Ik ben Nancy De Meulenaer
Ik ben een vrouw en woon in Oostende (België) en mijn beroep is Medische pedicure, Permanente make up.
Ik ben geboren op 10/11/1961 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, Water aerobics, Muziek en lezen.
Hierbij verwijs ik naar de rubriek, Voorbereidingen voor vertrek, daar er bij een vertrek meer komt kijken dan men denkt
Een interessant adres?
Vertrek van Doha, Qatar naar Singapore
05-10-2014
Zekreet desert and film city
Daar we beperkt zijn in het aantal foto's die wij in een artikel kunnen toevoegen, namelijk 18, en wij de jullie de foto's van het museum niet wilden onthouden, was er geen mogelijkheid om de foto's van de woestijn rond Zekreet en de film set in het artikel te plaatsen.
Daarom plaatsen wij in dit apart artikel de foto's van Zekreet en de film set. vergeet het voorgaand artikel niet te lezen om te weten waarover dit gaat.
Tijdens één van de bijeenkomsten van de " Tuesday Ladies group " waar telkens een ander Qatari onderwerp behandeld wordt, is het ditmaal een medewerker van een onbekend museum in Qatar die ons het museum komt voorstellen, Dr Nabil Arafa van het Sjeik Faisal Museum is onze spreker, Dr Arafa is lektor in de Arabische geschiedenis. Het museum herbergt een private collectie kunst en antieke voorwerpen, ook zijn er meer hedendaagse zaken te vinden zoals een zeer indrukwekkende collectie voertuigen en antieke vaartuigen die tentoongesteld staan. Er wordt een uitstap gepland met de groep naar dit museum, op 15 November, waarvoor ik mij laat inschrijven, samen met Harry en onze eerste Belgische bezoeker, Linda.
Maar omdat ik mijn enthousiasme eigenlijk niet kan bedwingen, plannen we toch eerst een zelf te gaan kijken of dit weer niet overdreven is. Volgens hetgeen we op internet hierover vinden, is er geen woord gelogen, maar toch even zelf polshoogte nemen. Dus zijn we dit weekend, de eerste dag van de Eid, het traditionele islamitisch offerfeest, samen met een Brits koppen, Geoff and Janet, het museum gaan bezoeken. In één woord, indrukwekkend.
Het museum is gehuisvest in een nagebouwd Arabisch kasteel, ontzettend imposant, en nog steeds aan het uitbreiden. Momenteel is men bezig een tweede kasteel aan het bouwen, naast het bestaande om de collectie oude en moderne voertuigen in onder te brengen, buiten de collectie die nu tentoongesteld staat heeft hij nog een 640 voertuigen van allerlei slag, die hij nu niet kan laten zien, dit is ons verteld door D. Arafa, die wij tijdens ons bezoek op het lijf liepen, ons herkende en ons opwachtte aan de uitgang van het museum na ons bezoek. Tijdens de Eid, zijn er in tegenstelling tot anders geen geleide bezoeken, nu is het vrij te bezichtigen en de toegang is gratis. De Sjeik is een verwoed verzamelaar van allerlei dingen, je vindt in zijn museum prachtige collecties wapens, gebruiksvoorwerpen, deuren, tapijten, waar je trouwens op loopt doorheen het ganse museum, en zoals gezegd een indrukwekkende verzameling voertuigen tot zelfs één van zijn oude privé vliegtuigen staat in het museum tentoon. zelfs de vloot oude Dow schepen ( dit zijn de schepen van de oude parelvissers ) die toebehoorde aan zijn vader staat hier tentoon in het museum, je leest het goed " in " het museum, buiten drijft er een Dow op de vijver buiten het museum. Echt een aanrader en teveel voor één bezoek, dus zal het geleide bezoek van 15 November zeker niet teveel zijn. ( Bekijk zeker de foto's )
Na het museum bezoek is het kort na de middag en Geoff zou graag eens op zoek gaan naar Film city in de Zekreet desert. omdat wij hier vroeger al eens naartoe geweest zijn en dit echter niet gevonden hebben, lijkt ons dit geen slecht voorstel, wij rijden met de terreinwagen van Geoff en Janet richting zekreet, duiken de woestijn in, en na een uurtje off road rijden bereiken we iets wat op een filmset moet lijken, een aantal stenen hutten tegen de wand van de rotsen gebouwd, het zal wel voor iets gediend hebben, en weten ook niet welke films hier opgenomen, zijn, maar het landschap laat vermoeden dat dit waarschijnlijk de Star War fimls kunnen geweest zijn, ze zullen waarschijnlijk afgewisseld hebben tussen hier en de Tunesische woestijn, waar we ooit naar de filmset van Satr Wars in de woestijn geweest zijn. hierna krijgen we toch echt wel honger, want we zijn al op weg van negen uur, en het is toch al rond drie in de namiddag, besluiten we verder te rijden naar Dukhan, ze zouden die stad beter Qatar Petroleum genoemd hebben. Dukhan is niet meer dan een paar restaurants, één Indisch en een Mc Donalds, een warenhuis en voor de rest niks dan raffinaderijen. we komen terecht in een Indisch restaurant, met twee zeer uitgebreide menukaarten, De lieve ober die wij nauwelijks verstaan, trekt een smoel alsof hij in een citroen bijt, elke keer wij iets bestellen van de kaart " No have, only chicken " is steevast zijn antwoord. dus de starter wordt " Chicken loly^pops " en de main coarse wordt een " Grilled chicken with patatoes " de patatoes blijken frieten te zijn, en de beloofde salade komt met het voorgerecht, gelukkig is de kip uitgebeend en zeker niet slecht klaargemaakt, voor ons dames een beetje te pikant, maar klagen kun je altijd. Naar een dessert hebben we niet meer durven en kunnen vragen, negen van de tien keer zou het dessert ook wel iets met kip of ei geweest zijn, maar zelfs dan lag de rekening al op tafel nog voor wij hier naar konden vragen, ook geen koffie, betalen en eruit. voor de prijs moest je het zeker niet laten, we hebben voor een twintig euro met vier redelijk goed gegeten en elk twee consummaties gedronken, pak daar maar eens mee uit in België. de koffie zijn we dan maar in een tankstation gaan drinken terwijl Geoff zijn benzinetank vulde wat hier zo goed als gratis is, 8 Eurocent de liter, ja, je leest het goed, Eurocent.
Dan zijn we stilletjes aan naar huis gereden, omdat Geoff naar de Premiere legaue wou kijken en de dag eigenlijk al vrij vermoeiend maar zeer leuk geweest, weeral twee aardige mensen leren kennen. wij maken er nog een rustige avond van, wat er morgen op het programma staat, dat zien we morgen wel.
Het einde van de zomer is in aantocht, althans dit is hoe ze het hier noemen. De temperaturen blijven nog altijd rond de veertig graden hangen en tijdens de nacht draait het nog altijd rond de dertig graden, maar dit maakt dat een mens weer eens op een normale manier kan buiten komen, zonder als een kreeft op zeer korte tijd gekookt te worden. Ik ben de fitness een beetje beu en daarom heb ik, zoals de meeste van mijn vriendinnen het opgevat om rond de Pearl te gaan wandelen, niet kuieren, maar doorstappen, om de conditie op te bouwen voor onze wintersport vakantie. mijn vriendinnen doen dit tussen vijf en zes in de ochtend, maar dat is voor mij veel te vroeg, ik ben niet de ideale ochtendmens.
Ik neem mij voor tegen tien uur te vertrekken en tegen het middaguur terug thuis te zijn, de afstand is een achttal kilometer, en voor de eerste keer moet dit op een drietal uur af te stappen zijn, dus gewapend met een flesje water, walkman en goede stapschoenen begin ik aan mijn onderneming, wonder boven wonder lukt het vrij aardig, ik bouw de nodige stops in en halverwege waar de paardenmolen staat, ja zelfs de nostalgie van de kermis vindt je terug in Qatar ( zo ver waren we eigenlijk nog nooit geweest ), stel ik mezelf de vraag wat ik ga doen, het hier bij houden en terug naar huis gaan of verder gaan tot het einde en de tocht volledig afmaken, ik besluit voor het laatste en stap dus door. Aan de andere kant van de Pearl, dus eigenlijk maar halfweg en recht tegenover onze appartementsblok, een viertal kilometer van huis ( doe je het al zwemmend is het slechts enkele honderden meter ), kom ik tot de conclusie dat mijn water op is, ik neem een paar foto's die het bewijs voor de ongelovigen vormen dat ik hier echt geweest ben en ga terug op zoek naar water. Op het laatste gedeelte van de Pearl is echter nog niet veel uitgebaat en dus moet ik wachten tot ik voorbij halfweg en bijna terug ben voor ik iets te drinken kan kopen in de " Spinney's ", gelukkig heb ik een beetje geld bij. Dit zal mij een volgende keer niet meer overkomen en ik zal voldoende water meenemen van thuis. Maar al bij al, kan ik fier zijn op mezelf, acht kilometer wandelen in twee uur, want ik ben rond het middaguur thuis, had ik zelf niet verwacht.
Tijdens het volgende weekend hebben ik en Harry dit nog eens over gedaan, maar omdat er juist tijdens dat weekend de halfjaarlijkse generator test plaatsvond, werkte de lift niet op het moment dat wij vertrokken, en zijn we de 26 verdiepingen langs de trap naar beneden gegaan, we hadden beter een half uur gewacht, want de trappen zijn echt een kuitenbijter, en dat heeft zich een paar dagen laten voelen, een beetje moeilijk te been, en vooral opstaan en gaan zitten was niet echt gemakkelijk. dit is echter verleden tijd en reeds vergeten, want ondertussen heb ik de tocht in mijn eentje nog al eens gedaan, en dit op anderhalf uur met twee ingebouwde stops, het kan dus nog sneller, iedereen verklaard mij stapelzot dat ik dit in 40° doe, maar dit is echt geen belemmering, als je maar genoeg te drinken hebt. al bij al kan ik alweer in een broek waar ik een paar maanden geleden eens naar kon kijken. ook al heb ik een druk sociaal leven met al de diners en lunches waar ik naartoe ga.
Vorige week Dinsdagochtend de Tuesday ladies group met ontbijt, Wednesday bussines lunch met een groep nieuwe vrienden ( zie hiervan ook de foto's en de mooie zichten vanop het zestiende verdiep ), die ik zowel op Zondag als Dinsdag zie ( allemaal Engelstalig ), Donderdag avond tussen pot en pint met de Vlaamse dames en heren in Qatar ( dit is onze maandelijkse bijeenkomst ), nu mocht Harry mee, voor de heerlijke frietjes met stoofvlees. En vrijdag een buffet diner van Harry zijn werk. dus lieve volgers een druk bezette week en daarom moet ik iets van fitness of beweging doen, anders hou je dit leven niet vol. Hahaha. ( Het leven van een expat vrouw is niet altijd rozengeur en maneschijn ), tussendoor vinden we zelfs nog de tijd om zelf een restaurant te gaan bezoeken. Onder meer een nieuw Spaans restaurant dat uitgebaat wordt door een Fransman ( Parijzenaar ), lekker eten en een heerlijke alcohol vrije Sangria gedronken. Want nog eens, hier op de Pearl is een alcoholverbod. Ook is een ander nieuw restaurant, Shakespeare genaamd met een heel mooi typisch brits interieur, waar we enkel een koffie gedronken hebben op het terras, met een zeer vriendelijke bediening. Waar vanaf nu ook de wekelijkse samenkomst op Zondagochtend van de Ladies of the Pearl is. Er begint hier zo één en ander te bewegen in de horeca op de Pearl, wat maakt dat we regelmatig iets nieuws kunnen proberen.
In het vorig artikel is Charly, de hond van een collega van Harry, die wij een paar dagen bijgehouden hebben omdat zijn baasje dringend voor familie aangelegenheden terug naar België moest ter sprake gekomen, in dit artikel vindt je ook de foto's van deze haarbol terug, het beestje voelde zich goed thuis bij ons, maar we zijn toch tot de conclusie gekomen dat een grote hond niet meer bij ons past.
Het is weer eens weekend, en wat gaan we dit keer uitvreten, om lange uitstappen te doen is het eigenlijk nog te warm, dus ga ik eerst op de koffie bij de zondag Ladies of the Pearl, en na de middag vertrekken heeft weinig zin, daar het slechts na drie uur begint af te koelen.
Dus hebben we het idee opgevat om na de middag, zo rond een uur of drie naar het strand in Sumaysima te gaan, ongeveer een half uurtje noordelijk van Doha, we zijn hier al eens geweest voor de zomer, het is een rustig familiestrand met eigenlijk alle voorzieningen die je nodig hebt, er wordt ook niet moeilijk gedaan over de westerse badkledij. natuurlijk hoor hier een BBQ bij. Dus rond de middag is de koffie van de Ladies gedaan en zijn we vertrokken naar Spinney's op de Pearl voor wat inkopen, je moet per slot van rekening toch een stukje vlees op het vuur kunnen leggen. en rond een uur of twee vertrokken naar het strand. een heerlijk rustige namiddag, en met valavond begonnen aan onze BBQ, hier en daar een paar andere strandbezoekers, maar over het algemeen rustig. het tafeltje ontbreekt nog en voorlopig eten we op zijn Arabisch, dus op de grond. Een passend tafeltje hebben we nog niet gevonden, en daar moeten we echt wel eens prioriteit van gaan maken.
De Donderdag avond is er de maandelijkse bijeenkomst van de Vlaamse dames en heren in Qatar " Tussen pot en pint ", ditmaal is de gastvrouw Ilse de Bruycker die in een villa wonen in de Green Village compound op Al Waab street. Belgisch stoofvlees met frietjes staan op een het menu, en ook een paar lekkere pintjes, kortom een zeer gezellige avond met Vlamingen in Qatar. Vrijdag staat er voor Harry een seminarie van het werk ( het zoveelste ) over veiligheid op het programma, dus al te fris moet hij niet zijn, en s'avonds zijn ook de echtgenotes en vriendinnen uitgenodigd, dit vindt plaats in hetzelfde hotel als waar ik om de twee weken op Dinsdag de bijeenkomst volg van de Tuesday ladies group.
Zondag is het traditionele dagje vrij, we gaan wat boodschappen doen, want de koelkast raakt leeg, en gaan eens een kijkje nemen in het " Aspire " park, Aspire is de grootste sportfaciliteit in Qatar, een onwaarschijnlijk groot atletiek stadion, en allerhande ultra moderne sporthallen voor zaalsporten, natuurlijk zijn er sporthallen zowel voor mannen als voor vrouwen, wat gemengde sporten zijn niet toegelaten. Buiten de sport accommodaties, is er ook een aangelegd park, dat volgens hetgeen we op internet gezien hebben wel eens de moeite waard is om te bezoeken. geen goed idee dit te doen rond vier uur in de namiddag, het verkeer op Al Waab is verschrikkelijk druk op dat moment van de dag, omdat Zondag is hier een normale werkdag is, en de werkuren in dit land van zeven uur in de ochtend tot drie uur in de namiddag liggen, komt bijna iedereen rond deze tijd naar huis, dus drukke toestanden in en uit Doha.
Aspire is een mooi aangelegd park, maar wat wij het meeste missen in dit park, is de begroeiing weinig of geen bomen, banken staan er daarentegen wel genoeg, maar dit is in contrast met de borden die overal in het park opgesteld staan, die je erop wijzen dat je op de banken niet mag gaan zitten. Omdat ik moe ben en ik wat wil gaan zitten, en dit blijkbaar niet op de banken mag, zet ik mij er maar voor een bank op de grond.
Na het parkbezoek, stoppen we even in de Hyatt mall, dit is een moderne mall, die echter meer bezocht wordt door Oosterse expats dan door westerlingen, hier is ok een grootwarenhuis, waar we wat inkopen doen en waar we eindelijk vinden waar we al lang naar op zoek zijn, namelijk een camping tafeltje en een camping koffer met borden en bestek, dit is precies wat we nodig hebben, dus gedaan met BBQ op de grond.
Volgende week plannen we onze eerste road trip na de zomer, want volgens de metrologie is het nu officieel herfst, al zou je dat volgens de temperaturen niet zeggen.
Ja het is nog steeds te warm , normaal is er op de eerst zaterdag van de maand een marktje aan het museum maar zelf dat is er nog niet ,we zijn de zaterdag gaan kijken ik hop op volgende maand . Wel voel je dat de vocht graad minder word , het word avonds terug beter en je kan terug buiten zitten zonder dat het zweet van je af druipt , wat doet een mens dan al de hele dag zou je denken ,nu ja je moet je wel bezighouden hoor of je word zot ,dus ik heb me ook laten aansluiten in een paar groepen zoals , Belgen in het buitenland , Vlaamse Heren en Damens in Qatar , English speaking Expat Ladies in Doha , The Pearl Ladies Networking Page , Vlamingen in het buitenland , en zo zijn er nog een paar ook heb ik mijn eigen aloe vera ook terug op gebouwd en een eigen pagina gemaakt en ook mijn pedicure begint te lopen ,zo er is wel altijd iets te doe de Engels Ladies komen om de twee weken op dinsdag samen is een grootte meting waar je je ook kan laten inschrijven voor allerlei activiteiten zoals golf ,bowling, kaarten ,koken ,juwelen maken enz... Ook vrij Wilgers werk voor bv bijschool les voor kids of zo ik heb me ook laten inschrijven ineen nieuw project live kids in het ziekenhuis om met het te spelen en zo na een zware operatie of gemo of zo het is maar twee uur per week maar het maakt een groot verschil voor de kids ook voor de ouders om eens iemand te hebben die eens met je een kop koffie of zo gaat drinken terwijl je wacht ,ze zouden er bij ons een lesje van moeten nemen ,ook heb ik me laten inschrijven in het leren van Arabisch ik zit wel in de tweede groep en die start pas in Februari ik zal wel zien of het iets voor mij is. Zo zie je dat je hier van alles kan doen , de Pearl ladies komen elke zondag morgen samen voor koffie en te praten ik ga daar nu on de 14 dagen naar oe Harry heeft er zijn zondag speciaal voor verzet ,de Vlaamse Damens en heren is er een keer per maand een drink bij iemand thuis en daar zijn dan ook de manen bij .
Zo je ziet dat ik me hier niet verveel straks moet ik in mijn agenda gaan kijken of ik nog tijd heb ,maar het is fijn zo nu heb ik ook een goed sociaals leven en je leert zo ook veel mensen kennen uit alle hoeken van de wereld ook i de groepen op fb die je niet kent of ziet je krijgt er ook een band mee ,en daar ik gans de dag mensen om me heen had was het hier in het begin ook eenzaam ,ik dank dan ook de Damens die me mee op touw genomen hebben ik had de eerst zet nodig ,ik kan wel een grootte mond hebben ,zelf de eerste keer is voor mij moeilijk hoor ook al zou je dat niet denken ik ben een verlegen type.
Ik heb je ook verteld dat ik een Amerikaanse vriendin heb waar zei verbleef haar vrienden daar kwam onverwacht de familie op bezoek en nu had zei geen plaats meer dus ze slaap nu bij ons tot ze op haar eentje kan gaan wonen is hier niet zo gemakkelijk je moet eerst werk hebben nu dat heeft ze gevonden ze gaat de nieuw school leiden dus dat zit goed ,dan moet de school haar papieren in orde maken en dan pas kan zij iets gaan huren is hier echt niet normaal hoor hun regels en wetten daar kunnen ze bij ons nog wat van leren , ook heb ik een hond op logies zo een braaf beest ,is wel niet zo goed voor mij wand ik zou terug gehecht geraken aan een hond en ben er nog niet klaar voor .
Zo dat was het voor vandaag een beetje ,je ben nu toch een beetje terug bij .
Ja het is nog steeds veel te warm om buiten te gaan en iets te bezoeken ,ook zijn nog veel dingen gesloten en vanaf half september begint het normale leven hier zo een beetje terug ,daarom is het hier ook een beetje rustig op de blog ,en toch probeer ik wel wat te doen en dat lukt wel een beetje ,ook voor mijn sociaal leven gaat er op vooruit ,ik het al wat dames leren kenen ,maar ik ga begingen bij het begin . Donderdag ben ik gaan eten met een nieuwe vriendin een Amerikaanse toffe dame die hier bij ons op de blok woont ,en daar het zelf te warm is voor aan het zwembad zijn we samen gaan lunchen in een Libanees restaurant wat zeer lekker is ,en het is ook goed voor mijn Engels .
Vorige week vrijdag zijn we met de Vlaamse dames en heren ,dat is hier in Doha een groep via fb maar die organiseren elke maand wel iets voor een samenkomst ook proberen ze het ook met" tussen pot en pint " dat is een bijeenkomst bij een van de koppels die hier wonen de ganse avond een hapje eten en drinken ,en je betaald een kleine bijdragen voor het eten en drank een zeer gezellig boel hoor ,maar in de vakantie gaat dat niet omdat er dan ook veel mensen naar huis zijn op vakantie ,dus doen ze iets anders ,een ontbijt in een van de hotels en zo kunnen de achter blijver ook nog eens samen komen ook is dat zeer fijn in de ramadan omdat er in de ochtend dan toch niets open is ,en je zit daar dan toch van een uur of 9 tot een uur of 12 dus je morgend is ook gepasseerd en het varieert dan ook van mensen ,nu ik ben er de eerst keer alleen naar toe geweest omdat Harry moest werken en ook dat was leuk het is niet zo dat je er niet bij hoort nee zeker niet de week daarop was Harry thuis en zijn we samen geweest en daar had ik gezegd waarom doen we niet eens een brunch ,en ja hoor ik kreeg te horen " ja hoor maar regelt jij het dan eens " ok nu moet ik dat doen ha ha ,dus wij die middag een paar hotels afgedaan voor de prijzen en er eentje uitgehaald dat te doen was ,en het was dan ook de laatste keer wand iedereen is zo een beetje aan het terug kommen vanaf september is er dan terug tussen pot en pint ok zo gezegd gedaan ,ik heb het dan op de fb gezet e we zijn dan vorige week gaan brunchen ,samen gekomen om 12.30 en terug buiten om 5uu wat hebben we ij gebabbeld en gegeten iedereen was al buiten alle tafels stonden al klaar voor het avond eten ze stonden aan de tafel ,je kent dat wel he zo van alle wanneer gaan jullie nu ,de tafel was ook al leeg er stond niets meer op we zijn dan toch maar doorgegaan ,was een zeer leuke middag , wij zijn nog wat bootschapen gaan doen en naar huis nog iets gaan drinken op de Pearl ,en neen geen eten meer vandaag ,.
De zaterdag hadden we afgesproken met een van de dames wand die vertrekt en verkoopt haar platen ,dus wij daarna tot en wat planten gekocht ,nu is mijn terras is nu ook mijn tuintje toch een beetje groen ,ik hoop maar dat ze het ook overleven wand in de warmte weet je nooit ,bij haar staan ze op een koertje hier in de zon op het terras ,dus hopen maar , voor de rest van de dag aan het zwembad gaan afkoelen ,maar zelf het water is warm .
De zondag is Harry terug gaan werken en ik heb afgesproken met Mari de Amerikaanse dame zei gaat voor het eerst naar de samen komst "van de ladies op de Pearl " is hier een groep van de dames die hier wonen en een maal samen komen per week op zondag en daar ik ook nog niet geweest ben heeft ze gevraagd of ik mee ga ,normaal is Harry thuis op zondag maar vandaag niet omdat hij vrijdag vrij genomen had om mee te gaan naar de brunch ,en dus ga ik ook eens mee ,en o wat is dat ook een leuk groep ik ben er de enige Belg maar dat geef niet ik versta Engels en begin het nu ook redelijk te spreken ,dus dat valt mee en ze zijn ook zeer vriendelijk er zijn er bij van de UK, Australië, Amerika ,Schotland, Ierland, en zo voord een leuke boel ik vind het wel spijtig dat ik maar een keer kan gaan ,ik kan Harry toch niet alleen laten op zijn vrije dag ( maar het zou mijn ventje niet zijn als hij er geen oplossing op zo vinden ,hij gaat nu zijn dag verlegen zodat ik de week dat hij maar een dag heeft kan gaan en de week dat hij er twee heeft is hij de zondag thuis ,dus dan kan ik om de 14 dagen op de koffie goed he ,ik heb toch een toffe man he ) ,dus zondag ga ik terug ,het was wel weer zo warm en het is toch een paar km te voet niet dat dat zo ver is maar we kwamen er nat aan en voor mij dus geen koffie maar een ijs smoothy hoor zeer verfrissent ,we mochten terug meerijden maar nu wou Mari terug te voet ,en dus ik dan ook samen uit samen thuis ,het is nu wel weer middag wand het is zo van 10 tot 12 uur dus zijn we samen nog eens gaan lunchen ,en zo is de zondag ook weer gepasseerd.
De maandag hebt ik om 9u30 mijn taxi laten komen om een van de Vlaamse dame op te halen die had gevraag of er niemand met haar naar de souqs wou gaan omdat ze naar een trouw feest gaat en nog wat souvenirs moest hebben ,dus ik had ja gezegd ik wou daar toch nog eens naar toe ,dus ik haar opgehaald zei woont in blok negen ,en wij weg , straatje in straatje uit zei wist wel de weg in de souqs, ik heb er nu ook de valken gezien er is zelf een kliniek voor deze dieren en het hoedje op hun hooft is het enig dat nog betaalbaar is , ook mooie paarden en een klein vuiltje er is ook zelf een paarden douche ,hier moet ik met Harry nog eens terug komen ,we zijn ook kruiden gaan kopen o wat ruikt dat goed ,en ook naar de nieuwe goud souq ik heb daar een foto van je moet maar eens kijken het dier is helemaal in het goud ,en dan zijn we hoe kan het ander gaan eten weer in een Libanees restaurant het is ook omdat je een paar dingen kan bestellen en dan daar samen uit eten ,hier eet je niet gouw een bord maar bestel een paar dingen die je lekker vind en iedereen eet dan van die borden heel ander als bij ons maar wel leuk zo is het ook wel gezellig ,en daar de souq toch om 12 uur dicht gaat is dit ook weer zo lijn om de middag te delen ,als je wilt de souq gaat terug open om 4 uur kan je nog terug ,ik wil dat wel eens mat Harry doen zo s avonds gaan er is dan ook van alles te doen zeker de vrijdag avond is hier zondag weet je nog ,maar wij blijven niet zo lang en gaan nu stilletje naar huis dus ik bel de taxi terug om ons te komen halen en wij gaan op een bankje zitten wachten waar we afgesproken hebben en zitten zo wat te vertellen en ons foto s laten zien ik denk dat de taxi er is en zit bijna in de verkeerde auto ha weer eens goed gelachen ,nu onze taxi is er en wij er in ik zeg haar da ik de eerst keer betaald heb zei zegt o geen probleem ik betaal nu wel en ze wilt haar handtas pakken maar o wat is dat ze heeft ze niet bij ,ik zeg het tegen de driver en hij verstaat wat ik bedoel hij geeft gas wand je kan je hier niet zo maar keren ,we zitten nu in een reeswagen zo gas geeft hij ,wij zijn zeer ongerust zei vertrekt moren naar België en je weet als een dame haar tas verliest alles zit daar in he ,alles behalve haar reis pas ,dus je moet je voorstellen hoe zei haar voelt we zijn terug aan het bankje eeeeeen wat staat daar haar tas met alles er in nu moet je weten naast ons licht een man te slapen op de bank ernaast er staat een bank automaat die wel veel gebeukt word ,maar zo zie je maar hier kan je alles laten staan diefstal word hier zo streng aangepakt dat moet je thuis eens proberen je handtas ergens een half uur wand dat was het ook laten staan ,een geluk dat zei haar gerief heeft het was me een middag wel hoor ,we hebben de man dan ook extra gegeven hoor dus nu op ons gemak naar ons huis.
Zo je zie dat mijn sociaal leven er op vooruit gaat als ik zo verder blijf eten ha ha is hier wel niet vettig hoor dat is ook al goed en ook niet duur ,de dame is nu naar België en gaat mijn pakje dat mijn zus wou opsturen meebrengen als dank voor de middag en voor mij is het ook goed hoor wand een pakje opsturen kosten wel wat geld en dan weet je nog niet eens of het wel aankomt dus ook voor mij goed .
Ik heb nu ook Stevie op tv dat was ook weer iets niemand zegt je dat je er dan ook nog een apparaat moet hebben om appel tv te hebben en het kost zo 80 ok nu kunnen we wel terug naar iets anders kijken dan Arabisch tv en dat is het dan wel waart ,vanaf maandag is het ook gedaan met de werk out dat wil zeggen dat ze terug moeten doorwerken over dag en geen onder breking voor de warmte krijgen ,dus het leven gaat zo stilletjes terug zijn gang gaan ook al is het nog zeer warm ,toch ondervind je dat er s avonds een beetje wind komt o dat is een beetje afkoeling ,is wel nog warm maar de vocht graad is zeer stilletjes aan het dalen.
Zo dit was het zo weer een beetje, toch nog de zeer warme groetjes
Als je al de ongemakken en nadelen van de heilige maand voor de Moslim cultuur, de Ramadan wegdenkt, is er ook een zeer groot voordeel, er is namelijk bijna geen verkeer. wat het een stuk sneller laat opschieten en tegelijk ook een stuk veiliger maakt. hiermee is het echter ook gezegd, want normaal rijden ze hier als gekken, maar voor de rest is er geen enkel voordeel aan.
De ganse dag hoor je op de radio aangepaste muziek programma's die tussendoor onderbroken worden, voor Islamitische programma's die je de geschiedenis van de Islam proberen te leren kennen en het schiereiland dat Qatar is het enige lichtpunt in de programmatie zijn " The Gypsum makers " een radio stuk voorgedragen op een typisch Britse manier, die het leven in Qatar weergeeft voor er van olie sprake was, voor alle duidelijkheid echt leuk gebracht en geeft een duidelijk beeld dat het hier niet altijd rozengeur en maneschijn geweest is.
Dit jaar valt de heilige maand echt wel in een slechte periode, namelijk midden in de zomer, als je weet dat een Moslim zich onthoud van eten en drinken en andere geneugten, vanaf zonsopgang tot zonsondergang, en met het besef men het uur van zonsopgang en zonsondergang van Mekka waar het twee uur vroeger is dan hier hanteert, besef je dat het lange dagen zijn, tijdens de heilige maand is het hier licht rond vier uur en donker rond zeven uur. juist voor zonsopgang wordt er nog gegeten en gedronken, deze eerste maaltijd voor zonsopgang wordt Soghur genoemd, en de eerste maaltijd na zonsondergang noemen ze de Eftar. Het zijn echter niet alleen de Moslims die de vasten beleven, tijdens de heilige maand zijn er ook voor de expats speciale regels van toepassing, Eten mag je wel kopen, de Carrefour is wel open, voor de rest zijn alle winkels en restaurants gesloten overdag, maar het gekochte eten en drinken mag je niet in het openbaar, ook niet snel een koek of iets dergelijks opeten op de parking, zelfs niet in je eigen auto, als je wordt betrapt dan riskeer je een celstraf van een maand, zelfs al ben je een expat. Harry heeft zich hier niet veel van aangetrokken, een papier van de dokter dat hij niet zonder drinken kan voor de gezondheid kan, zal dat wel oplossen, want je mag niet aan de vasten deelnemen als het een risico voor je gezondheid oplevert.
Het einde van de vasten wordt gevierd met een hele week feest, dit wordt de Eid genoemd, alle openbare instanties zijn de hele week gesloten, en je merkt onmiddellijk dat het leven terug zijn normale gang te gaan aan het toenemende verkeer. Tijdens de Eid worden er diverse festiviteiten georganiseerd en gaan er veel nieuwe zaken open, zoals hier op de Pearl, een nieuwe bioscoop, als je de reclame op de radio mag geloven, is deze de modernste van de hele regio, we zullen eens moeten gaan kijken of dit niet overdreven is. Iedereen vind dat Harry zoveel vermagerd is, misschien heeft hij in het geniep wel meegedaan aan de vastenmaand, ik had wel eten gemaakt voor de vier weken dat hij hier alleen was, maar er is natuurlijk geen enkele garantie dat hij het ook opgegeten heeft, of misschien heeft hij gewicht verloren omdat hij me zo gemist heeft, ik zal hem wel een beetje bijvoederen. Geen paniek. Toch wel fijn dat er bezorgde mensen zijn.
Over de Ramadan kan je uren en uren blijven doorschrijven, zoveel zijn we er over te weten gekomen, maar indien er interesse voor mocht zijn, er bestaan meer dan genoeg websites waar je relevante informatie over dit onderwerp kan vinden.
Na de heilige maand en de Eid, is het tijd voor het Qatar Summer Festival, dit van 4 Augustus tot 27 September, een familie festival waar veel georganiseerd wordt voor volwassenen en kinderen, dit voor de school eind September terug begint. Over de zomer kan je zeer kort zijn, het is hier niet warm het is gewoonweg heet, temperaturen rond en over de 50° Celsius overdag en niet onder de 35° 's nachts, doe daar een zeer hoge vochtigheidsgraad bij, dan heb je gewoon een zeer drukkend weer, dat zeer afmattende eigenschappen heeft, en op de luchtwegen werkt, zelfs ik die zo goed tegen de warmte kan, heb er last van. zelfs het water van het zwembad is op sommige momenten te heet om erin te gaan, je koelt niet echt meer af, daarom wordt dit water dan ook gekoeld in plaats van verwarmd, maar onder de 35° krijgen ze het nu niet meer.
We zijn naar de fountain fun op de Corniche geweest, voor hen die hun afvragen welk een beest dit is, een watershow met fonteinen, klank en lichtspel, waarvan op de mijn Facebook pagina een filmpje staat, zoals alles is het groots opgevat en gratis elke drie kwartier is er een voorstelling van een vijftal minuten, als je speciaal hiervoor komt afgezakt, er de problemen om de wagen kwijt te raken er voor over hebt, en dan de wandeling in de drukkende hitte van de parkeerplaats, naar de plaats van de voorstelling er voor over hebt, ben je gezien. Wij hebben het nuttige aan het aangename gepaard, doordat de voorstelling plaatsvind aan een Arabisch restaurant dat een voortreffelijke Libanese keuken heeft hebben wij omdat het toch Moederdag was, van de nood een deugd gemaakt. Gezeten aan een tafeltje, vlak aan de waterkant, hebben wij kunnen genieten van enkele voorstellingen vanop de eerste rij, voor alle duidelijkheid, het zijn nooit dezelfde voorstellingen.
Gisteren hebben we eindelijk de Oryx farm gevonden, hier hebben we een paar maanden geleden zo hard achter gezocht, dit wanneer we naar de Camel race track geweest zijn, toen niet gevonden maar er wel op vijfhonderd meter er vandaan gepasseerd zijn, als je een dergelijk ding gaat bekijken op een Vrijdag, kun je er donder op zeggen dat het gesloten is, ook al staat het in het boekje anders vermeld ( Normaal kun je hier aan een zeer schappelijke prijs planten en groenten kopen ), en omdat Harry geen groene vingers heeft en al mijn planten tijdens de maand die hij ze moest verzorgen kapot gegaan zijn, wou ik toch eens nieuwe planten hebben, het is maar om een beetje groen op je terras te hebben in dit toch zo dorre land. Dus op Vrijdag niet, maar volgens de Arabische portier, die met moeite het woord " closed " kan uitspreken en die wij voor de gelegenheid, met dank aan de enkele tanden in zijn mond, maar de naam kunstgebit gegeven hebben, is het op Zaterdag " no problem ", dus wij op Zaterdag terug, het is per slot van rekening maar 25 kilometer van de deur, maar je doet hier al snel een uurtje over. Op Zaterdag heeft kunstgebit zijn collega er blijkbaar meer zin in om de poort open te maken en ons binnen te laten, de weg is vrij simpel gebaart hij ons, altijd rechtdoor, zo komen we voorbij een reeks serres, waar geen levende ziel te bespeuren is. Na lang zoeken vinden we iemand die zo vriendelijk is ons alle kanten op te sturen, behalve de goede, en na een aantal keren in en uitstapen komen we terug uit waar we aangekomen waren, terug bij het begin, eindelijk is een ventje dat ons naar de " office " stuurt en waar we vernemen dat we nu alleen Eggplant en komkommer kunnen kopen, maar die ons wel de goede weg wijst waar we moeten zijn voor outdoor plants. Serre nummer negen is onze bestemming, daar aangekomen gaan we binnen en vallen we bijna dood van de hitte, hoe moeten deze mensen hier hun boterham verdienen in een constante temperatuur van boven de 40° met een vochtigheidsgraad van 40%, het ventje vertelde ons dat hij 1000 Qar verdient per maand, deel maar zelf door vijf, dan weet je het. Daar krijg je ze bij ons nog niet voor uit hun bed. Volgens hem is het geen goed seizoen voor platen en moet ik nog een maand wachten, maar omdat wachten niet in mijn boek vermeld staat en ik niet naar hier gekomen ben om met lege handen naar huis te gaan, neem ik een paar kleine planten, die volgens hem " no die" ( niet dood ) gaan, voor amper 10 Qar. heb ik toch iets, ik geef hem nog een fooi, want zijn dochter staat op trouwen, en hij kon het nogal goed uitleggen. Dus dan maar terug richting Doha, naar de Wholesale market om onze groenten, omdat we niet op de markt willen gaan vanwege de hitte, plannen we onze aankopen te doen in het winkeltje waar we de laatste keer onze prei gekocht hebben, omdat we de markt van een andere kant oprijden is het een beetje zoeken naar het juiste winkeltje, en wat zien we daar, niet één maar tientallen plantenwinkels en een plantenmarkt, moeten we daarvoor meer dan een uur rijden. we gaan eens kijken en komen terecht in een winkeltje, eigenlijk meer een door een ziel overdekte tuin waar ze mooi aardewerk verkopen, aan prijzen die in België meer dan het dubbele zullen bedragen, ik koop hier een schaaltje voor de Cactus die ik voor mijn Moederdag gekregen heb, en vraag de prijs van een palmboompje, wat mij een beetje te duur uitvalt, hier kom ik nog wel eens voor terug.
Een ander deel van de markt dat we nog niet gezien hebben heeft ook planten, hier kun je eigenlijk wat van alles kopen, en hier koop ik een palmboom voor de helft van de prijs. Nu nog even groenten en fruit voor de hele week kopen en dan naar huis, want we hebben genoeg gezweet voor vandaag en willen allebei wel naar huis, ook al is het maar een tiental kilometer naar de Pearl, we zullen er omdat het spitsuur begint er toch een uur over rijden.
Dit was het voor deze keer, al het iets minder warm en vochtig is beginnen we terug aan onze roadtrips, en in tussentijd zullen we in één van onze volgende verhalen jullie wat meer laten kennismaken met de staat Qatar en de speciale gewoonten.
Op 2/8 vertrek ik terug maar mijn ventje ,mijn vakantie is voorbij ,nu terug naar het warme land niet dat ik in België geen mooi weer heb gehad ik heb het zeer goed gehad aan de kust ze mogen zeker niet klagen vindt ik .
Nu mijn taxi komt me al halen om 6.45 dus vroeg uit mijn bed ,wand wie mij kent weet dat alles eerst nog piekfijn moet zijn ,ik heb gisteren al veel gedaan , maar mijn broer en dochter zijn nog geweest ,de dag ervoor ons yentl dus ik heb van de week nog niet veel kunnen doen hoor en alles moet proper zijn ik ga wel voor vijf maand weg , ja er kom wel iemand kijken en me helpen als ik iets niet klaar krijg dan doet zei het wel maar ik wil niet profiteren en toch alles zelf doe wie me kent weet dat dus maar voeg opstaan en dan is alles gedaan wat ik wil .
Ok ik sta beneden en daar is de taxi wel zeer vroeg voor een vlucht om 11 u , maar ja ,is een zeer vriendelijke man en we zitten zo wat te vertellen over van alles en zonder verkeer zijn we op nog geen uurtje in Brussel dus mijn valies laten inpakken er staat al volk normaal niemand ,ze zijn al met drie van die machine bezig dus gaat snel ,de check in is ook al open goed zo wand ik heb honger nog niet gegeten was te vroeg en ook niets meer thuis ,dus mijn valies in checken en binnen gaan ,haha dat dacht ik de valies was geen probleem daar was niemand is nog zo vroeg ,maar naar de pascontrole daar staat een rij bijna terug tot buiten he was is dat gaat heel België op vakantie meer dan een uur aanschuiven om een je pas te laten zien en door te gaan ,dit heb ik nog nooit meegemaakt dan naar binnen en gaan we eerst nog wat schoppen en dan eten ,he wat is dat daar zo veel mensen o nee is weer zo rij nu voor de bagage controle weer meer dan e 1 uur wat een geluk dat die taxi er zo vroeg was ,er gaan vandaag vliegtuigen vertraging hebben dit kan niet anders ,ze hadden een zwart weekend voorspelt op de weg maar ze vergeten er ook bij te zeggen ook in de lucht dan was ik wel een dag later vertrokken hoor . Alle niet zagen maar aanschuiven ,ik beging ook een praatje met de mensen voor mij ,een ouder koppel die gaan een rond trip maken van drie maand door Amerika zie ik ook nog wel zitten .
Ja het is aan mijn alles op de band en erdoor oeps wat nu weer mijn handtas zon rugzak ik wou mijn grootte tas niet meedoen ik dacht dit gaat ook en is kleiner alles zit wel wat dichter op elkaar maar gaat ,dat dacht ik ,nu die vent dacht wel wat anders mijn tas gaat er drie keer in ,ik kan niet alles zien wat zit er in ,zeg die vent ,een bom denk ik , ik moet alles er uit doen of daar nu tijd voor is zoveel volk de mensen achter mij kijken boos maar ik kan er toch niets aan doen he , dus alles er ui en in de doos en er nog eens door ook mijn lege tas er moest nog eens iets inzitten he ,ik weer hoor ,alle ik mag door geen bom te vinden ook niets waar ik een vliegtuig mee kan laten stoppen ,nu wil ik wel iets eten en drinken hoor hoe laat is het eigenlijk ,o bijna 10.45 dus snel naar mijn vliegtuig ,weer geen eten ,ik heb honger ,
Om 11.15 vertrekken we dan maar 15 min vertraging hoe zal dat komen he wat een morgen ,nu maar hopen dat ze snel het middag eten brengen maar dat duurt nog twee uur dan maar tv kijken en wat lezen ,tegen twee uur brengen ze ons eten ik sterf bijna ben ook al van vier uur waker he ,het vliegtuig eten heeft me nog nooit zo gesmaakt als nu ,dan nog wat tv kijken en tegen zes uur gaan we landen .
Ik ben weer in Doha we zijn op tijd geland de kapitein heeft de vertraging ingehaald ,mijn ventje zal al staan wachten eerst hier door de controle wat zal me hier weer te wachten staan , o niets ik ga er zo door op nog geen 10 min wachten is het al aan mij en ben ik er al door ,wat goed ,ook mijn valies is er snel dus gauw naar buiten en ja hoor daar staat mijn ventje al o wat ben ik weer blij hem te zien en we geven elkaar een dikke knuffel en zoen en trekken ons niets aan dat je dat hier eigenlijk niet mag ,er kijken er wel een paar kwaad maar voor de rest ,dan maar naar de auto en de deur gaat open ,en O wat is dat dit was ik vergeten zo warm wat is dat hier een oven of zo ,zelf de airco in de auto kan dit niet aan is hier zo vochtig nu tot 80% niet te doe ,dus snel naar huis en uitpakken ,en gaat eten a.u.b. eten a.u.b. heb honger dus we gaan iets eten in Havana Café ik bestel een grootte maaltijd wat heeft tot resultaat dat ik het niet op krijg maar hier krijg je het mee naar huis ,thuis gekomen wil ik maar een ding nee niet juist gaan slapen ja .
Harry heeft het weekend vrij maar wij doen niet veel boodschappen er is niet veel meer in huis ,voor de rest is het op het gemak is te warm en te vochtig dus wat i het water en zo voor de rest niet veel ,
De ganse week is het warm je kan enkel in het water gaan liggen dat is alles wat je kan doen en dat is zelf al zo vermoeiend
dit was het zo beetje volgende weekend is Harry terug thuis en gaan we vrijdag gaan ontbijten met de Vlaamse Damens en heren ,en er is ook de water fontein wil ik ook wel een zie we .
De eerst twee weken was Harry er bij al moest die de eerst week op cursus en was het super druk ,fam. bezoek vrienden zien en een paar feestjes en de week is zo voorbij, en er staan een paar foto s op vorig pagina .
Harry is dan al terug vertrokken hij heeft nu niet veel verlof hij moest ook terug zijn om zijn collega af te lossen die ook in verlof gaat maar dan uiteindelijk nog een week blijft ,kom hij dat niet eerder zeggen dan konden we nog wat langer blijven ,maar ja dat zijn we al gewoon ,niet te veel zeggen of het moet er weer af .
Ik ben dan nog drie wekenallen geweest ,de eerst was het slecht weer en ik kom niets doen heb me dan ook nog nooit zo verveeld als dan ,maar de tweede kwam onze Quinten een ganse week bij mij o dat was leuk zo hem voor mij alleen ,volgende keer eens de zus alleen he ,we hebben naar het strand geweest bijna alle dagen gaan golven fietsen ,ik heb nog nooit zoveel in de zee gezeten als toen we hebben een zeer leuke week gehad ,in het weekend de zus en mama en papa erbij en dan op maandag moest papa gaan werken dus de zus en mama erbij ,terug ganse week naar de zee ,ik zie bruiner van de Belgisch zee dan van Qatar ,in het weekend terug met zijn allen ,ook mijn zus met de kids zijn geweest ,en onze Jill met de kleine baby en jan die bijna een jaar word en onze Yentl met haar vriend dus ze zijn allenmaal geweest o wat is het druk geweest .
Ik ben ook gaan eten met vrienden en leuke terrasjes met ander vrienden ,was een zeer leuke vakantie ,ook zijn er afspraken gemaakt voor mijn vrienden die mij komen bezoeken Katrien en haar dochter komen normaal met de school vakantie in de herfst en Linda komt in november ,dan gaan we van alles samen doen waar we jullie wel op de hoogte houden ,
Het minder van mijn vakantie was mijn papa eerst was hij terug beter en mocht naar huis maar ik heb hem op maandag de 21/7 weer via spoed naar het ziekenhuis gebracht ,mijn ma belde ons op en we waren juist terug van de zee ik was meegegaan met Helena naar huis was of het zo moest en daarom was ik ook snel bij mijn ma waarom dank aan mijn dochter voor haar altijd hulp ,dus wij de 100 gebeld en mee naar het ziekenhuis daar tot 4 uur in de morgen gezeten en mij pa moest weer blijven , nu hij mag niet meer naar his hij moet als hij beter is naar het rusthuis in ook een verluchting voor mij ma is voor haar ook niet meer te doen hoor ,het word te veel ,zei is ook niet meer de beste en ze heeft o zo haar best gedaan voor hem het toch te zorgen .
Ik ga toch een paar foto szetten van de goede dingen van de vakantie .
Na eerst terug naar Qatar et vliegen ben ik daar maar 1 dag geweest ,mijn echtgenoot ophalen en nu naar huis .
In België aangekomen o wat is het een verschil ,het is hier koud ook al is het hier nu 22° maar voor ons is dat wel een verschil ,van het vliegtuig naar huis ,maar eerst langs de winkel passeren er is niets in huis dus eerst boodschappen doen. Daarna naar huis en al direct de agenda raadplegen wand die staat al vol afspraken ook al nu direct ,en ook eerst onze vlag ophangen voor onze rode duvels ,morgen zondag is het uitpakken en uitrusten ,maandag moet Harry voor 3 dagen cursus ,ik rijd dan mee dan kan ik bij mij pa op bezoek gaan daar zit ik wel op te wachten na de spannend weken ,maar hij is nu weer beter hij word ook de 29/7 83 jaar dus een dikke proficiat en ik zet er een foto van mijn ma en pa bij , ze hebben mij altijd gezegd dat hij een sterk hard heeft ,en dat heeft hij ook ,ik hoop dat ik dat later ook zal hebben
Hier in Oostende een terrasje doen en voor het eerst in drie maand regen dit was erst voor ons een afkoeling maar dat ben je snel beu hoor ,geef mij de zon maar .
De komende dagen is het druk overal naar toe gaan op familie bezoek ,er zijn een paar feestjes en eetentjes en terug zien van vrienden , ook van Vlamingen in de wereld zeer leuk ,we blijven dan ook een paar dagen slapen in Antwerpen zo moeten we niet zo over en teweer rijden ,ook is er nog een leuk weer zien met mijn beste vriendin dat na twee jaar een goed weerzien was ,en dan op zaterdag ons gezellig samen komen met de kinderen lekker samen eten als afsluiter gaan we samen kijken naar de voetbal op groot scherm naar de Belgen ook al hebben ze verloren het was wel zeer leuk en ze hebben toch zeer goed gespeeld , op zondag avond dan terug naar huis wand morgen vertrekt Harry weer terug naar Qatar ,ik blijf hier nog tot 2/8 dan vertrek ik ook terug ,
Nu is Harry weer aan het werken ,en is het weer met de Skype ,ik heb al spijt dat ik niet mee ben is hier zo koud regen storm en in Qatar is het vo op zomer tussen de 50° en veel meer, maar ja volgende week komt mijn kleinzoon die van 10 jaar voor een week naar mij en regen of geen regen we gaan ons wel amuseren ,dan nog een week en dan terug naar mijn ventje .
hierbij krijg je wat foto s en ik heb er eentje gemaakt van mijn kleinkindjes hier zijn ze allemaal en ik ben er zeer trots op .
Ik hoor jullie dan weer na 2/8 voor meer uitleg en ons vervolg van ons leven in Qatar .
Hier ben ik dan weer eens , ik ben onder tussen maar de Filippijnen geweest en heb mijn nieuw kleinzoontje gezien een schatje van een ventje ook zijn mama en haar fam . zijn lieven mensen ,de cultuur is daar zo anders dan bij ons de mensen en familie s hangen daar nog echt aan elkaar ,en daar is het ook niet elk voor elkaar maar iedereen helpt elkaar in goede en slechte tijden .
Ik had gezegd dan mijn dochter meen ging ze is voor de eerste keer in haar leven alleen op reis geweest en dan al direct zo verre vlucht maar ze heeft het gered en is ook zeer goed aangekomen , de eerst avond waren we doodmoe , de volgend morgen eerst een goed ontbijt en dan de buurt gaan verkennen ,er rijde zulke leuk busjes rond in alle kleuren je kan er zo opspringen het geld door geven en terug afspringen ,er rijden ook brommer en fietsen ze noemen ze triasikels en bassiekels is ook zeer leuk moet je zeker een keer gedaan hebben .
Manilla is een grote stad een mengelmoes van culturen rassen en geloven ,en toch hebben ze meer respect voor elkaar dan de meeste steden en landen ,het verkeer is een zotten spel ik dacht dat Qataar druk was maar dat is niets vergeleken met Manilla ,er is veel armoe en och is iedereen er gelukkig
Wij zijn ook naar het park geweest waar hun beroemde dr.Rizal vermoord is hij was de man die de onafhankelijk van de Filippijnen gemaakt heeft de geschiedenis is ook zeker de moete waar voor als en eens op bezoek gaat je moet dan de twee parken even gaan bekijken de man heeft zoveel voor zijn land gedaan ook heeft hij gans de wereld rond gereisd is zelf in België geweest in Gent daar is ook zijn boek gedrukt ,normaal is er overal dan een straat of plein naar hem genoemd ik zou eens moeten opzoeken of het ook in Gent er iets naar hem genoemd is zo mooie zijn om te weten .
Zo is ook onze uitstap naar de vulkaan een aanrader het is wel de ander kant zo twee a drie uur rijden van Manilla maar het prachtig zicht dat je daar hebt is adem benemend je kan het op twee verschillende manieren gaan bekijken we zijn eerst met een bus er naar toe gereden en bij de stop kan je de trappen afgaan maar niet vergeten alles naar beneden moet terug op ,wij zijn maar half gegaan dan zijn we verder gereden en daar kan je een bootje nemen tot het eiland en dan kan je ook nog met de parden naar boven zo 20 min op en dan ook nog terug naar beneden ,het is zo steil dat ik de rit met de paarden niet zag zitten hoor ,ik had wel ook spijt voor de rest maar ze vonden het niet erg zo is mijn nieuwe familie nu ze zijn zo lief ,en niet boos als er iets niet gaat hier bij ons zo iedereen met een lang gezicht zitten en zagen ,het was weer een fijne belevenis .
Na een week heb ik afscheid moeten nemen van onze nieuwe familie die nu ook vrienden geworden zijn na een goor eten in een speciaal restaurant wat zeer lekker was en zeer leuk ,maar ook pijnlijk ik ga mijn kleinzoontje ,zoon en schoondochter pas terug zien volgend jaar in April is wel zeer lang maar goed dat er Skype bestaat ,de foto zegt alles .
Met dank aan Gina haar mama om ons er toch thuis te laten voelen ,
Ik ga zeker nog terug maar dan deze keer wel met Harry ,en het zal ook niet bij een keer blijven onze zoon gaat er wonen en ik wil hem en zijn nieuw gezinnetje toch af en toe eens zie ook al is het weer een andere kant van de wereld
Op zondag 1/6/14 is Harry thuis op ons gemak ontbijten en overleggen wat we gaan doen vandaag ,is wel weer zo warm dus lange wandelingen is uitgesloten ,ook nog even wachten op de Skype van mijn dochter hoe het is met mijn pa , hij is nu veel beter is een zeer sterke man en komt er weer door ,het heeft even niet veel gescheeld, mijn pa word ook op 29/7/14 - 83 jaar en dat begint al te tellen ,zal toch blij zijn dat ik dan thuis ben en hem eens een dikke knuffel kan geven .
Na ons ontbijt gaan we op stap ,we besluiten om ook nog eens naar de groenten markt te gaan zodat ik soep kan maken voor Harry als ik er niet ben,en zodat hij s avond s niet moet koken, hij kan op zijn werk gekookt eten tussen de middag en dan in de avond een tas soep met een boterham , op de markt is het weer zoals de vorige keer ,het zelfde mannetje staat al klaar met de kar en nu kan ik echt niet zeggen dat ik ga wachten dus zeg ik ja ,en dan loop hij achter ons aan ,we gaan terug bij die man van de eerst keer en kopen ons gerief ,maar ik wil ook prei en die zie ik nergens ik weet niet hoe het heet en Harry kan er niet op komen hoe de naam is in het Engels dus Harry naar de auto om mijn gsm om het op de vertaler te zetten ,is echt wel grappig het mannetje staat er zo bij ,en ja het noemt leek dus wij vragen aan de krampjes naar leek en ze wijzen naar de andere kant dus wij die maar uit daar nog eens gevraagd ,en nu je moest het zien, ons mannetje komt van achter ons aan en doet teken dat wij hem moeten volgen ,wat een zeer raar zicht is nu loop hij met de kar en wij daarachter wat een zeer grappig zicht is de straat over en daar is nog een grote groenten winkel en daar hebben ze leek (prei ) ,ik mijn aankopen gedaan en ook nog wat fruit, en dan de auto zoeken ,want we zijn nu al een eindje weg dus ons mannetje terug voor en wij er achter wat hij zeer fijn vond ,aan de auto gekomen er alles in gezet, ons mannetje wat drinkgeld gegeven, en hij was zo blij dat we de volgend keer maar naar Abdoel of zo iets moeten vragen .
Ik had ook al gevraagd aan Harry, wanneer gaan we nu een naar de alcohol winkel ,maar we waren altijd de papieren vergeten ,nu hebben we ze bij en het is niet zo ver van ons marktje dus wij daar heen ,onder weg er naar toe zie we een grote brand wat ik later op mijn fb zie als twee auto s waar de motor van is ontploft door de hitte, en ook de auto s ernaast, daarom was het ook zo zwarte rook
Aan de alcohol winkel aangekomen mogen we niet binnen met onze papieren we moeten eerst naar boven om er een pasje van te laten maken ,ja hier kan je niet zo maar binnen je moet eerst goedkeuring krijgen of je wel in aanmerking komt om zo een pas te krijgen ,dus wij naar boven een nummertje trekken en we mogen zo naar binnen ,daar in zo een oud bureau zit een man en we moeten plaats nemen ,hij de papieren eens bestuderen ,ik moet een waarborg geven van 1000 Qr voor de pas en wat ik tot nu toe nog niet heb moeten doen is bewijzen dat we getrouwd zijn zodat ik ook alleen om drank zou kunnen komen, maar dat papier heb ik nu niet bij mij ,hij was wel vriendelijk en ik mag het volgende keer meebrengen ,allee Harry op de foto want het is als een echte pas hoor dus met foto en al ,zo nu kunnen wij naar beneden gaan en eens gaan kijken .
Ja dat is het eigenlijk waar we voor komen om eens te kijken ,we hadden die papieren al twee maand liggen maar hadden toch geen behoefte aan drank in zo warmte ,wan ja dit is de enige winkel waar je drank en ook varkensvlees kan krijgen, en ja hoor wat een drank staat hier ,alles wat je maar kan denken is hier te koop, het is wel duurder als thuis ,maar de wodka's zijn dan niet zo duur ,het bier moet je het dubbel nemen maar als je ziet wat ze hier allemaal meenemen is niet normaal, of ze hebben allemaal een feestje. Om een vb te geven de duvelkost hier 2.5 per flesje aan de zee betaal je meer ,maar als je echt niet zonder kunt is dit de plaats om te zijn, een goede fles wijn heb je al voor 10 en een kannetje na 5lt. voor 20, zoveel verschil is het ook weer niet .
Wij hebben een flesje wijn een flesje sangria en een kartonnetje bier het laatste is meer voor als er eens iemand op bezoek komt ,maar nu komen we aan een kant waar je binnen moet gaan in een aparte ruimte, en wat zie ik daar liggen hesp, ja hesp, daar heb ik al twee maand zin is en dat kan je hier ook kopen wist ik niet en zo dat die naar mij kijkt ze wil zeggen" wel ben je daar nu pas ik lig hier wel al lang te wachten op u hoor ha ha , " en daarom neem ik er gelijk 5 stuks mee ik kan die ook invriezen en dan heeft Harry ook vlees, ook wat salami en spek ,we hebben meer geld aan vlees dan aan drank ,goe gedaan ,in de auto alles in de frigo box gestoken en wij weg .
