Ik ben Nancy De Meulenaer
Ik ben een vrouw en woon in Oostende (België) en mijn beroep is Medische pedicure, Permanente make up.
Ik ben geboren op 10/11/1961 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, Water aerobics, Muziek en lezen.
Hierbij verwijs ik naar de rubriek, Voorbereidingen voor vertrek, daar er bij een vertrek meer komt kijken dan men denkt
Een interessant adres?
Vertrek van Doha, Qatar naar Singapore
06-04-2014
Prospectie op de Pearl
Vanop ons terras zien wij talrijke villa's staan met hun eigen privé strandje, dit wekt natuurlijk onze nieuwsgierigheid.
Zaterdag is hier een internationale viswedstrijd gehouden, waarvan de prijsuitreiking s 'avonds werd gehouden op een podium, rechtover ons appartementsgebouw, de prijzen logen er niet om, allemaal prijzen in Natura, maar de eerste prijs had een waarde van 4000USD, volgende Vrijdag is hier de triatlon, waarvan het prijzengeld ook niet verkeerd is.
Nieuwsgierig als we zijn, gebruiken we de Zondagnamiddag om eens op prospectie te gaan op de Pearl en de strandvilla's eens te gaan bekijken, wat vanop ons terras nog blijkt mee te vallen, is in de realiteit een meer dan modale villa, ze lijken in werkelijkheid meer op kleine kasteeltjes, met de daarbij horende beveiliging.
Zelf in de jachthaven ligt een politieboot, die toezicht houd op er in en uit vaart.
We hebben ergens een wegwijzer zien staan dat naar het verkoopkantoor verwijst, dus wij daarheen. het gebouw heeft weeral, hoe kan het ook anders een futuristisch uitzicht, het heeft de vorm van een schelp, en doordat het volledig omgeven is door water komt de schelpvorm nog meer tot uiting. het blijkt dan ook de Oister ( Oester ) te heten. rondom heb je een waterpartij, waarboven een looppad gebouwd is, daardoor kan je volledig rond dit glazen gebouw lopen, het is een pracht om te zien, ook mag natuurlijk de aanlegsteiger niet ontbreken, als je niet met de auto wil komen, kan je dit gerust met de boot doen, kwestie van het drukke verkeer in Doha te vermijden.
Binnenin hetzelfde futuristisch schouwspel als buiten, hier staat een volledige maquette van de Pearl, met alles erop en eraan, tot zelfs de mensen op de terrassen, auto's en boten in de jachthaven zijn ze niet vergeten, echt de moeite om te zien, en ik wil niet weten hoeveel uur hieraan gewerkt is. Nu we hier toch zijn, kunnen we toch zeker niet nalaten om eens na te gaan hoeveel zo een villa wel moet kosten, je moet je voorstellen dat wij hier geen van beiden op gekleed zijn, het is trouwens onze vrije dag, en we steken wel een beetje af tegen de rest van het publiek in maatpak, maar dit moet kunnen. de receptioniste is van het type met alles erop en eraan, hoofddoek inclusief en spreekt geen woord Engels, of wou dit niet doen, maar alleen Arabisch ( ik denk toch dat ik dit maar eens moet gaan leren ), een vriendelijke verkoper die wel Engels spreekt, weet ons te vertellen dat de prijs voor dit soort van modale villa's toch gauw een miljoentje of 40 QAR kwijt bent, omgerekend komt dit op een kleine 8.000.000 euro, het is mooi om weten, maar dit is niet betaalbaar voor een normaal werkend mens. een tip voor mensen met nog een kousje zwart geld op zolder van Oma, investeer in vastgoed op de Pearl, elk jaar gaat dit 7% de hoogte in, geen enkele bankrekening of belegging die dit opbrengt. we zien ook dat de Pearl nog volop in opbouw is, en op de maquette kan je zien hoe luxueus het hier zal zijn als alles klaar is.
Rond de jachthavens zijn de appartementsgebouwen opgetrokken ( in één daarvan wonen wij ) en onder de appartementsgebouwen en op de esplanade is er een volledige doorgang met winkelruimten voorzien, je kan volledig rond de twee parelschelpen van de Pearl, zonder dat je eigenlijk buiten hoeft te lopen, aan de kant waar wij wonen zijn al veel van deze winkels open, die merken uitstralen, als Emperio Armani, Hugo Boss, Delvaux en noem zo mar op, ook zijn er een leuke restaurantjes en koffiebars welke allen een aparte uitstraling hebben, ook zijn er een paar garages die de gewone merken als Roll's Royce en Ferrari verkopen, ook vind je een apotheker, een supermarkt, sportwinkel en niet te vergeten een GSM ( of moet ik zeggen I Phone, hier heeft iedereen er twee, eentje in de hand, de andere in de handtas of zak, je moet hier bereikbaar zijn, of je hoort er niet bij ) winkel, verder rond de schelpen staan er nog veel van deze winkels leeg, er is zelf een Medina Centrale, die is zeer goed onderhouden, maar staat volledig leeg doordat de gebouwen errond en de villa's nog niet gereed zijn. de ramen zijn afgedekt met mooie foto's zodat het eigenlijk niet al te zeer opvalt, en de twee grootste winkelketens hier zijn " opening soon " en " coming soon ", ik denk dat de huurprijzen voor een pand ook niet van de poes zijn, en toch hoor je in vele zaken kloppen en boren, wat laat vermoeden dat er vroeg of laat wel eens iets soon zal openen. Er opent elke week wel iets nieuws, een klein schoonheidssalon zou hier zeker niet misstaan, dit ontbreekt hier momenteel nog, misschien een idee voor een volgende prospectie.
Voor de rest is de Pearl nog in volle expansie, dit zeker als je weet dat hier in 2005 nog geen land was, en het is hier een droom om te wonen, je lijkt elke dag wel op vakantie, en als we s' avonds na het avondeten nog eens gaan wandelen aan de jachthaven, is de temperatuur nog altijd redelijk en heb je genoeg aan een sjaal om het niet koud te krijgen, en is er om 22u.00 nog altijd volk op de terrassen en zijn de winkels nog altijd open.
Eerst en vooral willen wij iedereen die onze blog volgt bedanken voor de mooie reacties, wij hopen jullie met onze blog een beetje te kunnen boeien.
Op de vraag van velen, of ik mij hier al thuis voel, mij kan aanpassen aan deze vreemde cultuur en of ik spijt heb van mijn beslissing, kan ik kort antwoorden. Ik ben druk bezig mij aan te passen en ik heb geen spijt van mijn beslissing, volgens de collega's van Harry, zie je aan hem dat ik hier ben, minder grommig en het volume staat niet meer zo luid. dus dat is al een goede reden om hier te zijn.
Deze week is de procedure om mij een Qatari identiteitskaart te bezorgen op gang geschoten, letterlijk en figuurlijk, wat normaal een maand of twee duurt, wordt nu in spoedprocedure gedaan, omdat ik in Juni naar de Filipijnen vlieg, moet alles zo vlug mogelijk in orde zijn, om de simpele reden, dat dit nog één van de weinige landen is, waar je als buitenlander met een verblijfvergunning een exit permit moet hebben om het land te verlaten.
Na de bloedprik van de vorige week voor het bepalen van mijn bloedgroep, moet er nog een medisch onderzoek gedaan worden of ik wel helemaal gezond ben en geen besmettelijke ziektes heb, anders zit ik de volgende dag op de eerste de beste vlucht naar huis. Ik zou natuurlijk niet Nancy heten als alles vlot zou verlopen. de eerste afspraak was op Dinsdag, de chauffeur ( Weer Moubaraque ) kwam mij halen om 12u.30 om naar het hoofdkantoor in Al Wakra te gaan, Daar aangekomen, en na een half uur wachten, kwamen ze tot de conclusie dat de afspraak verplaatst was naar Woensdag omdat er nog een collega van Harry mee moest naar het onderzoek. Natuurlijk waren de dames van het bureel op de werf, Harry en het hoofdkantoor vergeten te verwittigen, zodat ook niemand mij kon verwittigen. De mensen van het hoofdkantoor waren zeer vriendelijk, maar lieten de dames van de werf toch zelf maar naar Harry bellen om dit te melden, Ik naar huis, en het volume van Harry nog eens de hoogte in, afspraak voor de volgende dag, hetzelfde uur.
Woensdag hetzelfde scenario, afhaling om 12u.30, ditmaal wel naar het centrum waar het onderzoek moest plaatsvinden, natuurlijk zijn hier de ingangen voor heren en dames gescheiden, dus alleen naar binnen. Eerst registratie en dan bloed laten trekken, daarna een fotootje van de longen en klaar is kees, ik was op een tiental minuten uiten, de collega van Harry had echter meer tijd nodig, waardoor ik meer dan een uur buten heb moeten wachten, na een half uurtje was de chauffeur terug en kom ik in de wagen ( Met airconditioning ) wachten, een gouden raad als je naar een officiële instantie moe in Qatar, ga er nooit heen zonder een goed boek, een tablet of I Phone waar je een spelletje op kan spelen om de tijd te doden, want volgens de verhalen die ik al gehoord heb, gaat het niet altijd zo vlotjes.
Als er nu niets verkeerd gezien wordt in mijn bloed en mijn foto, is de volgende stap vingerafdrukken laten nemen. ze doen dit hier als een controle voor de toestroom van personen met een gerechtelijk verleden uit te sluiten, en zo de criminaliteit door vreemdelingen in te dijken, ze zouden dit beter bij ons ook doen!. De vingerafdrukken worden nagegaan in de databank van Interpol, blijkt er iets niet te kloppen wordt men onmiddellijk uitgewezen, zonder boe of ba, vlieger op en weg.
