Inhoud blog
  • einde blog
  • pfffff
  • daan gecremeerd
  • eerste dag nieuwe werk
  • Daan is overleden
    Zoeken in blog

    Je oneerlijke strijd
    Nell's drie maanden
    24-12-1996
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.23/12 Hechtingen eruit en t verdict
    Om 10.30 zitten we al zonder nietjes bij de oncoloog.  Nergens wachttijden ondanks de drukte in het UZ.

    Net voor ons komt een koppel buiten waarvan we konden zien dat ze geen goed nieuws hadden gekregen.
    Met een brok in de keel gaan wij binnen en laten vooral niet zien dat we ons verschrikkelijk bang en klein voelen.

    We krijgen een nieuwe datum voor de volgende operatie vastgeprikt.  28 december d-day.
    26 december nog een MRI scan, 27 december wordt je opgenomen en 28 december gaan ze de tumor proberen te verwijderen.  
    Ik zie de ongerustheid in je ogen als die woorden vallen.  Zelf ben ik ook aan de stoel genageld en kan geen zinnig woord uitbrengen zonder dat de tranen uit mijn ogen lopen.  Ik wil me sterk houden voor je maar kan het niet.  Het is ons even allemaal te veel.  Gelukkig krijgen we wat tijd in zijn kantoor om even te blijven zitten en op adem te komen voor we met onze rode ogen de gang op moeten.

    De rit naar huis zijn we doodsstil.  De radio staat niet eens aan en geen van ons beiden merkte het op voor we thv van het klaverblad waren.
    We worden aan de kant gezet door de zwaantjes.  Blijkbaar reed ik 140 met mijn pinker aan en gaf ik de indruk dronken te zijn.
    Ik vertelde dat we net geen goed nieuws gekregen hadden in het UZ dat ik inderdaad snel thuis wilde zijn maar dat ik echt niet dronken was alleen niet goed zag door de tranen die zich maar bleven opwellen.  De agent was begripvol.  De snelheidsbekeuring zou volgen maar we mochten verder rijden

    Klote dag op alle vlak

    24-12-1996 om 00:00 geschreven door hannes els


    25-12-1996
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'zalige kerst'

    25 december. Wat een leuke periode beloofde te worden (skivakantie) is nu gewoonweg ROT. 
    De eerste verjaardag van ons ma haar hersenbloeding en opnieuw is kerst weer geen om over naar huis te schrijven.  Nell's ouders zijn aangekomen en logeren bij mij.  Hun kerstvakantie ziet er plots ook anders uit dan dat ze gepland hadden.

    Nell is heel nerveus voor wat komen gaat.  Hij is zichzelf niet en wil zich sterk houden ten aanzien van zijn vader.  Geoffrey laat nergens een woord van twijfel vallen, Hij ziet t allemaal heel technisch.  alsof er een rot vlekje van een aardbei gesneden worden en hop voor de rest is ze nog prima.  Dus eerst contact met hen eindigde in een spraakwaterval à al Nell waar ik en cecile best tussenuit bleven. 

    Na hun bezoek was het dus werk voor de boeg om Nell laten af te koelen. 

    Hij voelde zich lichamelijk helemaal niet goed die avond en vroe om bij hem te blijven.

    Was Ok, kreeg relax op de kamer en we hebben kerstdag kort gehouden. 22h zijn we gaan slapen.

    03.00h Nell maakt me wakker door geklappertand. 
    41 graden koorts.
    Met ijs hebben ze hem afgekoeld. 
    Ik wist bij mezelf geen blijf. 
    Nell werd overgebracht naar High care om m nauwlettender kunnen op te volgen.

    Op 26 dec om 9.30 staat Geoffrey al aan de deur.  Vooral op mij boos omdat ik hem niet gebeld had ivm de overplaatsing. 
    Heb geen zin in discussie en volg Nell's raad op, bevestigen en naast je neerleggen.

    De operatie wordt vervroegd: morgen gaan ze eraan beginnen. Nell vraagt om zijn ouders niet te verwittigen van dit nieuws, mijn buik zegt iets anders maar wil niet dat Nell daar nu mee bezig is.

    25-12-1996 om 00:00 geschreven door hannes els


    27-12-1996
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.27 dec 1996: D-day
    Nell vraagt smorgens direct of ik me aan de afspraak heb gehouden.  Jawel heb zijn ouders niet gebeld.  Wel naar Pa en hij ging ze bellen als de operatie bezig was.
    Hoop daar n beetje gulden middenweg mee gevonden te hebben: ik heb ze niets gezegd maar ze hebben wel t recht te weten wat er met hun zoon staat te gebeuren, niet? 

    Nell's bloeddruk slaat records.  Hij krijgt iets om rustiger te zijn.  Zijn medische kennis speelt in zijn nadeel.  Hij weet zelf maar al te goed hoe ernstig de situatie is.  Zijn stagebegeleider Dr X komt m nog succes wensen.

    om 8u15 komen ze hem halen.

    Ik durf de afdeling niet te verlaten, stel dat ik dan de dokter misloop die met de uitslg komt, stel dat er iets mis gaat of dat ie sneller terug gebracht wordt en ik er niet ben. 
    Dit is de langste dag uit mijn leven.

    om 11h komen Geoffrey en cecile de kamer binnen.  Ik verwachtte een preek van jewelste maar werd gewoon plat geknepen.  We hebben gehuild als 3 uitgeputte en verslagen kinderen.  Ik zag een verpleegster in de deur komen kijken omdat t ferm gesnotterd werd doch ze knikte en liet ons begaan.  Pa had een deugdoende babbel gedaan met hen als hij ze gebeld had en die boodschap was blijkbaar wel goed overgekomen. 
    Na de tranen kwamen er woorden vol goeie moed.  Ik begon en de rest pikte aan.  Het moest en zou goed verlopen. Tumor eruit halen, wat bestralingen of chemo achteraf en Nell zou binnen 4 jaar de eerste arts worden die zelf op 24 jarige leeftijd een hersentumor overwon.

    Om18u45 komt de neurochirurg de kamer binnen.  De operatie is voorbij.  De tumor is gedeeltelijk weg!  Ik sta te trillen. Het is net alsof ik alles gedempd hoor maar ik kijk goed naar de lippen en hoor het toch juist blijkbaar.  De tumor zat niet in de hersenkamer maar in de hersenen zelf en spreidde zich uit rond de stam. Hij zag er goed doorbloed uit en dat is volgens de chirurg niet zo'n goed teken maar hij stelde voor om de resultaten van de tumor af te wachten.   De locatie van de tumor zorgde voor de hoge temperaturen gisteren.  Er zou zeker een nabehandeling komen en vrij snel.  Binnen de week plannen ze al chemo en bestraling.

    27-12-1996 om 00:00 geschreven door hannes els


    28-12-1996
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.28 dec 1996. Intensieve
    Nell toch, wat zie je eruit.  Je had me al wat voorbereid en ik was al wat gewoon na ons ma haar hersenoperatie maar man toch, dit ziet er echt erg uit.
    Ik herken je amper.  Je ogen helemaal blauw en je gezicht compleet gezwollen.  Een drain uit je hoofd en hals, beademing, neussonde,...
    Hoe kan je binnen de week chemo en bestraling krijgen.

    Door al de schrik heen voel ik ergens dat t goed komt.  Ook jij had angst maar ergens ook de zekerheid dat t wel goed ging komen.  Het moet gewoon he.
    Enkel de skivakantie valt in duigen maar ach wat is dat nu.  Hou zowiezo niet van de kou, we willen enkel maar rodelen.  We gaan wel naar Peer en huren de skipiste ns af voor ons 2.

    Zie maar gauw dat je beter bent, t'is hier zo stillekes zonder jou

    XXX

    28-12-1996 om 00:00 geschreven door hannes els


    29-12-1996
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.29 dec 1996: coma
    de medicatie die je in coma houd wordt afgebouwd.

