Het is zover.

Om 9.30u in het ziekenhuis om Oma op te halen en de nodige papieren in orde te brengen.

Tussen 10.00u en 10.30u werd Oma verwacht in het bejaardentehuis “Zonnestraal”.

Met de nodige hulp van echtgenoot en van rolstoelen in het ziekenhuis en daarna in het bejaardentehuis is het gelukt.

Een hele klus, maar dat heb ik er voor over.

We werden zeer goed ontvangen met koffie en wafeltjes.

De verpleegster kwam nog langs voor een laatste check-up en info over Oma. Zo werd ook haar gewicht gecontroleerd, 44 kg, te weinig. Maar ze gaan dit in het oog houden. Als Oma niet meer kan of WIL eten, dan krijgt ze er speciale voeding bij.

Normaal word het middagmaal genuttigd in de gemeenschappelijke zaal maar dat wilde ze liever niet de eerste dag. Verpleegster Ingrid heeft dit heel subtiel opgelost. Ze zei; kom we gaan eens kijken i n de zaal bij de andere bewoners en na een paar keer aandringen wou ze toch blijven. OEF, weer een pak van mijn hart.

Ik bleef op de kamer en ben daarna nog stiekem eventjes gaan kijken hoe het ging.

Goed, ze had al een beetje praat met haar tafelgenoten.

Rond 12.30u kwam ze alleen terug haar kamer. Het was meegevallen en het eten had gesmaakt.

Nu wilde ze even rusten op bed, wat ik ook kan begrijpen, het was een lange ½  dag voor haar.