Op we naar huis rijden we nog eens om Harry heeft op google earth hier in de buurt een strand gezien en we gaan eens kijken wat het is ,en ja het is een proper strand hier denk ik dat we volgende week eens naar toe gaan dan zullen we ook wel wat foto s nemen ,het zijn ze ook aan het kite surfen, mooi om te zien ,maar nu moeten we ons vlees in de ijskast doen en we gaan naar huis .
Thuis gekomen schat, wat gaan we eten vanavond wel schat wat denk je van een broodje hesp .. joepie dus wij om een stokbrood in het bakkertje hier bij ons en het zal mij zeer smaken hoor ,je kan je niet voorstellen als je het zakje open doet hoe goed het ruikt nu zal je wel denken, die is goed zot ja het kan ,maar als je mij vroeg wat ik het meeste miste dan was dat hesp ,en dan te weten dat die hier was, nu ja ik heb ze gevonden .
Na het verlangen naar het broodje hesp, wordt het verlangen naar een goed pak frieten met stoofvlees toch groter en groter, dus laat ze dit maar gereed zetten als we binnen een paar weken in België zijn.
Volgend week is het mijn laatste weekend hier, ik ga dan naar mijn kleinzoontje zoals jullie weten, maar we hebben nog een druk weekend en Harry is zaterdag en zondag thuis dus we zullen nog wat te vertellen hebben .
Als ik terug ben uit de Filipijnen, zijn we nog een paar dagen hier en dan kom ik voor een maand terug naar België.
Door omstandigheden ,en buiten onze wil om hebben wij bepaalde teksten en foto's moeten verwijderen ,
ik was en ben daar echt niet gelukkig om er staat niets verkeert in ,en niets dat niet mag geweten worden ,
maar toch hebben we aan de wensen van derden voldaan.
maar ik wou me toch tot jullie verontschuldigen ,en nog eens sorry zeggen .
Ik ga jullie daarom ook wat mooie nieuwe foto's geven van een paar zeer mooie zichten in Doha ,de grootte moskee , de skyline , de Pearl ,een paar van de nieuwe sport stadions die ze al aan het bouwen zijn voor 2020
Daar er op Harry zijn werk dit weekend ( lees Vrijdag ) weer eens een ploegwissel is, moest hij Vrijdag en Zaterdag zijn weekend nemen, en Zondag gaan werken, toch willen we U niets onthouden van ons leven in dit land.
Omdat er niets anders op zat dan Vrijdag en Zaterdag op pad te gaan, besloten we om Vrijdag ( hier Zondag ) naar Zekreet en Dukan te gaan, volgens hetgeen we mochten vernemen via Google Earth, moest er ergens ten Noord Westen van Zekreet een Film City en een fort liggen, ook zouden er parelwitte stranden te vinden zijn. Dukan zou dan weer een stad moeten zijn iets ten Westen van Zekreet, waar ook en dit niet alleen volgens Mevrouw Google mooie stranden zouden moeten aangetroffen worden, dus wij op weg met een volle tank en een vuile auto, want de Carwash is gesloten tijdens de uren van het middaggebed op Vrijdag.
Wij nemen de autosnelweg naar Dukan, die lekker rustig is, blijkbaar nemen ze hier na het gebed nog een rustpauze, want we hebben de autosnelweg bijna voor ons alleen. aangekomen in zekreet, wat meer weg heeft van een nederzetting dan van een dorp, rijden we richting het water op zoek naar het parelwitte strand, plotseling houd de baan op voor de zoveelste keer, en moeten we verder over piste, richting de auto's die aan de zee geparkeerd staan, als er ooit een parelwit strand geweest is, heeft dit nu een dagje verlof genomen, als je een zeteltje hebt om in te zitten, zou het nog doenbaar zijn, maar op een handdoek in het ooit parelwitte zand gaan zitten is niet aan te raden, als je goed zoekt vind je wel een plekje tussen het slijk, dat echter niets van een witte kleur weg heeft. Het zou kunnen dat de mooie stranden verderop liggen, richting het Noorden, en we beproeven dan maar ons geluk om die kant uit te rijden over de piste, na een twintig minuten over en naast het strand gereden te hebben, doemt plots uit het niets het befaamde fort voor onze neus op, gelukkig stond er een groot bord met de melding van de archeologische site van het fort, want anders hadden we over die hoop stenen gereden, want dat was het ongeveer, een hoop stenen in de vorm van een cirkel, Joost mag weten wat ze hier nog hopen te vinden, weer een ontgoocheling rijker. Niks fort, dan maar verder op zoek naar Film City.
Na nog een alf uurtje verder rijden, komen aan een gebouw van Qatar Oil, waar een bord staat dat ons vriendelijk verzoekt niet verder te rijden en rechtsomkeer te maken, weer voor de zoveelste keer iets waar we niet door mogen. Wij zijn goede Belgen en keren dan maar terug naar Zekreet ( later hoorden we zeggen dat niemand van dit bord zich iets aantrekt en gewoon doorrijden ) want Film City moet daarachter, met nog een half uurtje verder rijden liggen. Dus weer eens iets dat we naar latere datum gaan uitstellen.
Na een laatste blik op de hoop " Fort " stenen, zetten we koers richting Dukan, hier is de ontgoocheling echter compleet, de stad is opgebouwd door de ene raffinaderij na de andere neer te poten, het enige wat een beetje op bewoonde wereld moet gelijken, zijn de paar winkels en het sterren restaurant van Mc Donald, we volgen de wegwijzers " Dukan beach ", met de gedachten weer bij een parelwit strand, groot is de verbazing als we het parelwitte strand aantreffen, gelegen tussen de raffinaderijen, niet echt de perfecte locatie om te gaan zonnebaden vinden wij, er zit echter wel een pak volk van Oosterse origine, die weerom allemaal zeteltjes bij hebben, dus weer eens twijfel bij dat parelwit.
Na een hamburger van de grootste keten ter wereld, en een ijsje als dessert dat ons ongeveer 20 Eurocent kost, zetten we koers naar huis om verder aan het zwembad te genieten van de ondergaande zon, en af te koelen van de warme dag.
Zaterdag gaan we eens bekijken hoe we moeten rijden, daar wij Donderdag uitgenodigd zijn op een samenkomst van de Vlaamse dames en heren in Qatar, een beetje andere mensen leren kennen kan nooit kwaad, en als je een adres in het donker moet gaan zoeken, kan je wel eens verkeerd uitkomen, het wordt stilaan warmer in de auto, de airco heeft het moeilijker en moeilijker, en daarom kijken we eens op de thermometer van het dashboard hoe warm het buiten we mag zijn, we schrikken ons een aap als die thermometer een vlotte 53° aangeeft, het is niet moeilijk dat de airco het bijna niet meer haalt. Ons voornemen om er een dagje strand van te maken, bergen wij hierbij op, dit zijn geen normale temperaturen meer om buiten te komen, en zeggen dat de zomer nog moet beginnen. we besluiten dan maar om een paar zeteltjes te gaan kopen voor mee te nemen op een volgend strandbezoek.
Na een akelig telefoontje vanuit België dat mijn Vader plotseling opgenomen is in het ziekenhuis, besluiten we maar om terug naar huis te rijden en eventueel wat verdere afkoeling op te zoeken aan het zwembad, in afwachting van meer nieuws uit België over de gezondheidstoestand van mijn Vader.
Ook hebben wij geïnvesteerd in een thermometer om op ons terras te hangen, geen normale temperaturen hier, om half tien in de avond is het hier nog vlotjes over de dertig graden. Zondagochtend om tien uur is het hier al 40° in de schaduw, weer een dag niet te doen, ik kan beter binnen blijven, Harry is toch gaan werken en mijn strijk doen met de airco op 22°. Nu is het kwart voor tien in de avond en de temperatuur is ng steeds 35°
De zon kan rare dingen doen met een mens, je kunt er hoofdpijn, diarree en meer fraaie dingen van krijgen, ze kan je uitdrogen en verbranden als een biefstuk op de barbeque, maar ze kan nog iets veel gemener doen, en dat is dat je er ook allergisch aan kunt worden. een normaal mens krijgt hier last van tussen de 24 en 48 uur, wat gepaard gaat met vooral uitslag, roodheid, jeuk en een branderig gevoel van de huid, het gaat hier om lichaamsdelen die aan het zonlicht blootgesteld worden, maar het kan ook uitbreiden tot de bedekte delen van het lichaam. men raad aan om wanneer men naar zeer zon rijke en warme landen vertrekt, om de huid te laten gewennen aan het zonlicht. dit is dus wat je als een normaal mens kunt krijgen.
Maar blijkbaar is er niet veel normaal aan mij, want ik krijg een zonneallergie in een vrij hoge graad wanneer ik reeds twee maanden van de zon aan het genieten ben in een warm land, en hier al goed gewoon aan ben, dus deze week uitslag op de onderbenen, jeuk, een branderig gevoel, en benen die niet koud te krijgen zijn. dus een paar dagen afwachten, en ten einde raad dan maar naar de apotheker gegaan om iets sterkers dan hetgeen ik mee had vanuit het thuisland. dus de brave man geeft mij sterkere pilletjes en een cortisone crème die ik samen met mijn andere medicijnen moet gebruiken. Dit zou moeten beteren na een week of twee, de zon is mij dus niet goed gezind, en dat tegen mij, die zo graag in de zon ben. Maar kwade dagen gaan ook voorbij en het zal wellicht stilaan beteren. zo hoop ik toch, want die verdomde jeuk en pijn is niet erg leuk.
Dus heb ik deze week, ik was toch veroordeeld om uit de zon te blijven, van de gelegenheid gebruik gemaakt om verder op verkenning te gaan in de shopping mall Villagio ( je weet wel, die mall met de gondeltjes )ik heb ook mijn eerste pedicure behandeling gedaan hier in Qatar bij een lieve dame en haar zes weken kleine baby. wat ik zeer leuk vond was dat ik de nagels van het baby'tje ook mocht verzorgen, en zij dit nog graag had ook. De mama stelde mij daarna voor om mij af te zetten aan Villagio, daar zij in de buurt woont, dus weer een taxi uitgespaard, Harry komt mij hier toch halen na zijn werk.
Na zes uur Villagio, ben ik er zowat mee klaar en hoeft het de eerst komende tijd niet meer zo nodig, enkel de levensbehoeften gaan aankopen en daarmee uit. voor ik mijn normale zal ik het maar noemen, boodschappen ga doen, ga ik eerst eens naar een gedeelte van mall die ik nog niet gedaan heb en die mij door een vriendin aangeraden is, namelijk, het gedeelte van de mall, waar al de duurdere merken hun onderkomen hebben gevonden, namen als Prada, Louis Vitton, Dolce Gobana, Gucci, Burbary en de rest van de topmerken zijn hier vertegenwoordigd. Er zijn zelfs topmerken die aparte een winkel of boetiek hebben voor de kinderkleding. In deze speciale gangen zie je minder volk lopen dan in de rest van de mall, zeker minder toeristen, dit is meer weggelegd voor de lokale ( rijke ) Arabier, ik met short, steek hier een beetje af tegen al de rest en kan niet echt de boetieks bezoeken omdat er aan elke deur een bewaker staat die een beetje moet regelen wie er binnen mag, dit zal voor een andere gelegenheid zijn, dan kan ik mij voor de gelegenheid eens speciaal uitdossen. de gangen van deze ik zal het maar afdeling noemen, steken af tegen de rest van de mall, alles is veel luxueuzer en chiquer.
Ik ben dan maar in de boetieks voor de gewone sterveling een wijde boek gaan kopen, want een zwarte short op rode benen is geen zicht, en ik moet mijn benen tegen de zon wat beschermen vanwege die allergie. na de broek gekocht te hebben, de gewone boodschappen gedaan, tussendoor iets gaan eten en gaan drinken, en als klap op de vuurpijl, mijn wenkbrauwen laten epileren met touwtjes, in een lokale beauty shop in het midden van de mall, door een Aziatisch meisje, moet je zeker ook eens doen, door het verwijderen van de haartjes met koordjes, trekken ze de wortel van de haartjes mee uit, en daardoor duurt het veel langer eer de haartjes terug groeien. ik zat binnen in het kleine lokaaltje, samen met vier lokale dames, je schrikt ervan wat zij allemaal in zo'n kleine ruimte al niet doen.
Dan maar twee dagen thuis doorgebracht op de zetel om de benen wat rust te gunnen, want het verbeterde niet echt, en mijn ventje moet deze week toch zes dagen werken, dus tot Zondag kan ik genieten van platte rust. deze week hebben we ook een melding gekregen dat op Zondag de elektriciteit afgesloten wordt tussen 09u.00 en 12u.00, dus maken dat we tegen negen uur buiten zijn, anders kunnen we kiezen, tussen tot de middag in een appartement op het achttiende zitten, zonder elektriciteit, zonder airco, water en liften. Ik zie mij nog geen achtten verdiepingen naar beneden gaan naar het zwembad, of eenentwintig naar de garages, laat staan de 23 verdiepingen naar de Lobby. teveel van het goede voor ons. wij zijn dus vandaag op zoek gegaan naar een handbagage waarin mijn laptop kan, die ik kan meenemen naar de Filipijnen als ik mijn kleinzoon ga bezoeken, en we hebben door die aangekondigde stroomonderbreking kunnen genieten van een ontbijt op verplaatsing. voor de rest een beetje doelloos rond gereden, en het rustig gehouden, volgende week gaan we er weer tegenaan, omdat Harry dan twee dagen thuis is, hopelijk zijn mijn benen dan weer helemaal de oude.
Vandaag Zondag 11 Mei is het Moederdag over de ganse wereld, dus bij deze aan alle mama's een fijne Moederdag toegewenst, en dat al jullie wensen mogen uitkomen.
Wij hebben van deze dag gebruik gemaakt, daar het hier toch zo warm is, om onze blog eens up to date te maken, we zijn er dan ook gans de dag mee bezig geweest en hopen dat jullie veel plezier beleven aan onze verhalen, wij doen het in ieder geval.
Het is hier kwart voor acht in de avond en we zijn begonnen voor de middag, wij gaan nu een terrasje doen en horen zien jullie volgende week wel terug.
De afgelopen week is een bewogen week geweest, die begon met twee personen terug naar België door ongevalletjes tijdens de boot trip, en het zou blijken dat dit niet het enige is dat er de afgelopen week gebeurt is.
Doordat Harry zijn vrije dag door de shift wissel op de werf op Vrijdag genomen heeft, en hij deze week maar één dag vrij heeft, is hij Zaterdag en Zondag gaan werken.
Ik heb Zaterdag bijna de ganse dag geskypt met mijn zus, die een drieling heeft en waarvan ik van eentje meter en, en er niet bij kon zijn op het vormsel en het feest, had ik haar beloofd om met haar te skypen , en zo haar voorbereidingen toch mee te kunnen maken, en zo was zij dan toch ook een beetje gelukkig, en was ik er een beetje bij.
We kregen van onze zoon te horen op Zaterdagavond te horen, dat zijn echtgenote, dus onze schoondochter opgenomen was in het ziekenhuis, omdat de weeën ter inleiding van de geboorte van onze kleinzoon, waren begonnen. Eigenlijk is dit volgens de dokters nog een drietal weken te vroeg. Omdat onze zoon aan boord van het cruiseschip aan het werken is, mijn schoondochter in de Filipijnen zit, en wij hier in Qatar, verloopt alle communicatie per telefoon of Skype.
Het is een zeer hectische week geweest omdat het in totaal zes volle dagen geduurd heeft eer mijn kleinzoon Kayden geboren is, die zes volle dagen zijn niet zonder slag of stoot voorbij gegaan, waarvan ik jullie de details ga besparen, maar die genoeg gevergd hebben van iedereen, bijzonder de mama, die ik hierbij nog maar een proficiat wens, en waarvan wij weten dat zij nu een zeer sterke vrouw is. Wij steken er dan ook als trotse Opa en Moeke, twee foto's bij van onze jongste kleinzoon, die nu het vierde kleinkind in de rij is, wel het eerste van de zoon.
Binnenkort vertrek ik naar de Filipijnen om mijn kleinzoon, schoondochter en haar familie voor de eerste maal te ontmoeten, ik zal hier zeker foto's van mee brengen om jullie van deze trip op de hoogte te brengen, ik moet in tegenstelling tot wat eerder gemeld niet alleen naar daar gaan, mijn dochter en tevens Meter van Kayden zal mij vergezellen. we hebben elk wel andere vluchten, omdat zij vanuit Brussel vertrekt en ik vanuit Doha, ik kom ginds vroeger aan dan zij, maar omdat mijn vlucht alreeds geboekt is kan ik hieraan niks meer wijzigen. We vliegen dan misschien wel apart maar zijn dan toch ginder een ganse week samen en slapen in dezelfde kamer. Hoe het ginder verloopt laat ik jullie later nog wel weten, dit zal ten vroegste begin Juli zijn, want ik vertrek naar Manila op 10/06 en kom terug naar Doha op 19/06om dan op 21/06 naar België te vertrekken, dus als ik de tijd moest vinden tussen dit drukke schema door, horen jullie er wel van, vanuit Doha zal Harry jullie dan wel op de hoogte houden.
Om het feit dat ik niet bij mijn schoondochter kan zijn en mijn hectische week te breken, ben ik op Woensdag met de andere expat vrouwen op stap geweest, eerst zijn we gaan ontbijten en shoppen in Ikea, daarna van de ene shopping maal naar de andere, één van de dames was dringend op zoek naar een paar schoenen voor een trouwfeest, en schoenwinkels zijn er hier bij de vleet, dan nog gaan lunchen, dan toch maar geen schoenen gevonden, en dan toch maar naar huis geraakt, uiteraard niet met lege handen, want shoppen in Doha en met lege handen thuiskomen, is zoals naar de kermis gaan en niet op de molen zitten, ik heb dan toch de koelbox voor Harry gevonden en nog wat spulletjes die ik in mijn huis nodig heb, maar Harry zijn verjaardag heb ik nog niet gevonden, dus zit er niets anders op dan morgen terug te gaan naar een andere mall waar er andere winkels zijn.
Donderdag met de zoon en dochter aan de Skype, het is weer even hectisch als voorheen, mijn schoondochter haar water is gebroken, en dus kan de geboorte niet lang meer uitblijven, na een uurtje of zo aan de Skype, zegt mijn zoon dat hij in zijn bed kruipt, het is dan bij hem 01u.30, waarna ik aan mijn dochter vraag of hij echt denkt dat er van slapen iets in huis zal komen. Na een tweetal uur, wordt mijn vermoeden bevestigd en komt er een bevrijdend telefoontje, dat hij Vader geworden is en dat ik weer eens Moeke geworden ben, weer eens de harde realiteit dat wij stilaan ouder worden. mijn kleinzoon luistert naar de naam Kayden, is 51 cm groot en weegt 3,750 kg. volgens de dokters veel te vroeg, maar wat een klein reusje moet het geweest zijn mocht het nog een week of twee later moest geweest zijn.
Dus Vrijdag ga ik op mijn eentje naar de andere mall, om daar Harry zijn cadeau te kopen, ik besluit eens iets nieuws uit te proberen en in plaats van de private taxi die wij nemen van het appartementsgebouw, van de publieke taxi gebruik te maken. Normaal staat aan iedere hoek een taxi te wachten, maar als ik achter de hoek van het appartement kom, is een lege laan mijn deel, dus met een veertig graden op mijn hoofd, maar op zoek naar een verdomde taxi, bij het tweede rond punt zie ik er eentje rijden en zwaai ik als een gek om zijn aandacht te trekken, hij heeft mij gelukkig gezien en brengt mij naar de city mall, waar ik mijn inkopen kan doen, en dan terug naar huis, waar ik nogmaals eens opteer voor de publieke taxi ( is goedkoper ) en de luxe van de private taxi aan mij laat voorbijgaan.
Aan de parking voor de taxi's roepen diverse chauffeurs mij toe, maar omdat het gebruikelijk is om de eerste te nemen, doe ik dat dus ook. De vriendelijke chauffeur vraagt waar ik naartoe wil, en als ik hem vertel naar de Pearl te willen, is het net of hij het in Keulen hoort donderen, het blijkt dat het namelijk zijn eerste dag is, gisteren heeft hij hier wat rondgereden, en vanaf vandaag is het trek uw plan, en de Pearl wist hij niet echt liggen, de op mijn vraag of hij de Corniche weet, en ik daarop een bevestigend antwoord krijg, waag ik het erop om met onze eerste dag chauffeur het verkeer naar huis te trotseren. Wij vertrekken en aan het eerste kruispunt hebben we duidelijk een andere mening, hij wil rechtdoor en ik wil dat hij omkeert, die weg rijd Harry altijd, en we komen toch altijd thuis. Na een tijdje rijden wordt mijn vermoeden de verkeerde weg uit te rijden bevestigd, doordat we wel op de Corniche zitten, maar het water aan de verkeerde kant ligt, dus moet hij terug omkeren, wat niet direct evident is in een stad als Doha, en wat na een tijdje dan toch lukt, nu zal hij rijden zoals ik het wil, en niet andersom. hoe verder wij rijden, geef ik hem uitleg over welke hotels hij voorbij rijd en waar hij zich bevind, ik speel dus voor gids, de vraag is wie zal wie nu betalen.
Na een rit van een half uur wat normaal eentje van tien minuten is, kom ik thuis aan, dus even onderhandelen over de prijs, waar de brave man onmiddellijk mee akkoord ging, en mij honderdmaal bedankt voor de info die ik hem onderweg gegeven heb, hij heeft naar eigen zeggen, meer geleerd op dit half uur dan gisteren tijdens de gehele dag, dit is hopelijk het laatste was de bewogen week, ik heb echt niets meer nodig.
Nadat wij Zaterdag 26 April op zoek gegaan zijn naar het fort van Umm Salal Mohamed, gaan wij Zondag ( want Harry is deze week toch twee dagen vrij ) op zoek naar het fort en de ruïnes van de nederzetting van Al Zubara in het Noord Westen van Qatar.
Hiervoor nemen we de autoweg naar Al Khor, om van Al Khor de secundaire weg te nemen naar Al Zubara, Deze weg is een zelfs voor onze begrippen, goed onderhouden weg, maar zou verlaten als het maar zijn kan, de afstand van Al Khor naar Al Zubara is ongeveer 70 kilometer, maar je komt er tijdens de gehele rit niks tegen, geen tankstation, geen huis, kortom niks, langs beide kanten van de weg niets anders dan zandvlakte, met in de verte links en rechts een compound of werf, dat alles in het midden van niks. voltanken en genoeg water bijhebben voor vertrek is de boodschap, want je weet nooit wat er kan gebeuren, en als er iets gebeurd, er is geen mens die weet hoe lang het gaat duren, wij zijn dus ook op zoek naar een koelbox om in de auto te zetten die op elektriciteit werkt, maar tot nu toe hebben we nog niets gevonden, dit kan ook dienen om het drinken koel te houden van Harry op zijn werk, tijdens de rondes op de werf. wij hebben een klein koeltasje bij, vol met water, dit is beter dan niets.
Na een rit van anderhalf uur komen we aan het fort van Al Zubara, dit fort is een erkend Unesco erfgoed, en is bijna volledig gerestaureerd, arbeiders zijn nog volop aan de buitenmuren van het fort. het huidige fort dateert uit 1930 en is gebouwd op de fundamenten van het vorige fort, dat door de invloeden van geweld, hitte, wind en zeewater nagenoeg helemaal verwoest was. het fort is opgebouwd uit rotsstenen, veelal een soort harde kalksteen, leem en zand, boen de ramen, deuren en poorten zijn er houten balken in de constructie verwerkt die destijds tijdens de bouw al niet nieuw meer waren, maar afkomstig waren van schepen die niet meer gebruikt werden, en welke door de weersinvloeden en de appetijt van termieten bijna volledig weggevreten waren, dit kwam de stabiliteit van het fort niet ten goede en daarom is door de Qatari overheid beslist tot een volledige restauratie van het fort met de meest moderne technieken, en geleid door een team van westerse specialisten. het fort was gesloten tijdens de binnen restauratie maar is nu terug geopend voor het publiek, alhoewel men nog aan de buitenmuren bezig is. het fort heeft in tegenstelling tot de Europese forten en kastelen geen omwalling en moet je ook geen toegang betalen, nagenoeg alle monumenten, openbare parken en musea in Qatar zijn gratis toegankelijk. het fort staat midden op de zandvlakte en heeft een toegangspoort gelijk met de zandvlakte, eigenlijk zou dit fort gemakkelijk in te nemen zijn door een bezetter, maar et tegendeel is in het verleden gebleken, zelfs de Engelse legers hebben hier veld moeten ruimen, dit omdat zij zich verkeken hadden op de Qatari hun trouwste bondgenoot, namelijk de extreme hitte, die ervoor zorgde dat meer dan de helft van het Britse leger dat Qatar moest innemen, gestorven is aan uitdroging. het fort zorgde ook voor de bescherming van de stad Al Zubara, wat tot de jaren dertig de draaischijf was voor de parelvisserij.
Wanneer je de poorten van het fort binnenkomt, wordt je als vrouwelijke bezoeker verzocht om de bovenarmen bedekt te houden, dit volgens de Arabische traditie, er staat zelfs een doos met sjaals die je kunt gebruiken tijdens je bezoek, indien je er zelf geen bij hebt maar je weet, met in het achterhoofd dat je in een Arabisch land bent dat je altijd wel iets bij moet hebben om je mee te bedekken, voor het geval je iets gaat bezoeken, of om je te beschermen tegen de brandende zon, vandaar dat ik vandaag mijn nieuwe wijde broek aanhebt, die ik op aanraden van een Canadese dame gekocht heb en die voor meer verluchting zou moeten zorgen dan een normale broek, wonder boven wonder heeft die dame gelijk gehad en zorgen de flapperende wijde pijpen voor een soort natuurlijke koeling van mijn benen, in het fort heb je muurpanelen die je de volledige geschiedenis uitleggen en die wij hier niet volledig gaan vertellen, als je het fort bezoekt, moet je tegelijkertijd de ruïnes van Al Zubara bezoeken, die ongeveer een kilometer verderop liggen, deze stad is na de teloorgang van de parelvisserij volledig verwoest door weersinvloeden en was volledig bedekt door zand wanneer de archeologische begonnen, door het gedeelte van de stad dat al in kaart gebracht is, kan je een wandeling maken van ongeveer 1,2 kilometer, wat zeker de moeite is. Wij zijn natuurlijk de gekken die op het heetste van de dag deze wandeling gaan maken, gewapend met een halve liter water voor ons beiden, en die er dan nog van versteld staan zo goed als uitgedroogd te zijn wanneer zij na een uur terug aan de wagen aankomen, al de informatie over Al Zubara kan je vinden op het internet, maar het is zeker een bezoek waard en leert je meer over de geschiedenis van Qatar.
Omdat de uitdroging nabij is rijden wij richting Fuwaith, daar zouden de witte zandstranden moeten liggen, dus richting Al Ruwais en vandaar naar Fuwaith.
Op de weg tussen Al Zubara en Al Ruwais zijn wij plots niet zeker meer van onszelf en denken dat het einde nabij is, want wij zien het fort van A Zubara terug opdoemen, maar dan in een grotere en modern uitgevoerde versie, dus wij daar naartoe, wij hopen dat het fort plotseling niet verdwijnt als wij daar aankomen, zoals dat met een Fata Morgana het geval zou zijn, maar gelukkig blijft het staan en kunnen wij een sportstadion gebouwd als een exacte kopie van het fort bewonderen, in dit land kun je dus echt alles tegen komen op de meest onverwachte plaatsen, dus maar verder op weg naar de zee, want wij hebben de afkoeling duidelijk nodig.
De rest van de rit verloopt vlot en vanop de snelweg nemen we de afslag naar Fuwaith, als wij de stad binnenrijden, blijkt dit niet meer te zijn dan een ruïne waar niets of niemand nog woont, zelfs de aan houd het hier voor bekeken en de rest zal weeral een off road te doen zijn, dit wordt stilaan een gewoonte. wij hebben de keuze uit links of rechts, rechts is de ruïnes in, links is de zandbak in, dus maar links gekozen, maar waar is die zee nu?. we zien een paar auto's van een piste komen, en die paar auto's moeten toch van ergens komen, dus wij die piste op, na een paar kilometer zand zien we zelfs een paar geparkeerde auto's en zelfs mensen op een duin zitten, dus de zee kan nooit veraf zijn. als wij uit de auto komen zien wij over de kop van de duin de zee, nu nog het beloofde witte zandstrand en het kan niet meer stuk, dus de zwemkledij aangetrokken en het strand op. dit strand is blijkbaar ook één van de broedplaatsen van de zeeschildpadden, waarvan het broedseizoen van April tot Juli is, maar overdag komen die niet aan land vanwege de hitte.
Het " Witte " zandstrand is allen wit van naam, want het is bijlange niet wit, en de afval die hier in zakken staat, is niet van één dag en zou wel eens afgevoerd mogen worden gelukkig dat het nog in zakken zit. nu we hier toch zijn, even handdoekje legen op het strand en maar even de zee in voor de nodige afkoeling, als je hier van kunt spreken, als je weet dat het zeewater ongeveer lichaamstemperatuur is, maar we gaan niet beginnen klagen.
Eens ik wat afgekoeld ben ga ik wat van die mooie exotische schelpjes rapen, die zullen mooi staan in het aquarium dat ik ooit eens ga kopen, Harry zwemt nog wat verder in de zee en merkt plotseling een bewegende steen op, wat bij nader onderzoek een schildpad blijkt te zijn, we moeten hier dus nog eens terug komen met snorkel materiaal om dit eens beter te bekijken. Omdat het al laat in de namiddag is en wij nog een mooie afstand moeten rijden tot Doha, houden we het hierbij en na opgedroogd te zijn door de zon rijden we terug richting Doha, een zeer mooie afsluiter van wel een bewogen weekend.
Wij staan bij het plaatsen van dit bericht twee weken achter op onze blog, dus voor degene die ons volgen gaat dit twee weken terug in de tijd, de oorzaak hiervan is simpelweg, hoe raar het ook klinkt, gebrek aan tijd, het lijkt hier wel of de tijd vliegt.
In Qatar is wel het één en ander te bezichtigen, want alhoewel Qatar een schiereiland is, heeft het ook in het verleden genoeg te lijden gehad onder aanvallen en bezettingen van legers van andere landen, het is daarom ook dat er in het land verschillende forten gebouwd zijn, dit om de vijand die met beter uitgeruste legers aan land kwam om het land te bezetten, af te weren, het Qatari leger hun grootste bondgenoot in deze dikwijls ongelijke strijd, was hoe gek het ook klinkt de extreme hitte, die bezetters dikwijls heeft doen terugkeren omdat zij het verkeerde tijdstip voor hun aanval gekozen hadden. het Qatar van heden is niet te vergelijken met dat van een eeuw geleden, toen waren er nog geen grootsteden zoals het huidige Doha, maar waren de steden niet meer dan grote nederzettingen, dikwijls gelegen aan de kust, dit met betrekking tot de parelvisserij dat hier tot de jaren dertig van de vorige eeuw de belangrijkste bron van inkomsten was, de parels die opgevist werden in de kustwateren van de Perzische golf, werden uitgevoerd naar overal ter wereld, e zijn van de zuiverste kwaliteit die er te vinden is.
Met dit in het achterhoofd zetten we op zaterdag twee weken geleden koers naar Umm Salal Mohammed, waar één van de beter bewaarde forten van Qatar zou moeten staan, Umm Salal ligt op een kleine twintig kilometer van Doha, dus perfect geschikt voor een uitstap in de namiddag. Umm Salal is een van de nederzettingen die rond een fort is uitgegroeid tot een kleine stad, en ligt naast de snelweg van Doha naar Al Ruwais, in het noorden van Qatar.wij besluiten zoals het ons past, de snelweg niet te nemen, maar te kiezen voor de secundaire wegen, van Doha naar Umm Salal, ligt er volgens de informatie van Google Earth een soort van paralelweg, nieuw aangelegd en volgens de laatste informatie al volledig klaar, de realiteit leert ons dat er niets is wat het lijkt, want op een gegeven ogenblik houd de weg toch weer eens op en wordt het een zandbaan voor enkele kilometer, om dan weer tevoorschijn te komen als een perfect afgewerkte weg, op die momenten ben je tevreden op weg te zijn met een terreinwagen.
In Umm Salal aangekomen gaan we op zoek naar het Fort, dat volgens de informatie die wij hebben van het internet en uit verschillende folders vlak aan de rand van de stad moet liggen, nu is Umm Salal geen grote stad, dus zijn we hier behoorlijk snel doorheen, maar hetgeen we niet vinden is het beoogde fort, dus is de beste manier om iets te vinden in een niet te grote stad, en dat er normaal moet bovenuit steken, is de stad te verlaten, de woestijn in te rijden en gewoon rond de stad rijden tot je kunt lokaliseren wat je zoekt, dus de wegen verlaten en de zandbak in, na ongeveer een uurtje zoek en rondrijden hebben we gezien wat we zochten, en zelfs nog niet zo ver van ons vandaan, maar in die richting hebben wij enkel een grote bouwwerf gezien, dus op onderzoek.
We rijden terug de stad in vlak voor waar het fort zich normaal zou moeten bevinden, maar het enige wat wij zien is de omheining van een bouwwerf, hier klopt dus iets niet, dus de bouwwerf volledig rondgereden, en terug de zandbak in om op een hoger gelegen duin te kijken wat en waar we gemist hebben. Eigenlijk missen wij niks, maar ligt de fout bij de Qatari overheid die beslist heeft om het fort en de omliggende oude gebouwen te renoveren en terug in hun oorspronkelijke staat te herstellen. dus willen we jullie een paar foto's niet onthouden en zoeken we een gaatje in de omheining, daarvoor moeten we wel de bouwwerf op, wat geen enkel probleem is omdat er geen wacht aan de poort staat, dus zo dicht mogelijk tegen het fort gereden als we konden en een paar foto's genomen door de binnen omheining.
Fort Umm Salal Mohammed bestaat uit twee torens waarvan er één, hoe kan het ook anders dienst deed als moskee, de andere was voor de accommodatie van de militairen, omdat dit fort zover in het binnenland ligt, heeft het nauwelijks te lijden gehad onder militaire treffens, en is tot nu toe nog redelijk goed bewaard gebleven. de gebouwen rond het fort zijn authentieke Arabische gebouwen die nu in hun oorspronkelijke staat hersteld worden, met het oog om toeristen aan te trekken. Omdat Umm Salal niet zo heel ver van Doha ligt, zou dit zeker moeten lukken.
Toch blijkt dit geen verloren uitstap te zijn, we hebben weer eens iets gezien en meegemaakt wat een normale toerist niet meemaakt, en keren naar ons appartement terug, om dan op de Pearl een terrasje te gaan doen, uiteraard zonder alcoholische drank, maar wel zeer lekker.
Ik ben Harry Van Stappen
Ik ben een man en woon in Oostende (België) en mijn beroep is Technical manager.
Ik ben geboren op 10/05/1960 en ben nu dus 64 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen.
Deze blog voor ons leven en werken in het buitenland.
forum
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Vertrek van Doha, Qatar naar Singapore
