Een warme nacht, veel straatlawaai want het waren muziekfeesten in de stad, tegen de morgen toch nog in slaap gevallen maar rond vijf uur de wekker .., en voor halfzeven op weg... Paul loodst ons bijna blindelings de stad uit.
Morgenstond heeft goud in de mond... 't was heerlijk wandelen, gewoon verder waar we gisteren gestopt waren...en ons laten onderdompelen in een geweldig mooi landschap.
Het ging behoorlijk bergop en -af, maar telkens werd je met oogverblindende vergezichten beloond... waarvan de handen jeukten om weer een foto te maken. En heel in de verte, telkens aan onze linkerkant, zagen we de contouren van de Pyreneeen die ons weldra gaan uitdagen.
Voor twee uur waren we op onze aankomstplaats, een mooi stadje dat zeker omwille van zijn ligging met die verrassende uitzichten een bezoekje waard is.
Er wordt hier rond mij druk gewerkt: eten bereid, tafel gedekt...voor 13 man ... We zijn maar klein en primitief gehuisvest maar de twee vrijwilligers hier doen heel erg hun best om de pelgrims een slaapplaats en eten te geven. Chapeau!!!
Morgen worden er weer flinke kuitenbijters voorgeschoteld en de zon zal ook haar best doen ...we worden goed voorbereid op de Camino.
Om 6 uur zijn we, Pascal en wij, vanmorgen vertrokken, de zonsopgang gezien en zeker twee uur en half en geen mens tegengekomen. Daarna hielden we halt bij een huis opeen muurtje. De vrouw des huizes had ons gehoord en vroeg of we een koffie wilden. Daar zeggen we geen neen op en we verhuisden naar het terras.
We vroegen of we in het volgende dorp een bakker zouden vinden. Gisterenavond wilde ik de picknick maken en het brood dat we even daarvoor gekocht hadden was beschimmeld. Geen bakker onderweg maar mevrouw haalde prompt twee stokbroden uit de diepvries. Toeval ???
We hebben een lange, warme maar prachtige wandeldag gehad. Heel mooie vergezichten, zelfs de besneeuwde toppen van de Pyreneeen zagen we vaag.
Ik heb me bijna in een park gewaand, je komt zoveel bloemen langs de weg tegen en in de tuinen.
Maar we zijn ook blij als we ons einddoel bereikt hebben. Deze keer een clarissenklooster, boven op de zolder maar met het nodige pelgrimscomfort.
We zijn na wassen en wat rusten de stad ingetrokken voor een ... ijsje en straks het avondeten.
Het was druk vanmorgen aan de ontbijttafel. Ieder moest zowat zelf voor z'n ontbijt zorgen en voor het laatste wc-bezoek was het ook even aanschuiven.
Maar om kwart voor acht waren we vertrekkensklaar. Onze wandelmaat Pascal, Paul en ik.
We lieten de stad vlug achter ons en kwamen zowaar in holle wegen terecht, langs akkers, hier en daar een huis, een kerkje...en we trainden weer volop onze klimtechnieken...in zuiderse temperaturen.
Om kwart over twaalf arriveerden we in Hagetmau en de nodige administratie konden we naar de gite. We verblijven er met z'n zessen, we kennen elkaar al enkele dagen.
Eerst wat eten, dan douchen, de wasmachine aanzetten, wat platte rust, de was ophangen , reserveringen maken en dan de stad in, een terrasje en boodschappen doen...een pelgrim heeft het (soms) erg druk.
Morgen willen we heel vroeg vertrekken, het wordt redelijk warm en een tocht van bijna 30 km.
Onze reservering voor woensdag in St Jean Pied de Port is al gemaakt. Weer een heel belangrijke plaats op onze tocht die we dan bereikt hebben.
En als Paul onderweg de korte, maar nodige rustpauze inlast ziet het vervolg er doenbaar uit.
Zonovergoten groetjes van twee gelukkige pelgrims,
Paul en Lut.
