Wat zag ik er tegenop. De vraag: en is het gisteren wat gegaan? Maar ik moet eerlijk zeggen. Het ging. Ik voel me echt goed tussen mijn collega's, ze zijn 'echt' in hun bezorgdheid. Ik heb ze heel kort over jou verteld. Was blij dat t eruit was want zat al n paar dagen te wringen. Niet alleen Daan's overlijden lag me op mijn hart maar vooral jou voorgeschiedenis die er zo nauw aan vast hangt lag weer bovenop maar het is eruit. Misschien aan n te snel tempo maar so what he. Ben trots op mezelf.
Graag wil ik aankondigen dat t blog hier stopt. Er zijn t laatste jaar veel nieuwe wendingen in mijn leven gekomen.
Ik heb besloten in Holsbeek te blijven werken. Heb mijn vaste benoeming in Geel overboord gegooid en het contract van Holsbeek aangenomen. Het is er fijn werken. Een 'warme thuis' voor de bewoners, Warme, echte collega's, 'zonnen' van bewoners, fijne werkindeling. Wat veel op en af gerij maar dat weegt niet op tegen het feit dat ik het werk heel graag doe. Ik kan het combineren met mijn pedicure bijberoep, neem wel geen nieuwe klanten meer bij aan en geef de laatste 10 bijgekomen klanten door aan een nieuwe pedicure die ook aan huis gaat nl Inge Vreys. Heb de laatste 6 weken wat zitten sukkelen met mijn gezondheid en heb veel tijd gekregen om na te denken doordat ik de weekenden en een aantal doordeweekse overnachtingen in het ziekenhuis heb moeten doorbrengen. Heb er geen piekertijd van gemaakt maar wel ns tijd om alles eens op een rijtjes te zetten. Wat wil ik, moet ik, kan ik, heb ik, heb ik niet meer...
Helaas stop ik met de supervisie van herbalife. Kan niet alles goed doen dus moet ik prioriteiten stellen,de kids, Bart en holsbeek gaan voor, overige tijd is voor t bijberoep en de hobby's. Ook het appartement dat ik gekocht heb na de verkoop van ons huis heb ik verkocht. Er heeft zich iemand fatoenlijk aangeboden. Een jong koppeltje dat in febr een kazacs adoptiekindje verwacht. Begin december is de verkoop rond en heb ik daar ook al geen kopzorgen meer om. We hebben nog steeds Bart's appartement maar die heeft ne brave huurder en geen kopzorgen dus dat blijft behouden. Zo dat is de stand van zaken Het was me n waar genoegen om jullie op de hoogte te houden over het reilen en zeilen van Nell en Els en nadien van Els en Bart doch hier komt t punt. Nell wordt nooit vergeten ook zonder blog. Het blog werd meer en meer mijn dagboek ipv een middel om rond Nell te rouwen. Ik kan wel mensen aanraden als ze in zulke situatie terecht komen dat schrijven zeker een oplossing kan zijn
XXX allen
Bedankt voor de talle reacties die er steeds zijn gekomen. Bedankt Chris om de teller steeds te recetten, de reacties door te zenden naar mij en te verwijderen, mijn schrijffouten te laten staan,......
