Morgen zit het eerste deel van de reis er (bijna) op. Dan reizen we naar Westbrook vlakbij de
vlieghaven van van Durban waar we dan op dinsdag de vroege ochtendvlucht hebben naar
Port-Elisabeth.

Maar zover is het nog niet.

Rewind naar gisteravond! We hadden nog één activiteit gepland. Maar we laten jullie nog
even in spanning .

We proberen voor de 2de maal in de waterskisclub aan eten te geraken. Maar we hebben
weeral geen chance nie! Nu is er geen publieke toegang wegens een feestje voor de vissers
die er hun competitie op hebben zitten. We beslissen dat het geen derde keer wordt.
Maar deze ochtend zitten we met een Duits koppel aan tafel die er al eerder waren en vol lof zijn.
We zullen wel zien. Ondertussen (tegen dat we dit schrijven) weten we dat het vanavond ook
gene zal zijn wegens gewoon gesloten .

We zakken af naar Alfredo de italiaan. De pizza, pasta en kalfssauté smaken ons goed en
we delen nog een home-made tira-misu.

Ondertussen is het donker geworden en gaan we op jacht. We rijden wat kris-kras door
de straten en in Kingfisher-street hebben we beet!



2 volwaardige grazende nijlpaarden met wat auto's er rond. Ze grazen rustig en lopen zo een
de straat af. We kunnen enkele fotootjes maken met het weinige licht dat er is.

Na onze verkwikkende nachtrust is het vandaag richting iSimangaliso wetland park. Dat is
hier vlakbij en we gaan de oostzijde doen langs de zee. Hier zitten neushoorns, luipaarden
en verder de "gewone" kleinere of minder gevaarlijke dieren dieren zoals buffel, kudu, zwijnen
en bokken.

Het is er wel mooi en groen met aan de ene zijde lake St-Lucia (zoet/brak water) en aan
de ander zijde de Indische oceaan (zout maar wel warm!). Het weer is goed (zon, 30°C, wind,
wat wolkjes) en dus genieten we vooral van het eerste contact met de zee.

Aan de mission rocks is het water aan het terugtrekken en kunnen we een strandwandeling
maken met de voeten (en soms wat meer) in het water.

Dan verder naar wat uitkijkpunten naar Lake St-Lucia (maar geen vogels of crocs te bespeuren
) en 360° vanop de Kwasheleni uitkijktoren. Dat is wel tof want dan zie je van juist boven de
bomen in alle richtingen.

Tijd voor een picknick op Cape Vidal. En ja, waar we voor gewaarschuwd waren overkomt
Fabienne nog voor we goed en wel op het strand zijn: de apen pikken het pakje koekjes
gewoon uit haar hand, de snodaards!

Dan maar ons bokes opgegeten op het strand, daar zijn geen apen maar wel wat wind en
mogeljk wat roofvogels (wouwen denk ik) waarvan gezegd wordt dat ze ook wel een een
boke uit de mensen hun handen plukken.
Rustig eten is anders...

Voor het wegrijden zien we nog een nest mangoesten van de soort zebramangoesten die ook
nog wat ambras maken met de apen.

En hier ook nog ne close-up van die bavianen met hun blauwe edele delen.

Eerst de uitspraakles: wat is de juiste uitspraak voor Hluhluwe?
   a: hoeloehoeloewee
   b: holapolaïserwee
   c: sjloesjloewee
   d: sjoekemeglasislee
   e: nonofdieaboof
Antwoord onderaan ...

Heerlijk ontbijt vandaag bereid door de gastheer Simon. Worstjes en bacon voor ons,
omelet with "emptying the fridge" voor Rudy (die er dan wel weer even tegen kan).
Boterhammekes gesmeerd voor de middag en met de frigobox van de gastvrouw op naar
Hluhluwe (ge weet ondertussen hoe ge dat moet uitspreken zonder uw tong te verstuiken).

Daar doen we een rondrit met als belangrijkste hoogtepunt de overwinnig van de
Z-Afrikanen op de Engelsen voor de rubgy. Daarvoor zijn we juist op tijd in de Hilltop bar.

Verder krijgen we helaas niet veel beestjes te zien in dit groene park. Inderdaad staan de
meeste bomen en struiken al mooi groen wat het spotten van beestjes niet eenvoudiger maakt.
We zien wel een wrattenzwijn-vrouwtje met haar klein mannen. Later zullen er nog tegenkomen.

