Met de veerboot van Breskens naar Vlissingen

Langs het strand eventjes vlug naar het centrum en ondertussen de bezienswaardigheden bekijken

De jachthaven ligt er verlaten bij... en onze boot kon er echt niet aanleggen

De weersvoorspellingen zijn niet zo bijster goed  voor de namiddag dus gaan we al vroeg op pad om met de veerboot vanuit Breskens, Vlissingen te bezoeken. De reis verloopt goed en we meren aan bij het station. De "zonnebus" komt maar niet dus besluiten we te voet naar het centrum te gaan. Niet ver maar voor mensen met mobiliteitsproblemen toch minstens een dertig minuten. We lopen langs het strand en dat is wel naar de zin van onze hond die de ganse weg voor zich alleen heeft.  We komen aan in de jachthaven en bereiken via een aantal pleinen het centrum... de tocht zit al goed in de benen. Tot onze ontgoocheling zijn de meeste winkeltjes op maandagmorgen gesloten. Enkel een paar grote warenhuizen die je ook bij ons hebt zijn open.  We zijn moe en het is al een stukje na de noen. We beslissen om met de bus terug te rijden. Na wat zoeken en vragen vinden wij een bushalte. We dienen nog 20 minuten te wachten... we kunnen wat zitten dus dat is al iets. Plots merken we dat de bus naar Middelburg station zal rijden. Kleine paniek... even bevragen en ja hoor, de bus naar station Vlissingen ligt wat verder maar je dient nog 15 minuten te wachten. We wagen het er op en daar komt de busvrouw met een bus aangereden. De hond mag mee en dus zijn we gerust dat we weer de veerboot halen. Daar snauwt een "heel vriendelijke" vrouw ons toe dat we te laat zijn en de volgende boot moeten nemen. Met dank ook namens de Duitse toeristen die we de boodschap overmaken.  Hongerig vallen we de plaatselijke snackbar binnen. Geen patat voor ons maar dan maar een simpel broodje... haastig opeten en hup weer de boot op.  Een groepje zwaar gehandicapte mensen zit in rolstoelen naar de zee te kijken.  Vol ontzag zien we de begeleiders hen met allerlei dingen helpen. We worden er stil van want zoiets doen verdient alleen maar oprechte bewondering.  Is het van deze beelden of van het praatje met een Hollandse Zeeuwse vrouw die onze hond een schatje noemt en vertelt dat de hare juist gestorven is, ik weet het niet maar bij het uitstappen vergeet ik mijn dure fototoestel... Een paar tellen later staat een Duitse begeleidster naast mij en geeft mij het toestel terug. Danke is het minste wat ik zeggen kan.  We stappen uit en eenmaal in de auto gaan de hemelsluizen open... Het wordt onmiddellijk echt herfstweer. Een fleesje is zeker op zijn plaats en ik ben blij dat ik het toch in de bagage heb meegenomen. Ja het weer is totaal omgeslagen maar we laten het niet aan ons hart komen... Morgen weer een dag om van te genieten

09-09-2013, 19:11

Nieuwvlietbad- Pedro sprint tegen een containerschip

Zeeland, juist buiten de grens gelegen maar toch ook zo anders dan bij ons. Hier aan zee geen lelijke gebouwen maar enkel natuur... duinen, aangeplante bomen langs fietspaden die de ganse kust bestrijken.  Op het strand is het momenteel niet druk... en dus genieten wij van die extra ruimte.  Het is boeiend om al die grote schepen juist voor je neus te zien voorbij varen op weg naar de Westerschelde? Het zonnetje doet haar best al komen er ook wat dreigende wolken over maar ze laten ons rustig genieten van een koffietje op het terras van een strandpaviljoen.  Zo genieten wij met volle teugen van de rust en de prachtige natuur. De zee blijft boeien in elk seizoen, bij elk weertype.

 

08-09-2013, 19:22

Een zonnige woensdag is eindelijk de grote dag voor twee van mijn kleinkinderen. Het al zo lang beloofde varen met een luchtballon kan vandaag doorgaan.  Met een bang hartje kijken ze toe hoe de ballon wordt uitgerold en hoe die zich nadien met gas vult. Dan is het tijd om samen met mama en papa in de korf te kruipen.  En dan hup gaan ze zeer snel de lucht in en zweven ze over de huizen, de bomen, de Schelde.. Mensen en dieren lijken wel speelgoed.  Het is lekker warm en o, zo rustig daarboven. Het is genieten voor groot en klein.  Dank zij de goede zorgen van de ballonvaarder komen ze weer veilig op de grond en vieren dat met een hapje en drankje... weer een belevenis die nog lang zal bij blijven.  Het was leuk al hadden de grootouders toch wat angst toen hun lievelingen opstegen en in de lucht verdwenen.  Na zoveel enthousiaste verhalen moeten we een volgende keer misschien ook mee

Hallo  hier sta ik te wachten op mijn eerste luchtdoop

En hier zweef ik al in de lucht

en dit zie ik allemaal vanuit de lucht

05-09-2013, 19:59

03-09-2013, 21:48

01-09-2013, 21:04

.

21-08-2013, 20:39

.

20-08-2013, 19:30

.

17-08-2013, 00:00

14-08-2013, 00:00

.

Elke dag krijgen wij in het nieuws te horen hoeveel doden er gevallen zijn  in  Iran, Pakistan, Syrie, Egypte, Jordanie, Afghanistan enz...  mensen die het slachtoffer worden van andere mensen die menen te moeten doden in naam van hun "God", hoe ze hem ook mogen noemen.  Soms moorden ze elkaar uit al geloven ze in dezelfde God. Ook wij kennen dergelijke oorlogen dus is het zeker geen problematiek van verre landen. Bij mezelf vraag ik me af hoe die goden zich hierbij eigenlijk moeten voelen. Ze willen toch het beste voor hun volk; hun kinderen? Dat ze hiervoor dan anderen willen doden is toch absurd.  Kunnen geestelijke leiders niet meer de VREDE prediken en de regeltjes niet letterlijk opleggen. Ik hoop voor alle vrouwen in de wereld dat ze bij elkaar de troost vinden en ook wel wat meer vindingrijkheid om hun leidende mannen op andere gedachten te brengen.  onwetendheid is toch een broeihaard voor mensen die manipuleren, anderen gebruiken. Is het om die reden dat meisjes zo ondergeschikt gemaakt worden aan de mannen daar? mogen ze daarom niet leren? Vrouwen die onderwijs gekregen hebben kunnen hun kinderen toch beter wijsheid en kennis bijbrengen... Gelukkig trekt de natuur zich niets aan van wat die mensen doen. Het graan rijpt als de zon schijnt, de mais groeit, het onkruid laat zich niet verdelgen...

12-08-2013, 19:49

Zaterdagnamiddag is het tijd voor een uitstapje naar een plaats waar ook water is waar onze hond Pedro even kan zwemmen. Het dier is verzot op water en als hij een plas ziet duikt hij er in.  In een park kan  dat niet altijd, een visvijver is ook geen toegelaten plekje dus zoeken wij het even uit.  Het is tien jaar geleden dat wij de Blaarmeersen nog eens bezochten en we keken wat verwonderd naar de grote veranderingen die er in die jaren gebeurden. De brug is mooi geworden, de jachthaven zeer druk bezocht door prachtige boten, het park volgroeid.... Het was erg rustig en zo konden wij zeer aangenaam wandelen langs het water waar Pedro naar een geschikt zwemplekje uitkeek en er graag even in rond dartelde.  De koffie in de cafetaria was lekker maar het terras, de cafetaria, waren verwaarloosd wat erg triest is als je ziet welk mooi tuinmateriaal ze er staan hebben. Onkruid wieden, afruimen, voldoende melk in huis halen, ... het is toch zo moeilijk niet?  We lieten het niet aan ons hart komen en genoten van het mooie wandelweer. Op weg naar huis hebben we even de werken rondom het station, de Voskenslaan, de Sterre opgezocht kwestie van onze kennis bij te werken... we reden langs de Maaltebruggestraat, de Flamingostraat...; allemaal plaatsen die in onze herinnering een mooie plaats kregen want dat was de tijd dat wij elkaar leerden kennen.  Al meer dan 42 jaar terug maar nog steeds belangrijk.

10-08-2013, 21:35

.

De watermaatschappij  heeft met stille trom onze wijk en kouter ingenomen. Overal liggen de blauwe buizen netjes aan de kant om maandag te worden ingegraven.  Heel wat werklui zijn hiervoor nodig en terwijl wij koffie drinken zien we de bedrijvigheid alsof we in de filmzaal naar een documentaire zitten te kijken.  Alles wordt netjes gecontroleerd en we weten wie de leiding heeft, wie met de kraanwagen rijdt enz... Regen of zon, de mannen doen hun job gewoon verder.  Na de waterwerken wordt de straat weer wat geasfalteerd om later op het jaar volledig open gereten te worden om de gescheiden waterafvoer te realiseren... een werk dat anderhalf jaar zal duren. Dat is niet echt fijn nieuws voor de mensen die het moeten ondergaan maar het kan niet anders voor het milieu.  Onze kouter zal ook wel te lijden hebben onder al die graafwerken want nu al rijden heel wat  auto's door de mooie kouterbanen. Ongestoord wandelen zal niet meer simpel zijn terwijl onze hond en ik zo houden van onze geliefde wandeling in de kouter

09-08-2013, 00:00

.

Geen grootse plannen voor vandaag maar gewoon rustig het huishouden beredderen, mijn haren laten fatsoeneren bij de kapper en koken... vandaag bio worteltjes die we kregen van een vriendin.  Heel wat worteltjes hadden rare, kunstige vormen en ik vond het best een fotootje waard.  De werken voor het aanleggen van de watertoevoer naar een nieuwe wijk in de buurt zijn gestart.  Overal liggen de blauwe buizen die met grote vrachtwagens werden aangereden.  Het worden grootse werken en vanuit het raam hebben we er al een zicht op. In de kouter zie je hoeveel buizen er nodig zijn en hoe zwaar het werk is voor de mannen ondanks het feit dat ze heel wat kranen hebben om de zware buizen op te tillen.  Vorige week in de hitte was het nog moeilijker voor die mannen die in hun zware werkkledij aan de slag moesten

08-08-2013, 22:47

06-08-2013, 00:00

Het blijft warm en dus knappen we onze klusjes het liefst 's morgens  wat vroeger op zodat de hitte geen kans heeft om ons enthousiasme te temperen.  Haag scheren, gras maaien, onkruid wieden... in de volle zon is dat geen lachertje maar de tuin vraagt om een corrigerende hand. Na de middag trekken we ons terug en zoeken wij de koelste plekken in ons huis op (als die er al zijn). We strekken ons uit in de zetel, lezen een boek, drinken koffie en gaan weer luieren... alleen liggen wij er niet zo schattig bij als het nieuwe ezeltje... is het Netteke of Ute, wij weten het niet maar wat we wel weten dat is dat mens en dier in deze warme periode nood hebben aan platte rust en gerust mogen en moeten LUIEREN

05-08-2013, 00:00