Ik zocht naar iets speciaals, waar ik nog niet geweest was.

Ijsland is maar 3 uur vliegen.

dus dikke trui, fleece,gore-tex jas en bontmuts ingepakt.

Ijsland is heel Europees.

Er is een hoge levensstandaard en levensduurte.

Ze hebben hier een goede sociale zekerheid, gratis onderwijs en hoge taxen.

Er zijn ook vluchtheuvels, flitscamera's.

Ijslands klinkt onbegrijpelijk.

Er zit wat scandinavisch in , wat Iers,,en de woorden zijn vooral lang ,met veel medeklinkers en accenten.

Reykjavik heeft 121000 inwoners.

Het is een rustig stadje met in het oude stadscentrum veel winkeltjes, restaurantjes en parkjes.

Voor veel mensen zijn de restaurants te duur.

Hamburgers en soep zijn de 'betaalbare' fastfood, kost zo tussen 15-20 euro.

Het allergoedkoopste is hier een 'polster'.

Dat is een soort hot-dog.

Hier vlak achter de hoek staat het kraam waar Bill Clinton naar 't schijnt nog zijn polster gegeten heeft.

Dat is hier een bezienswaardigheid die de gids vermeldt.

Veel openbare zwembaden ook in Ijsland.

Steeds met hot-pots.

Alle warm water komt hier immers van de warmwaterbronnen.

Ze moeten hier geen water opwarmen , eerder afkoelen.

Wel raar als je voor het eerst een douche neemt.

Heel de kamer stinkt naar zwavel.

Nog een weetje.

Ijsland is de topkweker van bananen in Europa!

Ik ben hier vooral voor de natuur.

Ik heb gekozen voor een aantal dagtrips vanuit Reykjavik.

En die waren heel goed.

Een trip naar het schiereiland Snaefellsnes, een langs de zuidkust tot Vik, een langs de Gouden Cirkel.

Heel wat mooie dingen gezien, gletsjers, fjorden, vulkanen, allemaal met lange, voor mij onuitspreekbare namen.

Het was even geleden dat ik nog in Thailand was , maar ik ben het ondertussen weer helemaal gewoon.

Na een paar keer flink schrikken weet je weer dat ze hier aan de andere kant van de weg rijden.

Ze zijn er allemaal ook nog , al mijn vrienden die hallo madaaam....motobike madaaam....tuktuk madaaaam...hello madaaaam...massaaage madaaam.....roepen ...en maar zwaaien ....en maar glimlachen..

Het zijn geen Japanners en dus vergeten ze al eens de elektriciteit in je kamer op te zetten..terug naar beneden...sorry madaaaam

Terug naar boven...geen licht...terug naar beneden...sorry ,sorry madaaam.

Ze geven al eens verkeerd terug...sorry madaaam.

Begrijpen geen engels.....sorry madaaam.

En altijd diezelfde, beetje verlegen glimlach.

Omdat je je eraan ergeren of boos worden verloren energie is , doe ik maar gewoon mee.

En zeg dus met mijn breedste glimlach no thank you sir...no thank you sir...no thank you madaaam.

Thailand met zijn miljoenen brommertjes die als ze niet rondrijden liefst geparkeerd staan op het voetpad.

Het voetpad waar je best steeds naar beneden kijkt , want staat vol met hindernissen.

Van de brommertjes tot auto's, stoelen, huistempeltjes,dozen, bakken,palen, winkelwaar,eetstalletjes,verhoogjes, putten.

Ik ben nu dus in Phuket.

Het historisch centrum heeft wel wat mooie gekleurde huisjes ,een paar tempels en hier in het zuiden ook wat moskee's.

Verder komt iedereen hier natuurlijk voor de stranden.

Daar kan je van hier in het centrum met de songtaw naartoe.

Dat is een busje zonder ramen , waar achter in de laadbak voor toeristen de banken aan de zijkant staan.

Het bekendste strand is Patong Beach , waar s' nachts honderden open bar's een massa toeristen trekken.

Het is het Pattaja van deze kust.

Ik ben ook nog naar Kata en Tarong Beach geweest.

daar hebben ze een aantal jaren geleden een tsunami van Russen over zich heen gekregen die nooit meer weggegaan zijn.

Bijna alle uithangborden zijn in t russisch , je kan er borstj en pelmeni eten , en echte kvas drinken.

In Phuket stad heb je ook nog een strand met daaraan een mooi stukje mangrovebos.

