Ik ben Nancy De Meulenaer
Ik ben een vrouw en woon in Oostende (België) en mijn beroep is Medische pedicure, Permanente make up.
Ik ben geboren op 10/11/1961 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, Water aerobics, Muziek en lezen.
Hierbij verwijs ik naar de rubriek, Voorbereidingen voor vertrek, daar er bij een vertrek meer komt kijken dan men denkt
Hier het laatste stuk van het museum ,ja er staat zelf ook een kerk en een biechtstoel in en ik kon het echt niet laten hoor ,je kent me he , ook het afscheid was zeer hartelijk en een mooi cadeau voor Linda, haar naam niet in het Arabisch maar in het Egyptisch, door Dr. Nabil himself geschreven.
Na het museum gaan we naar zijn paardenstallen wat is die vent toch rijk hoor, alles wat hij wilt koop hij ,nu moet ik wel zeggen de het een van de mooiste manages is die ik ooit gezien heb ,de paarden worden er zeer goed verzorgt er zijn er die zelf bescherming aan hebben voor de vliegen, je kunt het zo zot niet bedenken. Ze hebben ok allemaal een ventilator hangen tegen de warmte, echt zeer goed en ze doen ook rond de ogen baby olie voor de bescherming tegen de vliegen en beten, hier zijn wij de vorige keer niet geweest, maar is zeker de moeite waard.
Ten titel van informatie, de paarden zijn allemaal rasechte Arabische volbloeden, dus de manage vertegenwoordigd een klein fortuin, als je de prijs van zo één beest kent, weet je genoeg.
Na onze paarden gaan we de kamelen opzoeken. De race is al voorbij, dat was terug de eerste keer deze middag, maar toen zaten we binnen en je kan niet alles zien he ! Wij zijn hier ook wel al eens geweest maar toch is het altijd iets nieuw. De mannen verstonden Harry niet goed waarom hij geen kameel kocht voor zijn twee vrouwen, ja ze dachten dat hij kwam kopen, want dat is het ook een kamelen markt waar je kan kopen maar nadat hij het met handen en voeten moest uitleggen dat het mijn vriendin was en niet zijn vrouw waren we bijna een uur verder ,dus Linda maar foto's maken ook van de andere dieren dus voor jullie hier zijn ze.
Het laatste stuk van onze dag, eerst nog snel naar Ikea want ik ben tot de conclusie gekomen dat ik morgen voor mijn Aloë Vera dag, maar 4 tassen heb, dus snel wat tassen kopen, en zo ziet Linda ook onze Ikea. Ze is onder de indruk dat alles, zelfs het eten bijna hetzelfde is als bij ons.En hier bijna ook niets kost. Ook dat je hier niet mag elkaar een hand of zoen mag geven enzo . Daarna bij ons op de Pearl wat gaan eten want het is een lang dag geweest hoor, de mooie auto mag er ook nog bij, ik denk dat ik haar niet moet wiegen ,slaapwel en tot morgen ?
De foto van de benzineprijzen is om te bewijzen dat brandstof hier bijna niks kost, het bedrag op de pomp delen door vijf, dan heb je het bedrag in Euro.
Op onze vrijdag hebben we overdag wat zwembad en lui doen in petto.
Als Harry thuis komt wou ik graag naar de boot show maar zoals gewoonlijk heeft hij niet vroeger gedaan en te veel verkeer dus geen boten ,er staan er hier anders genoeg om aan Linda te laten zien, we gaan van de week wel eens kijken. Dus gaan we nog eens wat rond rijden zodat ze ook de andere kant van de Pearl eens kan zien, Harry wou ook over de brug rijden naar het uiteinde van de blaadjes, maar daar is de Emir zijn buitenverblijf, en we waren nog niet op de brug of de politie was er al, dus maar terug rijden en naar de ondergaande zon kijken, ook de nieuwbouw eens laten zien en naar de winkel. De winkel staat al vol met kerstgerief, en dat in een moslimland. Onze inkopen gedaan voor de picknick voor morgen en brood. Daarna naar onze BBQ zoals ik al gezegd had Linda is hier ook zeer welkom, mijn vrienden zijn hun vrienden, zo is iedereen hier welkom want je weet zelf nooit hoelang je in hetzelfde land bent. Het is een zeer gezellige avond en ik zeg tegen Harry als je ook eens een pintje wilt drinken ik rij wel naar huis. Je moet wel weten dat we " In the middle of nowhere " zijn, waar de gemeente, straat en compound zelfs geen naam heeft, en ik heb hier nog nooit gereden. Ik heb hier wel mijn rijbewijs maar het is wel een ander land waar ze zot zijn ,maar het is al laat en ik heb waze op mijn gsm staan, dit is trouwen zeer goed navigatiemiddel, en de app weet waar je bent. Het is een gps en een zeer goede, op een halftje uur zijn we thuis ,dat heb ik toch weer goed gedaan he, de foto's spreken voor zichzelf, he Linda ook moet ik Shirley bedanken voor de lekkere BBQ
Op woensdag 12/12 avond laat komt onze eerste bezoeker, het in al bijna 2uur in de morgen als we terug thuis zijn en we gaan slapen ,morgen staat er nog een ontbijt op het programma met Kim voor mijn verjaardag, omdat deze Kim er niet bij kom zijn op de thee middag met de baby, dus voor Linda direct een doop, maar geen nood het is een Belgische.
