Het is gelukt...de 9de chemo, nog 3 te gaan! Het is een mooi w.e. geweest! Het is Alex zijn verjaardag geweest! Het is gezien de omstandigheden "goed". Toen ik eind april bij de huisarts was, totaal van streek na het zware verdict was mijn enige vraag....Alex is jarig in november...halen we het? En het verdict viel me nog zwaarder want de dokter kon mij niets vertellen...nu begrijp ik dat zij inderdaad geen voorspellingen kunnen doen maar....het is gelukt! We hebben samen kunnen vieren! De nevenwerkingen van de chemo zijn na die zware Hipec-operatie veel intenser en duren veel langer! Wat voordien na 1 week aan het beteren was heeft nu toch anderhalve week nodig....na de chemo is het lichaam als een rood licht: stop, gevaar, je kan en mag niets.... en opeens springt het op groen en is het lichaam weer in staat om iets te doen...indrukwekkend hoe een lichaam als een knipperlicht kan veranderen van levenslustig naar totaal futloos zijn en omgekeerd! Ook nog naar de huisarts geweest want nu pijn bij het slikken, een ontstoken tong en moeite om te eten...ontsteking van de slijmvliezen..een veel voorkomende nevenwerking! Wel vorige donderdag is de batterij aan het opladen gegaan...zelfs in de tuin gewerkt en dan op vrijdag naar Furfooz! Het is gelukt om 7 km te wandelen...op zaterdag is het gelukt om 20 km te wandelen....en zondag is het gelukt om nog eens 9 km te wandelen.....het waren 3 zonnige, intense, onvergetelijke dagen... een verjaardag als geen ander....de foto's zeggen genoeg..wat heb ik hem geknuffeld en gekust...we hebben zelfs plannen gemaakt want volgend jaar zijn we 30 jaar getrouwd en dat willen we samen vieren....onvoorstelbaar.... die inzet, die uithouding, die volharding dat Alex blijft uitstralen! De oncoloog was enorm enthousiast dit allemaal te horen en voor hem is de toename van het lichaamsgewicht de belangrijkste parameter! We hoorden hem heel graag zeggen dat Alex er goed uitziet en dat hij die enthousiasme moet blijven behouden...het bevordert het herstel en alles verloopt in de beste omstandigheden......we durven het zeggen, we beseffen het ook goed: ondanks alles gaat het goed, hebben we geluk want op de chemodag hoor je en zie je mensen die het niet zo goed stellen....kunnen niet eten, vermageren, palliatieve chemo, bestralingen en chemo.....het kan allemaal nog veel erger! Ik kon het toch weer niet laten om te vragen hoe de verdere voorspellingen zijn, de levenskansen zijn, ja want alles ziet er goed uit.... maar.....geen uitspraak over niets...morgen kan het ik of jij zijn...is onvoorspelbaar!!!! Na het bevestigen van het chemobolletje dat Alex meedraagt op zijn lichaam naar huis, de pillen tegen misselijkheid en het mondspoelmiddel om de ontsteking van de slijmvliezen te verzachten, is het een spraakloze rit naar Deerlijk...de chemo doet al zijn werk! Thuisgekomen is het enkel en alleen de zetel die telt en de plaid om zich warm toe te dekken...zelfs drinken is te lastig en radio of tv is ook niet geliefd..wat geduld hebben...het betert wel....als er maar geen nieuwe nevenwerkingen optreden.... Volgende week is het controle 2 bij prof Ceelen...dan is de rit naar UZ-Gent..hopelijk horen we dan wanneer de operatie gepland wordt voor het verwijderen van de stoma.....terug operatie en opname ziekenhuis maar het is een positief teken....het is goed als het kan doorgaan!
