Tijdens één van de bijeenkomsten van de " Tuesday Ladies group " waar telkens een ander Qatari onderwerp behandeld wordt, is het ditmaal een medewerker van een onbekend museum in Qatar die ons het museum komt voorstellen, Dr Nabil Arafa van het Sjeik Faisal Museum is onze spreker, Dr Arafa is lektor in de Arabische geschiedenis. Het museum herbergt een private collectie kunst en antieke voorwerpen, ook zijn er meer hedendaagse zaken te vinden zoals een zeer indrukwekkende collectie voertuigen en antieke vaartuigen die tentoongesteld staan. Er wordt een uitstap gepland met de groep naar dit museum, op 15 November, waarvoor ik mij laat inschrijven, samen met Harry en onze eerste Belgische bezoeker, Linda.

Maar omdat ik mijn enthousiasme eigenlijk niet kan bedwingen, plannen we toch eerst een zelf te gaan kijken of dit weer niet overdreven is. Volgens hetgeen we op internet hierover vinden, is er geen woord gelogen, maar toch even zelf polshoogte nemen. Dus zijn we dit weekend, de eerste dag van de Eid, het traditionele islamitisch offerfeest, samen met een Brits koppen, Geoff and Janet, het museum gaan bezoeken. In één woord, indrukwekkend.

Het museum is gehuisvest in een nagebouwd Arabisch kasteel, ontzettend imposant, en nog steeds aan het uitbreiden. Momenteel is men bezig een tweede kasteel aan het bouwen, naast het bestaande om de collectie oude en moderne voertuigen in onder te brengen, buiten de collectie die nu tentoongesteld staat heeft hij nog een 640 voertuigen van allerlei slag, die hij nu niet kan laten zien, dit is ons verteld door D. Arafa, die wij tijdens ons bezoek op het lijf liepen, ons herkende en ons opwachtte aan de uitgang van het museum na ons bezoek. Tijdens de Eid, zijn er in tegenstelling tot anders geen geleide bezoeken, nu is het vrij te bezichtigen en de toegang is gratis. De Sjeik is een verwoed verzamelaar van allerlei dingen, je vindt in zijn museum prachtige collecties wapens, gebruiksvoorwerpen, deuren, tapijten, waar je trouwens op loopt doorheen het ganse museum, en zoals gezegd een indrukwekkende verzameling voertuigen tot zelfs één van zijn oude privé vliegtuigen staat in het museum tentoon. zelfs de vloot oude Dow schepen ( dit zijn de schepen van de oude parelvissers ) die toebehoorde aan zijn vader staat hier tentoon in het museum, je leest het goed " in " het museum, buiten drijft er een Dow op de vijver buiten het museum. Echt een aanrader en teveel voor één bezoek, dus zal het geleide bezoek van 15 November zeker niet teveel zijn. ( Bekijk zeker de foto's )

Na het museum bezoek is het kort na de middag en Geoff zou graag eens op zoek gaan naar Film city in de Zekreet desert. omdat wij hier vroeger al eens naartoe geweest zijn en dit echter niet gevonden hebben, lijkt ons dit geen slecht voorstel, wij rijden met de terreinwagen van Geoff en Janet richting zekreet, duiken de woestijn in, en na een uurtje off road rijden bereiken we iets wat op een filmset moet lijken, een aantal stenen hutten tegen de wand van de rotsen gebouwd, het zal wel voor iets gediend hebben, en weten ook niet welke films hier opgenomen, zijn, maar het landschap laat vermoeden dat dit waarschijnlijk de Star War fimls kunnen geweest zijn, ze zullen waarschijnlijk afgewisseld hebben tussen hier en de Tunesische woestijn, waar we ooit naar de filmset van Satr Wars in de woestijn geweest zijn. hierna krijgen we toch echt wel honger, want we zijn al op weg van negen uur, en het is toch al rond drie in de namiddag, besluiten we verder te rijden naar Dukhan, ze zouden die stad beter Qatar Petroleum genoemd hebben. Dukhan is niet meer dan een paar restaurants, één Indisch en een Mc Donalds, een warenhuis en voor de rest niks dan raffinaderijen. we komen terecht in een Indisch restaurant, met twee zeer uitgebreide menukaarten, De lieve ober die wij nauwelijks verstaan, trekt een smoel alsof hij in een citroen bijt, elke keer wij iets bestellen van de kaart " No have, only chicken " is steevast zijn antwoord. dus de starter wordt " Chicken loly^pops " en de main coarse wordt een " Grilled chicken with patatoes " de patatoes blijken frieten te zijn, en de beloofde salade komt met het voorgerecht, gelukkig is de kip uitgebeend en zeker niet slecht klaargemaakt, voor ons dames een beetje te pikant, maar klagen kun je altijd. Naar een dessert hebben we niet meer durven en kunnen vragen, negen van de tien keer zou het dessert ook wel iets met kip of ei geweest zijn, maar zelfs dan lag de rekening al op tafel nog voor wij hier naar konden vragen, ook geen koffie, betalen en eruit. voor de prijs moest je het zeker niet laten, we hebben voor een twintig euro met vier redelijk goed gegeten en elk twee consummaties gedronken, pak daar maar eens mee uit in België. de koffie zijn we dan maar in een tankstation gaan drinken terwijl Geoff zijn benzinetank vulde wat hier zo goed als gratis is, 8 Eurocent de liter, ja, je leest het goed, Eurocent.

Dan zijn we stilletjes aan naar huis gereden, omdat Geoff naar de Premiere legaue wou kijken en de dag eigenlijk al vrij vermoeiend maar zeer leuk geweest, weeral twee aardige mensen leren kennen. wij maken er nog een rustige avond van, wat er morgen op het programma staat, dat zien we morgen wel.

Zonnige groetjes,

Nancy & Harry