Chemo 10 is gelukt...1 kg bijgekomen en zo nog net geen 70 kg! De oncoloog is tevreden en de ijzerwaarden zijn sterk toegenomen waardoor er geen verdere medicatie nodig is! De mondproblemen zijn onder controle maar een nieuw voorschrift voor het mondspoelmiddel aanvaarden we toch wel! De 'zakjes wonder-dodend-middel' worden precies aan de lopende band in het lichaam gebracht..op geen tijd is Alex terug 'geveld' en verdwijnt zijn mooie huidskleur als sneeuw voor de zon! Hij voelt zich al vlug misselijk en ik maak mij natuurlijk alweer zorgen over het feit of het niet al 'te vlug' aan het inlopen is...'t is maar tijdelijk, zijn mijn ventjes geruststellende woorden. De naar huis rit verloopt weer in alle stilte maar nu met zo'n spuugbakje bij hem...zielig om zien...het roept het beeld op van 13 jaar terug toen mijn tante, die nog altijd een speciaal plaatsje in mijn hartje heeft, heel bewust afscheid komen nemen is van ons, en ook in het gezelschap van zo'n spuugbakje....het is confronterend hoe je zo'n beeld nog haarscherp voor de geest kan halen...we laten de traantjes maar rollen en als ik straks thuiskom is haar foto nog steeds een aanspreekpunt voor mij! Een lotgenote, die een zielsverwante van Alex is...optimistisch, doorzetten, moeilijk gaat ook, we gaan ervoor, we hebben geluk....een sterke persoonlijkheid, moest donderdag op controle, heeft al anderhalf jaar terug zo'n hipec-operatie gehad, en zoiets laat je niet meer los...je neemt zelf te telefoon om te horen hoe het verlopen is....gelukkig: bloedonderzoek goed en niets zichtbaar op de genomen foto's! Ook een collega heeft haar man ertoe gekregen om een preventief darmonderzoek te laten gebeuren en ook dit laat je niet meer los...ik wil, voor hen, enkel goed nieuws horen! Het w.e. was er weer eentje waar we de batterijen goed hebben opgeladen..zowel zaterdag als zondag hebben we telkens een wandeling van 15km gedaan, de oncoloog en de verpleegkundigen staan steeds versteld hiervan, maar het is onvoorstelbaar hoe je dat een dag later zo maar ziet wegebben...alles terug weg!! Dan stel je je meermaals de vraag..wat is de meerwaarde van die super-dodende-middelen??? Wat maken ze niet allemaal 'teveel' kapot tot zelfs onherstelbaar??? We blijven zo steeds met vele vragen zitten maar beseffen zeer goed dat we ondanks alles geluk hebben en het lot ons tot nu toe goed gezind is...laten we hierop verder bouwen!!
Veel liefs, Christine (tot 12 december want dan is het chemo 11, de VOORLAATSTE!!!!)