Goedgekeurd door de medische dienst, mag ik op Zondag ( is een gewone werkdag hier, de Zondag is hier op Vrijdag ) mijn vingerafdrukken laten nemen, Harry is op Zondag vrij, en om 09u.00 moeten we terug op het hoofdkantoor in Al Wakra zijn, hier krijg ik een arbeidscontract onder de neus geduwd dat ik moet tekenen omdat de firma van Harry mijn sponsor wordt, vanaf nu ben ik een secretaresse en heb ik een fictief loon, je moet een sponsor hebben, anders mag je niet blijven. dus die handel maar getekend, en wachten op dezelfde collega die een half uur te laat was. dan op weg naar de immigratie politie voor de afname van de vingerafdrukken. Ik zou weeral niet Nancy heten als het van een leien dakje moest lopen. volgens de begeleider gaan we niet naar het hoofdcentrum in Doha, maar heeft hij een afspraak gemaakt in het plaatselijk centrum in Al Wakra, daar aangekomen, slechts een dame voor mij, dus dit zal vlug bekeken zijn, wanneer ik aan de beurt ben, blijkt dat hier enkel families kunnen geregistreerd worden, firma's moeten naar het hoofdkantoor in Doha, de begeleider probeert nog een schuchtere poging tot onderhandelen, maar helaas pindakaas, wij moeten en zullen naar Doha gaan, hier geen registratie van firma's.
Dus op weg naar Doha, om 10u.00 in de voormiddag, er zijn betere momenten om dit te doen, daar gaat de vrije Zondagochtend, volgens Harry zijn we hier voor de middag niet weg, hij heeft er een halve dag gezeten. na een half uurtje komen we in het centrum aan, hier ook weer dames en heren gescheiden, maar de afname loopt redelijk vlot, de collega van Harry was zelf voor mij klaar, natuurlijk had het apparaat ( ze worden hier elektronisch ) genomen moeite om het vingerprofiel van mijn rechterhand te herkennen, waarschijnlijk door het vele vijlen aan de voeten en handen, is het profiel van mijn vingerafdruk niet zo sterk aanwezig, ze nemen hier ook een foto van je, natuurlijk loopt dit ook niet vlot, telkens het rotding een foto trekt, sluit ik mijn ogen, wat volgens die dame met de sluier niet mag ( dus open your eyes and keep them open ) is de lieve mededeling die ik meekrijg, maar uiteindelijk komt alles in orde, voor zover ik weet heb ik nog niks ergs uitgespookt en wordt ik niet internationaal gezocht, nu is het wachten op mijn identiteitskaart, die ik binnen de week ga krijgen.
Voor mensen die als toerist naar Qatar komen geld deze procedure niet, die moeten een toeristenvisum kopen op de luchthaven, of dit thuis regelen via het reisbureau. de inschrijvingsprocedure is enkel en alleen voor personen die in Qatar gaan wonen en er gaan werken, de identiteitskaart is tegelijkertijd een werkvisum en geld als exit permit voor de periode van één jaar, hernieuwen van een identiteitskaart kan administratief geregeld worden, naar het schijnt. We zullen het wel zien als het zover is.
Voorlopig is deze procedure voorbij en de vrije Zondagochtend ook, de volgende stap zal het rijbewijs zijn, daarover later waarschijnlijk meer.
Na veel vraag over ons appartement ga ik hierbij wat foto s zetten ,je komt bij ons binnen direct in de living er is geen hal ,de living is zeer groot, de totale oppervlakte van het appartement is 160 m², en als je weet dat de bos waar we vroeger woonden maar 60m² was, dan is dit zeer groot.
Er is een hal naar de keuken die ook groot is zoals je ziet ,in die hal is er ook nog een wc met lavabo ,daarnaast is er een lange hal met drie deuren de eerste is een logeer kamer met twee bedden en een grote badkamer, met inloop douche dus wie zin heeft en nog een reis moet plannen, laat maar iets weten, altijd welkom. De tweede deur is onze kamer, welke ook heel groot is met tv ,grote badkamer ook met inloop douche en alles er op en aan ,de derde deur is een berging met wasmachine en droger ,Wat een geluk dat ik één keer in de week twee mannen heb die alles grondig komen kuisen, inderdaad zijn het mannen die hier de schoonmaak doen, waar ikzelf tevreden over ben en dat zegt op zich al genoeg, op 1u30 zijn ze rond, dat is zeer snel maar alles is wel grondig gedaan .
Hierbij de foto s van binnen en ook het buiten zicht .
Ik ben Harry Van Stappen
Ik ben een man en woon in Oostende (België) en mijn beroep is Technical manager.
Ik ben geboren op 10/05/1960 en ben nu dus 64 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen.
Deze blog voor ons leven en werken in het buitenland.
forum
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum