De langste dag van het jaar kondigt zich niet zo super aan. Bewolkt vandaag maar voorlopig droog. Eerst naar de bakkerij. Inderdaad hebben ze hier in Hella een heuse bakker waar we broodjes en ne koek inkopen.
Eerste stop is Keldur: een gerestaureerde nederzetting (boerderij met kerkje en kerkhof) uit de 19de eeuw. Mooi gelegen en de zicht in de werkplaatsen maar in het huisje geraken we niet binnen.
Her kerkhof is zelfs nog in gebruik. Het laatste graf is van 2021 en er moet nog een steen op.
Volgende stop is het Lava-center in Hvolshellir. Een mooie interactieve tentoonstelling met zeer goede uitleg. Ze laten ook "live" zien welke de aardbevingen waren in de laatste 48 uur. En dat zijn er wel wat! Van hieruit heb je ook zicht op een 4-tal vulkanen zoals de Hekla. Dit is hem...
Dit is ook Hekla maar geen connectie met de vulkaan.
Verder heb je ook zicht op de Eyjafjallajökull en zo meer ...
Na de gratis koffie op weg naar de eerste waterval van vandaag: de Seljalandsfoss
en 1 van de daarnaast liggende ander 3 watervallen.
Het wordt hier al iets vochtiger ...
En dan naar de 2de reeks watervallen: de Skogafoss. Die is het indrukwekkendst met zijn 15 meter breed en 62 meter hoog.
We gaan de zowat 360 trappen naar boven stroomopwaarts om de 2 hogeropgelegen watervallen te bekijken waarvan hier eentje
We houden het helaas niet droog van de regen.
Dan maar naar het Skogar museum waar naast een klein Bokrijk met wat heropgebouwde huisjes, werkplaatsen en een school ook een museum is met kledij, meubels, gereedschappen en zo die het duidelijk maken hoe het hier 100 jaar geleden aan toe ging.
Ze hebben hier zelfs een schaap met 2 monden en 3 ogen.
In het bijliggende transport en communicatiemuseum vindt ge naast oude telefooncentrales ook een standje met zo'n 50 of meer oude Nokia's.
We rijden dan maar verder naar in hotel, het Puffin Hotel in Vik waar we osn kunnen drogen en gaan eten in de Strondin Pub (vrij vertaald de beach pub).
De nacht was weer helder! Gelukkig zijn er voldoende gordijntjes en zo om een goede nachtrust te bevorderen.
Het ontbijt is beter dan de avondmaalttijd. Ze hadden de dag ervoor een grote groep en we vermoeden dat de
kok ook een dagje vrij had.
We vertrekken met nog wat zon maar die gaat straks schuil onder een regenachtig wolkendek. Het zal de hele
dag miezeren en soms zelfs echt regenen.
Eerste stop Geysir & Krokkur. De eerste die zijn naam aan de geisers gegeven heeft, heeft er de brui aan gegeven
is nu op rust ("dormant" zoals ze mooi zeggen).
De Krokkur is actiever en laat zich elke 5 minuten zien met een enkelvoudige spuiter.
Dus snel erbij zijn is de boodschap.
Verder zijn er wat borrelende poeltjes maar die stellen eigenlijk niet veel voor.
Even verder rijden we over een mooie kloof. Het melkwitte water stroomt hevig tussen de bizarre rotsen.
We hebben het ondertussen opgezocht en het zijn lupinen die overvloedig
het landschap sieren.
De suggestie dat de vogel van gisteren een
regenwulp zou zijn houden we wegens afwijkende snavel
nog even in
beraad.
Dan rijden we verder het binnenland in richting onze eindbestemming
vandaag. We rijden langs een rivier
(de ...) die bij momenten zo breed
is dat ge denkt aan zee te zijn, zeker met die laaghangende wolken.
Er
stroomt ook heel wat water door en in de hoger gelegen vlakte zijn er
een aantal stuwen gemaakt met
de nodige elektriciteitscentrales. We zien
in elk geval de hoogspanningsleidingen. We rijden ook even via een onverharde zijweg en krijgen een beter zicht.