Daar is het een stuk rustiger zitten.

Verder kan je van hieruit uitstappen maken naar alle eilanden in de buurt.

Vooral naar Phi-Phi eiland is populair.

Massa's bootladingen Chinezen maken te trip.

Als ze terug aan land zijn kopen ze dan een bordje met daarop hun foto.

Goed voor de economie van de Thai natuurlijk.

Maar hebben de chinezen dan nog een schouw thuis om dat bordje op te zetten?

Eigenlijk makkelijk zo'n bus, je kan overal in- en uitstappen.

Een vereiste is natuurlijk dat je weet waar je bent en een basiskennis Thais hebt.

Ik heb geen van beide, een centrum in Thailand heeft geen kerk als bij ons , geen Plosjad Lenina zoals bij de russen.

In Trang , een terminus van de bus, dus een makkie om te vinden , is eigenlijk niets te zien.

Je kan er natuurlijk ook  naar een paar stranden , maar ik wil gewoon even zomaar in een stadje in Thailand zijn.

Dit is dus een stadje met weinig toeristen.

Waar de economie wel goed gaat , dat is duidelijk.

Iedereen heeft blijkbaar of een SUV of een mercedes of BMW gekregen van de Koning.

Leve de Koning!

Er zijn een paar grote shoppingcenters waar ik lekker ga eten, en waar zoals steeds , bijna een hele verdieping ingenomen wordt door bankfilialen.

Ik struin dus wat rond door de stad, ga naar wat parken en geniet van de vriendelijke bevolking.

Dat zal me vooral bijblijven van Trang, hoe gemeend vriendelijk mij overal gedag zegt.

Van de weinige tuk-tuks die hier nog zijn is de eigenaar even oud als zijn voertuig.

Brommertaxitjes zijn er ook bijna niet meer, iedereen heeft nu zijn eigen auto.

Bijkomend probleem is dat er hier geen stadsplan te vinden is.

Ik krijg 2 verschillende schetsen, die helaas niet op schaal getekend zijn.

Na een paar dagen Trang terug de bus op naar Krabi.

Op de bus nog eens karaoke.

De drama's , emoties zijn hetzelfde gebleven.

Nu komt in ieder filmpje wel een i-phone, i-pad of smart-phone voor.

Het maakt niet uit, de schone en de knapperd hebben het nog steeds even moeilijk met elkaar.

En als je 1 liedje gezien hebt--de rest is meer van hetzelfde.

Na een dikke 2 uur Thais levenslied stap ik uit in Krabi.

Onmiddellijk valt de toeristendeken weer over mij.

Ik ben weer een Farang.

Ik wandel naar het centrum en zie ondertussen al wat moois.

Krabi ligt aan de rivier, en heeft een aantal decoratieve Karst rotsen.

Mooi om zien.

Ik wandel al eens door de stad , beland blijkbaar in een no-go zone hoor ik achteraf in mijn hotel.

De moskee die ik in Trang niet gevonden heb, zal ik hier bij daglicht moeten gaan bezoeken.

Er is hier een night market, een morning market, een fresh market om er maar een paar te noemen.

Er is hier een wandeldijk langs de rivier, mooi, en s' avonds hebben ze daar ook een openlucht foodmarket.

Eten kan je hier op al die markten en dan nog op duizend en één andere plaatsen.

Men maakt s' morgens al een paar schotels , doet dat dan in grote metalen bakken en zet die dan op een stalletje op straat.

Geen koeltoog natuurlijk, het eten blijft heel de dag lauwwarm.

Er is keuze uit kip, vlees, vis , groenten, zelfs sushi.

De afwas doet men als alle borden gebruikt zijn.

Maar het ziet er goed uit en het ruikt heel lekker!!

De meeste farang proberen dat dus een paar dagen, en gaan daarna naar de 7/11 een luchtdicht verpakt schoteltje laten opwamen.

Er is hier ook een mangrovewalk voor de toeristen.

Mooi gemaakt met een houten loopbrug die er zo'n kilometer dwars doorheen loopt.

Helaas is de loopbrug en het omringende bos ook thuis voor een grote groep aapjes.

En jullie vinden dat misschien leuke beestjes.

Ik heb het er nooit voor gehad.

In de zoo kan je mij vinden bij de tijgers, de beren en de roofvogels, niet bij de apen.

