Als je al de ongemakken en nadelen van de heilige maand voor de Moslim cultuur, de Ramadan wegdenkt, is er ook een zeer groot voordeel, er is namelijk bijna geen verkeer. wat het een stuk sneller laat opschieten en tegelijk ook een stuk veiliger maakt. hiermee is het echter ook gezegd, want normaal rijden ze hier als gekken, maar voor de rest is er geen enkel voordeel aan.

De ganse dag hoor je op de radio aangepaste muziek programma's die tussendoor onderbroken worden, voor Islamitische programma's die je de geschiedenis van de Islam proberen te leren kennen en het schiereiland dat Qatar is het enige lichtpunt in de programmatie zijn " The Gypsum makers " een radio stuk voorgedragen op een typisch Britse manier, die het leven in Qatar weergeeft voor er van olie sprake was, voor alle duidelijkheid echt leuk gebracht en geeft een duidelijk beeld dat het hier niet altijd rozengeur en maneschijn geweest is.

Dit jaar valt de heilige maand echt wel in een slechte periode, namelijk midden in de zomer, als je weet dat een Moslim zich onthoud van eten en drinken en andere geneugten, vanaf zonsopgang tot zonsondergang, en met het besef men het uur van zonsopgang en zonsondergang van Mekka waar het twee uur vroeger is dan hier hanteert, besef je dat het lange dagen zijn, tijdens de heilige maand is het hier licht rond vier uur en donker rond zeven uur. juist voor zonsopgang wordt er nog gegeten en gedronken, deze eerste maaltijd voor zonsopgang wordt Soghur genoemd, en de eerste maaltijd na zonsondergang noemen ze de Eftar. Het zijn echter niet alleen de Moslims die de vasten beleven, tijdens de heilige maand zijn er ook voor de expats speciale regels van toepassing, Eten mag je wel kopen, de Carrefour is wel open, voor de rest zijn alle winkels en restaurants gesloten overdag, maar het gekochte eten en drinken mag je niet in het openbaar, ook niet snel een koek of iets dergelijks opeten op de parking, zelfs niet in je eigen auto, als je wordt betrapt dan riskeer je een celstraf van een maand, zelfs al ben je een expat. Harry heeft zich hier niet veel van aangetrokken, een papier van de dokter dat hij niet zonder drinken kan voor de gezondheid kan, zal dat wel oplossen, want je mag niet aan de vasten deelnemen als het een risico voor je gezondheid oplevert.

Het einde van de vasten wordt gevierd met een hele week feest, dit wordt de Eid genoemd, alle openbare instanties zijn de hele week gesloten, en je merkt onmiddellijk dat het leven terug zijn normale gang te gaan aan het toenemende verkeer. Tijdens de Eid worden er diverse festiviteiten georganiseerd en gaan er veel nieuwe zaken open, zoals hier op de Pearl, een nieuwe bioscoop, als je de reclame op de radio mag geloven, is deze de modernste van de hele regio, we zullen eens moeten gaan kijken of dit niet overdreven is. Iedereen vind dat Harry zoveel vermagerd is, misschien heeft hij in het geniep wel meegedaan aan de vastenmaand, ik had wel eten gemaakt voor de vier weken dat hij hier alleen was, maar er is natuurlijk geen enkele garantie dat hij het ook opgegeten heeft, of misschien heeft hij gewicht verloren omdat hij me zo gemist heeft, ik zal hem wel een beetje bijvoederen. Geen paniek. Toch wel fijn dat er bezorgde mensen zijn.

Over de Ramadan kan je uren en uren blijven doorschrijven, zoveel zijn we er over te weten gekomen, maar indien er interesse voor mocht zijn, er bestaan meer dan genoeg websites waar je relevante informatie over dit onderwerp kan vinden.

Na de heilige maand en de Eid, is het tijd voor het Qatar Summer Festival, dit van  4 Augustus tot 27 September, een familie festival waar veel georganiseerd wordt voor volwassenen en kinderen, dit voor de school eind September terug begint. Over de zomer kan je zeer kort zijn, het is hier niet warm het is gewoonweg heet, temperaturen rond en over de 50° Celsius overdag en niet onder de 35° 's nachts, doe daar een zeer hoge vochtigheidsgraad bij, dan heb je gewoon een zeer drukkend weer, dat zeer afmattende eigenschappen heeft, en op de luchtwegen werkt, zelfs ik die zo goed tegen de warmte kan, heb er last van. zelfs het water van het zwembad is op sommige momenten te heet om erin te gaan, je koelt niet echt meer af, daarom wordt dit water dan ook gekoeld in plaats van verwarmd, maar onder de 35° krijgen ze het nu niet meer.

