Gisteravond gegeten op een prachtige plek. "La petite ferme" ligt iets hoger en heeft een prachtig
uitzicht op de stad en omliggende heuvels/bergen. Het is ook een chique gelegenheid met prachtige
tuin en chique volk op de parking (Ferrari en zo).

Het eten was prachtig gepresenteerd maar mankeerde wel een beetje qua omkadering (er mochten
wat meer groentjes rond mijn eend-op-4-wijzen) en de desserts smaakten niet echt af. Spijtig voor
zo'n gelegenheid.

Vandaag weer opgestaan met zonnig weer (20..24°C) wat best aangenaam is en ook warm kan
zijn in de zon.

In de voormiddag doen we de winkeltjes "downtown" waar het duidelijk is dat hier welgesteld volk
leeft (Porsche GTS, Jaguar, Mc-Laren!, Maserati, Rolls ... buiten de "standaard" Duitse merken).

We sluiten af in het TukTuk café waar ook een micro-brouwerij gevestigd is.

Volgend adres: Babylonstoren.



Een wijngoed, annex boerderij en veel tuinen ... met mogelijkheid tot eten en drinken.



We kunnen eindelijk een foto nemen van de "purperen boom".

Dit is duidelijk een bestemming voor een zondagse familieuitstap.
Voldoende volk en gezellige drukte.



Prachtige tuinen met allerhander fruitbomen, groenten, kruiden en zelfs cactussen.

Daarna via Stellenbosch naar huis. Stellenbosch is een grotere stad en op het eerste zicht
helemaal niet zo leuk als Franschhoek.

De streek hier is wel erg mooi.

Vandaag verkassen we naar Franschhoek in de wijnstreek, een trip van 380 km.
We vertrekken vroeg genoeg en de wegen liggen er goed bij. In het 2de deel zien
we waarom: er wordt (ook op zaterdag) aan de wegen gewerkt.

"Route 62" is een mooie weg in een vlakte tussen 2 bergketens. Hier en daar met een
kolletje maar het gaat goed vooruit.



We stoppen niet voor Ronnie's (Sex) Shop wegens nog geen zin in koffie.

Dat doen we pas in Montagu (Scherpenheuvel?) in een leuk klein coffeeshopke.

We zien onderweg ook merkwaardige aanduidingen: gaat dit over een sanitaire voorziening
voor kleinere boodschappen?

Het is duidelijk zaterdag en dus geen mensen op de weg naar school of naar werk. In de
stadjes gonst het van bedrijvigheid want ze moeten allen inkopen gaan doen.

Ondertussen komen we wel echt in de wijnstreek. Uiteraard staan er veel wijnranken maar
ook ander fruit. Bij aankomst in Franschhoek vinden we onze lodge niet direct omdat het aan
een private weg ligt die niet in de GPS zit. Gelukkig hebben we nog het plannetje dat Deborah
(zie zowat een week geleden uit Westbrook bij Durban) via Whats-app gedeeld heeft waar
we handig gebruik van kunnen maken. Daar staan de meeste lodges en wijngaarden op.

We zitten weeral erg goed gehuisvest op een mooi landgoed met prachtige kamers,
zwembad, tuin, uitzicht ...

Terwijl Christel aan het zwembad achterblijft doen we een poging een wijn-estate hier vlakbij
te bezoeken maar ze zijn al dicht. We vinden iets verder een andere die zijn deuren geopend
houdt. Het is er ook mooi, we zien vanop het terras waar we wijn proeven de wijngaard liggen.

Binnen ligt de wijn te rijpen in de vaten.

We hebben ook al gereserveerd voor eten en drinken en omdat het zaterdag is, zijn er al
enkele adresjes volzet. We gaan naar "La petite ferme" maar zo petite is het niet met zijn
mooie tuin met prachtig uitzicht over de stad.

Ondertussen gaat de zon mooi onder en is het ook aan het waaien.
Morgen belooft wel een goede dag te worden.

Beste blogvolgers, het gaat wel best hard! De teller staat al op 450 en dat is heel bemoedigend
voor ons.
Blijven volgen!!!

Het was een reuze-ontbijt. Met veel keus aan kaas en vlees, meer dan we gewoon zijn.
En ze hebben ook flensjes. Dat wisselt af van de steeds weerkerende eieren. Er ligt inderdaad
schuimwijn (rode) maar we moeten straks nog rijden hé.

We starten de rondrit langs de weg via De Rust naar Prince Albert. Ondertussen
hebben we al vanalles opgezocht over Prince Albert en zijn we van alles te weten
gekomen (ook wat wel niet allemaal voor publikatie vatbaar is ;-)).
Maar hoe dan ook heeft het allemaal te maken met Prince Albert, de man van
kween Victoria en kozijn van onze Leopold I, die van Saxen-Coburg hé .



Het is een mooie rit en we zien al wat struise vogels hier en daar maar ook veel wegenwerken.
Ah ja, dit is Golf I en Golf II land. Er rijden hier (in heel Z-Afrika) bijna geen nieuwe
Volkswagens maar wel een groot aantal Golfs van de eerste en 2-se reeks. Dus bakken
die echt al old-timer zijn! vreemd...

Bij nader opzoekwerk is dit de Golf-city, een evolutie van de Golf I die hier werd geproduceerd
van in de jaren 18 (van de vorige eeuw hé). De productie werd stopgezet in 2009.

Onderweg ook zicht op de Swartbergen waarbij er één doet alsof het een vulkaan is.

Aan de Meiringspoort wandelen we even naar de waterval. Het mag duidelijk zijn dat nen
Bobbejaan hier nen baviaan is (die van in de kempen was dan blijkbaar ne zingende baviaan)
en ook dat ge ze nie moogt voederen nie.

De waterval is best mooi en hoog maar niet enorm van volume.

Oeps, fotoke vergeten ...

En qua beesten hebben we hier dan gehad met ne kikker.

Prince Albert is wel een best leuk stadje in tegenstelling met Oudtshoorn waar wel enkele
mooie oude huizen staan maar verder niet veel moois te bieden heeft.

Terug naar Prince Albert dan. Mooie huizen met ook wat artiesten die er exposeren.
Rustige sfeer en vooral mooi weer voor een koffietje op het terras van het lokale hotel.

Dan op weg naar de Swartbergpas.



Dit is een onverharde weg van een dikke 30 km met als hoogste punt zowat 1.400 meter.
Mooie panorama's aan beide zijden van de berg (als ge op de top staat natuurlijk).



Op de top komen we een koppel tegen dat juist fietsen uitlaadt om naar beneden te rijden.



Het zijn bovendien (weeral!) Vlamingen. Die komt ge hier ook overal tegen wat (gelukkig)
niet kan gezegd worden van de Nederlanders.

Eens aan de andere zijde van berg aangekomen begeven we ons richting de Berluda Ostrich
Farm. Maar het noodlot slaat toe! Het is niet echt goed aangegeven en als we aankomen blijkt
de toer al vertrokken. Ze sturen ons naar een ander adres maar ook daar staat niemand te
wachten. Na telefonische bevraging zeggen ze ons dat er voor ons gereserveerd was in de
ochtend .

Nougatbollen dus en geen struisvogels. Dan maar met een pintje in de tuin.

We gaan vandaag de kust ruilen voor het binnenland, met name de kleine Karoo
(niet te verwarren met disco Carré).
We rijden via Plettenberg naar Knysna (naaisna). Daar gaan we naar het Theben Island,
een eiland in de lagune dat sinds het stopzetten van de hout-aktiviteit in 2001 is omgevormd
tot een mondaine badplaats met luxe-verblijven en veel bootjes.

Het openbaar toilet is blijkbaar gesponsord...

Het is er redelijk exclusief en je kan ook niet overal in. We drinken een koffie op het
terras van het Island café gevestigd in een oude elektriciteitscentrale.

Inclusief zwembad...

Best leuk om tussen de machines te kunnen eten.

In de toiletten kun je je boodschap doen "on the rocks"!

Niet gelogen, het zijn echt ijsblokjes!

We rijden verder door en nuttigen onze picknick nog een laatste maal aan de kust.
Het waait er ferm ...



en de zee doet ook haar best.

daar beneden.

Nu het binnenland in en via een pas door de bergen (max. 800m hoog) komen we in Oudtshoorn.
Het weer blijft goed, de zon is van de partij en het is niet te warm.

Vanavond hebben zijn we gaan eten in Buffelsdrift: uiteraard van de struisvogel waarvan
we er al een paar gezien hebben onderweg. Muzikaal werd het avondeten begeieleid door ...
Dana Winner!

We overnachten in de Hlangana lodge.
Als we het goed hebben wordt die zelfs uitgebaat door een Belgische familie uit het Brugse.



Een best mooi optrekje en als ze leveren wat beloofd is, hebben we morgen een
champagne-ontbijt en kunnen we ook nog onze wagen laten wassen (voor niks).

Morgen staat een rondrit op het programma en gaan we struisvogels lastig vallen.

Na weeral een overweldigend ontbijt (lekker volgetankt met calorieën) kunnen we op
weg naar Tsitsikamma. Dat is een park aan de monding van Storms River (die van de
kloof van gisteren).

Het weer is veelbelovend maar er zou na 4-en wat regen komen. Het is nu in elk geval
warm genoeg (21°) om de eerste wandeling naar de waterval aan te vangen. We zullen de
ganse dag mooi weer hebben!



We stappen naast de zee die er het beste van maakt en serieus inbeukt op de rotsen.

We worden vergezeld van een school(tje) dolfijnen vlak voor de kust. Best leuk.
Spijtig dat we geen walvissen kunnen spotten.



Aan de landzijde is het ook mooi met de vele bloemen en een tropisch ogend bos.

Na enige tijd wordt het wat moeilijker en moeten we over rotsen kruipen. Dat gaat nog
totdat het net iets te uitdagend wordt. Volg het rode lijntje, dat is het pad!!!

We komen ook enkele reuze spinkhanen tegen, zo ongeveer een vinger groot.



We laten de waterval voor wat het is. Het is zo ook al een mooie wandeling geweest.

Teruggekomen eten we onze bokes op en gaan we naar de andere zijde voor de wandeling
naar de hangbruggen. Die is minder moeilijk en dat is te zien aan de bussen die hier staan te
wachten. Gelukkig zijn de meesten al op de terugweg.

Daar zien ook een aantal klipdassen.

Ondertussen krijgen we dan toch ook een waterval te zien. Deze moet het dan maar doen.





We zien de bruggen al van boven af. Dat belooft: er zijn nog wat trappen te doen !



Aan de hangbrug gekomen zien we volk (oost-europeaans of russisch?) dat er blijkbaar een
andere dress-code op na houdt voor zulke wandelingen.

Wij lopen er wat klassieker bij op ons bottinen

Vanop de brug hebben we ook een leuk zicht in de kloof.

In het naar huis rijden zien we de bewolking uit het land komen en nu regent het zelfs een beetje.
Geen nood, we zitten droog.

Nu even 2 dagen in 1 bericht. Niet dat er zo weinig te beleven viel, maar toch.
Op ons laatste ontbijt in St-Lucia mochten de omeletten niet ontbreken.
Wijselijk wel halve porties gevraagd kwestie van niet met overgewicht te vertrekken.

We hebeen ineens ook al de boarding passen voor morgenvroeg aangemaakt en laten afdrukken
door de immer gedienstige Mandy.

Met nog wat goede raad vatten we de weg aan naar Westbrook nabij de King Shaka vlieghaven
van Durban. Er is niet te veel te zeggen over de reis. Het weer is minder met wat regen.

We komen iets na de middag aan op onze volgende bestemming bij Michael (de griek) en
Deborah (de italiaanse) in hun villa "Venti dell est" (Oostenwind). Het is hier heel design en
met een prachtig uitzicht over de oceaan.



Onze gastheer is praatgraag en we praten wat bij, bij een pintje en een koffie. Voor de
namiddag stuurt hij ons richting Thompson-beach.

We zoeken het wel maar geraken niet echt bij het strand. Er staan wel een hele hoop mooiere
doeningen, wel afgeschermd tegen onnodige blikken.

We rijden terug naar Ballito aan het strand en daar vinden we het pad langs het strand.
We verdoen daar onze tijd met een wandeling en kijken naar het strand en de golven.

Het begint wat te zeveren en dus gaan we richting het restaurant dat Michael heeft
gereserveerd voor ons: de 45!

Het is er echt lekker en de bediening is meer dan attent. Inclusief cocktails, hoofdgerecht en
dessert komen we van tafel voor minder dan 120€ voor ons vieren (duurste tot nu toe).

Als we terug zijn is ook Deborah aanwezig. Al even praatgraag als Michael wil ze alles weten
over wat al gedaan hebben en wat de plannen zijn.

's Morgens super vroeg opgestaan en verwelkomd met een fruitvol ontbijt en de nodige
richtlijnen. We worden super vriendelijk uitgeleide gedaan. Het was weeral een belevenis.

De vlieger van British Airways doet dat goed. Ik had zetels gekozen helemaal vooraan in
economy wat ons een hele hoop extra beenruimte gaf. Het mag al eens wat meer zijn!
Ge hebt dan wel ne langen arm nodig om de koffiebeker te nemen.

Bij aankomst in Port-Elizabeth heb ik via Whatsapp al wat tips gekregen van Deborah .
Het gaat over Kaapstad en over wijnetablissementen in Franschhoek. De kaart van Franschhoek
gaat ons later nog van pas komen.

We hebben nu een andere wagen: een luxueuze Toyota Fortuner met weinig kilometers en
alles erop en eraan (elektrisch verstelbare lederen zetels inkluis).

De temperatuur is wat hoger (zo'n 25°), licht bewolkt en soms zonnig.
Op weg naar Tsitsikamma stoppen we onderweg voor koffie en een broodje. We spotten
de eerste struisvogels in een weide.

Hier verkopen ze ook medicatie uit de automaat!



Next stop: Storms River. We kunnen stoppen op een parking en dan kunnen we over
de brug wandelen en genieten van het bij wijlen duizelingwekkende uitzicht op de kloof.
Geen idee hoe diep juist, maar wel heel diep!

Iets verder zijn we op onze bestemming en het is weeral best verzorgd. Mooie kamers die
uitgeven op een prachtig geurende bloementuin.

We rijden even het stadje in en dat is een aparte ervaring. Enerzijds een soort koloniale stijl
en anderzijds een deel dat echt Amerikaans-westerns oogt inclusief de general store en de diner.

Hier (maar ook al elders gespot) verkopen ze nog de Palmolive shampoo in de verpakking van
de jaren 60-70. "Very Vintage"!!!



We gaan nu verpozen aan het zwembad en terwijl ik dit schrijf komt de zon er helemaal
door en wordt het best (aangenaam) warm.

Ondertussen komt er nog een gezelschap aan van 2 Belgische koppels uit Zoersel en
Turnhout (of all places).

Vanavond eten we in de Village Inn in "de oude Martha" restaurant. We eten een Kudu-steak
en ook Ostrich steak voor Fabienne. We maken haar wijs dat dat een Oostenrijker is maar ze
trapt er niet in!

We zetten nu alvast ons botinnekes klaar voor morgen.

En jawel, we zijn jullie niet vergeten!