Zeker niet als ze zoals hier op de enige weg , de loopplank door de mangrove, met gegrom en ontblote  tanden in groep op je afkomen.

Lees nog maar eens na waar hondsdolheid, ebola en andere ziekten vandaan komen.

Je kan hier ook met een longtailboot naar het Relay strand.

En met een busje naar Ao Nan beach.

Best mooi met de karstrotsen inde zee.

Verder kan je hier naar allerlei tempels , en ook naar de moskee.

Vreemd om in een boeddhistisch land opgeroepen te worden tot het gebed.

Heeft als gevolg dat ieder shoppingcenter nu niet meer alleen een tempeltje heeft staan voor Boeddha, maar ook een moslim prayer room--mannen apart van vrouwen.

Ik had hier een leuke babbel met de man die het mobiele winkeltje uitbaat voor de politie.

die kopen hier zelf hun uniform , kentekens en wapens, idem trouwens voor de douane.

Dat winkeltje blijft in iedere stad een paar dagen staan.

Kan je gaan passen en kopen wat je nodig hebt.

Interessant om te horen hoe zij de situatie in de drie zuidelijke provincies zien.

Er staan hier militairen aan de provinciegrens en in sommige supermarkten.

Ik had ook weer de eer om de lokale jeugd te helpen bij hun huiswerk.

Die worden er op uitgestuurd om hun engels te oefenen.

Heel verlegen komen ze dan vragen of je kan antwoorden op de vragen.

Wat is je naam, uit welk land kom je , wat is je nationaliteit, hoeveel keer was je in Thailand, wat is je favoriete eten, film enz..

De vragen hebben ze allemaal bij elkaar op een papier, maar meestal geraken ze giegelend niet verder dan de eerste vraag.

en natuurlijk vul ik al hun vragen in.

Zij blij, ik blij, en ze zwaaien nog lang als ze al op de boot naar huis zitten.

Het was hier dus goed en warm, de tropische regenbui neem je er dan graag bij.

Morgen naar Singapore.

Men verwacht er zoals altijd 32 gr met kans op een onweersbui.

Het is goed terug te zijn in dit mini-landje.

Singapore ligt zo ongeveer op de evenaar, het is er jaar rond ongeveer 32 gr overdag,s' avonds koelt het af tot een aangename 28gr.

Iedere avond heb je hier dus zo'n avond dat je heel de nacht op een terrasje wil blijven zitten.

Singapore is een republiek en in 2015 bestaan ze 50 jaar--Leve de Republiek!!

Want ze doen het hier dus echt goed.

Singapore heeft een ongelooflijke mix aan culturen.

Maar alles gaat er hier gemoedelijk aan toe.

Je hebt indische tempels,boeddhistische tempels, chinese tempels, armeense kerk, katholieke kerk, moskeeen , teveel om op te noemen.

Iedereen leeft vredig met elkaar,zo lijkt het toch.

Van ieder geloof worden de feestdagen gevierd.

Terwijl ik hier was waren vooral de Indiers aan het feest.

Ze moeten blijkbaar iedere drempel aanraken die ze voorbijgaan in de tempel, dan handen gevouwen boven het hoofd.

Giften volgens prijslijst.

Ik begrijp er weinig van, maar als ze hun kinderen kaarsjes laten branden is dat begrijpbaar en ik denk...en krijg tranen in mijn ogen.

Vandaag waren de Chinezen blijkbaar weer aan t' feest.

Ze waren massa's geld aan 't verbranden..rare jongens die Chinezen.

De moslims lijken mij nog altijd slechte doe-het-zelvers,aiaiaaaaaiaiiiiiii klinkt uit de toren--er dus weer naast geslagen?

En dan zijn er nog die van mijn godsdienst, die van het kerkje van de madonna van Fatima , de enigen die alleen whitening producten gebruiken voor hun tanden.

Natuurlijk kan het ook zijn dat het er hier zo goed aan toe gaat omdat de politie waakt.

Je kan hier voor zowat alles een boete krijgen.

Voor winkeldiefstal bvb een boete en-of een gevangenisstraf tot 7 jaar.

Voor verkeerd parkeren, voor kauwgum, voor het toilet vuil achterlaten...

Illegaal gokken op straat kost niet alleen een boete, maar ook de uitwijzing uit het land.

Dat er de doodstraf staat op drugs krijg je letterlijk al op het briefje van je immigratiekaart op het vliegtuig.

Je krijgt voor het vliegtuig landt ook al een hele waslijst van wat verboden is..

Wapens, boksijzers.

En als je die dan toch bij hebt, dat best vriendelijk en met respect meldt aan de douane zodat er een oplossing gezocht kan worden.

Respect, daar draait het hier inderdaad om.

Zelfs in een 7/11 hangt hier een mededeling dat je een gewaardeerde klant bent, maar ook de medewerkers van 7/11 verdienen respect.

Gelieve dus beleefd te zijn tegen de bediende van de 7/11 of anders ga je maar elders, als we de politie er niet bij halen.

Niet dat er hier dus niks illegaals gebeurt.

Een donker gekleurde en geklede Indier die met zijn fiets zonder licht door het rood licht rijdt...terwijl zijn i-phone bedienend..

Illegaal op het voetpad verkochte sigaretten.

Singapore is een mooie , groene stad, met veel historische gebouwen.

Veel parkjes, maar vooral veel shoppingcenters.

Als je een gat in je hand hebt, kun je Singapore beter mijden , anders is het een aanrader!

Ik ben dus nog eens terug geweest naar Little India, Arab Street, Marina Bay, met nu nieuw The Gardens at the Bay, het financial center met Lau Pa Sat foodcenter, Chinatown, National museum, Raffles Hotel,en massa's tempels,veel  shopping centers, veel foodcourts, waaronder twee ketens Koporitan en The Food Republic--nogmaals--Leve de Republiek!

Maar mijn favoriete plekje om te gaan eten blijft toch de universiteit.

Tussen al die jonge mensen aanschuiven voor versgemaakt eten uit de wereldketen van meer dan 10 landen.

Vandaag mijn laatste dag nabij de evenaar.

Ik weet niet of het nog kan dat ik schrijf dat er aan t' eind een varkentje komt met een lange snuit...?

Wat in ieder geval nog geldt is dat het nog een lange reis naar huis wordt.

Morgen naar Bangkok, vrijdag naar Moskou , daar later op de avond naar Brussel, en dan hopelijk nog een trein en een bus naar Brasschaat.

Zaterdag verwachten we Sinterklaas en Zwarte Piet in de Remise.Iedereen welkom!

Zondag familie..

Maandag terug naar de boeiende wereld van de douane.

Goede vooruitzichten dus, behalve de temperatuur..

Eindelijk eens wat tijd om een mailtje te sturen

Na een voorspoedige reis zoals dat heet , maar geef me toch maar Aeroflot, dus terug in Taiwan.

Emirates vloog  niet boven Oekraine, maar dus wel tussen Bagdad en Teheran in, en boven Tikrit.

Dubai Airport vond ik  maar niets.

Blij dus om na 24 uur uit te stappen in Taipei.

De dame van de immigratie bestudeert mijn paspoort met een loep ,van de douane  moet ik mijn kleine laptopje niet aangeven.

Dan nog even een spurtje voor de bus naar Taichung

Vanaf dan zalig relaxen.

Taiwan is een land waar niemand Engels spreekt, maar waar je wel een welkome gast bent

Dus lopen ze de voeten van onder hun lijf om je te helpen..

Vraag je bijvoorbeeld naar het station, dan verstaat pas de tiende wat je vraagt.

Krijgen het antwoord dan meestal niet gezegd, maar nemen je  bij de hand en leiden je naar waar je moet zijn,

Of ze tekenen een plannetje op hun handpalm

Iedereen is hier zeer relaxt

De man-vrouw van een stalletje op de nachtmarkt,knikt je vriendelijk toe

De man die vermoedt dat je een foto van jezelf wil in het park , maakt er een hele fotoshoot van

De taxichauffeur die je ziet staan wachten op een bus , komt uit zijn taxi en wijst je naar de andere kant van de straat.

Vandaar vertrekt de bus in de goede richting

Aan de bushalte springt iemand  de straat op om voor jou de bus tegen te houden.

Ook geen zorgen op de bus, de chauffeur draagt zorg voor jou

Chinees, Taiwanees of Hakka kan k niet spreken.

Maar toch lukt het elkaar te begrijpen

Met veel glimlachen ..

De eerste dag in Taichung om de spieren wat los te maken van 8 tot 5 gaan wandelen .

s' Avonds heb ik heel wat tempels en shoppingcentra gezien en kan ik me al veel beter orienteren

De volgende dag met de bus naar Sun Moon Lake

Op een warme dag, 28 gr om 7 u s'morgens, het wordt 35 gr overdag

Vandaag naar het kunstmuseum , het wetenschapsmuseum,de botanische tuin, het Japans huis en nog eens naar de foodcourt.

Morgen naar Tainan.

Het is fantastisch weer op weg te zijn!!

Er zijn heel wat private buscompagnies die allemaal regelmatige verbindingen hebben tussen de grote steden.

Dus een ticketje gekocht en 3 minuten later op weg voor een busrit van 3 uur.

Dat aan de prijs van een enkele Diabolo toeslag in Belgie.

Een rit door het westen en dus het dichtbevolkste deel van het eiland.

Veel fabrieken gezien ,ook veel landbouw.

Bijna alle verbindingswegen lopen zo'n 10 meter boven de grond op een eindeloze reeks betonnen pijlers.

Men is dus voorzien op de doorkomst van een taifun.

Gelukkig is het hier nu droog seizoen.

Tainan heeft heel wat gschiedenis.

Ze hebben er de eerste tempel in Taiwan, de tempel van de vruchtbaarheid, de martelarentempel, de tempel van de vijf concubines, en ga zo maar door..

De chinezen blijven maar geld verbranden voor meer geluk,hele vrachtwagens vol.

En ook bidden en dan een paar houtjes laten vallen.

Nooit liggen die goed, en dus blijven ze maar doorgaan.

Houtjes terug opgeraapt, terug een gebed, houtjes laten vallen, tsju, weer niet gelukt!!

Vanuit Tainan de boemeltrein genomen naar Koahsiung.

Kaohsiung is vertrouwd gebied, ik was hier al in 2012.

Het is nog steeds een aangename stad om te verblijven.

Veel groen , en omdat je hier op wandelafstand van de zee zit, ook meer zuurstof in de zeer warme lucht.

Ze hebben een goede en mooie metro, waar steeds een aangenaam muziekje speelt, afgewisseld met het geluid van een klaterend beekje.

Het is hier dus goed toeven.

Overdag van het ene park naar het andere als een vorm van siesta.

s' avonds naar 1 van de levendige avondmarkten..

Groetjes

Veerle

Na het drukbevolkte westen terug naar het zeer mooie oosten van het land.

Weg zijn de grote steden, de industrie.

Het wordt een prachtige rit dwars door het eiland.

Heel veel tunnels ook door de bergen.

Daarna volgt de trein de kustlijn, en zijn er veel rijstvelden, maar vooral een aaneenschakeling van nationale parken te zien.

Bossen, bergen,en allemaal in een mooi tropisch groen.

Een schitterende manier om Taiwan te zien!

En op de trein ,rust, geen gebel met de GSM, geen slechte kwaliteit oortjes.

Veel mensen zijn met hun telefoon bezig,maar alles staat op stil.

Op de trein wordt er rondgegaan met vers eten, drankjes,de kaartjesknipper komt langs.

Ook komt er regelmatig iemand langs om het afval op te halen.

Tijdens een stop in een dorpje stormt iedereen de trein af en gaat eten kopen bij de dames die klaar staan met vers eten.

Doet me denken aan de doortochten aan het Baikalmeer, waar iedereen Omoul kocht.

Het rook in ieder geval heerlijk!

Op de minuut toegekomen in Hualien.

Dan is er toch een probleem.

Iedereen moet blijven staan in de gang onder de sporen naar het station.

Na 20 minuten toch eens nagevraagd war er aan de hand is?

Er is iemand met google translate--het leger houdt een oefening.

Hualien is zoals een aantal jaren geleden Taitung een stad aan de Pacific Oceaan.

Een stad op mensenmaat, waar het goed leven is.

Ook hier overal parken , wandel en fietsroutes.

Vriendelijke mensen, het lijkt wel of iedereen je hier kent.

Ik ben zeer populair bij de vrachtwagenchauffeurs.

En ook nu weer mensen die samen op de foto willen, mensen van een museum die zelf aanbieden om een foto te maken.

Hualien ligt even boven de kreeftskeerkring.

Dat voel je.

Het is hier een aangename 27 gr warm.

Ik geniet dus en maak lange wandelingen langs de zee!

Groetjes

Veerle

De manager van het hotel heeft al van Belgie gehoord en geeft een persoonlijke interpretatie van een 'very famous statue in Belgium'..

Inderdaad, Manneke P. uit B.

Met mijn rugzakje op weg naar het station word ik nageroepen door de straatveger.....Bonjour!!

En daarna weer een treinreis door de prachtige natuur van het oosten.

Een trein die op de minuut op tijd rijdt.

Met een vlotte overstap bereik ik Keelung, een end-of-the-road station.

Ik ben nu helemaal in het noorden.

Keelung is de tweede grootste haven van Taiwan , huist de bekendste nightmarket, 24 uur open.

Het is er ook goedkoper logeren dan in Taipei stad.

Van hieruit ben je voor een lachpriz zoals de Noren zouden zeggen  op een half uurtje in Taipei.

Het is natuurlijk helemaal anders, zo'n grote stad.

Maar het is goed terug te zijn.

De metro van Taipei, is af, proper en efficient.

Het treinstation is zowat de draaischijf van Taipei.

De hogesnelheidstreinen komen hier toe, samen met de lange afstands en  de lokale treinen.

In hetzelfde station heb je ook nog een oost busstation, een west busstation en het gewonen busstation.

Ook komen er nog 2 metrolijnen bij elkaar.

Er zijn in  totaal 69 uitgangen, en in de gangen die deze allemaal verbinden zijn er shoppingmogelijkheden en kan je lekker eten.

Ietwat verwarrend in het begin, maar er zijn genoeg Taiwanezen om je de goede richting uit te helpen.

In de spits kan het er gezellig druk zijn!

De cirkel is dus rond, ik ben weer in Taipei.

Ik ga nog eens lekker eten in Taipei 101.

Ik heb mijn avontuur met de kapper.

Tijd dus om afscheid te nemen van de T-shirts die niet meer meegaan naar huis.

Morgen de lange vlucht naar huis.

Groetjes

Veerle

Groetjes uit Tashkent!

Tashkent is de hoofdstad van Uzbekistan en lag vroeger op de oude Zijderoute.

Nu grenst het aan Ruskand, Kazachstan, Kirgistan,Tadzjikistan,Afganistan en Turkmenistan.

Tashkent is een grote, zeer groene stad met heel wat geschiedenis.

Een interessante mix van vroeger en nu.

Nog wat moskeeen en medressa's van de Arabieren, monumentale gebouwen en woonblokken uit de sovjiettijd,en nu de nieuwe ,minstens even monumentale gebouwen van de nieuwe Leider..

De nieuwe Leider die sinds 1990 aan de macht is en Zijn volk naar een beter leven leidt..

Je kan het hier iedere dag op TV zien.

Filmpjes en liedjes waarin een blije moeder haar blij kind de verwezelijkingen van de Grote Leider toont..

Iedereen blij!

Zo moet het in de sovjettijd ook geweest zijn??

De geschiedenis herhaalt zich..

Uzbekistan is een politiestaat, maar daardoor ook zeer veilig, want de politie is overal.

Aan iedere metroingang, aan ieder underpass, aan ieder ietwat officieel gebouw staat er een agent.

En streng zijn ze.

Geen foto's van gevoelige gebouwen.

Je moet je ook in iedere stad laten registreren en ook van al je gewisseld geld de bonnetjes bijhouden.

In Tashkent  wonen nog heel veel russen.

Je kan hier dus nog pelmeni , borsh, soljanka eten, er is ook nog kvas en zelfs de stakantotsje ijsjes zijn er nog.

De uzbeekse keuken heeft lagman,manti,shaslik en plov .

Enfin , zo staat het dus toch op de kaart.

Tot je iets bestelt en dan is het van njet-dat hebben we niet, njet, dat ook niet.

Ik kies dus een authentiek uitziend restaurantje, zonder menu en vraag wat de pot schaft..

Verder is het hier zeer warm weer en is de bevolking zeer vriendelijk!!

Vandaag nog een dagje Tashkent en dan de nachttrein naar Buxara.

Groetjes

Veerle

 

Ook Dzeghis Khan en Alexander de Grote waren hier.

Zij kwamen te paard, ik met de nachttrein uit Tashkent.

De nacht dus doorgebracht met 3 mannen in een kupe, daarna met een busje naar het oude centrum.

Het oude centrum is prachtig gerestaureerd en bijna helemaal autovrij.

De meeste moskeeen, medressa's,overdekte bazaars zijn in natuursteen , dus de kleur van zand, affgewisseld met de mooie azuurblauwe mozaik.

Alle bazaars zijn nog steeds in gebruik, er worden nog steeds groenten, kleding en souveniers verkocht.

Je hebt er echt het gevoel in de geschiedenis rond te lopen.

Er is hier nog steedseen grote medressa--islam school- in gebruik, waar de meeste mufti's van de omringende landen hun opleiding kregen.

Vroeger waren er 10.000 studenten in Buxara.

Er is ook nog het 'bron-van-Job' mausoleum , waar volgens de legende Job op een rost klopte , en kijk , er was water.

Later kwam er iemand die water in wijn kon veranderen.

Daarna vond een slimmerik de accijnzen uit..

De rest is geschiedenis...

Ook is er nog een fort, een stad binnen de stad, waar de emir woonde.

En natuurlijk is er ook in de nieuwe stad ook nog een amusementspark met reuzerad en zoo, en een Navoi park waar s'avonds een muziek een lichtshow gegeven wordt met de fontein.

De mensen zijn hier zeer vriendelijk en behulpzaam.

Meestal spreekt men je aan in t russisch.

Soms groet men in een andere taal , kan farshi, tadzjieks of uzbeeks zijn.

Dan antwoord ik salaam-alei-kum..

Gisteren is hier de ramadan begonnen.

Daar is weinig van te merken.

Overdag is er normaal ook niet veel beweging op straat.

Het is hier 41 gr ,in de zon dus nog wat warmer, dus bijna iedereen houdt een siesta.

Sluiers zijn hier niet te zien.

Wel draagt bijna iedereen bij deze hitte iets op zijn hoofd, maar dat kan evengoed een badhanddoek zijn.

En s'avonds op de terrasjes wordt er echt wel bier en meer gedronken.

Nog een weekendje Buxara en dan naar Samarkand.

Groetjes

Veerle

Het is de 2de stad van Uzbekistan.

Heeft een nieuwe stad, een russische stad , een joodse wijk en een oude stad.

Er is ook een grote universiteit en dat merk je.

Heel veel jeugd , heel veel terrasjes waar veel meer bier dan water gedronken wordt.

Samarkand is een zeer groene stad.

Het is hier wat koeler dan in Buxara, 41 gr, maar dichter bij de bergen , en je kan bijna altijd onder de bomen lopen.

Het  Registan complex  , de oudste nog bestaande medressa's , ergens gebouwd rond 1400 , staat er nog steeds, ondanks alle aardbevingen , ondanks alle veroveraars,

Het staat er nog,even mooi als toen het gebouwd werd, midden in een mooie levendige stad.

Ik logeer in de russische wijk, vlakbij de universiteit boelelvard.

Deze wijk is zo russisch als maar zijn kan.

De wegen zijn slecht, een goeie loodgieter kan hier geld verdienen

Maar ze zijn zo lief!

Uzbeken zijn zeer gastvrij, in ieder hotel word je ontvangen met drank , fruit of koekjes.

Op straat spreken mensen je aan en staan er dan op om iets te geven, een ijsje, water, een biertje.

Mijn gastheer in Buxara ging mee tot het busje naar het station en betaalde voor de rit.

De man waar ik niet-zo-legaal geld wisselde nodigde me uit om bij hem thuis te komen eten.

Maar hier in Samarkand gaat de gastvrijheid toch wel in de overtreffende trap.

Mijn gastheer haalde mij gratis af aan het station.

Als welkom niet alleen thee en snoepjes , maar ook een fles wijn.

Als ik ga wandelen zegt iedereen dag , denken dat ik Russisch ben of uit Tashkent.

Maar als ze horen dat ik Belg ben,zijn ze zeer geinteresseerd,en het eindigt altijd in iets geven.

Ik heb hier dus veel vrienden, de meest mannen heten Sascha.

De vrouwen  zijn duidelijk baas in Uzbekistan.

Toen de man hier op de hoek van de straat mij een watermeloen kado wou geven, kwam er opeens zijn vrouw bij.

Het eindigde ermee dat ik mijn paspoort met visa liet zien om te bewijzen dat hij alleen maar gastvrij was tegenover een buitenlander.

Verder iedere dag terrasjesweer en lekker eten.

Goe bezig!!

Groetjes

Veerle

Uzbekistan 2015 foto's

Groetjes uit Colombia!

Na een extra pascontrole in Schiphol ,voorbij de hond van de Nederlandse collega's,een paar films gezien ,en uiteindelijk een half uur te laat geland omdat het te hard regende...

Mijn paspoort was onleesbaar voor de Colombiaanse grenspolitie, dus na 20 keer proberen voor de ogen van alle wachtenden weggeleid naar een ander bureautje.

Om cash dollars te wissellen hebben ze nog steeds mijn vingerafdrukken nodig.

Het is ondertussen 19u30 , het is donker,10 cm water op de straat..

Ik besluit om een taxi te nemen naar mijn hotel.

Ik vraag een paar keer seguro? seguro?

Si, seguro antwoordt de agent en de man die mij in de officiele taxi duwt.

Ik laat het adres zien van mijn hotel.

Dan kijk ik in de ogen van mijn chauffeur.

Die macho glimlach--wees maar gerust meisje, je bent veilig bij mij en ik breng je supersnel naar je hotel, sneller dan wie dan ook---

Dan geeft hij vol gas,vol gas zoals ze alleen in Colombia kunnen,geeft ondertussen het adres in zijn GPS in, slaagt er ook nog in om ondertussen te telefoneren...

Zo ongeveer 80 bijna-dood-ervaringen en 12 minuten later ben ik in mijn hotel..

Ik ben welkom en krijg al direct een lekker kopje koffie.

De volgende morgen moet ik naar Tunja.

Daarvoor moet ik eerst met de bus naar de andere kant van de stad.

Ik heb geen buskaart om te scannen ,maar een man scant voor mijn rit .

Ik rij dus gratis ,welkom in Colombia!!

De rit naar Tunja is mooi.

Tunja ligt nog ietsje hoger dan Bogota, op 2820 meter.

Het heeft een mooi historisch centrum ,een Plaza Bolivar,een vriendelijke bevolking,heel veel winkeltjes en eethuisjes .

Vandaag een daguitstapje gemaakt naar Villa de Leyva, volgens mijn reisboek een must-see in Colombia.

De rit er naartoe is in ieder geval indrukwekkend.

Vanuit Tunja moeten we eerst nog een heel eind omhoog voor we in Villa de Leyva aankomen.

En inderdaad, een fotogeniek plaatsje in een zeer mooie omgeving.

Groetjes

Veerle

Een dag naar Paipa, met zijn warmwaterbronnen en het Sochagota meer.

Paipa is een klein stadje , met veel straathonden.

Net als overal zijn de meeste honden in rust-modus.

Als ze toch wakker zijn ,lijken ze ook al vriendelijk te kijken.

Soms wandelt er al eens eentje een stukje mee.

Kan al tellen om er niet als een buitenlander uit te zien...

Volgende dag naar Sogamosa en dan verder naar het meer Tota en Aquitania .

Het Tota meer ligt op 3000 meter  en de rit er naartoe is prachtig.

In Aquitania zelf ruikt het vooral naar ajuin,blijkbaar de bron van inkomsten hier.

Aquitania blijkt zelfs niet aan het meer zelf te liggen, en ik word gewaarschuwd niet te ver te gaan..

Ik neem dus dezelfde bus terug en geniet nog eens van het mooie uitzicht.

Volgende dag neem ik de bus naar Bucaramanga.

Een bus nemen in Colombia gaat vrij simpel.

Je gaat naar de Terminal de Transportes, het busstation dus.

Daar heb je vele bureautjes van allemaal verschillende busmaatschappijen,bijna altijd onbemand.

Geen nood.

Je wandelt gewoon het busstation binnen en tegen de eerste persoon die je ziet zeg  je je bestemming.

Onmiddelilijk word je gedirigeerd in de juiste richting,meestal zit je binnen een paar minuten in de bus naar je bestemming.

Er wordt niet gefoefeld met de prijs, je krijgt een ticket,prijs hangt in de bus,en de meeste bussen worden via GPS gevolgd.

De bus dus naar Bucaramanga.

Een rit van 240 km waar we 8 uur over doen.

Een rit terwijl je 4 films kan zien, maar ik zat vooral naar het landschap te kijken.

Nog maar eens een fantastisch mooie rit door de Andes bij goed weer, oa voorbij de Canyon del Chicamocha, 2 km diep....mooi!!

Bucaramanga zelf ligt op zo'n 1000 meter ,het is er jaarrond 30 gr, een universiteitsstad.

Vriendelijke bevolking, ik word regelmatig aangesproken , welkom in Colombia!!

Vandaag al een uitstapje gemaakt naar Giron,een stadje zoals het vroeger was...

Groetjes

Veerle