Dan
gaan we naar een 1000 jaar oude boerderij "Stong". Daar moeten we ook
een onverharde weg op.
Niet altijd simpel maar best te doen. Dit is een
boerderij van ergens rond het jaar 1000 die na een uitbarsting
van de
Hekla in 1104 verlaten werd.
Ze hebben daar een replica van gemaakt die we daarna bezoeken. Das best interessant om te zien hoe ze
toen leefden.
Ondertussen regent het even heftig en eten we onze boterhammen (vandaag een stokbrood want het is zondag)
in de auto op.
De eindbestemming komt in zicht. Nog een 20-tal kilometer dieper het
binnenland door een dor en zwart
landschap (lord of the rings?)
afgewisseld met wat groenere landschappen. Spijtig van het somber weer
dat de kleuren doet vervagen.
We zijn nu in het Hrauneyjar Highland Centre en we worden gevraagd onze
schoenen uit doen als we
binnenkomen. Dat was gisteren ook al het geval.
Er zijn sloefkes voorzien, dat valt ook al mee. Daarmee
blijft het
proper op de grond. Proper is het in elk geval overal. Dat moeten we de
IJslanders wel nageven.
We krijgen een eenvoudige maar goed
uitgeruste kamer (nr 406 niet op het 4de verdiep maar op het
gelijkvloers) met een mooi uitzicht.
Voor morgen staat Landmannalaugar op het programma. Enkel te bereiken
met een 4x4 en de modderput
van een halve meter diep die nog
aangekondigd was op het internet zou al verdwenen zijn. Dus normaal
moeten we er wel geraken. Ook beloven ze al zeker "minder" regen en
inderdaad geven de voorspellingen
droog weer aan voor morgen.
Nu eerst nog de culinaire hamburger verorberen en we kunnen er weer tegen voor vandaag.
Vandaag beginnen we aan de echte rondrit. Het zonneke schijnt, het waait wel, en na een stevig ontbijt begeleid door wat hard-rock klanken vanuit de keuken kunnen we weg.
Er staat geen lange rit op het programma maar wel een must-do voor
eenieder die naar IJsland reist: Þingvellir (of in gewone letters Thingvellir waarbij de dubbele L als tl uitgesproken wordt).
Dat is de (zo zeggen toch de IJslanders) de beste plek op deze aardbol
waar ge het uiteenschuiven van de tectonische platen kunt zien. In dit geval de Amerikaanse en de Euraziatische plaat. En wel aan een tempo van 4mm per jaar.
Het is inderdaad duidelijk te zien aan die kloof.
Het is ook hier dat al in de jaren 900 de IJslanders een eerste parlement hielden (eens om de 3 jaar kwamen ze hier bijeen). Een mooie omgeving en dan ook al onze eerste waterval.
Gevolgd door een tweede.
We gaan ze niet tellen want dat gaat niet goed komen.
Aan het kerkske zien we een mooie vogel. Geen idee wat soort maar wel ne mooie en hij maakt ook een kenmerkend geluid (ik ga dat hier niet nadoen) zodat we we die
soort later op de dag nog enkele keren te horen krijgen
Na een picknick uit de wind zijn we doorgereden naar Kerid (eigenlijkKerið maar wie geeft daar nu om)
wat een kleine mooie vulkaankrater isdie ook gevuld is met wat water. Toch een mooie.
En dan komen we aan in Laugervatn waar we logeren in wat vroeger een
school was (ooit gebouwd in de jaren 1920).
Een best imposant gebouw waareen zekere Laxness (ooit een nobelprijs gewonnen) in kamer 12 een boek
geschreven heeft. Wij zitten in kamer 21 dus als die discalculie had schrijf ik
dit nu in die kamer (maar ik zal er zeker gene prijs mee winnen).
