Philippe & Christel op vakantie
Canada (2024), IJsland (2022), Zuid-Afrika (2019) en Amerika (2013, 2015, 2018) ...
Foto
Inhoud blog
  • Laatste dag !!!
  • Dagje Victoria
  • Naar Victoria
  • Druildag in de Pacific Rim
  • Naar Port Alberni
    Zoeken in blog

    13-09-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 16: 12 september!!! naar Green River (Utah)
    Vandaag is het mijn verjaardag  Very Happy .
    Christel heeft voor een speciaal verjaardagsontbijt gezorgd!


    Bij Google weten ze het ook en geven een aangepaste homepage.


    Dan opweg langs de scenic highway 12. We stoppen eerst even voorbij Bryce Canyon in Tropic 
    om een goede koffie te drinken in de Bryce Canyon Inn waar we 2 jaar geleden verbleven. 
    De koffie is nog steeds even goed en we praten wat bij met de uitbaters.

    Dan verder langs de scenic route. Afwisselende landschappen worden doorkruist.



    We doen een poging om de Escalante (riviertje) te volgen tot de "Natural bridge". 
    Dat zou zo'n 2,5 uur vergen maar vooreerst vernemen we dat we zo'n 5 keer door de rivier zelf 
    moeten. 


    Het is echter nog zo warm dat we bij de derde oversteek onze boterhammen opeten en 
    terugkeren. Hoe dan ook een aan te bevelen "hike" ware het niet dat het even te warm was.


    Dan maar genieten van nog enkele weidse vergezichten.

     

    In Torrey is onze espresso shop gesloten tot 17 uur  Crying or Very sad , dus zonder koffie en carrot cake verder.

    Dan komen we bij Capitol Reef.We doen de verschillende vista's aan en ja, dit is de "chimney" 
    die we vorige keer wat steun gegeven hebben.


    Eens Capitol Reef voorbij wordt het na Hanksville wat eentonig met zo'n 80km (bijna) kaarsrechte 
    weg maar wel door weer heel desolate en afwisselende landschappen.

    De komende 3 nachten slapen we in de "Robbers Roost motel" van waaruit we parken Canyonlands 
    en Arches gaan aandoen.


    Om te vieren eten we een goede steak in Ray's tavern (achter de hoek).

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    13-09-2015, 00:00 geschreven door philippe_en_christel  
    12-09-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 15: 11 september Bryce Canyon
    Wat was dat koud deze morgen!!!
    Opgestaan om half zes om de sunrise te kunnen zien die gepland is om 10 na 7 ('s morgens natuurlijk Rolling Eyes ). 
    Dus weeral  Confused  monter opgestaan met ons ontbijtpakket in de rugzak.

    En koud was het dus: onderweg even 33°F (das maar een halve graad dus bijna vriezen!).
    Aan de ingang was er nog geen controle dus iedereen zo naar binnen! 
    Op tijd op sunrise point en dan maar klappertandend wachten. 


    De zon was stipt op tijd en het was (redelijk) de moeite waard.
    Daar is ze, daar is ze, daar is ze !!!!! 


    Na de eerste stralen dropen sommigen al af maar we bleven nog even om de opgang volledig te zien.


    In plaats van onze ontbijtbokes te eten, naar de lodge gegaan en een ontbijtbuffet genomen. 
    Kwestie van wat op te warmen en eens goed te eten. Vervolgens naar het visitor center 
    (ondertussen open) om de hike-trails te bekomen.

    We gaan voor "hiking the hoodoos!". Daar moet wel zon 8km voor ge-hiked worden met een 
    niveau verschil tot net geen 200 meter: naar de Queens garden, Navajo-trail en tenslotte een 
    stuk van de peek-a-boo trail om zo van Sunrise point uit te komen op Bryce point. 


    Ondertussen is de zon op kracht gekomen en wisselen we eerst de lange voor de korte broek en 
    even later gaat de sweater ook in de rugzak.


    Sommige hoodoos hebben bizarre vormen zoals deze die op Queen Victoria lijkt en daarom wordt deze site 
    "Queens garden" genoemd.


