weet je wie er gisteren aan het loket in de bloemenwinkel stond: Bart. Ik dacht effe, hoe durft die zich hier laten zien, hij wist wel dat ik hier in het weekend werkte maar had m er nog nooit gezien en nu komt ie net hier zijn bloemen halen, uitdager dacht ik. Hij besteld bij mijn collega aan de toog een boeketje, liet het inbinden, kaartje 'sorry' eraan en...... kwam het toen aan mij geven.
Ik geef toe, ik was toch wel gecharmeerd en kon niet mijn ding zeggen omdat er zo'n 7 mensen stonden mee te luisteren naar zijn verontschuldigingen. Hij was zich er heel bewust vn dat ie te ver was gegaan en dat ie n gevoelige snaar had geraakt. Hij vroeg n kans om t goed te maken maar alleen onder ons 2. Heb gezegd dt ik er over ging nadenken, veel verbaasde en boze blikken in de winkel amai.
Nell, durf niet. Misschien verwacht Bart meer. Ik voel echt niets voor hem, echt niet. Ik zie jou nog altijd veel te graag. Ik mis jou nog altijd. Ik doe t beter niet.
Naar de bios geweest (kinderfilmpke gaan kijken, ik mocht kiezen, dinosaur gekozen). Heb me dus laten overtuigen door Jan en alleman en ben dan toch met Bart weggeweest. Naar de film waar je stil moet zijn en niet kan praten. Dat was dus de oplossing. Had na de film buikkrampen van de popcorn (de beker moest leeg en we hadden elk onze eigen beker dus ik kan je garanderen dat t veel was) en ben naar huis gegaan. Barts auto stond bij mij dus heb m n lift gegeven maar is nimmer mee binnengevraagd, was echt ellendig, ben gaan slapen.
Allé, eigenlijk n potje gaan janken. Bart doet echt wel zijn best om lief te zijn. Maar wat ie ook doet tgaat toch nooit goed zijn. Als jij niet was doodgegaan dan had dit allemaal nooit hoeven te gbeuren. Dan ging ik met jou naar de film en at ik me niet ziek in popcorn. En als t wel gebeurde had ik dokter vlak bij he ;o)