    Tijdens t bezoek van 11h lig je er nog rustig bij.  Is volgens de neuroloog heel normaal.  Zou enkele uren of zelfs dagen kunnen duren.

    Kon ik maar helpen, sta er zo machteloos bij, wil je helpen maar weet niet hoe.  Zal vooral sterk zijn, sterk voor ons 2 samen.

    De vrienden van Sanicole hebben gebeld, ze durfden niet goed maar hadden uiteindelijk een slachtoffer gevonden om t telefoontje te laten doen.  Nicole.  Is toch een echt moederke he.  Ben blij dat ze belde.  Kon wel een positieve noot gebruiken. 

    Kreeg van ons ma te horen dat ze zelf terug geopereerd gaat moeten worden.  Er lekt hersenvocht door t afsterven van haar schedelprothese.

    We kunnen misschien een familiekamer boeken!  Eén komt nooit alleen he.  In plaats van te vragen hoe t met ons gaat zei ze 'weet je t al, mijn haar gaat er weer vanaf moeten he, derde keer.

    Ach, begrijp t wel maar timing he timing.

    Tijdens het bezoek van 5h  dacht  ik dat ik je zag wenen, er rolde tranen over je wangen.  Verpleegster zei dat t door de zalf kon komen die rond je ogen zat.  Voor de rest nog geen reactie.  Ik heb de ganse tijd je hand vastgehouden en gevraagd me te knijpen, niets. Kans verkeken, morgen mag je nimmer ;o)

    29-12-1996 om 00:00 geschreven door hannes els




    Archief per week
  • 24/10-30/10 2011
  • 10/01-16/01 2011
  • 03/01-09/01 2011
  • 22/11-28/11 2010
  • 20/09-26/09 2010
  • 30/08-05/09 2010
  • 02/08-08/08 2010
  • 26/07-01/08 2010
  • 19/07-25/07 2010
  • 31/05-06/06 2010
  • 25/08-31/08 2008
  • 04/08-10/08 2008
  • 14/07-20/07 2008
  • 08/01-14/01 2007
  • 06/09-12/09 2004
  • 09/02-15/02 2004
  • 30/12-05/01 2003
  • 22/09-28/09 2003
  • 15/09-21/09 2003
  • 04/08-10/08 2003
  • 23/06-29/06 2003
  • 02/06-08/06 2003
  • 19/08-25/08 2002
  • 18/03-24/03 2002
  • 02/07-08/07 2001
  • 28/05-03/06 2001
  • 02/04-08/04 2001
  • 12/02-18/02 2001
  • 05/02-11/02 2001
  • 22/01-28/01 2001
  • 15/01-21/01 2001
  • 08/01-14/01 2001
  • 01/01-07/01 2001
  • 25/12-31/12 2000
  • 18/12-24/12 2000
  • 04/12-10/12 2000
  • 13/11-19/11 2000
  • 14/12-20/12 1998
  • 30/03-05/04 1998
  • 09/02-15/02 1998
  • 22/12-28/12 1997
  • 15/12-21/12 1997
  • 03/11-09/11 1997
  • 01/09-07/09 1997
  • 25/08-31/08 1997
  • 07/07-13/07 1997
  • 09/06-15/06 1997
  • 12/05-18/05 1997
  • 28/04-04/05 1997
  • 21/04-27/04 1997
  • 14/04-20/04 1997
  • 31/03-06/04 1997
  • 24/03-30/03 1997
  • 17/03-23/03 1997
  • 10/03-16/03 1997
  • 03/03-09/03 1997
  • 24/02-02/03 1997
  • 10/02-16/02 1997
  • 27/01-02/02 1997
  • 13/01-19/01 1997
  • 06/01-12/01 1997
  • 30/12-05/01 1997
  • 23/12-29/12 1996
  • 16/12-22/12 1996

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !



    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs