Hier ben ik dan weer eens , ik ben onder tussen maar de Filippijnen geweest en heb mijn nieuw kleinzoontje gezien een schatje van een ventje ook zijn mama en haar fam . zijn lieven mensen ,de cultuur is daar zo anders dan bij ons de mensen en familie s hangen daar nog echt aan elkaar ,en daar is het ook niet elk voor elkaar maar iedereen helpt elkaar in goede en slechte tijden . 

Ik had gezegd dan mijn dochter  meen ging ze is voor de eerste keer in haar leven alleen op reis geweest en dan al direct zo verre vlucht  maar ze heeft het gered en is ook zeer goed aangekomen , de eerst avond waren we doodmoe , de volgend morgen eerst een goed ontbijt en dan de buurt gaan verkennen ,er rijde zulke leuk busjes rond in alle kleuren je kan er zo opspringen het geld door geven en terug afspringen ,er rijden ook brommer en fietsen ze noemen ze triasikels en bassiekels is ook zeer leuk moet je zeker een keer gedaan hebben .

Manilla is een grote stad een mengelmoes van culturen rassen en geloven ,en toch hebben ze meer respect voor elkaar dan de meeste steden en landen ,het verkeer is een zotten spel  ik dacht dat Qataar druk was maar dat is niets vergeleken met Manilla ,er is veel armoe en och is iedereen  er gelukkig

Wij zijn ook naar het park geweest waar hun beroemde dr.Rizal  vermoord is hij was de man die de onafhankelijk van de Filippijnen  gemaakt heeft de geschiedenis is ook zeker de moete waar voor als en eens op bezoek gaat je moet dan de twee parken even gaan bekijken de man heeft zoveel voor zijn land gedaan ook heeft hij gans de wereld rond gereisd is zelf in België geweest in Gent daar is ook zijn boek gedrukt ,normaal is er overal dan een straat of plein naar hem genoemd ik zou eens moeten opzoeken of het ook in Gent er iets naar hem genoemd is zo mooie zijn om te weten  .

Zo is ook onze uitstap  naar de vulkaan een aanrader het is wel de ander kant zo twee a drie uur rijden van Manilla maar het prachtig zicht dat je daar hebt is adem benemend je kan het op twee verschillende manieren gaan bekijken we zijn eerst met een bus er naar toe gereden en bij de stop kan je de trappen afgaan maar niet vergeten alles naar beneden moet terug op ,wij zijn maar half gegaan dan zijn we verder gereden en daar kan je een bootje nemen tot het eiland en dan kan je ook nog met de parden naar boven zo 20 min op en dan ook nog terug naar beneden ,het is zo steil dat ik de rit met de paarden niet zag zitten hoor ,ik had wel ook spijt voor de rest maar ze vonden het niet erg zo is mijn nieuwe familie nu ze zijn zo lief ,en niet boos als er iets niet gaat hier bij ons zo iedereen met een lang gezicht zitten en zagen ,het was weer een fijne belevenis .

Na een week heb ik afscheid moeten nemen van onze nieuwe familie die nu ook vrienden geworden zijn na een goor eten in een speciaal restaurant wat zeer lekker was en zeer leuk ,maar ook pijnlijk ik ga mijn kleinzoontje ,zoon en schoondochter pas terug zien volgend jaar in April is wel zeer lang maar goed dat er Skype bestaat ,de foto zegt alles  .

Met dank aan Gina haar mama om ons er toch thuis te laten voelen , 

Ik ga zeker nog terug maar dan deze keer wel met Harry ,en het zal ook niet bij een keer blijven onze zoon gaat er wonen en ik wil hem en zijn nieuw gezinnetje toch af en toe eens zie ook al is het weer een andere kant van de wereld

zonnige groetjes

N&H