Maar wat blijkt Linda is al voor mij wakker, nu voor degene die het nog niet wisten ik ben geen echte ochtendmens, niet dat ik slecht gezind ben of zo, dat niet maar ik hou er niet van om voor 7.30 uur mijn bed te komen, en nu ik dat niet echt meer moet waarom zou ik.
Dus ze is al wakker en wat blijkt, ze is ook een grote fan van foto s trekken, dus jullie gaan nu wat foto s zien van haar, en ze laat zicht gaan hoor, en gelijk heeft ze nu heb ik er ook mooie he. Dus om 10u komt Kim ons halen om te gaan ontbijten we gaan naar de Chocolat bar daar is het ontbijt zeer lekker, Jenna her dochtertje van Kim gaat ook mee en krijgt ook eten, en het smaakt haar hoor, voor Linda is het al warm, ze heeft vanmorgen al op het terras de thermometer getrokken en kom haar ogen niet geloven het is hier tot rond een uur of drie nog steeds zeer warm, daarna koelt het af, het word per slot van rekening winter, ook trekt ze elke dag het uur dat ze al buiten zit, dus terug naar ons ontbijt dat bestaat uit eitjes, koeken, drank enz... daarna gaan we even op de toer zodat Linda al een beetje kan zien van waar ze terecht gekomen is, ook doen we een rond toer van het huis en het zwembad en een stukje van de Pearl, terug boven ik heb straks een pedicure te doen en Linda gaat een beetje uitrusten ,dan eten maken en haar de Pearl in de avond laten bekijken, we gaan niet te laat slapen het was ook voor Harry een korte nacht daar hij ook vandaag om 4 u op moest staan om te gaan werken en ook op vrijdag werkt hij ,wij gaan een rustdag inlassen en een aan het zwembad gaan zitten, ik moet haar toch wat kleur laten opdoen he.
Vanavond zijn we uitgenodigd op een BBQ bij vrienden en Linda is zeer welkom zo is dat hier, je brengt je bezoekers mee alsof het niets is en ze zijn ook nog zeer welkom dat zou je thuis eens moeten doen een vreemde meebrengen, en zo stopt haar eerst dag .
Op 10 november ben ik jarig ,en ik wil hier eens een feestje geven ,nu dat is wel zeker geslaagd hoor . in de morgend zijn ik en Rosanne naar de opening geweest van de nieuw groep Qatar Expat Women ' Positive Support Group door Carole Astin, dit wil zeggen een groep waar je als vrouw kan komen om hulp te vragen bij al je vragen als je hier in Qatar aankomt ,je zou denken waarom is dat nu nodig ,nu als je weet dat het bij mij ook drie maand geduurd heeft voor ik buiten kwam en mensen leerde kennen nu wij willen dat het sneller gaat en je je direct thuis kan voelen in een nieuw land Carole doe dan ook alles gratis en wij steunen haar nu ja en zijn ook vrijwilligers nodig in zo groep en ook ik heb ma aangegeven om te helpen waar ik kan ,de bedoeling is een soort buddy te zijn voor de nieuwe en zo twee uur per week met hun op te trekken tot ze het hier gewoon zijn nu waarom zou ik het niet doen ik weet echt wel hoe moeilijk het is hoor ,ik heb er misschien niets van laten merken maar toch was het wel zo hoor ,dus ook hier moet nog een foto bij maar die komt later wel nog eens als hij in de boekjes komt .
In de namiddag hebben we met Rosanne, Wendy, Kim, Gill, en Liz afgesproken de rest kom niet komen ,ik wou graag een thee namiddag ,de zaterdag was onze huwelijkse verjaardag ja ook al 12 jaar en dan zijn we in de Rits Carlton gaan eten trouwens zeer lekker en we hebben er ook een versierde tafel en ook taart bij gekregen , nu daar hadden we toe ook besteld om met de dames te gaan eten ,op de 21ste verdieping doen ze ook de thee namiddag die ik wou dus op maandag om twee uur afspraak daar ,ik werd als laatste opgehaald en wij alle daar heen ,ook nu weer was de tafel zeer mooie versiert met rozen blaadjes en we konden kiezen met of zonder bubbels wat denk je natuurlijk dat we de bubbels genomen hebben ,de thee bestaat uit thee natuurlijk en dan allemaal kleine broodjes cakejes chocolade enz... na nog een tweede fles bubbels moest ik naar de wc en als ik terug kwam stond de man die in de andere zaal aan het spelen was klaar met het personeel om te zingen voor mij samen met een taart van chocolade die we niet meer opkeggen en die ik mee naar hij kreeg Gill die allergisch is aan chocolade en ik ook gezegd had bij de bestelling want dat vragen ze hier of er iemand aan iets allergisch is zei kreeg een ander taartje wat ook zeer leuk was ,nu wouwen we naar huis gaan maar dat was buiten Rosanne gerekende zei vroeg of ik geen zin had om te blijven het was al na vijf uur en happy uur was al begonnen dus nadat elke dame een rode roos kreeg en betaalt was zij ik en R naar de bar gegaan ,ik heb Harry dan maar opgebeld en gezegd kom me na het werk maar halen R deed hetzelfde naar haar man dus we hadden nog even tijd ,dus zijn we blijven zitten en onze mannen hebben ook nog meegedronken en zonder dat ik het wist was het 22u goe bezig zou ik zeggen maar ik heb de beste verjaardag gehad in lange tijd de beste ooit was in Jamaica als ik op mijn verjaardag met de dolfijnen gezwommen heb wel dit was de tweede beste
Dinsdag stond er alweer sneukelen op wand Liz die op 8/11 jarig was had ons bij haar thuis uitgenodigde om op de koffie en taart te komen ( als ik thuis ben ga ik me toch een op de weegschaal zetten hoor ) dus weer de ganse middag weg ,en op donderdag komt Linda aan onze eerste Belgische bezoeker, en er staat van alles op de planning dat is ook allemaal de reden dat die er een beetje later op komt te staan maar jullie hebben nog van alles tegoed
Qatar is één van de kleinere Arabische oliestaten in het Midden Oosten en heeft een explosieve economische groei gekend sinds de jaren vijftig van vorige eeuw, toen de ontginning van olie hier volop op gang kwam. dit in tegenstelling tot andere olieladen zoals Iran en Irak, die economisch er niet zo op vooruit gegaan zijn.
