Om 6 uur zijn we, Pascal en wij, vanmorgen vertrokken, de zonsopgang gezien en zeker twee uur en half en geen mens tegengekomen. Daarna hielden we halt bij een huis opeen muurtje. De vrouw des huizes had ons gehoord en vroeg of we een koffie wilden. Daar zeggen we geen neen op en we verhuisden naar het terras.
We vroegen of we in het volgende dorp een bakker zouden vinden. Gisterenavond wilde ik de picknick maken en het brood dat we even daarvoor gekocht hadden was beschimmeld. Geen bakker onderweg maar mevrouw haalde prompt twee stokbroden uit de diepvries. Toeval ???
We hebben een lange, warme maar prachtige wandeldag gehad. Heel mooie vergezichten, zelfs de besneeuwde toppen van de Pyreneeen zagen we vaag.
Ik heb me bijna in een park gewaand, je komt zoveel bloemen langs de weg tegen en in de tuinen.
Maar we zijn ook blij als we ons einddoel bereikt hebben. Deze keer een clarissenklooster, boven op de zolder maar met het nodige pelgrimscomfort.
We zijn na wassen en wat rusten de stad ingetrokken voor een ... ijsje en straks het avondeten.