Net op jou dag gaat Nell terug onder t mes. De neurochirurg heeft speciaal materiaal laten aanrukken om nog beter bij de tumor te kunnen. Er is een Engelstalige assistent bij die Nell beter kan infomeren over wat er te doen en te verwachten is.
de operatie gaat een 10 uur duren dus ik ga een flinke wandeling maken want hier draai ik door.
....... AUB Laat t goed komen. We zijn zo gelukkig samen. Laat dit nu allemaal in orde komen. De wetenschap heeft toch niet stilgezeten en Nell gelooft in de wetenschap dus komaan.
Telefoon op mijn gsm gekregen vanuit t uz dat de operatie afgelopen is (na 6 uur) Ik loop als gek terug naar t UZ voor meer info
Al wat er uit kon gehaald worden is eruit gehaald, de rest moesten ze laten zitten of de situatie wordt levensbedreigend. Gezien de omvang en de innesteling van de tumor wordt geschat dat Nell nog 2 weken krijgt doch het zou ook vlugger kunnen gaan.
Ik begrijp niet waarom ik dit typ want de bedoeling is dat dit Nell's dagboek zou zijn voor later omdat zijn handen nu zelf te veel schudden, en hij duizelig wordt als hij typt of leest. Voor wie typ ik dit dan nog??????????????????????????????????? Ik durf amper naar Nell te gaan als hij wakker wordt. Wat moet ik zeggen? Ik geloof het zelf nog niet. Hij is nog maar net ziek, We hebben nog pakjes onder de boom liggen. We willen die kanker niet, we hebben er niet om gevraagd en hebben t zeker niet verdiend. Nell moet beter worden, we hebben trouwplannen weet je wel. Dit scenario klopt niet, er moet n vergissing zijn. Je gaat toch geen 6 uur in iemands hoofd prutsen om dan te zeggen dat er nog rest in zit.
Eten blijft er uitkomen, veel hoofdpijn en nekpijn. Er wordt gestart met een breedspectrum antibiotica omdat ze n hersenvliesontsteking niet kunnen uitsluiten. Het bloedonderzoek wijst uit dat t om een bacterie gaat die ook bij blaasonstekingen de boosdoener is dus de antibiotica zou moeten werken.