We zijn naar de fountain fun op de Corniche geweest, voor hen die hun afvragen welk een beest dit is, een watershow met fonteinen, klank en lichtspel, waarvan op de mijn Facebook pagina een filmpje staat, zoals alles is het groots opgevat en gratis elke drie kwartier is er een voorstelling van een vijftal minuten, als je speciaal hiervoor komt afgezakt, er de problemen om de wagen kwijt te raken er voor over hebt, en dan de wandeling in de drukkende hitte van de parkeerplaats, naar de plaats van de voorstelling er voor over hebt, ben je gezien. Wij hebben het nuttige aan het aangename gepaard, doordat de voorstelling plaatsvind aan een Arabisch restaurant dat een voortreffelijke  Libanese keuken heeft hebben wij omdat het toch Moederdag was, van de nood een deugd gemaakt. Gezeten aan een tafeltje, vlak aan de waterkant, hebben wij kunnen genieten van enkele voorstellingen vanop de eerste rij, voor alle duidelijkheid, het zijn nooit dezelfde voorstellingen.

Gisteren hebben we eindelijk de Oryx farm gevonden, hier hebben we een paar maanden geleden zo hard achter gezocht, dit wanneer we naar de Camel race track geweest zijn, toen niet gevonden maar er wel op vijfhonderd meter er vandaan gepasseerd zijn, als je een dergelijk ding gaat bekijken op een Vrijdag, kun je er donder op zeggen dat het gesloten is, ook al staat het in het boekje anders vermeld ( Normaal kun je hier aan een zeer schappelijke prijs planten en groenten kopen ), en omdat Harry geen groene vingers heeft en al mijn planten tijdens de maand die hij ze moest verzorgen kapot gegaan zijn, wou ik toch eens nieuwe planten hebben, het is maar om een beetje groen op je terras te hebben in dit toch zo dorre land. Dus op Vrijdag niet, maar volgens de Arabische portier, die met moeite het woord " closed " kan uitspreken en die wij voor de gelegenheid, met dank aan de enkele tanden in zijn mond, maar de naam kunstgebit gegeven hebben, is het op Zaterdag " no problem ", dus wij op Zaterdag terug, het is per slot van rekening maar 25 kilometer van de deur, maar je doet hier al snel een uurtje over. Op Zaterdag heeft kunstgebit zijn collega er blijkbaar meer zin in om de poort open te maken en ons binnen te laten, de weg is vrij simpel gebaart hij ons, altijd rechtdoor, zo komen we voorbij een reeks serres, waar geen levende ziel te bespeuren is. Na lang zoeken vinden we iemand die zo vriendelijk is ons alle kanten op te sturen, behalve de goede, en na een aantal keren in en uitstapen komen we terug uit waar we aangekomen waren, terug bij het begin, eindelijk is een ventje dat ons naar de " office " stuurt en waar we vernemen dat we nu alleen Eggplant en komkommer kunnen kopen, maar die ons wel de goede weg wijst waar we moeten zijn voor outdoor plants. Serre nummer negen is onze bestemming, daar aangekomen gaan we binnen en vallen we bijna dood van de hitte, hoe moeten deze mensen hier hun boterham verdienen in een constante temperatuur van boven de 40° met een vochtigheidsgraad van 40%, het ventje vertelde ons dat hij 1000 Qar verdient per maand, deel maar zelf door vijf, dan weet je het. Daar krijg je ze bij ons nog niet voor uit hun bed. Volgens hem is het geen goed seizoen voor platen en moet ik nog een maand wachten, maar omdat wachten niet in mijn boek vermeld staat en ik niet naar hier gekomen ben om met lege handen naar huis te gaan, neem ik een paar kleine planten, die volgens hem " no die" ( niet dood ) gaan, voor amper 10 Qar. heb ik toch iets, ik geef hem nog een fooi, want zijn dochter staat op trouwen, en hij kon het nogal goed uitleggen. Dus dan maar terug richting Doha, naar de Wholesale market om onze groenten, omdat we niet op de markt willen gaan vanwege de hitte, plannen we onze aankopen te doen in het winkeltje waar we de laatste keer onze prei gekocht hebben, omdat we de markt van een andere kant oprijden is het een beetje zoeken naar het juiste winkeltje, en wat zien we daar, niet één maar tientallen plantenwinkels en een plantenmarkt, moeten we daarvoor meer dan een uur rijden. we gaan eens kijken en komen terecht in een winkeltje, eigenlijk meer een door een ziel overdekte tuin waar ze mooi aardewerk verkopen, aan prijzen die in België meer dan het dubbele zullen bedragen, ik koop hier een schaaltje voor de Cactus die ik voor mijn Moederdag gekregen heb, en vraag de prijs van een palmboompje, wat mij een beetje te duur uitvalt, hier kom ik nog wel eens voor terug.

Een ander deel van de markt dat we nog niet gezien hebben heeft ook planten, hier kun je eigenlijk wat van alles kopen, en hier koop ik een palmboom voor de helft van de prijs. Nu nog even groenten en fruit voor de hele week kopen en dan naar huis, want we hebben genoeg gezweet voor vandaag en willen allebei wel naar huis, ook al is het maar een tiental kilometer naar de Pearl, we zullen er omdat het spitsuur begint er toch een uur over rijden.

Dit was het voor deze keer, al het iets minder warm en vochtig is beginnen we terug aan onze roadtrips, en in tussentijd zullen we in één van onze volgende verhalen jullie wat meer laten kennismaken met de staat Qatar en de speciale gewoonten.

Geen warme maar hete groetjes.

N & H