Het einde van de zomer is in aantocht, althans dit is hoe ze het hier noemen. De temperaturen blijven nog altijd rond de veertig graden hangen en tijdens de nacht draait het nog altijd rond de dertig graden, maar dit maakt dat een mens weer eens op een normale manier kan buiten komen, zonder als een kreeft op zeer korte tijd gekookt te worden. Ik ben de fitness een beetje beu en daarom heb ik, zoals de meeste van mijn vriendinnen het opgevat om rond de Pearl te gaan wandelen, niet kuieren, maar doorstappen, om de conditie op te bouwen voor onze wintersport vakantie. mijn vriendinnen doen dit tussen vijf en zes in de ochtend, maar dat is voor mij veel te vroeg, ik ben niet de ideale ochtendmens.

Ik neem mij voor tegen tien uur te vertrekken en tegen het middaguur terug thuis te zijn, de afstand is een achttal kilometer, en voor de eerste keer moet dit op een drietal uur af te stappen zijn, dus gewapend met een flesje water, walkman en goede stapschoenen begin ik aan mijn onderneming, wonder boven wonder lukt het vrij aardig, ik bouw de nodige stops in en halverwege waar de paardenmolen staat, ja zelfs de nostalgie van de kermis vindt je terug in Qatar ( zo ver waren we eigenlijk nog nooit geweest ), stel ik mezelf de vraag wat ik ga doen, het hier bij houden en terug naar huis gaan of verder gaan tot het einde en de tocht volledig afmaken, ik besluit voor het laatste en stap dus door. Aan de andere kant van de Pearl, dus eigenlijk maar halfweg en recht tegenover onze appartementsblok, een viertal kilometer van huis ( doe je het al zwemmend is het slechts enkele honderden meter ), kom ik tot de conclusie dat mijn water op is, ik neem een paar foto's die het bewijs voor de ongelovigen vormen dat ik hier echt geweest ben en ga terug op zoek naar water. Op het laatste gedeelte van de Pearl is echter nog niet veel uitgebaat en dus moet ik wachten tot ik voorbij halfweg en bijna terug ben voor ik iets te drinken kan kopen in de " Spinney's ", gelukkig heb ik een beetje geld bij. Dit zal mij een volgende keer niet meer overkomen en ik zal voldoende water meenemen van thuis. Maar al bij al, kan ik fier zijn op mezelf, acht kilometer wandelen in twee uur, want ik ben rond het middaguur thuis, had ik zelf niet verwacht.

Tijdens het volgende weekend hebben ik en Harry dit nog eens over gedaan, maar omdat er juist tijdens dat weekend de halfjaarlijkse generator test plaatsvond, werkte de lift niet op het moment dat wij vertrokken, en zijn we de 26 verdiepingen langs de trap naar beneden gegaan, we hadden beter een half uur gewacht, want de trappen zijn echt een kuitenbijter, en dat heeft zich een paar dagen laten voelen, een beetje moeilijk te been, en vooral opstaan en gaan zitten was niet echt gemakkelijk. dit is echter verleden tijd en reeds vergeten, want ondertussen heb ik de tocht in mijn eentje nog al eens gedaan, en dit op anderhalf uur met twee ingebouwde stops, het kan dus nog sneller, iedereen verklaard mij stapelzot dat ik dit in 40° doe, maar dit is echt geen belemmering, als je maar genoeg te drinken hebt. al bij al kan ik alweer in een broek waar ik een paar maanden geleden eens naar kon kijken. ook al heb ik een druk sociaal leven met al de diners en lunches waar ik naartoe ga.

Vorige week Dinsdagochtend de Tuesday ladies group met ontbijt, Wednesday bussines lunch met een groep nieuwe vrienden ( zie hiervan ook de foto's en de mooie zichten vanop het zestiende verdiep ), die ik zowel op Zondag als Dinsdag zie ( allemaal Engelstalig ), Donderdag avond tussen pot en pint met de Vlaamse dames en heren in Qatar ( dit is onze maandelijkse bijeenkomst ), nu mocht Harry mee, voor de heerlijke frietjes met stoofvlees. En vrijdag een buffet diner van Harry zijn werk. dus lieve volgers een druk bezette week en daarom moet ik iets van fitness of beweging doen, anders hou je dit leven niet vol. Hahaha. ( Het leven van een expat vrouw is niet altijd rozengeur en maneschijn ), tussendoor vinden we zelfs nog de tijd om zelf een restaurant te gaan bezoeken. Onder meer een nieuw Spaans restaurant dat uitgebaat wordt door een Fransman ( Parijzenaar ), lekker eten en een heerlijke alcohol vrije Sangria gedronken. Want nog eens, hier op de Pearl is een alcoholverbod. Ook is een ander nieuw restaurant, Shakespeare genaamd met een  heel mooi typisch brits interieur, waar we enkel een koffie gedronken hebben op het terras, met een zeer vriendelijke bediening. Waar vanaf nu ook de wekelijkse samenkomst op Zondagochtend van de Ladies of the Pearl is. Er begint hier zo één en ander te bewegen in de horeca op de Pearl, wat maakt dat we regelmatig iets nieuws kunnen proberen.

In het vorig artikel is Charly, de hond van een collega van Harry, die wij een paar dagen bijgehouden hebben omdat zijn baasje dringend voor familie aangelegenheden terug naar België moest ter sprake gekomen, in dit artikel vindt je ook de foto's van deze haarbol terug, het beestje voelde zich goed thuis bij ons, maar we zijn toch tot de conclusie gekomen dat een grote hond niet meer bij ons past.

Zonnige groetjes,

Nancy & Harry

28-09-2014 om 14:18 geschreven door Nancy De Meulenaer