En dan zijn we zoals het een goede IJslander betaamt gaan zwemmen in het lokale zwembad. Dat
zijn buiten een stoombad (lekker zwavelig en te heet naar ons goesting) en sauna's ook een reeks
baden met temperaturen van 32 tot 40 graden. Alles in de open lucht en verwarmd door de heetwaterbron van een beetje verder (foto hieronder). We hadden een plaatske met uitzicht op het meer (het Laugervatn
uiteraard.Echt relaxerend en gevolgd door ne lekkere warme douche met echt warm water.
Omdat al de energie en water hier echt uit de grond komt en (bijna) niks kost doen ze er niet krenterig om.
Het was weer een "pretty nice day" niet in het minst om het zonnig weer. Voor morgen beloven ze niet veel goeds. We zien wel.
Ondertussen zijn we al even thuis maar voor de volledigheid moeten we nog verslag doen van onze laatste dag Kaapstad en dus ook Zuid-Afrika.
We checken uit en onze wegen scheiden hier. Hoezo? R&F gaan naar het aquarium terwijl wij een rondrit maken met de hop-on/hop-off bus.
We stappen eerst af in het centrum van Kaapstad aan Lang street. Dit is het oude centrum. Er is een markt aan de gang met vele standjes vooral voor de toeristen. Mits wat afbieden en aanhouden kopen we toch nog een tafellaken. Tradities zijn er om in eer te houden!
We hebben ook een kerk gespot. Normaal gaan we altijd even binnen kijken maar hier is dat niet echt aangeraden. De kerk en de voetpaden errond zijn ingenomen door daklozen. Karton op de grond, allerhande zakken en dozen tegen de muren gestapeld. Mensen koken op de hoek van de straat in de goot. Ze maken een soort deeg/pap, er wordt van alles gebakken/gekookt op houtskoolvuurtjes. Een bevreemdende sfeer.
Er staan in dit deel van de stad ook veel security mensen die ons ook spontaan aanspreken als we op het stadsplannetje kijken. Het zal wel nodig zijn zeker?
Er is ook een mooie overdekte bloemenmarkt.
Daar hebben ze die speciale bloemen die ze ook in allerlei kleuren nabewerken. Dit zijn de originele.
Terug op de bus doen we rondrit waarbij we nog een hele rit doen langs wijngoederen, townships, tuinen... Het laatste stuk gaat langs de kuststadjes die geklemd zitten tussen de berg en de kust. Ook excusieve stadjes waar ook de hollywood people al eens verblijven.
Op het einde nog een laatste cocktail aan het waterfront (om het af te leren) en om deze vakantie af te sluiten.
We pikken Rudy, Fabienne en de wagen op aan het hotel en "off we go" naar de vlieghaven. Daar is het nog enkele uren wachten op onze nachtvlucht. Christel worstelt nog met een opkomende akute lumbago. Dat was een beestje dat we nog niet gezien hadden :(. Mits wat pillen kunnen we die gedurende de reis wat in bedwang houden.
Na een voorspoedige maar lange reis worden we om half vier 's middags voor de deur afgezet en is deze reis weer voorbij.
Het is en blijft mooi weer hier aan de kaap. Maar we moeten de wind er wel bij nemen. Die horen we ook 's nachts als die via de luchtverversing binnen probeert te komen. Precies of het dak gaat eraf waaien.
De tafelberg is vandaag wolkenloos maar helaas pindakaas, de kabelbaan is dicht om evidente redenen: het waait te hard!
Dan maar de rit naar de kaap via Chapman's Peak drive, een mooie bochtige (113 bochten!) weg langs de kust riching de kaap. Maar ook hier weeral botgevangen. Dicht wegens ... verwijderen van onkruid . Ze hadden geen andere dag kunnen kiezen zeker?
Over naar plan C dan maar. Via een andere weg naar de kaap en hoera, hier zijn geen problemen. Langs de "Ou Kaapseweg" rijden we zuidwaarts richting Kommetje (hoe komen ze toch op die namen). Het is een mooie weg met zelfs een kolletje.
In Kommetje rijden we naar het Slangkop lighthouse.