Deze welvaart is zeker te merken in het dagelijkse straatbeeld, het verkeer in Qatar is een rijdende tentoonstelling van exclusieve auto's, merken als Rolls Royce, Bentley, Maserati, Ferrari zijn een dagelijkse verschijning in het straatbeeld.
Het is heel gewoon dat je buurman in de parkeer garage een Rolls of Bentley heeft, je kijkt er na een tijdje niet meer van op, tot zelfs een straatversie van de Batmobiel, maar dan in Metaalgrijs is hier terug te vinden, de meest Qatari hebben een paar auto's, eentje voor het dagelijkse gebruik, het liefst iets vierwiel aangedreven met een V8 motor in, eentje voor de officiële gelegenheden, liefst iets limousine achtig, Rolls, Bentley, grotere BMW of Mercedes, en dan natuurlijk de funcar, ook vierwiel aangedreven, minstens een acht cilinder 6 liter motor met een 500pk, van het pick up of jeep type, om de duinen in de woestijn te gaan opzoeken.
Dat die jongens je als je niet uit de weg gaat op de baan als ze eraan komen, hoeven we niet te vertellen.
Hierbij dan ook wat foto's van de exclusieve dingen die hier bij ons op de Pearl rondrijden, er is zelfs een roze Rolls Royce, maar daar hebben we helaas geen foto's van. Parkeren doen ze die exclusieve dingen dan ook waar ze denken dat ze goed staan, zoals op de promenade van de Pearl, waar iedereen moet passeren, dan heb je ze zeker goed gezien.
Voor de duidelijkheid, de onze staat er niet bij, die staat twee auto's voorbij de Lamborghini in de parkeergarage.
Eenmaal per maand komen de Vlaamse dames en heren samen voor " Tussen pot en pint " een gezellig samenzijn onder Vlamingen, dit telkens bij iemand thuis, waar een pintje gedronken wordt en een hapje geserveerd wordt. De vorige keer en eigenlijk de eerste keer van het nieuwe seizoen, was het bij Ilse die samen met Yolande hun jaarlijks terugkomende Frietjes met stoofvlees serveerden. Dus werd onder de leden de vraag gesteld wie het samenzijn van Oktober zou organiseren.
Daar wij op een appartement wonen en niet zoveel personen kunnen herbergen, konden wij dit niet organiseren, een andere kandidate Kim heeft een klein meisje van acht maanden en woont wel in een groot huis, maar zag het niet zitten om dit alleen te organiseren, dus besloten Kim en Ik om de handen in elkaar te slaan en het in de loop van de week eens samen te bespreken wat en hoe wij iets konden in elkaar steken. Dit is ook één van de redenen dat ik niet veel tijd gehad heb om onze blog bij te houden, want ik ben enkele malen naar de andere kant van Doha moeten gaan om de voorbereiding van ons thema, wat uiteindelijk het Halloween feest geworden is, mee te helpen treffen. Hier in Qatar is het niet zo simpel om een Halloween decoratie of iets anders te vinden, ze kennen dat hier namelijk niet, en als er dan iets in de winkels ligt, moet je er als de kippen bij zijn, want het is zo uitverkocht, aan de andere expats. Maar met een beetje goede wil en veel winkels aflopen hebben we toch het een en ander gevonden. Je ziet hier namelijk geen Arabieren die zich verkleden in monsters, zombie of spook, laat staan dat ze zich eens gaan laten schminken, een beetje van het goede teveel. Op de compounds wordt er wel voor de kinderen trick and threat georganiseerd, maar dat is dan ook een stuk westerse wereld. Er zijn zelfs expats voornamelijk UK en USA die hun versieringen van thuis meebrengen, om dit feest op te luisteren, zo hebben we gevels gezien die als een waar kerkhof versierd waren, met grafzerken en de hele rimram. In de winkels vindt je in plaats van Halloween decoratie, al volop kerstgerief, dat doen en kennen ze hier dan wel. Stel je de kerststal met al zijn attributen inclusief de kunstmatige sneeuw voor in een omgeving waar het overdag nog vlotjes dertig graden wordt.