Nen olifant zien we ook; ene van dicht langs de kant van de weg en ene wat verder af.
Verder wat buffels, gnoe's (how do you gnoe?) en zebra's en ook enkele impala's.
Ik had er persoonlijk wat meer van verwacht maar het is wat het is en je kan de beestjes
niet voorprogrammeren.

En oh ja, nog wat vogeltjes zoals deze maraboe's (of zo).

En deze arend waarvan de naam me ontsnapt (was het nu Julio of Guillaume?)

Vanavond proberern we nog eens de waterski-club, maar met die rugby overwinning is er
een kans dat ze weer een feestje gaan bouwen. We zien wel.

En dan ook nog als het even kan, hippo's by night spotten.

Antwoord c natuurlijk: iedereen weet toch dat 'hl' als 'sjl' wordt uitgesproken!

We zijn nu een week onderweg. Het gaat vooruit!
Ook voor jullie blogvolgers een hele boterham want er komen gelijk 3 blogs binnen na de
radiostilte van afgelopen dagen!

Bij het opstaan staan de impala's alweer op ons terras.

Bij het ontbijt in Mlilwane laten de apen zich van hun inventiefste kant zien. Ze pikken
gewoon de confituurkes en toasten van de tafels. Tistezeggen, zolang er niemand
in de weg zit. Zo beleefd zijn ze wel. Maar dan maken ze wel onderling ruzie om de buit.

Dit is een reisdag en we vertrekken vroeg genoeg. Rond 8-en zijn we al vertrokken.
Het weer valt niet echt mee, over het algemeen regenachtig met een occasionele drache.
Aan de grens met Zuid-Afrika loopt het allemaal vlot en de wegen zijn ook treffelijk.
De potholes van gisteren zijn in duidelijk mindere aantallen aanwezig. Toch blijven
opletten, ook voor de verkeersdrempels!

Na een break in een Petroport met een lekkere koffie van de Muggs & Beans komen we
tegen 2-en aan in St-Lucia. We slapen in een B&B en worden verwelkomd door Mandy
die de nodige uitleg geeft over de avondwandelingen van de hippo's.

We slapen in kamers "elephant" en "zebra". Aan jullie te raden wie waar
We rijden nog effen rond en doen wat inkopen in de plaastelijke Spar en daarna gaan
we op weg naar de Hippo&Croco boottocht.

Gids Dennis (the menace?, de rosse!) is van dienst met interessante verhalen en kwinkslagen.

De eerste Hippo's behoren tot de familie van 17 die 's avonds de straten onveilig (?) maakt.

Een gedrag dat tot navologing leidt...

Daarna gaan we naar de krokodil die ze daar eerder gespot hadden.

En verder naar de wever-vogeltjes (even geel als Bartje?). Die bouwen speciale
nestjes die daarna door de vrouwelijke kandidates beoordeeld worden en die bij negatief
advies (het nest is niet luxueus genoeg of zo) eigenhandig het nest afbreken.
Doe al eens moeite...

Chance dat wij in baksteen gebouwd hebben

De zon gaat ondertussen ook onder.

Daarna rijden we naar de waterskiclub waar ze volgens de gastvrouw de beste "prawns" serveren
maar daar is het om 6 uur al volop ambiance en wordt er op de tafels gedanst. Dan maar op
aanraden van Reza naar de Ocean's basket waar we ons tegoed doen aan allerhande prawns,
calamari, tuna & sushi.

Bij het huiswaarts rijden verwachten we elk moment een hippo tegen te komen maar
helaas pindakaas.

Morgen beter?

We vertrekken vroeg genoeg om eventueel verloren tijd onderweg te compenseren.
We zijn gewaarschuwd dat het aan de grensomvergang met Swaziland al eens lang
kan duren.

Tijdens het ontbijt begint het te zeveren (regenen is dat hé).
Bij het buitenrijden van Kruger komen we nog een paar neushoorns tegen.
En dan op weg naar Swaziland. De weg ligt er voorlopig goed bij en we vorderen door de
regen die soms ophoudt maar ook wel eens intens uit de lucht valt, vlot naar de grens.

Aan de grens met Swaziland moeten de nodige formaliteiten gedaan worden.
Eerst uitchecken uit Zuid-Afrika, daarna iets verder inchecken in Swaziland en 50 Rand
tax betalen.
Net voor ons zien we de mensen van het Rotel (Rolling Hotel zie gisteren). De Frau die
ons gisteren te woord had gestaan is ook vandaag heel vlot ter taal en begroet ons uitbundig
als "die Holländer". Dat hebben we dan ook maar ineens krachtdadig rechtgezet!

Al bij al valt het mee en hebben we (denk ik zo) in minder dan 20 minuten de grens
gepasseerd inclusief sanitaire stop. Het wordt nu bergachtig maar vooral ook mistig.
De temperatuur daalt gestaag tot een minimum van 14°. Echt niet meer zomers.
Swaziland maakt zijn faam waar: lots of potholes waarvoor we al gewaarschuwd waren
door een koppel Duitsers in Mohlabetsi. Het valt nog mee omdat er niet echt veel verkeer
is en de potholes meestal (maar niet allemaal) goed ontweken konden worden.

Anders is het gesteld met verkeersdrempels die weliswaar aangekondigd worden maar
waarvan de verf zo goed als verdwenen is. We passen ons aan en de passagiers worden
meestal wel gespaard hoewel er toch een paar roller-coaster ervaringen zijn.

Verder zijn ze hier heel bedreven in de houtkap. Heelder bossen geloven er aan.
Maar we denken wel dat ze netjes herplant worden als we ook jongere bossen tegenkomen.

Onderweg ook veel schoolgaande jeugd in hun uniformpjes.
We komen nog voor 2 uur 's middags aan in Mlilwane.





Een mooi en groen park waar we weeral aan leuk huisje hebben met zicht op een vallei met
veel dieren.

Deze keer vooral gnoe's, zebra's en blesbokken (dixit onze dierenkenner van dienst), koeien
en nog wat. Er zitten hier geen katachtigen of andere gevaarlijke roofdieren. Behalve
krokodillen maar die zitten enkel in het water.

We maken ook een wandeling. Het is hier veilig zolang ge uit het water blijft (krokodillen!).
We komen onderweg wel wat beestjes tegen en inderdaad een krokodil in een vijver.



Het begint wat te regenen maar zijn tijdig binnen.

Het avondeten wordt nog opgeluisterd door een groepje Zulu's die wat gezang en dans ten
berde brengen. Bij momenten doen ze me aan de nummers van Paul Simon denken die hij
met Zuid-Afrikanen heeft opgenomen (album Graceland). Wel mooi.



Zoals eerder vermeld hebben ze de WiFi afgesloten bij het naar huis gaan van het
receptiepersoneel. Dus nog een dagje geduld want morgenvroeg breng ik het niet op om
dat nog allemaal te regelen. We staan extra vroeg op om de hippo-boot in St-Lucia morgen
niet te missen.

Tot in St-Lucia!

Met de verontschuldiging van de redactie komt dit verslag allicht een dag later wegens
geen WiFi in Berg en Dal ;-(.
Hier in Mlilwane moet ik me ook behelpen met een betalende verbinding maar die werkt
ook al niet . De pipo's of pipa's van de receptie schakelen die WiFi blijkbaar uit als ze naar
huis gaan. Dus na het avondeten: nougabollen als dessert. Erger nog voor sommigen anderen
die de weg naar hun hut niet meer vinden (te donker, te zat ?).

Er staat en dagje Kruger-park op het programma met niet veel kilometers op het menu.
Het zal het toch traag gaan (max 50 op asfalt en max 40 op verharde weg) maar ook omdat
er wel eens iets te zien valt (hopen we).

Ontbijt in het restaurant op wandelafstand. De olifanten ontbijten ook aan de andere oever
van de Sabie-rivier te zien vanop ons terras. De blauw-metallieke vogels met de gele ogen
(we moeten nog eens uitzoeken hoe die heten) zijn heel frank en komen het eten van de
tafels pikken. Een show op zich.

In een tunneleke onder het terras zitten enkele hagedissen van de mooiste soort.
Die met de blauwe staart kennen we al, maar nu ook één met oranje in het aanbod en een
gevlekte die al meer naar een varaan nijgt. Foto's staan op de smart phone van Christel.
Dus nu enkel tekst!

We sturen ook kaartjes huiswaarts. De gelukkigen zien ze in hun bus en de anderen moeten
het met deze blog stellen. 4 weken later zijn die kaartjes nog niet aangekomen ...

Eigenlijk zien we steeds dezelfde beesten. Nu hebben we wel buffels en olifanten in grotere
getalen in het aanbod. Maar er zijn ook neushoorns. Deze keer met volle hoorns. In Mohlabetsi
was hun hoorn voor hun bestwil ingekort om stropers te ontmoedigen. Het is wel veel
impressionanter en allicht gevaarlijker.

We hebben ook wrattenzwijnen, kudu's (How do kudu? Very good, how do kudu?), impala's
(here, there and everywhere) en natuurlijk ook giraffen. Ergens onderweg zien we ook nog
een koppel leeuwen in de verte. Van de big-5 zien we vandaag enkel het luipaard niet (hoewel ...).

Op één van de pick-nick plaatsen waar onze boterham opeten zijn ze wel niet zo vriendelijk
voor de meisjes ...



Er wordt hier gewaarschuwd voor loslopende luipaarden.

Wat dan ook heel juist is! Ze zitten gewoon een tafel verder!

Blijkt later dat die luipaardin (of is dat dan een luimerrie?) vlaams klapt als ik ze bezig hoor in
de winkel van Berg en Dal.

In Berg en Dal rest-camp vinden we ook de passagiers van het "Rotel" terug. Het is "das rollende Hotel"
met een dikke 30 Duitsers (dat is niet hetzelfde als 30 dikke Duitsers, hoewel ...) aan boord.
Die slapen dus wel met zijn 30-en in die aanhanger!
In vakskes van 70 breed , 70 hoog en dikke 2 meter lang. En dat voor 2.500€ voor 21 dagen.

Bij ons gebruiken ze dat voor de duiven van de Barcelonavlucht.

P.S: zoek de (op zijn minst) 2 titels van liedjes in bovenstaande tekst.
P.P.S: er geen prijzen te winnen

Deze ochtend hebben we verzaakt aan de ochtend safari. We hebben Hamilton met een fooi
omgekocht om ons niet te komen wekken om 5 uur.

De temperatuur is zoals verwacht drastisch gezakt. Wel met 20° denken we. Deze nacht heeft
het nog serieus gewaaid. In de tuin worden de bladeren geruimd. We ontbijten wanneer de
andere gasten terug zijn van de ochtend safari. Daarna checken we uit. Bij het buitenrijden
komen we nog een giraf en een olifant tegen. Impala's vermelden we vanaf nu niet meer
wegens te veel aanwezig.

Dan op weg naar Hazyview. Halverwege doen we even een Superspar in Acornhoek.
Een heel mooi en modern en proper en nieuw shopping center. We slaan wat inkopen in voor
de middag en de aperitief van vanavond.

Even voorbij Hazyview gaan via de Phabeni-gate het Kruger park in. We worden al direkt
getrakteerd op olifanten en even verder zelfs op de laatste van de Big 5: de buffel.
We hebben ze nu allemaal en kunnen dus naar huis .
Tenzij we de ugly-5 nog moeten doen.

We nemen dan even een zijweggeske, dat is dan een zandweg en wat rustiger. We zien
weeral vele impala's (oeps, toch weer vermeld). En dan een Gierboom. Of althans een
boom vol gieren. Dikke vette beesten.



We spotten ook arenden en één ervan zit iets verderop op een paaltje.

We zien ook nog wat giraffen ook vlakbij langs de kant van de weg.
Deze laat zich wel best mooi fotograferen.

En ook nog kiekens, enfin helm-parelhoenen of hoe noemen ze die beestjes.

En dan staat er in de verte midden op de weg nen olifant met zijne slurf te swaffelen.
Amaai! Blijkt dat hij dringend naar de tandarts moet voor nen valsen tand.

We zitten nu in Skukuza aan ons hutteke op een bank uit te kijken op de rivier (de Sabie).
Aan de overzijde zit een nijlpaard (bestaat dat ook als dwergnijlpaard? want het lijkt niet
erg groot).

Er loopt hier ook een wrattenzwijn rond tussen de rondavels. Hij is wel rustig maar toch op
zijn hoede. We gaan er in elk geval geen ruzie mee zoeken. De apen zitten verder weg en
voorlopig zien we die niet.

We zien nu ook een zwaluw, allicht een Afrikaanse die ook kokosnoten kan transporteren
(of was dat de Europese?).

Vanochtend om 5 uur gewekt door Hamilton om een half uurke later op ochtendsafari te gaan.
Weeral voor een dikke 3 uur. Maar toegegeven, die safari's zijn klokvaster dan de Belgische
treinen! Ze rijden op de minuut nauwkeurig terug binnen. Hoe ze dat lappen in dit (voor ons)
onoverzichtelijk kluwen van paden is een raadsel.

Het is wel aangenaam koel, nog wel dik boven de 20°C maar toch heel wat anders dan de 40°
en meer die we gisteren en ook vandaag moeten trotseren.

De safari komt maar traag op gang maar we zien al wat beestjes zoals weeral impala en steenbok.
Het eerste treffen is met een familie wilde honden. Ze zien er best aaibaar uit maar dat wordt
niet aangeraden.



Verderop zien we dan ook giraffen en zebra's en dan ook nog witte neushoorn. Die zitten zich
te verfrissen in een poel. Na enige tijd komt een troepje impala's drinken gevolgd door de
4 zebra's van daarjuist. Maar op deze laatste hebben de rhino's het niet begrepen en ze
jagen ze weg.

A propos: witte en zwarte neushoorns zijn helemaal niet wit of zwart.
Blijkbaar zijn de witte eigenlijk breedsmoel-neushoorns met een "wide" bek om grassen te eten.
Wide wordt dan white...
De neushoorn met een smaller bakkes die niet graast wordt dan de "niet-de-witte" en dus de zwarte.

We zoeken nog verder naar andere beestjes en komen een verloren gelopen hyena tegen.

Wat verder komen we nog een paar gnoe's tegen. Hier gekend als wildebeesst. Wat daar wild
aan is laten ze in elk geval niet zien.

En dan is het weeral raak. Via de bush-radio zijn we op de hoogte van de aanwezigheid van
een luipaard. Er staat al wat volk te kijken. We rijden even om tot er terug plaats is gemaakt
voor ons.

De luipaard belaagt een haas die zich stil houdt onder een boom/struik zodat de luipaard er
niet zomaar aan kan. Het duurt een hele tijd tot de haas plots wegschiet en de luipaard
(verbouwereerd?) achterlaat. Die klopt op zijn kin en zal een ander ontbijt moeten zoeken.

We stoppen op de terugweg nog voor koffie en koekjes aan de bush-coffee-bar en komen
dan om 9 uur stipt aan voor het ontbijt.

Het is vandaag weer extra warm: meer dan 40°C! En dat gepaard met een hete wind, alsof ge
onder een haardroger zit. Het wordt dus wat overleven met het zwembad dat voor koele
verfrissing zorgt, wat in de schaduw zitten en op de kamer uitrusten.

Om 2 uur is het lunchtijd. Juist als we aan tafel gaan in de tuin begint het te regenen, en
even zelfs redelijk hard. Donders en bliksems waren al eerder van de partij maar nu ook
de nattigheid. We verhuizen dan snel naar binnen. Het duurt evenwel niet lang en het
brengt ook geen noemenswaardige afkoeling tenzij de wind die is gaan liggen.

Om 4 uur zijn we op de afspraak voor de avond game-drive, aangevoerd door de immer
presente Hamilton en zijn tracker Solly. Buiten de vaste gasten (wijzelf en een Duits koppel)
is er nu ook een Oost-europees koppel mee op de wagen. Hamilton brengt ons al introductie
wat impala's en steenbokken en dan naar een groepje neushoorns (groepje van 5 die we
eerder al eens gezien hebben). We staan even stil vlakbij ne struise die rustig dor gras aan
het knabbelen is. We staan zo dicht dat we hem horen kauwen maar ook zo dicht dat Hamilton 
de motor van de jeep niet mag starten om hem niet nerveus te maken. Dat duurt zo'n 5
lange minuten.

Ondertussen genieten we van mooie panorama's.

Dan gezwind en snel en met de nodige bumps en vliegkunsten naar de andere kant van
het domein om naar de leeuwen te gaan. Nu zien we de 3 mannetjes en later de troep
vrouwtjes en welpen.

Dan terug en we hopen dat Hamilton ons nog een stel buffels kan tonen maar helaas.
Tijdens de bush-bar bij een mooie zonsondergang begint het weer te drashen.

Dan maar snel opgekraamd en de (waterdichte???) poncho's aan. Gelukkig stopt het snel en
droogt het ook goed.

Op de terugweg komen we in den donker nog neushoorns tegen en zelfs een luipaard.
Het is wel heel ver en moeilijk te zien, maar toch. Straffe ogen hebben die trackers!

Bij het klokvast binnenrijden zien we nog net een genet-kat wegkoersen. Fabienne had eerder 
de staart van zo'n kat gespot maar dat beestje was dan ook weer snel weggeschoten.

De temperatuur is ondertussen als een baksteen gezakt. Deze nacht en morgen zal het dus
aangenamer zijn.

Morgenvroeg doen we geen safari meer. Ondertussen hebben we dit domein al meer dan
genoeg verkend en kunnen we dan wat langer slapen om dan naar Skukuza te rijden, onze
eerste overnachting in het Kruger park.