    Hoodoos zijn geen hudos of andere weardos (ze bijten niet en doen niet in huis) maar gewoon 
    grillige vormen in de zandsteen die zich uiten in pilaren, windows, arches ...


    Windows (geen idee van de versie maar het zal wel een oude zijn uit het stenen tijdperk)


    Naar beneden is dat niks, maar terug naar boven op het einde was wat minder.


    Zo'n dikke 3 uur heeft het geduurd maar met ongelooflijke zichten en paden tussen de hoodoos. 


    Na dit alles de bus terug genomen, een beker koffie gaan halen in de general store en op de 
    picknickplaats ons ontbijt opgegeten.

    En uiteraard, voor we het park verlaten: onze stickers "I hiked the hoodoos" opgehaald! 
    Yes we can (again)!!!


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    12-09-2015, 00:00 geschreven door philippe_en_christel  
    11-09-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 14: 10 september ... naar Panguitch

    Bestemming voor vandaag is Panguitch, uitvalsbasis om naar Bryce Canyon te gaan. 
    De afstand is niet te groot en dus hebben we tijd.

    We rijden eerste even Arizona binnen (we kunnen het niet laten toch nog een staat meer aan te doen). 
    Daar gaan we naar Pipe Spring national monument.


    Dit is in feite een (kleine) cattle ranch die de mormonen rond 1860 hebben gebouwd bovenop 
    een bron die door de lokale Paiute gebruikt werd. Dit is een interessant stukje waar we de 
    geschiedenis van de relatie tussen 3 partijen (Paiute - Mormonen - Federale Staat) leren kennen. 
    Echt wel interessant.

    Daarna terug in Utah naar de Coral Pink Sand Dunes: zoals de naam aangeeft zijn deze duinen diep 
    gekleurd naar het rode toe. Wel heel speciaal.


    Neen, geen man op de maan, maar we laten ook graag onze voetafdruk achter.



    Op deze plaats mogen ze ook met buggy's en off road vehicles aan de slag; ze kunnen toch enkel 
    zand verplaatsen.


    In Panguitch aangekomen gaan we eerst nog even naar Lake Panguitch. Ligt wel even buiten het 
    stadje (zo'n 40 km) maar er wordt op gevist.


    We zien 2 bootjes binnenkomen en ze hebben toch wel iets gevangen (wat niet uit de viswinkel komt). 
    Het zijn forellen maar ze mogen enkel de regenboog forel behouden.

    In de tuin van ons motel staan 2 paarden (naar mijn bescheiden mening zijn ze wel best mooi). 


    Christel kan het niet laten en moet ze natuurlijk wat te eten geven.


    Vanavond vroeg op stok willen we de zon zien opgaan in Bryce.

    P.S.:

    Beste blog-volgers,
    de teller staat ondertussen al boven de 250 Very Happy. Best leuk om gelezen te worden.
    We schrijven dus lustig verder!

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    11-09-2015, 05:15 geschreven door philippe_en_christel  
    10-09-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 13: 9 september Zion (dag 2)
    Het is vandaag de 9de en dus is Eline jarig. Dan ook meteen bij het opstaan een SMS-ke gestuurd.
    Proficiat Very Happy.


    Het is weeral goed en warm weer en vandaag staat Zion nog eens op het programma. 
    We gaan de Emerald pools trail doen. De "lower pool" hebben we vorige keer al eens gedaan 
    met Rudi & Fabienne. Nu doen we de wandeling in de andere richting en gaan ook naar de "middle" 
    en "upper" pools. Dat is nog een beetje extra klimwerk.

    Wanneer we met de bus de "Lodge" verlaten staan we stil voor een nest kalkoenen die oversteken. 
    Die leven hier in het wild.


    Aangekomen aan de "Grotto" halte beginnen we er aan. Iedereen denkt dat we naar "Angels Landing" gaan 


    Maar niets is minder waar Razz.

    De zon staat als op deze kant van de vallei en dat doet zich voelen. Vanop het eerste deel hebben 
    we een prachtig zicht op de vallei en daar doen we het tenslotte voor.


    En gelijk steekt er een ree met haar kroost de rivier over.


