Daar er blijkbaar af en toe problemen zijn met de server van onze blog, worden sommige artikels later op zijn plaats gezet. dus vergeet ok eens af en toe in het archief, links op het scherm te kijken.

Gisteren zijn we meer dan twee uur bezig geweest met het schrijven van twee artikels, die niet geplaatst geworden zijn, dus hebben we deze vanavond dan maar opnieuw geschreven en geplaatst. 

Groetjes,

Nancy & Harry

12-10-2014 om 20:30 geschreven door Nancy De Meulenaer  

De oprichtster van de Vlaamse dames en heren in Qatar, Ilse, heeft voor Dinsdag een uitstap met een geleid bezoek naar Souq Waqif gepland, zij woont hier al een tiental jaar en is dus goed op de hoogte van wat er reilt en zeilt in Qatar. wij hebben afgesproken aan de eenzame boom aan de Souq, om negen uur. de Souq is geopend van negen uur in de ochtend tot het middaguur om dan te sluiten tot vier uur in de namiddag. er blijken twee eenzame bomen te bestaan aan de souq en mijn chauffeur zet mij  natuurlijk af bij de verkeerde, waardoor ik nog een eindje moet lopen om bij de juiste aan te komen, en dat in een hitte van rond de veertig graden, ja zelfs zo vroeg in de ochtend kan het hier nu nog zo warm zijn. 

De Souq was vroeger de marktplaats, waar de lokale bevolking hun inkopen kwamen doen, er waren niet enkel winkels, maar je vond er ook venters die allerlei goederen te koop aanboden, je vind hier echt alles, want de traditie leeft nog verder hoofdzakelijk voor de toeristische sector, alhoewel de lokale bevolking nog regelmatig een bezoek aan de Souq brengt omdat je hier een groot aantal kruidenwinkels en kleermakers vind. Omdat de Souq een markt was vind je er ook dieren, zoals honden, katten, vissen en noem maar op. Echt geen prettig gezicht hoe de dieren gehuisvest zijn, voor zij een nieuw baasje vinden, dit in grote tegenstelling tot de nationale trots van de Qatari, hun valken en paarden, die verzorgt worden op het hoogste niveau, De paardenstallen zijn kraaknet en ze beschikken zelfs over een paardendouche. 's avonds word er elke dag een paardenshow gegeven in de Souq, dit hebben we zelf nog niet gezien en hier komen we later op terug.

Onze eerste stop is een winkel waar valken zitten, of die te koop zijn weet ik niet, maar de accessoires voor de valken in ieder geval wel, wat meteen in het oog springt is het groot assortiment kapjes die ze over de dieren hun kop zetten, wanneer de vogels op de arm zitten, of wanneer zij niet vliegen, de kapjes worden met de hand gemaakt en de prijzen lopen op tot een slordige 2000 QAR ( toch ongeveer een 400 euro ), veel van de kapjes worden verkocht als souvenir aan toeristen, die er dikwijls een houten valkenkopje bijkopen, om thuis het kleinood mooi tot zijn recht te laten komen. Er is hier in de Souq in Doha, de grootste en meest bekende valkenkliniek ter wereld, menig valkenier komt van overal ter wereld hier naartoe met zijn valken, het is daarom dat sommige valkeniers, vooral Arabieren, een redelijk grote som bijbetalen om met de valk op de arm in het vliegtuig te kunnen, dit om de vogels toch maar niet in kooien te moeten vervoeren. 

Wij lopen door de kleine en smalle straatjes van de Souq, en Ilse legt ons uit waarvoor de reuze kasserollen die overal in de winkels verkocht worden, waar een plaatselijk gerecht in bereid wordt dat soms tot zeven uur lang moet garen. het heeft een beetje weg van een Tajine uit Noord Afrika.

Verderop zijn er een aantal kleermakers die traditionele Arabische kleren maken, dit zowel voor mannen en vrouwen, als je zin hebt om een uit te pakken op een feestje en eens speciaal gekleed te gaan, koop typisch Arabisch hoofddeksel, en laat je gewaad op maat maken, daaronder met je blote voeten in open sandalen en je bent gegarandeerd de blikvanger van het feest.

We lopen verder en komen voorbij enkele winkels waar ze handgeknoopte Arabische en Berber tapijten en matten verkopen, Matten en tapijten zijn niet hetzelfde, een mat ligt op de vloer, een tapijt hangt aan de muur.

Ook zijn er in de Souq talrijke kruidenwinkels te vinden, waar alle soorten, zelfs voor ons, onbekende kruiden te verkrijgen zijn, ook kan je hier stenen en kruiden voor de shisha pijp vinden. wij stappen het bekendste winkeltje binnen, je ziet op de foto een mand met allemaal verschillende kleuren, dit zij gewoon allemaal curries die in je potje gemengd zijn en waardoor je een veel krachtigere curry krijg dan degene die wij kennen, ook liggen er veel soorten noten en gedroogde vruchten.

Het hoogtepunt van het bezoek aan de Souq is het bezoek aan het kleine winkeltje van de laatste parelvisser die Doha rijk is, heden ten dage wordt er niet meer op parels gevist. met de komst van de gestimuleerde parel, met name de zoetwaterparel, die veel goedkoper is dan de enige echte zoutwaterparel. Het parelvissen was vroeger een niet ongevaarlijke beroep, het ging dikwijls al mis voor de duikers nog maar in het water waren, hun oren werden dichtgemaakt met warme was, om hen tegen de druk van het water te beschermen, dan werd er een touw rond hun middel gedaan om ze later terug op te trekken, en dan kregen ze een zware steen rond hun onderbenen gebonden, die ervoor moest zorgen dat ze zo snel mogelijk op de zeebodem terecht kwamen, ze kregen een mandje mee en dan konden ze er aan beginnen. ze werden niet betaald per oester of parel die ze vonden, maar per duik, dus hoe meer je naar beneden ging op een dag en met een volle mand naar boven kwam, hoe meer je verdiende.

Aan het eind van de dag, bij het invallen van de duisternis, was de dagtaak nog niet ten einde, dan was het tijd om de oesters open te maken en de buit van de voorbije dag te bekijken. op de foto's in dit artikel, welke ik normaal niet mocht nemen zie je duidelijk de steen die de duikers rond hun benen gebonden kregen en die menige verminking heeft veroorzaakt, en zie je hen ook op dek de oesters opensteken. in het winkeltje kan je nog steeds souvenirs krijgen en ook mooie parelkransen kopen, natuurlijk zijn dit zoetwaterparels. Voor alle duidelijkheid, de duiken gebeurden zonder enige vorm van ademhalingstoestel, adem inhouden tot je terug boven was, of anders verzoop je.

Het volgende bezoek aan de Souq zal op een avond zijn, zodat wij ook eens de paarden en valken shows kunnen bekijken in hun volledige traditionele outfit, dit lijkt ons ook eens de moeite, nu het wat koeler wordt, kunnen we er terug aan beginnen.

Zonnige groetjes,

N & H  

08-10-2014 om 00:00 geschreven door Nancy De Meulenaer  

07-10-2014 om 00:00 geschreven door Nancy De Meulenaer  

Daar Qatar een schiereiland is, heeft het ook maar één landgrens, en dat is die met Saoedi Arabië, de weg daar naartoe is een mooie maar verlaten autoweg, je waant je op bepaalde momenten in niemandsland, wel veranderd het landschap onderweg. het landschap wordt minder rotsachtig en de zandpartijen nemen toe. je komt aan de grens zonder er eigenlijk besef van te hebben, plots is ze daar als een goed omheinde vesting, uit het niets, geen dorp, enkel een tankstation en een paar huizen, of die bewoond zijn valt te betwijfelen. Dus niets te zien, voor de zoveelste keer, het lijkt wel of wij altijd naar het verkeerde rijden, of is er echt zo weinig?. Naar Saoedi ( zoals het hier genoemd wordt ) kunnen we vandaag niet omdat Harry zijn Qatari ID binnen is voor vernieuwing en voor het verlengen van zijn werkvisum, dus zal dit waarschijnlijk voor een andere maal zijn. Saoudi verschilt echter redelijk veel van Qatar, in de zin dat dames hier in het openbaar met bedekte armen en benen moeten lopen, ook moeten zij een sjaal of hoofddoek dragen, het is in Saoedi redelijk wat strenger dan in zijn oostelijk buurland Qatar

Na een koffie besluiten we richting Dukhan uit te rijden, ditmaal vanuit zuidelijke richting, gisteren kwamen vanuit het Oosten, onderweg trekt een groep tenten die in de verte staan onze aandacht, daar de autowegen hier omheind zijn kunnen we zo direct niet dichterbij en Harry steekt de autosnelweg over naar de middenberm om een paar foto's te nemen, er is toch weinig of geen verkeer. vrij normaal hier de autosnelweg te voet oversteken, doe je dat bij ons, heb je geheid problemen. hier zit je rustig te wachten op de vangrail tot er een groot genoeg gat is om over te steken. hierna zetten we onze weg verder naar Dukhan, hier rijden we duidelijk door olieland, het landschap wordt doorkruist met pijpleidingen, die van boortoren naar pompstation en vandaar naar de raffinaderijen gaan. Plots zien we voor ons een kleine vrachtwagen rijden, met in de laadbak een viertal kamelen, hoe ze die erin gekregen hebben, ons een raadsel, maar de dieren zijn het blijkbaar gewoon, want ze zijn opvallend rustig, de chauffeur van het vrachtwagentje krijgt het in de gaten dat wij hiervan een paar foto's willen maken, hij vertraagd zodat wij de tijd krijgen om een paar unieke foto's te nemen, die we U niet gaan besparen.

In Dukhan was het de bedoeling te gaan picknicken op het strand, maar door het begin van de EID, wat hier goed is voor een aantal dagen verlof, is het ontzettend druk op het publieke strand, maar van de westerlingen is er geen enkel spoor, die zitten dus elders, daarop besluiten we even verder te rijden naar Zekreet, om daar te picknicken, het is ondertussen al vrij laat in de namiddag, en de maag begint toch stilaan te protesteren. In Zekreet nestelen we ons op het strand, vlak aan de branding, ditmaal is het niet meer op de grond dat we moeten eten, want zoals eerder geschreven, hebben we geïnvesteerd in een campingtafeltje. Enkel de fles wijn ontbreekt nog ( dat is hier ondenkbaar ), want voor de rest is het een prachtige afsluiter van een mooie namiddag en het begin van een prachtige avond, wij genieten van de ondergaande zon, en houden de andere bezoekers een beetje in het oog, eentje die sukkelt met het rechtzetten van zijn tentje dat moet dienen als kleedkamer voor de madam, een vijftal arbeiders die na de dagtaak, met de vrachtwagen van de firma, gauw nog even in zee komen baden, om daarna naar hun accommodatie te rijden, en rond een uur of acht ouden we het ook voor bekeken en zetten we koers richting Doha.

Deze avond en nog tot Dinsdag, is er elke avond vuurwerk vanop Katara, wat wij hier vanop de Pearl kunnen zien, en dus genieten we tijdens een kopje koffie of thee op het terras van Havana Café, van het prachtige vuurwerk op Katara.    

Zonnige groetjes,

Nancy & Harry

06-10-2014 om 00:00 geschreven door Nancy De Meulenaer