Sorry dat sommigen onder jullie dit verhaal vandaag misschien voor de 5de keer horen , maar ik ben zo trots op mijn klein ventje, dat ik het niet vaak genoeg kan vertellen...
Het zit zo... vanmorgen kreeg ik in de crèche te horen, dat de kinderen toch wel agressiever geworden zijn in vergelijking met vroeger en dat ook het plaatsgebrek in de crèche daar waarschijnlijk voor iets tussen zit... ik hield mijn hart al vast, want ik dacht dat ik een of ander horrorverhaal over de agressieve houding van mijn zoon te horen ging krijgen, maar gelukkig voor mij... en Timo... kreeg ik een andere versie te horen.
Ons sprotje valt de andere kinderen nooit lastig of gaat nooit ruzie stoken, maar o wee als iemand hem komt lastig vallen, dan zit het ertegen en kan hij agressief uit de hoek komen. Zo was hij gisteren dus braafjes met de plasticine aan het spelen, toen een kameraadje hem doodleuk kwam bestelen... in een fractie van een seconde heeft Timo zich verdedigd door het andere kereltje in zijn gezicht te krabben. Resultaat: beide mannen gestraft (wat te begrijpen is), maar toen Timo uit de hoek mocht is hij meteen naar het andere kindje getrokken om hem spontaan een kusje te geven en "Pardon" te zeggen... het andere kereltje wist niet wat hem overkwam!
En kijk op zo'n moment ben je best wel trots op je zoontje en besef je dat al die opvoedkundige pogingen op termijn wel hun gewenste effect hebben!
2 jaar... een keerpunt? Wie weet? In elk geval eet ons sprotje weer fruit en groenten, wat hij een tijd lang categoriek weigerde, maar dat had misschien ook met zijn doorkomende kiezen te maken?!?
Wat wel zeker is, is dat hij de laatste tijd bruist van energie van 's ochtends tot 's avonds en dat hij super goed gehumeurd is(de boze buien niet meegerekend he )
Maar echt hij is super lief, kan zich zonder probleem uren aan een stuk bezig houden met vanalles en nog wat en ruimt het ook allemaal weer netjes op. Het is zo'n schatje he... Ik smelt elke keer weer! Hopelijk verandert hij niet te hard eens zijn zusje er is, maar dat is afwachten he...
Met wat vertraging zijn hier enkele sfeerbeelden van ons sprotje zijn tweede verjaardag... hij heeft er erg van genoten en mama en papa natuurlijk ook!
Ondertussen heeft ook het toilet beneden een beurt gekregen en kunnen we nu in alle rust genieten van onze opgefriste ruimtes. Papa is ondertussen aan de zetel en het bed gekluisterd door een griepje, gelukkig niet de Mexicaanse 'olé', maar toch, leuk is anders.
Ons sprotje zijn kamertje is ondertussen ook geschilderd... eindelijk! De gordijntjes moeten nog wel op maat gemaakt worden en de plinten die zijn voor later, maar voorlopig kan ons sprotje al wel genieten van zijn 'nieuwe' kamer met de zonnige kleurtjes 'soleil' en 'ice'.
Dit weekend hebben we met z'n allen (mama, papa, Timo en meter) de kamer klaar gemaakt voor het zusje. Timo heeft ons geweldig goed geholpen met allerlei klusjes. En toen de kamer klaar was zei hij: 'mooi!' en "zus"... of hij nu echt begrijpt dat dit de kamer wordt van zijn zusje, dat weet ik niet, maar ik weet wel dat het in zijn bovenkamer aan het malen is.
Stap 1: Kleurtjes kiezen
Stap 2: De gaatjes vullen...
Stap 3: Afplakken van ramen, radiatoren, muren...
Stap 4: Verven/ spuiten
Stap 5: Meubeltjes in elkaar steken
Stap 6: Geniet van het resultaat...
En volgende week beginnen we aan Timoke zijn kamer...
Vakantie dat is genieten, en dat hebben we echt gedaan, vooral van elkaar. Genieten van Timo's gezelschap is de beste vakantie die ik me kan wensen, het is een sprotje vol levenlust... ja soms iets te veel karakter... maar heel vaak heel lief en grappig. Het was een mooie zomer, die we mooi hebben afgesloten met lekkere chocoladepudding, een minitraktor (alweer een vroeg verjaardagskado) en een hemel vol luchtballonnen.
Eerst en vooral is het huisje geleverd waar bijna de hele familie voor heeft bijgelegd... eigenlijk is het Timo's verjaardagskado, maar aangezien hij er meer van kan genieten tijdens de vakantie, hebben we het huisje nu al besteld.
Daarna zijn we nog even gaan genieten van de feestelijkheden in Fournaux St-Michel, waar Timo heel fier was nieuwe vriendjes te kunnen maken in de speeltuin.
Het was ook het weekend waarop onze kipjes hun eerste eitje hebben gelegd *jeej*!
We waren daarnet in de colruyt... Timo in het karretje en ik erachter... en om de 5 minuten kreeg ik een megaknuffel van mijn kereltje, dat ik het karretjes echt eventjes aan de kant moest zetten... op zo'n momenten smelt ik gewoon!!!
Timo is vandaag voor het eerst sinds het begin van de grote vakantie, terug naar de crèche gegaan... en ik weet niet wie van de wee het het moeilijkst had met de scheiding. In het begin van de vakantie had ik mij voorgenomen om Timo halftijds naar de crèche te laten gaan, opdat hij het niet zou 'verleren' en opdat ik wat zou kunnen rusten en op het gamkje de was en de plas zou kunnen doen.
En ja in het begin van de vakantie was het niet altijd even gemakkelijk met ons sprotje, maar we hebben nu helemaal onze draai gevonden en we kunnen het heel goed met elkaar vinden. Zelfs het huishouden lijdt er niet onder... ok soms ben ik echt kapot, maar dat is dan vooral door die dikke buik, die meer en meer in de weg komt te staan.
Gisteren kreeg ik het dan ook niet over mijn hart om hem een hele dag in de crèche achter te laten en ben ik hem om 13u gaan halen. Hij was zo blij om mij te zien, was hij een hondje geweest, hij zou gekwispeld hebben en vreugdeplasjes gedaan hebben. Hij vloog rond mijn nek, pakte me met zijn beide armpjes heel stevig vast en lachtte en gibberde dat het een lieve lust was *ZALIG*!
Thuis aangekomen is hij als een blok in slaap gevallen om rond 16u30 weer wakker te worden. Eerste taak was laarsjes aandoen en naar Cocotte en Nenette gaan natuurlijk! Daarna heeft hij nog flink met zijn traktor gespeeld en in zijn badje geploeterd... MET laarzen aan, want die zijn heilig!!!
's Avonds hebben we lekkere wentelteefjes gemaakt, waarvan Timo zijn buikje heeft rondgegeten. De laatste boterham wou hij zelfs soppen in zijn tas melk...mmmmm... lekker!
Katrien was zo vriendelijk om speciaal voor ons met haar camionetje af te komen om de tafels en banken weer naar school te brengen, die we geleend hadden voor het feestje... Na al dat harde werken *vooral Katrien dan* zijn we een frisse duik gaan nemen in het openluchtzwembad van Tilf.
De twee waterratjes waren niet uit het water weg te slaan en hebben zich zo'n 3u non stop geamuseerd in het kinderbadje... ik zat erbij en genoot ervan!
Terwijl Katrien en papa het harde werk verrichtten, pastte mama op de kindjes...
De dag na het verrassingsfeestje waren we uitgenodigd om lekker te gaan tafelen op het doopfeest van Jeanne, het dochtertje van onze dierenarts... Lekker gezellig met de beentjes onder tafel en genieten... dat hadden we even nodig na de drukke dagen van de voorbije week!
, maar ik ben zo trots op mijn klein ventje, dat ik het niet vaak genoeg kan vertellen...