    Dan komt het stuk naar de "upper" pool en dat wordt klimwerk. Het pad is ook niet altijd zo 
    eenvoudig. Na enig zwoegwerk en regelmatig water bijtanken komen we aan de pool. 
    Die ligt tegen de rotswand en wordt gevoed van water dat halverwege uit de rotswand komt gesijpeld.


    Het is er goed vertoeven in de schaduw.


    Dan maar naar de "lower" pool. Dat is ook wel een pool maar vooral een weg in de rotswand 
    waar het water van boven naar beneden stort (andersom zou wel best eigenaardig zijn).


    Je kan er zelfs een bescheiden verfrissing krijgen door onder de druppels te gaan staan.


    Eens beneden nemen we de lunch (lekkere broodjes met krabsla en tomaat, salami en confituur) 
    met zicht op het grasveld en de mooie oude bomen.

    We beslissen van het voor bekeken te houden. De temperatuur is duidelijk hoger dan gisteren. 

    Het gaat zelfs boven de 100°F (dan hebt ge juist koorts ... 38°C).

    In het museum op de terugweg zien we nog een filmke (lekker koel in de zaal) en wordt er door 
    de kinderen schaar-steen-papier gespeeld (dat zal hier wel een andere naam hebben).


    Op de bus staat nog een publiciteit voor dieten voor eekhoorns. Eet geen eten van mensen en 
    je valt wel 3 pond af!


    Op de terugweg zien we dat de bosbrand nog steeds woedt en doen we boodschappen voor de volgende dagen.



    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    10-09-2015, 00:00 geschreven door philippe_en_christel  
    09-09-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 12 : 8 september The narrows!!! (Yes we can ...)
    Zion hebben we vorige keer al gedaan en enkele mooie wandelingen gemaakt maar er stond op 
    aanraden van Liesbeth nog 1 attractie op de bucket list : The Narrows! 

    Angels landing viel uit de boot wegens in herstelling (wat een prachtige reden om 
    daaraan te ontsnappen  Embarassed ).
    Dus niet getreuzeld en vroeg opgestaan om tijdig voor de hitte dit te kunnen afronden.

    Er is geen gevaar voor flash floods, het debiet (en dus de waterhoogte) is laag en de 
    watertemperatuur ok (17°). Op naar de "Temple of Sinawava" waar het allemaal begint.


    Na 1 mile moeten we te water! Wat eerst wat onwennig is wordt gaandeweg beste te doen. 
    Het is "awesome" om hier in deze nauwe canyon te wandelen/waden. 




    We moeten natuurlijk ook even aftekenen voor aanwezigheid met de aanwezige modder..


     Onderweg genieten we nog van de kleurschakeringen (of zijn het bar-codes) ...


     Na ongeveer 1 1/2 uur waden komen we  aan de zijrivier waar er een waterval wacht. 
    Maar helaas, het tweede kleine watervalletje wordt de "point of no return". 
    Het water is er te diep om zonder kleerscheuren (en droge kleren) terug te keren.


    Dus dan maar terug en onze lunch verorbert.


    Op een best unieke lokatie ...


    Volk genoeg onderweg en de minder ambitieuzen vragen waar ze de bus terug kunnen nemen 
    (dat zal dan toch een waterbus moeten zijn).



    Terug aan de Temple nemen we de bus naar visitor center.


    Na al deze inspanningen hebben we wel een koffie + carrot cake verdient.

    Die foto is blijkbaar "lost in battle" en hebben jullie dan nog tegoed.

    Op terugrit zien we nog in de verte een bosbrand. We hadden al van bosbranden gezien op de TV 
    deze ochtend en daar is er dan 1. Gelukkig (hopen we) ver genoeg om er geen last van te hebben.


    Na het avondeten blijkt de brand al wat ingeperkt dus kunnen we rustig slapen.

    En, oh ja, we zijn nu halfweg (is dat nu goed of slecht? we weten het nog zo niet Rolling Eyes).


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    09-09-2015, 00:00 geschreven door philippe_en_christel  
    08-09-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 11 : 7 september van SLC naar Zion
    Vandaag is (weer eens) een reisdag met tegen de 500 km naar het zuid-westen van Utah om 
    morgen en overmorgen Zion te kunnen bezoeken.

    We hebben wel de Amerikaanse economie (weer eens) een zetje gegeven in het Travers 
    Mountain Outlet Mall. 

    Het weer is in elk geval uitstekend met temperaturen tegen de 30°C.

    's Avonds in het motel nog even gezwommen in het (piepkleine) zwembad en daarna een 
    bescheiden maaltijd bereid waarvan de ingredienten gisteravond ingekocht zijn met als 
    hoogtepunt de carrot cake die we gisteravond uit de Brewery meegenomen hebben.

    Geen foto's dus vandaag en morgen vroeg uit de veren om de Narrows aan te pakken!

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    08-09-2015, 05:26 geschreven door philippe_en_christel  
    07-09-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 10 : 6 september Salt Lake city
    Het is zondag en het is kalm hier in SLC. We slapen wat uit en dan staan er Mormonen op het menu. 

    Eerst het visitor center(North) waar we een filmke mogen volgen over hoe goed het is om tot hun kerk 
    te mogen behoren aan de hand van wat succesverhalen. Niet echt representatief maar wel heel 
    professioneel en onderhoudend gebracht.

    Dan naar de assembly hall, een mooi oud gebouw met (zoals in bijna alle gebouwen) een serieus orgel.


    Daarna naar het huis van Brigham Young (de man die de mormonen naar SLC bracht in 1845). 
    De 2 sisters die de rondleiding doen zijn niet echt van alles op de hoogte en we onthouden ons 
    maar van kritische vragen. In elke geval is het een mooi huis met redelijk wat luxe voor die periode.

    Vervolgens naar het immense congreszaal. Plaats voor 21.000 mensen in een grote aula met 
    verschillende niveaus en niet 1 steunbalk! Blijkbaar is de ondersteunende staalconstructie van 
    Belgische makelij waarvoor we dan toch bedankt werden.

    Met de gids valt best te praten (een man van middelbare leeftijd die een job heeft in de  
    vliegtuigindustrie) en een jong gezinnetje met 3 kinderen uit St-George. 

    Het bezoek eindigt op het dak waar een heuse tuin is aangelegd.


    In het andere visitor center staat dan een maquette van de temple waar we as gewone stervelingen 
    niet in mogen.



    Tenslotte naar het "tabernakel" waar de sister van dienst (een Pruissische) het nummertje met het 
    papierscheuren en het laten van dingetjes in een schaaltje opvoert om de akoestiek aan te tonen. 
    Moest ze nu nog wat artikuleren en trager spreken zou ze perfect verstaanbaar kunnen zijn.


    Voldoende geindoctrineerd dan maar naar een shopping area rond het Union Pacific station
    Hieronder de lokettenzaal.


    In het terugkeren even langs een beeldig huis, de "Deveraux Mansion".


    En dan gaan eten in de Brewery op Trolleysquare. Inclusief "carrot cake" (pekestaart) die we 
    meenemen om "thuis" op te eten.




    En dan hangen er hier en daar nog wat vreemde figuren in de lantaarnpalen ...










    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    07-09-2015, 00:00 geschreven door philippe_en_christel  
    Foto
    Archief per week
  • 16/09-22/09 2024
  • 09/09-15/09 2024
  • 02/09-08/09 2024
  • 26/08-01/09 2024
  • 19/08-25/08 2024
  • 27/06-03/07 2022
  • 20/06-26/06 2022
  • 13/06-19/06 2022
  • 25/11-01/12 2019
  • 11/11-17/11 2019
  • 04/11-10/11 2019
  • 28/10-03/11 2019
  • 21/10-27/10 2019
  • 16/09-22/09 2019
  • 10/09-16/09 2018
  • 03/09-09/09 2018
  • 09/07-15/07 2018
  • 14/09-20/09 2015
  • 07/09-13/09 2015
  • 31/08-06/09 2015
  • 24/08-30/08 2015
  • 17/08-23/08 2015
  • 22/04-28/04 2013
  • 15/04-21/04 2013
  • 08/04-14/04 2013
  • 01/04-07/04 2013
  • 25/03-31/03 2013
  • 18/03-24/03 2013
    Blog als favoriet !

    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs