoods met minder deelnemers.  Met een kleine groep reizen heeft ook zijn charmes.  Geïnteresseerden hebben dus nog gans de maand maart om in te schrijven!

Door het wegvallen van het matineeconcert kunnen wij ons meer toeleggen op de kasteeltuin van Schwetzingen en op de orangerie, die dienst doet als expositieruimte.  De uitgestrekte en streng geometrische tuin naar Frans model bevat zelfs een minaret uit 1779!  Het is de oudste minaret in Duitsland.  Het gebouw was van meet af aan evenwel niet bestemd als gebedsoord. 

Wat betekent een gebeurlijke afgelasting van de reis voor de gastheer?

Het is natuurlijk niet prettig als blijkt dat je al die tijd aan een virtuele reis hebt gewerkt.  Ik heb weliswaar andermaal bijzonder veel geleerd, maar het is uiteraard leuker als je je kennis en je passie kan delen met anderen en als je ziet dat al je inspanningen tot een resultaat hebben geleid.  Ik roep hierbij de geïnteresseerden op om hun vrienden aan te porren om mee te gaan.

Wat zijn de verdere plannen?

In september ga ik opnieuw naar Engeland.  Het wordt een vierdaagse busreis van dinsdag 9 september tot vrijdag 12 september 2014: 'Norfolk, het rurale Engeland waar zelfs HM The Queen rust vindt'.  Eerlang worden het programma en de reisvoorwaarden bekend gemaakt.

01-03-2014 om 08:12 geschreven door John  

Het wordt andermaal beslist geen makkie om het minimum aantal deelnemers te bereiken voor de 'barokreis' naar Duitsland.  Vorig jaar rond deze tijd worstelde ik met hetzelfde probleem voor mijn geplande reis naar Lotharingen, die ik uiteindelijk heb moeten afgelasten.

Ik meende nochtans mijn lessen getrokken te hebben uit de mislukking van vorig jaar.  Het is deze keer een themareis geworden en in de programmatie wordt de balans tussen geschiedenis en recreatie nauwlettend in het oog gehouden.  Bovendien is er gekozen voor één hotel i.p.v. voor twee hotels.  Een voortreffelijk hotel overigens, dat ik nooit zou gevonden hebben indien ik niet was ter plaatse geweest. 

Het grote verschil met vorig jaar is dat ik thans met de som van alle afmeldingen een kleine reisbus had kunnen vullen.  Er is dus duidelijk pech mee gemoeid.

Dit jaar zal ik niet zo snel de handdoek in de ring werpen, want inmiddels heb ik - met dank aan vroegere deelnemers - een bredere kring die mijn activiteiten volgt en apprecieert.  Deelnemers gaan nu zelf op zoek naar reispartners!

Ondertussen mag ik mij ook verheugen in een stijgend aantal bezoekers van deze blog, die uitgegroeid is tot een heus promotiekanaal.

Mis het rendez-vous met Hofsängerin Helene niet (klik op de bijlage).  Let's Barok! 

Bijlagen:
Presse_Helene_Seifert.jpg (97.3 KB)