Wij besloten dus via Madam Google eens te gaan zien wat wij allemaal konden doen en maken, want onze drijfveer was, alles zelf doen en maken met verse producten van broodjes en hapje, en niet te vergeten de traditionele Pompoensoep, via onze Google madam hebben wij mooie versieringen voor eitjes, cakes, worstjes en dergelijke meer gevonden, teveel om op te noemen, je vind er werkelijk zeer mooie dingen. Alleen spijtig dat we geen droogijs te pakken konden krijgen, want dat is ook zo'n specialleke.
De voorbereidingen nam heel veel tijd in beslag, voor mij was het telkens een behoorlijke verplaatsing die ik met onze driver moest maken, gelukkig is dit een zeer correcte man, en op Dinsdag 28 Oktober hadden we alles in huis en besloten om een deel te verdelen zodat op Woensdag Kim de Soep kon maken, kippen kon koken voor onze bouillon en kipsalade en de appelcake kon bakken en de tonijnsalade kon klaarmaken. Want met een klein kindje is het niet allemaal zo simpel. Ik van mijn kant had mij verbonden aan de krabsalade, preparé, de eieren koken, Mayonaise maken ( zelfs dat moet vers zijn ), Tiramisu ( Met alcohol ), cupcakes en gewone cakes bakken, daar ben je wel een Woensdagmiddag mee zoet.
Op Donderdag staan we er niet alleen voor, Kim haar Stefaan en mijn Harry, hebben speciaal vandaag een extra vrije dag genomen om ons te helpen alles af te werken, de groenten nog te snijden, een eiersalade te maken, de broodjes te smeren en de nodige versieringen aan te brengen, zowel aan het eten als aan het huis, voor de duidelijkheid, het feestje heeft plaats in de tuin van Kim en Stefaan. Je stat versteld van de tijd die een goede voorbereiding en organisatie in beslag neemt. Dan komt het orgelpunt, onszelf versieren, een opgave waar Stefaan geen moeite mee heeft, maar Harry des te meer. We hebben hem voor de gelegenheid een Indisch pak gekocht, maar dat maakt het plaatje niet compleet, de schmink moet en zal erop. het resultaat is schitterend, en tegen 18u30 zijn we klaar en de eerste gasten kunnen komen vanaf 19u00, dus meer dan op tijd. De vraag was gesteld om het thema te respecteren, en zoveel mogelijk verkleed te komen, maar daar is nogal wat tegenkanting op gekomen, dus wisten wij niet goed wat wij moesten verwachten.
Het is een schitterende avond geworden, bijna iedereen had zich voor de gelegenheid in een passende outfit gestoken en de mannen hadden zich niet ontzien van een laagje make up. wij hadden een prijs voorzien voor de mooist verklede en die prijs is naar een Captain Jack Sparrow gegaan. Zeer geslaagd.
Wij hebben over onze organisatie hele goede commentaren gekregen, wij maren met een twintigtal deelnemers, en de afwezigen hadden volgens de voorzitster op de Facebook pagina van de Vlaamse dames en heren in Qatar, veel gemist, één van de betere organisaties. wij vieren zijn zeer tevreden over de commentaren, het heeft veel bloed zweet en tranen gekost, maar het was de moeite waard. Met dank aan Kim en haar man Stefaan, onze mede organisatoren.
Weeral een tijdje geleden dat van ons nog iets gehoord hebben, dat komt ervan als je een redelijk druk sociaal leven hebt opgebouwd. In één van onze vorige artikels kon je lezen dat ik lid ben van de Tuesday Ladies Group, afgekort TLG, de afkorting die ik hier voortaan voor ga gebruiken. Samen met een groep dames zijn we op 22 Oktober op bezoek geweest naar het Islamitic Museum of art. Het museum is een recentelijk gebouw ontworpen door een Fransman en meet een klein beetje verbeelding zie je hier een Qatari vrouw in gekleed in de traditionele Habaya.
De binnen architectuur is heel modern dit in tegenstelling tot het museum van Sjeik Faisal dat we onlangs bezocht hebben wat meer in de traditionele Arabische stijl gebouwd is. Het Museum of Islamitic Art herbergt een ware schat aan kunstvoorwerpen, die ieder op zich te maken hebben met de Arabische cultuur. Het Museum is gelegen aan de Corniche, zowat de bekendste weg in Doha, die van begin tot einde langsheen de baai loopt. Het museum in gebouwd op een schiereilandje en geeft een prachtig zicht op de stad en de Arabisch Golf.
Vanaf de parking waar je aan je wagen wordt opgepikt met een golfkarretje ( Vrij normaal in Doha ) gaat het met een lift omhoog, waar je op een soort brug terecht komt die volledig over het water is gebouwd, in de tuinen van het museum vindt je dan ook heel veel vijvers met fonteinen en andere waterpartijen. Elke eerste Zaterdag van de maand is er op het domein van het museum een markt, dit enkel van Oktober tot Mei, wegens de hoge temperaturen tijdens de zomermaanden.
In dit museum vind je dan ook de kleinste en grootste Koran ter wereld, het verhaal volgens de overlevering gaat over een man die naar de koning ging met een minuscuul boekje als geschenk, waarin hij de volledige Koran geschreven had. toen de Koning zijn geschenk in ontvangst nam, werd hij zo kwaad op de man omdat die het aandurfde met zoiets minuscuul naar zijn koning te gaan, dat hij hem wou laten onthoofden. De man kreeg echter nog een tweede kans, en toen hij later opnieuw naar de koning trok, had hij van iedere bladzijde van de Koran en dat zij er zo'n 6000, een schilderij gemaakt. Zo is de kleinste en grootste Koran ter wereld ontstaan, in dit museum hangt er één van die schilderijen en is ook het kleine boekje te bewonderen.
Ook kan je een zeer mooie Perzische tapijten te bewonderen, zoals bidtapijten, tapijten waar je niet op mag lopen die normaal dienen als muurdecoratie en ook het ( althans de Qatari claimen dit ) het grootste tapijt ter wereld.
Zo krijg je een idee dat elk stuk dat hier hangt een traditionele waarde heeft, dat de uitrustingen en sierraden nog door koningen en sjeiks zijn gedragen, dat er een binding is met Iran en Irak, door de vele kunstvoorwerpen uit beide landen, en door de gidsen die ons door het museum en de kunstcollectie loodsen, waarvan één een Qatari vrouw is ( Want een man mag in een officieel staatsgebouw geen vrouwelijke groep gidsen ), en waarvan de andere een Iraki is.
Wij gaan nog niet teveel uitweiden, daar onze eerste bezoeker die een trouwe volgster is van onze blog, op komst is en wij met haar zeker dit museum gaan bezoeken.
Zoals gewoonlijk als je iets zoekt wat in het boek staat, dat er zou moeten zijn, dan is het in Qatar er weer niet ,ze zeggen dat er veel te doen is in Qatar maar dat je goed moet zoeken, zoek maar wat als het er niet is .Dus weer geen kasteel en we zitten bijna zonder benzine, volgens Harry is er in elk stad een pomp ,ik zie er geen en de meter gaat altijd maar lager en ik ga niet duwen hoor. Volgens het boek moet er eentje in Al Ruwais zijn , maar in de boek staat ook dat er een kasteel of fort moet zijn en dat is er ook niet. Dus een stukje terug en daar in dat klein stadje moet het zijn, dus wij er rond gereden en hoe kan het anders, niets gezien dat op een tankstation lijkt .
We belanden in een soort van industriepark of iets dat er op moet lijken en vragen het aan een man die net de straat oversteekt om naar de moskee te gaan, op de autoradio was het juist de " call to prayer " en dan heb je kans mensen op straat aan te treffen. O ja, zegt hij, kijk daar waar die bus staat geparkeerd, daar moet je zijn, dus wij kijken en ik zie in de verte een paar containers staan, als dat een tankstation moet voorstellen. Dus rijden we er naar toe, en ja, je kan er benzine krijgen in een container je kan het zo zot niet bedenken hoor, of het is hier, nu ik geef er niet om zolang ik maar niet moet stampen.
Volgetankt voor een tien Euro, en we vragen ons af wat nu we gaan doen, we besluiten langs de kust terug rijden, en proberen een mooi plaatsje te vinden wand ik heb de picknick weer bij dan kunnen we eten ,zo gezegd zo gedaan ,op de weg langsheen de kust steekt ons een auto voorbij, en ik zie dat er een valk op de schouder van de man zit ,dus ik zeg tegen Harry hier moet dat dorp zijn waar we van gehoord hebben ,dus wij achter die man de woestijn in, eerst iets dat op een baan moet lijken en dan zand en stenen ,geen dorp maar wel veel Arabieren die hier hun valk uitlaten. Dus wij maar verder en verder en nog meer stenen en stenen mijn hart zit in mijn keel als ik er aan denk dat je hier maar een paar banden kapot moet rijden, wat dat is hier in de middle of nowhere . Dus ik kan je we zeggen dat Harry zeer voorzichtig rijd en dat ik zeer blij ben dat we er uit zijn en de baan terug op rijden hoor ,nu naar een stukje strand . En ja hoor daar wat verder is het dan een mooi strand aan een resort je zou zeggen wat komen mensen hier zoeken, misschien de rust ik weet het niet hoor ,nu met de auto het strand op en tot naast de laatste parasol, als er dan straks een Arabisch gezin moest komen hebben die geen last van ons, onze tafel en stoelen opgezet en op ons gemakje gegeten en dan wat lezen en lekker lui zijn tot de zon onder gaat en het te donker word ,ik moet echt een lanp hebben hoor, het kaarsje alleen is niet genoeg, dan naar huis en het weekend is weer voorbij.
Woensdag ga ik met de Tuesday ladies group ( afgekort TLG ) naar het Museum of Islamic Art. dus volgende keer gaan we het daar eens over hebben.
Het oktoberfeest is hier een grote traditie dat elk jaar terugkomt ook omdat er hier in Qatar veel Duitse firma's gevestigd zijn en zo ook veel Duitse mensen wonen. Het feest op zich is zoals je zou zeggen eten en drinken zo veel je binnen krijgt ,veel van die firma's betalen dan ook alles, en anders zoals wij betaal je een vaste prijs voor je eten bij het bestellen van de plaatsen. Wij hebben dat gedaan via de Nederlands groep, wij dachten dat zou wel eens leuk zijn om eens mee te maken , drinken daar kan je binnen bonnetjes voor kopen maar je moet weten dat voor 1 glaasje wijn in een plastieken beker kost het 50QR dus dat is 10 en voor een halve liter bier 60QR dat is dan zo'n 13.5 . Zo heb je een idee, de alcohol is hier niet toegelaten alleen in de internationale hotels dus en het is wel zeer duur .
Van dat het duur is daar niets van te merken hoor , zie ze maar drinken het kan niet op ,later op de avond zie je ze ook een voor een afvallen of zelf ruzie maken over dit hun pint nu wel of niet,is wel zeer grappig om alles zo af te zien ,maar je moet wel zeggen de band is een zeer goede Duits groep is en die kan wel wat zingen hoor en de zaal meetrekken ,het is dan ook de eerste keer dat ik terug op de bank sta om mee te dansen ,a ja op de tafel mag niet ,het is ook de eerst keer dat we tot 00.30 zijn uitgegaan ,ik vroeg zelf aan de taxi of hij ooit wel sliep maar ik denk dat die mannen het deze avond wel druk hebben ,het is hier ook verboden om te rijden ook al heb je maar een pintje op en daar zijn ze zeer streng om. Gepakt worden wegens rijden onder invloed is gegarandeerd de gevangenis in.
We hebben een zeer fijn avond ook al pasten we niet in de groep we kunnen nog altijd op ons twee plezier maken als het moet .
We zijn vorig week met mijn nieuwe Engels vrienden iets gaan eten ,en het was dat ook voor Harry de eerste keer dat hij deze mensen zag en daar waren we meer welkom dan bij de groep waarmee we naar het Oktoberfeest gegaan zijn,ik zal daar ook een paar foto s van bij zetten. Ik weet wat velen onder jullie denken, amai die doen daar niets anders dan eten en drinken ,maar als je weet dat Harry elke dag om 4 u op staat om, om 5 u te vertrekken en om 6 u te begingen tot 18 u en dan nog een uur rijden, dan is het 19 u als hij thuis is, dan eten en de dag is gepasseerd, en als je dan in het weekend eens iets anders wilt doen, dan ontdek je dat er hier niet zo veel te doen is, of het is in een Internationaal hotel en dan ga je daar dan maar heen ,ik heb mijn sociaal leven uitgebouwd en ik wil ook dat hij daar bij hoort ,dus dat is dan ook de reden om af en toe te gaan eten .
Nu het in de avond aangenaam word om eens buiten te komen kunnen we terug een avondwandeling maken en je kan zien dat de mensen terug buiten komen ,de terrasjes worden terug buiten gezet en het word echt aangenaam .Soms is de vochtigheidsgraad nog tot 80%, overdag maar tot 40%, ja het kan in de avond soms wel terug naar boven gaan en dan is het niet te doen om buiten te komen je bent direct nat ,maar er is hoop , het zal nu snel voorbij zijn de hitte. Je ziet in de winkels al het zomergerief aan solden prijzen, en de winterkledij naar boven komen. Overdag is het nog lekker warm, maar schijn bedriegt, want in tegenstelling tot overdag kan het in de avond wel zeer snel afkoelen zodat je een jas kan verdragen. Een jas, ja, daar kan ik nog inkomen maar botten met wol, maar jassen en nachtkledij met wol en mutsen en sjaals, daar kan ik niet bij .
Ik wou nog eens kijken naar nieuw badgerief maar zelfs dat vind je niet meer, alle het word nu goed maar voor de lokale bevolking word het te koud , daar er geen nieuwe bad kledij meer te verkrijgen is, heb ik in de plaats maar twee lange jurken gekocht, een mens kan toch niet met lege handen naar huis komen he.
Dus nu gaan we dan in de avond buiten en het begint nu ook al om 17.30 donker te worden dus Harry vertrekt in het donker en komt terug in het donker ,ik vind het wel gezellig met de lichtjes aan en de terrassen buiten ,ook de boten en het water zijn dan verlicht,je kan zien wij wonen wel zeer mooi en gezellig, al zeg ik het zelf, dus mooie avond wandelingen .
We zijn ook op woensdag avond terug gestart met dansen, er is hier een professionele danseres die hier les geeft en ik heb ons laten inschrijven ,het was iets dat we alle twee in België zeer graag deden ook al is het nu al weer een paar jaar geleden, we zullen wel zien of we het nog kunnen en anders leren we het opnieuw .Het dansen was zeer leuk en ja, je herinnert je dansen terug en de pasjes. Ook al is het wel terug een beetje aanpassen maar het doet toch goed dat je terug samen iets kan doen. Dit is terug voor elke week hoor .
Vrijdag gaan we naar het oktoberfeest, dit is hier een groot bierfeest op zijn Duits, elke avond twee weken lang .
Zondag gaan we nog eens op zoek naar een kasteel, het zo de richting van Zekreet moeten zijn waar we als eens naar een fort gingen kijk dus een beetje verder in die richting van het noorden we zullen zien ,ik heb de picknick bij .
Daar er blijkbaar af en toe problemen zijn met de server van onze blog, worden sommige artikels later op zijn plaats gezet. dus vergeet ok eens af en toe in het archief, links op het scherm te kijken.
Gisteren zijn we meer dan twee uur bezig geweest met het schrijven van twee artikels, die niet geplaatst geworden zijn, dus hebben we deze vanavond dan maar opnieuw geschreven en geplaatst.
De oprichtster van de Vlaamse dames en heren in Qatar, Ilse, heeft voor Dinsdag een uitstap met een geleid bezoek naar Souq Waqif gepland, zij woont hier al een tiental jaar en is dus goed op de hoogte van wat er reilt en zeilt in Qatar. wij hebben afgesproken aan de eenzame boom aan de Souq, om negen uur. de Souq is geopend van negen uur in de ochtend tot het middaguur om dan te sluiten tot vier uur in de namiddag. er blijken twee eenzame bomen te bestaan aan de souq en mijn chauffeur zet mij natuurlijk af bij de verkeerde, waardoor ik nog een eindje moet lopen om bij de juiste aan te komen, en dat in een hitte van rond de veertig graden, ja zelfs zo vroeg in de ochtend kan het hier nu nog zo warm zijn.
De Souq was vroeger de marktplaats, waar de lokale bevolking hun inkopen kwamen doen, er waren niet enkel winkels, maar je vond er ook venters die allerlei goederen te koop aanboden, je vind hier echt alles, want de traditie leeft nog verder hoofdzakelijk voor de toeristische sector, alhoewel de lokale bevolking nog regelmatig een bezoek aan de Souq brengt omdat je hier een groot aantal kruidenwinkels en kleermakers vind. Omdat de Souq een markt was vind je er ook dieren, zoals honden, katten, vissen en noem maar op. Echt geen prettig gezicht hoe de dieren gehuisvest zijn, voor zij een nieuw baasje vinden, dit in grote tegenstelling tot de nationale trots van de Qatari, hun valken en paarden, die verzorgt worden op het hoogste niveau, De paardenstallen zijn kraaknet en ze beschikken zelfs over een paardendouche. 's avonds word er elke dag een paardenshow gegeven in de Souq, dit hebben we zelf nog niet gezien en hier komen we later op terug.
Onze eerste stop is een winkel waar valken zitten, of die te koop zijn weet ik niet, maar de accessoires voor de valken in ieder geval wel, wat meteen in het oog springt is het groot assortiment kapjes die ze over de dieren hun kop zetten, wanneer de vogels op de arm zitten, of wanneer zij niet vliegen, de kapjes worden met de hand gemaakt en de prijzen lopen op tot een slordige 2000 QAR ( toch ongeveer een 400 euro ), veel van de kapjes worden verkocht als souvenir aan toeristen, die er dikwijls een houten valkenkopje bijkopen, om thuis het kleinood mooi tot zijn recht te laten komen. Er is hier in de Souq in Doha, de grootste en meest bekende valkenkliniek ter wereld, menig valkenier komt van overal ter wereld hier naartoe met zijn valken, het is daarom dat sommige valkeniers, vooral Arabieren, een redelijk grote som bijbetalen om met de valk op de arm in het vliegtuig te kunnen, dit om de vogels toch maar niet in kooien te moeten vervoeren.
Wij lopen door de kleine en smalle straatjes van de Souq, en Ilse legt ons uit waarvoor de reuze kasserollen die overal in de winkels verkocht worden, waar een plaatselijk gerecht in bereid wordt dat soms tot zeven uur lang moet garen. het heeft een beetje weg van een Tajine uit Noord Afrika.
Verderop zijn er een aantal kleermakers die traditionele Arabische kleren maken, dit zowel voor mannen en vrouwen, als je zin hebt om een uit te pakken op een feestje en eens speciaal gekleed te gaan, koop typisch Arabisch hoofddeksel, en laat je gewaad op maat maken, daaronder met je blote voeten in open sandalen en je bent gegarandeerd de blikvanger van het feest.
We lopen verder en komen voorbij enkele winkels waar ze handgeknoopte Arabische en Berber tapijten en matten verkopen, Matten en tapijten zijn niet hetzelfde, een mat ligt op de vloer, een tapijt hangt aan de muur.
Ook zijn er in de Souq talrijke kruidenwinkels te vinden, waar alle soorten, zelfs voor ons, onbekende kruiden te verkrijgen zijn, ook kan je hier stenen en kruiden voor de shisha pijp vinden. wij stappen het bekendste winkeltje binnen, je ziet op de foto een mand met allemaal verschillende kleuren, dit zij gewoon allemaal curries die in je potje gemengd zijn en waardoor je een veel krachtigere curry krijg dan degene die wij kennen, ook liggen er veel soorten noten en gedroogde vruchten.
Het hoogtepunt van het bezoek aan de Souq is het bezoek aan het kleine winkeltje van de laatste parelvisser die Doha rijk is, heden ten dage wordt er niet meer op parels gevist. met de komst van de gestimuleerde parel, met name de zoetwaterparel, die veel goedkoper is dan de enige echte zoutwaterparel. Het parelvissen was vroeger een niet ongevaarlijke beroep, het ging dikwijls al mis voor de duikers nog maar in het water waren, hun oren werden dichtgemaakt met warme was, om hen tegen de druk van het water te beschermen, dan werd er een touw rond hun middel gedaan om ze later terug op te trekken, en dan kregen ze een zware steen rond hun onderbenen gebonden, die ervoor moest zorgen dat ze zo snel mogelijk op de zeebodem terecht kwamen, ze kregen een mandje mee en dan konden ze er aan beginnen. ze werden niet betaald per oester of parel die ze vonden, maar per duik, dus hoe meer je naar beneden ging op een dag en met een volle mand naar boven kwam, hoe meer je verdiende.
Aan het eind van de dag, bij het invallen van de duisternis, was de dagtaak nog niet ten einde, dan was het tijd om de oesters open te maken en de buit van de voorbije dag te bekijken. op de foto's in dit artikel, welke ik normaal niet mocht nemen zie je duidelijk de steen die de duikers rond hun benen gebonden kregen en die menige verminking heeft veroorzaakt, en zie je hen ook op dek de oesters opensteken. in het winkeltje kan je nog steeds souvenirs krijgen en ook mooie parelkransen kopen, natuurlijk zijn dit zoetwaterparels. Voor alle duidelijkheid, de duiken gebeurden zonder enige vorm van ademhalingstoestel, adem inhouden tot je terug boven was, of anders verzoop je.
Het volgende bezoek aan de Souq zal op een avond zijn, zodat wij ook eens de paarden en valken shows kunnen bekijken in hun volledige traditionele outfit, dit lijkt ons ook eens de moeite, nu het wat koeler wordt, kunnen we er terug aan beginnen.
Daar Qatar een schiereiland is, heeft het ook maar één landgrens, en dat is die met Saoedi Arabië, de weg daar naartoe is een mooie maar verlaten autoweg, je waant je op bepaalde momenten in niemandsland, wel veranderd het landschap onderweg. het landschap wordt minder rotsachtig en de zandpartijen nemen toe. je komt aan de grens zonder er eigenlijk besef van te hebben, plots is ze daar als een goed omheinde vesting, uit het niets, geen dorp, enkel een tankstation en een paar huizen, of die bewoond zijn valt te betwijfelen. Dus niets te zien, voor de zoveelste keer, het lijkt wel of wij altijd naar het verkeerde rijden, of is er echt zo weinig?. Naar Saoedi ( zoals het hier genoemd wordt ) kunnen we vandaag niet omdat Harry zijn Qatari ID binnen is voor vernieuwing en voor het verlengen van zijn werkvisum, dus zal dit waarschijnlijk voor een andere maal zijn. Saoudi verschilt echter redelijk veel van Qatar, in de zin dat dames hier in het openbaar met bedekte armen en benen moeten lopen, ook moeten zij een sjaal of hoofddoek dragen, het is in Saoedi redelijk wat strenger dan in zijn oostelijk buurland Qatar
Na een koffie besluiten we richting Dukhan uit te rijden, ditmaal vanuit zuidelijke richting, gisteren kwamen vanuit het Oosten, onderweg trekt een groep tenten die in de verte staan onze aandacht, daar de autowegen hier omheind zijn kunnen we zo direct niet dichterbij en Harry steekt de autosnelweg over naar de middenberm om een paar foto's te nemen, er is toch weinig of geen verkeer. vrij normaal hier de autosnelweg te voet oversteken, doe je dat bij ons, heb je geheid problemen. hier zit je rustig te wachten op de vangrail tot er een groot genoeg gat is om over te steken. hierna zetten we onze weg verder naar Dukhan, hier rijden we duidelijk door olieland, het landschap wordt doorkruist met pijpleidingen, die van boortoren naar pompstation en vandaar naar de raffinaderijen gaan. Plots zien we voor ons een kleine vrachtwagen rijden, met in de laadbak een viertal kamelen, hoe ze die erin gekregen hebben, ons een raadsel, maar de dieren zijn het blijkbaar gewoon, want ze zijn opvallend rustig, de chauffeur van het vrachtwagentje krijgt het in de gaten dat wij hiervan een paar foto's willen maken, hij vertraagd zodat wij de tijd krijgen om een paar unieke foto's te nemen, die we U niet gaan besparen.
In Dukhan was het de bedoeling te gaan picknicken op het strand, maar door het begin van de EID, wat hier goed is voor een aantal dagen verlof, is het ontzettend druk op het publieke strand, maar van de westerlingen is er geen enkel spoor, die zitten dus elders, daarop besluiten we even verder te rijden naar Zekreet, om daar te picknicken, het is ondertussen al vrij laat in de namiddag, en de maag begint toch stilaan te protesteren. In Zekreet nestelen we ons op het strand, vlak aan de branding, ditmaal is het niet meer op de grond dat we moeten eten, want zoals eerder geschreven, hebben we geïnvesteerd in een campingtafeltje. Enkel de fles wijn ontbreekt nog ( dat is hier ondenkbaar ), want voor de rest is het een prachtige afsluiter van een mooie namiddag en het begin van een prachtige avond, wij genieten van de ondergaande zon, en houden de andere bezoekers een beetje in het oog, eentje die sukkelt met het rechtzetten van zijn tentje dat moet dienen als kleedkamer voor de madam, een vijftal arbeiders die na de dagtaak, met de vrachtwagen van de firma, gauw nog even in zee komen baden, om daarna naar hun accommodatie te rijden, en rond een uur of acht ouden we het ook voor bekeken en zetten we koers richting Doha.
Deze avond en nog tot Dinsdag, is er elke avond vuurwerk vanop Katara, wat wij hier vanop de Pearl kunnen zien, en dus genieten we tijdens een kopje koffie of thee op het terras van Havana Café, van het prachtige vuurwerk op Katara.
Ik ben Harry Van Stappen
Ik ben een man en woon in Oostende (België) en mijn beroep is Technical manager.
Ik ben geboren op 10/05/1960 en ben nu dus 64 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen.
Deze blog voor ons leven en werken in het buitenland.
forum
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Vertrek van Doha, Qatar naar Singapore
