Vandaag samen met Lisette en Liesbeth naar oncoloog gaan luisteren. Dennis kan nimmer beter worden. De palliatieve zorgen zullen gestart worden. Het komt weer allemaal terug Nell. Beleef heel jou 3 maanden weer van voor af aan. De tumor heeft zich van zijn longen verspreid naar zn rug en zijn hersenen. Ze denkt dat ie nog hooguit een maand te gaan heeft. Vind t zo erg voor liesbeth. Is nog maar 22 en moet haar pa al gaan afgeven. Hij is nog zo trots op zijn kleinkinderen. Die van liesbeth gaat hij niet eens meer leren kennen. Dennis was zelf heel weemoedig vandaag. Als Lisette effe buiten was met liesbeth heeft hij me zitten geruststellen en zitten wenen. We moesten ons geen zorgen maken, hij had alles geregeld. Net als jij he Nell, direct touwtjes in handen nemen en zorgen dat nabestaanden verder kunnen. Hoe komt t toch dat als iemand zo'n ernstig nieuws te horen krijgt dat zij op die momenten aan de praktische dingen beginnen te denken. Hij hoopte dat Lisette haar vrijwilligerswerk in het rusthuis bleef verder doen omdat ze daar echt in haar element is, dat gaat ze als ik er nimmer ben goed kunnen gebruiken zei hij. Was ik echt door ontroerd want tijdens zijn ziekteproces zijn net daar heel wat akefietjes rond geweest. Lisette die graag er even tussenuit was, Dennis die toen niet kon hebben dat ze weg ging. (Deels ook aan zijn gedragsveranderingen te wijten door de tumoren in de hersenen).
Bart blijft onder alles vrij kalm aan de buitenkant. Sluit zich wat af en vertelt me weinig. Denk dat ie me wil sparen doch dit heb ik niet graag. Ga toch ns proberen te polsen morgen.