Blijkbaar kunnen we daar zomaar binnen mits eerst afstand te doen van al onze rechten mocht er iets gebeuren. Maar het is wel tof. Boven in de toren zitten we echt aan de lamp (gelukkig geen vlieg te bekennen en zo blijft de sfeer goed) en is er een mooi uitzicht.
We rijden verder langs de kust naar Scarborough en deze weg is (nemen we maar aan) net zo mooi als die van Chapman's Peak. Zo denken we niks te missen.
Iets verder komen aan de Cape Ostrich Farm die Christel gisteren al gelokaliseerd had op het internet. Kunnen we toch nog struisvogels zien. Het is een mooie farm die wel klein is (een 40-tal leggende vogels) in vergelijk met die van Oudsthoorn.
Maar niet geklaagd, we krijgen een rondleiding, zien de eieren (wel sterk hé),
de broedkast en enkele kleintjes, dit alles voorzien van de nodige uitleg.
Dan hebben we nog recht op wat slangen, reptielen, krokodillen en schildpadden die ze hier ook houden. Da's dan ook weeral afgevinkt.
Het uur is wat gevorderd en we buigen nog voor de kaap noordwaarts af richting Simonstown.
Dit deel is veel toeristischer (meer huizen, drukker verkeer...) maar Simonstown is wel mooi met die Victoriaanse huizen.
Omdat het van oudsher ook de thuisbasis is van de marine hangen er ook wat gedenkplaten van allerhande gebeurtenissen en mensen die hier gepasseerd zijn zoals ene Stanley en ene Livingstone (I presume?) en ook nog ene Rudyard Kipling (junglebook).
En uiteraard de immer aanwezige VW Golf (niet model I of II maar een "city").
De weg terug is druk maar gelukkig vooral in de andere richting. Dat belooft misschien voor morgen als we naar de vlieghaven gaan.
Als jullie niets meer lezen, tot binnenkort op het noordelijk halfrond!
We zijn over de 500 hits op de blog! Bedankt allemaal. Nog even volhouden want dit wordt allicht de voorlaatste.
Deze nacht heeft het gegoten! Wel degelijk gegoten en ook gedonderd (en dus onvermijdelijk gebliksemd). Het was erg nat buiten. Onder ons terras stond het blank.
We vertrekken in wisselvallig weer richting Betty's bay, naar de pinguins aan Stony point!
Woon-werk verkeer op zijn Zuid-Afrikaans... Met zen allen in het bakkie!
Het weer is ondertussen opgeklaard maar tijdens ons pingiun-bezoek begint het terug te regenen. Hoe dan ook leuk om die pinguins van heel kortbij te kunnen bekijken.
De weg naar Kaapstad loopt langs de kust en lijkt wat op Highway 1 aan westkust van de Verenigde Staten. Een erg mooie weg met mooie zichten op de kust zowel als op het binnenland.
Mits enige moeite met de GPS vinden we ons hotel aan het Waterfront. Het is het Marriot Breakwater Lodge hotel, waarvan een deel vroeger een gevangenis was. Die is nu omgebouwd tot een een hogeschool op het gelijkvloers en een hotel op het verdiep.
Rudy & Fabienne slapen in het cachot
en wij daarbuiten .
Het weer is ondertussen terug prachtig maar de Tafelberg blijft in nevelen gehuld. Het waterfront is daarentegen een levendige plaats vol winkel(tje)s, eettenten en animatie. Op dit moment liggen de boten van de cllpper race around the world hier aangemeerd,
Best imposante bootjes!
We zien ook de aalscholvers die blijkbaar ongestoord broeden vlak onder onze neus.
Verder maken ze nog wat fotosessies en drinken we vooral nen Duvel en nen Triple d'Anvers in restaurant Den Anker.
Eten doen we vanavond bij den Italiaan van dienst. Tot morgen.
Best blogvolgers: in het thuisland is het vandaag vrijaf, niet zo voor ons
Aan de andere zijde zullen jullie dit bericht met enige vertraging krijgen wegens slecht internet hier in Hermanus .
De dag kondigt zich niet super goed aan. Het is bewolkt, fris en druilerig. In de Lavender Farm is het onderhoudsdag van het groen. Een kleine legertje arbeiders maait het gras op alle fronten, reinigt het zwembad en maakt alle buiten-infra't'structuur proper. Gelukkig pas na ons ontbijt zodat we al niet door al dat lawaai gewekt worden. We zetten de verplaatsing in naar Hermanus en gaan vandaag de zee (de oceaan!) terugzien.
Blijkbaar is dit al de Atlantische omdat we ten westen van kaap Agulhas zitten, het meest zuidelijke punt van Afrika waar de scheiding ligt tussen Indische en Atlantische oceaan. Ons onderkomen in Pelagus house is best mooi en cosy met de nodige zwembaadjes (wel te koud om te gebruiken) en salonnetjes. We zitten wel rechtsteeks op de "dijk".
Verbazing alom als we honderd meter verder het Rotel weeral tegenkomen! Inderdaad gingen ze ook ongeveer samen met ons in Kaapstad aankomen. Na onze wandeling langs de dijk is de bus weeral verdwenen.
Ze doen hier ook aan duiken naar haaien in een kooi.
En ook een belgische tent maar ze is dicht. De Duvel (en vooral Rudy!) zal moeten wachten.
Om 4 uur begint onze whale-watching tour. Het weer is wat opgeklaard (bewolkt, droog en soms een waterzonnetje) en we steken van wal met de Whale Watchers.
Het walenseizoen loopt op haar einde (hoewel die nu blijkbaar aan zet zijn voor de regeringsvorming). Eerst komen we bij een school dolfijnen die leuk langs en rond de boot zwemmen.
Daarna zetten we koers naar een Zuidkaper (das een soort walvis) en inderdaad vinden we een moeder met haar kalf. Niet spectaculair (geen standjes of sprongen) maar ze tonen zich toch regelmatig en niet zo heel ver weg van de boot. Het is jong vrouwtje (sic) en dus is ze niet zo heel erg groot maar toch nog imposant.
Vanavond hebben we gegeten in de Ocean Basket maar het was een pak minder (qua organisatie) vergeleken met die van St Lucia. Spijtig. Het loopt nu wel langzaam op zijn einde. Morgen verkassen we naar onze laatste stop in Kaapstad.
Gisteravond gegeten op een prachtige plek. "La petite ferme" ligt iets hoger en heeft een prachtig uitzicht op de stad en omliggende heuvels/bergen. Het is ook een chique gelegenheid met prachtige tuin en chique volk op de parking (Ferrari en zo).
Het eten was prachtig gepresenteerd maar mankeerde wel een beetje qua omkadering (er mochten wat meer groentjes rond mijn eend-op-4-wijzen) en de desserts smaakten niet echt af. Spijtig voor zo'n gelegenheid.
Vandaag weer opgestaan met zonnig weer (20..24°C) wat best aangenaam is en ook warm kan zijn in de zon.
In de voormiddag doen we de winkeltjes "downtown" waar het duidelijk is dat hier welgesteld volk leeft (Porsche GTS, Jaguar, Mc-Laren!, Maserati, Rolls ... buiten de "standaard" Duitse merken).
We sluiten af in het TukTuk café waar ook een micro-brouwerij gevestigd is.
Volgend adres: Babylonstoren.
Een wijngoed, annex boerderij en veel tuinen ... met mogelijkheid tot eten en drinken.
We kunnen eindelijk een foto nemen van de "purperen boom".
Dit is duidelijk een bestemming voor een zondagse familieuitstap. Voldoende volk en gezellige drukte.
Prachtige tuinen met allerhander fruitbomen, groenten, kruiden en zelfs cactussen.
Daarna via Stellenbosch naar huis. Stellenbosch is een grotere stad en op het eerste zicht helemaal niet zo leuk als Franschhoek.
. Ze hadden geen andere dag kunnen kiezen zeker?
.
