Philippe & Christel op vakantie

Stralende dag vandaag! Zo begint het in elk geval. We hebben ontbijt in de breakfast-yurt maar

er is geen yoghurt maar skyr. Toch een goed ontbijt met telkens goede koffie. Dat maken de

IJslanders goed en straf genoeg, ook als die uit de thermoskan komt. We hebben slechts 1

slechte ervaring met slappe koffie gehad.

Nu eerst naar de laatste waterval: de Gulfoss. Met de zon die nu goed doorkomt geeft dat het

schouwspel meer glans. Prachtige waterval; Ook daarin munten de IJslanders uit.

We doen nog een laatste souvenirshopping en rijden naar het zuiden richting kustlijn. In het stadje Selfos

eten we nog ne "snudur" en drinken koffie. Het is druk in dit winkelcentrum. De IJslanders zijn precies

allemaal onderweg en inderdaad. We zien een monsterfile in de andere richting met veel caravans en dakkoffers.

De vakantie-uittocht zal begonnen zijn zeker? Het is de 1ste juli!

In Hveragerdi gaan we naar het "geothermisch park".

Een klein parkje met wat hete bronnen waar ge onder meer voor 100 kronen (70 cent) een ei kunt kopen om

het koken in de heetwaterbron. Spijt!ig genoeg staan sinds de aardbeving hier in 2008 zowat alle

warmwaterpoelen leeg.

Er is nog wel 1 die om de 20 minuten een geyserke presenteert.

We zoeken ons verder rot naar een "museum" over die aardbeving van 2008 waar ge ook in een

simulator de aardbeving kunt ervaren. Blijkt dat een enkele wand te zijn met wat uitleg en een filmke

van 2 minuten van wat er gebeurde in de supermarkt en aan de benzinepomp. Wel heftig maar niet

echt wat we zochten. De IJslanders kennen de toeristenval blijkbaar ook.

Wat wel super is, de wandeling naar de "zopas" uitgebarsten vulkaan Fagradalsfjall die uitbarstte

in van begin oktober 2020 tot en met maart 2021.

We wandelen tot aan het uiteinde van de lavastroom.

De lava is blijkbaar nog niet volledig afgekoeld. Er zijn meestal in het midden nog barsten waar rook

uit komt en die er ook wit of zwavelachtig geel uit zien. Best spannend.

Ze waren wel zo slim om een paaltje zetten zodat de lava wist waar op tijd te stoppen.

We gebruiken ons laatste avondmaal in Grindavik. Vooral actief met industriële visverwerking en niet

echt een centrum gevonden. Dat ligt al zeker niet rond de kerk. Lekker gegeten voor een redelijke prijs.

De laatste stop is de brug over de continenten. Inderdaad een bruggeske over een kloofje. Niet

echt spectaculair maar wel ons laatste toeristenfeit.

We rijden nu naar het hotel, nog effe voltanken en na het inchecken in het hotel, check we de wagen

uit. Het was een leuke wagen en een goeie eerste ervaring met de plug-in-hybride.

Het is weer gedaan maar met een goed gevoel en mooie herinneringen keren we terug naar huis.

Daar wacht het fotowerk...

Het einde van onze reis komt nu wel in zicht. Vandaag steken we IJsland door, recht door het midden

van Noord naar Zuid. Daarvoor gebruiken we de "35", de Köljur (of post) route. Een dikke 220 km

van Saudarkrokur tot aan de Gulfoss en Geysir. Een groot stuk daarvan is onverharde weg.

Gelukkig is die meestal goed berijdbaar en kun je toch 60 tot 70 km/u halen.

We ontbijten bij de plaatselijke bakker. De Saudarkroks Bakeri. Ze hebben daar ook al een lading vers

belegde broodjes liggen waarvan we er meenemen voor de lunch. Allemaal heel vriendelijk en in een

etablissement dat er van binnen veel gezelliger uitziet dan de rest van het stadje.

We kopen nog een souvenirreke in de local beauty/gift shop maar dat kunt ge pas bewonderen als het

thuis op de kast staat.

Ze beloven droog weer en een zonneke rond de middag. Van start dan maar.

De aanloop naar de Koljur is nog lieflijk. In deze streek hebben ze wel echt veel paarden (we denken

echt dat hier meer zijn dan elders). Schoon beesten.

Op de hoger gelegen vlakte is het zicht rondom altijd de moeite.

Halverwege komen we in Hveravellir. Een klein plaatske met een camping/restaurant waar een mooie

wandeling ons langs de borrelende ne stomende bronnen en fumarolen leidt.

Dit is echt mooi gepresenteerden de borrelaars en stomers doen ook hun best.

Er is ook een warmwaterbad maar daar stapte juist nen blote vent uit zodat we daar geen foto van genomen

hebben. We zoeken geen ruzie, niet met die vent en ook niet met mijn lezerspubliek (dat dan uiteraard op

zijnen/haren honger blijft zitten en alleen maar kan fantaseren). Details bij ons te bekomen.

Een volgende stop naar Kerlingarfjoll waar we 10 km (enkel) voor moeten omrijden beloofde veel maar is

uiteindelijk niets wegens grote bouwwerkzaamheden. We houden er wel een watervalleke aan over.

Dan maar doorrijden naar onze slaapplaats vlakbij de Gulfoss (dikke waterval, maar die houden we voor

morgen). Het is ondertussen ook beginnen regenen (maar wanneer ik dit schrijf is het alweer droog).

Welkom in onze ~~Yoghurt~~ Yurt!

We slapen in een authentiek yurt. Zoiets kunnen we niet laten voorbijgaan.

Ze is luxueus ingericht en enkel voor de douche moeten we naar buiten (tistezeggen naar een douche-kabien

verder op het terrein).

Nu even uitrusten voor onze laatste dag morgen. We lezen dat het lekker warm is/wordt in den belgiek.

Hier zijn we al content met 14°C en een waterzon en weinig wind.

Vroeger uit bed en de koeien moesten nog gemolken worden.

Niks beter dan verse produkten op (of naast?) je bord.

Vandaag een reisdag maar toch eerst een tussenstop aan de Godafoss (de waterval van de goden).

Dit is duidelijk het land van de watervallen (en er zal er nog grote komen).

Dan gaan we verder naar Akureyri, de hoofdstad van het noorden en 3de stad van IJsland let zo'n 20.000

inwoners (zoiets als Kontich).

Het doet (toch eens deugd in een stad te zijn met wat winkels en beweging. Er ligt een cruise

schip in de haven en dus zijn er ook extra toeristen.

In de winkelstraat ook iets wat lijkt op een dyslectische logopedist of zo ...

En een watersnip is geëindigd als radiatordecoratie van een auto die we hier zien staan. Iemand

heeft er toch een bloemeke aan toegevoegd.

Dan op weg naar onze bestemming van vandaag, Saudakrokur. We rijden langs de fjorden en trachten

nog een walvis te spotten. We dachten iets gezien te hebben en er zijn een aantal bootjes die ook op die

plaats rondzwerven. Helaas...

De landschappen blijven mooi en variërend.

We rijden door het binnenland over een (weer eens) onverharde weg.

Saudadkrokur is niet echt een toeristische trekpleister. We slapen in een guesthouse dat juist een nieuw

kleurke gekregen heeft. De schilder is pas weg.

We eten vanavond in de Hard-Wok-Café, blijkbaar toch populair. Als we terugkeren is er een lading

nederlandse dames gedropt. Gelukkig zitten we beneden wat afgescheiden van die groep.

Het Myvatn (meer) heeft veel variatie te bieden en we hebben er een dag voor uitgetrokken.

De dagkondigt zich goed aan met zonnig weer en wel 14 tot 16°C. Een hittegolf als het ware!

De koeien mochten vandaag naar buiten, wat een vreugde!

De kalfjes (we tellen er 13 van zo'n 16 koeien) blijven nog in de stal.

Eerste uitdaging van de dag is de Hverfjall. "fjall" doet al vermoeden dat het een berg is. Het is een

zowat 150 meter hoge as ophoping met een krater erin. Klimmen maar.

Eens boven zien we inderdaad niets anders dan we al vermoed hadden, nog meer asse. Moesten we

daarvoor naar boven?

Er is dan toch nog het uitzicht op de omgeving en voor het eerst zien we het Myvatn met zijn eilandjes

beter dan vanop waterniveau.

Tweede stop is Dimmubogir. Dat zijn een reeks rotsformaties die gevormd werden door stoomuitbarstingen

door de lava/magma heen. Dat geeft grillige vormen die ook hol kunnen zijn.

Lijkt een beetje op Montpellier-le-vieux maar dan zwarter.

Hier komen ook the "Yule-lads" zich amuseren, vooral tijdens de kerst. Ze hebben hun gerief achtergelaten

Hier hebben ze de betalende toiletten uitgevonden zowel bij de vorige als huidige stop. De vooruitgang

(???) is niet te stoppen. We nemen dan maar alvast een koffie met een sneetje Geysir-brood (een soort

peperkoek gebakken in de hete aarde) om een QR-code voor de WC te krijgen.

We eten onze lunch (een paar broodjes met Kuklyngi-salade, da's kiekensalaat) op de volgende

bestemming, dat is Hofdi, een klein schiereilandje met waarempel een berken- en naaldbos.

We wandelen tussen de bomen (eigenlijk boompjes) en een groen tapijt van mooie planten en bloemen.

Een verademing. Het water rondom is ook mooi en heel rustgevend.

Hier vinden we weer die rare plant die er eerst uitziet als een selder maar dan een "bloem" ontwikkelt

gelijk een broccoli.

Laatste stop zijn de pseudo-kraters van Skutusdagigar. De zon verdwijnt zachtjes achter de regenwolken

en we wandelen door een groen kraterlandschap dat gevormd werd door omhooggestuwd water dat door de

magma verhit verhit werd.

We rijden verder het meer rond en komen (weeral) in de regen aan in onze kamer. We hebben het toch

droog gehouden voor de bedoelde attracties, dus weer een "pretty nice day".

Maandag, watervallendag!

De eerste is de Selfoss.

Een goed begin met zo'n 11 meter hoogte maar met veel water!

De volgende is de Dettifoss (100m breed en 44 m hoog) en die is zowat de strafste Europese waterval.

Die maakt veel spatwater zodat het niet echt opvalt dat het een beetje regent.

Dan volgt een paar kilometers verderop de Hafragilsfoss. Daar kun je niet zomaar dichtbij.

Maar toch indrukwekkend.

Iets verder in het dal in Langvatnshöfdi een mooi zicht op het dal.

De weg die deels onverhard had moeten zijn is blijkbaar zopas vernieuwd en geasfalteerd. Dat maakt het

rijden natuurlijk gemakkelijker. Buiten de Dettifoss waar er wel veel volk is, zijn de andere plaatsen zo

goed als verlaten en zijn we soms helemaal alleen (op de wereld?).

We rijden verder het dal uit en nemen de weg naar Husavik. Nu begint het wel door te regenen.

We komen tot aan het noordelijkste punt van onze reis aan de kust boven Husavik.

Die is voor zover we kunnen zien vanuit de auto best wel mooi met steile kliffen.

Husavik is de thuisbasis voor de walvis-spotters. Maar we gaan daar niet aan meedoen.

We vinden een bakkerijtje waar we nog net voor sluitingsuur (16 uur ?!?) nog een koffie en een koek

Husavik heeft een mooi kerkje.

En er lopen ook bizarre puffin-achtige wezens rond.

De terugweg naar het Myvatn is ook mooi en ze kenner hier ook iets van rechte wegen.

Niettegenstaande de regen na de middag hebben we toch een mooie dag gehad. Morgen zou het droger

moeten zijn. We houden het vanavond dan maar rustig in onze gezellige kamer in de chalet-guesthouse

Den bakker is niet open op zondag, dus geen pistolekes. We zullen vandaag bij lage temperaturen

(6°C en soms minder) en een frisse (koude) wind de reis aanvangen naar Myvatn. Dat is een meer

in een vulkaangebied.

Eerst de weg op en we gaan niet langs de kust maar een stukje door het binnenland, weerom op een

gravel weg. Ook hier landschappen die soms groen zijn, soms zwart waarin bijna geen leven

We rijden ook de hoogte in en zien dat het onlangs gesneeuwd heeft. De bergen tonen een lichte

sneeuwlaag en langs de weg zien we ook nog wat sneeuw liggen.

We stoppen in Möðrudalur, een gehucht met de hoogste gelegen boerderij (490 meter) van deze streek.

Een gezellig"kaffi" zoals een chalet met achter de deur een geitje en stemmig ingericht.

De koffie is lekker en we eten er een "twisted donut" bij.

Dan komen we in het geothermisch gebied van Myvatn bij de Krafla vulkaan. Daar staat een elektrische

centrale en wordt er ook warmte geproduceerd voor het nabijgelegen Myvatn (verwarming, warm water,

Erg industrieel natuurlijk.

Er is ook nog de Viti krater.

Een wandeling doen we hier niet wegens veel te koud en de winderig.

Terug beneden is er het gebied van Hverir waar er verschillende modderpoelen en fumarolen zijn.

Het stinkt hier naar de zwavel en er is veel stoom te zien. Die komt ook uit de vlakbij gelegen berg Namafjall.

Iets verder is er de Grjótagjá, een kleine grot waarin vroeger gezwommen werd. Maar na een uitbarsting

van de Krafla (jaren 1970) werd het water te warm.

Vlakbij zie je nog de gevolgen van de onderaardse lavastroom van toen en lijkt de aardkorst opengespleten.

Dat is ook op andere plaatsen hier te zien zoals bij het kerkje dat wonderwel gespaard bleef.

We logeren in het Vogafjoss Farm Resort. We hebben een ruime kamer in een blokhuttencomplex.

's Avonds eten we in de "cowshed" waar enkele tafels het genoegen hebben om uit te kijken op de

koeienstal (gescheiden met een glazen wand).

Deze morgen naar de bakari geweest op een kilometerke van hier voor lekkere broodjes, ne croissant,

een baguette voor deze middag en een Pekansudur (ne koek met pekannoten) waar we later pas van gaan

snoepen. Morgen is de bakker niet open, dus vandaag maar van profiteren.

Hier logeren we in het linkse van de 3 deurtjes.

We blijven nog een dagje in de buurt van Egilsstadir en maken een uitstap naar het meest oostelijk

gelegen dorpje aan de Oostfjorden. Eerst nog even tanken maar zo'n AFSLATTINGSKORT hebben we niet.

Het is gewoonweg koud (6°C brrrr...) en we doen nog een laagje meer aan om de wind tegen te werken.

De rit is zo'n 70 km en gaat over de Dyrföll pas (zo'n 1.100 meter hoog en door de mist) naar het haventje

van Borgarfjardarhöfn en het (schier?) eilandje Hafnarholmi.

Hier zit een kolonie van meer dan 7000 puffin-paartjes en ze zijn thuis en zo dichtbij dat ge ze zou

Het is koud, het regent wat en het waait maar dat kan de pret niet drukken.

Het zijn goede vliegers! Ze landen in deze moeilijke omstandigheden feilloos vlak voor hun nest en

duiken er meteen in.

Ze laten zich vlot fotograferen.

In verschillende poses

Behalve deze heer die de ongelukkige keuze had gemaakt zijn nest onder de trap te aan te leggen.

Hij wacht (geduldig?) tot de trap leeg is en spurt dan zijn nest in.

Dan toch nog de puffins gezien! Puffin klinkt gewoon gezelliger dan papegaaiduiker en is ook korter

Aan de andere kant van de rots zijn er nesten van een meeuwensoort. Kunnen we die ook meteen

van dichtbij spotten. Maar dat is niet zo spectaculair.

Op de terugweg stoppen we even halverwege letterlijk in de middle-of-nowhere voor een terrasje

waar een creatieveling een automaat heeft geplaatst om frisdranken te verkopen.

Daarna gaan we op de terugweg naar Seydisfjördur waar de wekelijkse ferry vanuit Denemarken toekomt

en vertrekt. Het is via deze weg dat de toeristen hier met hun eigen wagen naar IJsland kunnen komen.

Ook hier weer over een bergpas, op de heenweg in de mist die gelukkig bij het terugrijden enigszins verdwenen

is zodat we zicht hebben op een klein stuwmeertje.

Het is een redelijk mooi stadje en verder in de fjord is het mooi en zijn er veel vogeltjes, waarschijnlijk

watersnippen of zo en ook nog eidereenden met hun kleintjes.

We hebben geluk en de zon breekt door en we krijgen zelfs een regenboog te zien.

Die pakt alleen niet zo goed op de foto.

Vandaag zit ik aan mijnen buro voor 2 dagen in ons mini verblijf in Egilstadir. We hebben hier

een heuse mikrogolf en we eten eens niet op restaurant.

We hebben er zo'n slordige 240 km op zitten langs en door de oostelijke fjorden. Het is een mooie

dag geweest qua zon bij een temperatuur van een 10-tal graden. Voor de volgende dagen beloven

ze voorlopig niet veel beter als het maar droog blijft.

Het ontbijt deze ochtend was voortreffelijk alsook de maaltijd van gisteravond. Dat was al het

beste op deze reis (ook rekening houdend met de prijzen hier). Er was ook een bende van een

12-tal Helsangels, tistezeggen van die gasten van meer dan middelbare leeftijd op van die dikke

moto's. We zullen ze later nog ne keer terug zien als we een koffie gaan drinken.

Qua fotomateriaal vandaag niet veel indrukwekkends maar wel mooie landschappen.

We nemen afscheid van de gletsjers van de Vatnajökull en gaan de fjorden in. Niet echt steile

hellingen maar wel mooi.

We stoppen voor koffie met stuk taart in Djupivogur. Het is een aardig etablissement, een voormalig

visverwerkend bedrijf denken we met de charme van een chalet in de Oostenrijkse alpen tot er een

buslading Duitsers gedropt wordt. Gelukkig hadden we al gedaan en konden we op tijd vluchten.

Wat later eten we on ze picknickboterham op in de buurt van Breiðdalsvík waar een familieke