Ik ben moni
Ik ben een vrouw en woon in herentals (belgie) en mijn beroep is schoonmaakster.
Ik ben geboren op 18/09/1960 en ben nu dus 64 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen , wandelen , fietsen en zwemmen .
Woensdag, ik rijd met de trein naar Antwerpen, ik rekende uit als ik met de wagen ga ik op een ganse dag minstens zeven euro kwijt ben aan parkeerkosten. De trein kost 5,5euro en in terugkomen neem ik de bus dat is 1,5euro dat is ook zeven euro maar zonder benzine. De klanten waar ik naartoe ga zijn van het station makkelijk te voet te bereiken en zo gebeurt het dat ik een half uur te vroeg ben bij mijn eerste klant. Ik zet me op een bankje in de buurt en speel wat met mijn telefoon tot het tijd is om te beginnen.
Beginnen doe ik met een tas koffie waarbij ik een heel verhaal hoor, als ik zeg dat ik me niet zo goed voel adviseert ze me dat ik voortaan dan beter thuisblijf, ziek is ziek en dan moet je niet werken zegt ze me. Ik vertel haar dat ik zo niet in elkaar zit en dat thuisblijven voor mij geen optie is en dat gezegd zijnde ga ik mijn job doen. Even later krijg ik alweer koffie met een koek, en alweer een uurtje later zit mijn job er op en mag ik naar mijne favoriet.
Bij mijne favoriet begin ik tevens met koffie, ik krijg al direct dingen onder mijne neus geduwd die ik moet opzoeken op internet want vroeger stond dat allemaal in de witte gids maar nu is dat niet meer zegt mijne favoriet. Ik ben uwe witte gids antwoord ik en zoek alles op wat hij wil weten, als hij alles weet staat hij recht en loopt demonstratief naar de radio toe die hij loeihard zet. Voor mij is dat een teken dat het wat hem betreft genoeg geweest is en dat ik aan mijn werk kan beginnen. Hij laat me rustig werken en als ik doorga heeft hij de lift al laten komen zodat ik direct weg kan. Vrolijk zeg ik tot volgende week en ga er vandoor.
In de voormiddag kreeg ik een sms van mijn maatje om een schoarma'ke gaan te eten na het werk en als ik bij mijne favoriet buiten ben sms ik het uur waarop ik aan het station zal zijn waar we elkaar zullen treffen. Maar eerst voor ik naar het station ga spring ik even bij mijn vriendin hare winkel binnen, ik passeer daar en kan het niet laten om even een praatje gaan te maken. Ze heeft net zoveel te vertellen als ik en het half uurtje is zo voorbij, blij dat ik ze weer eens zag stap ik weer de straat op.
Bij het station aangekomen staat mijn maatje al te wachten en terwijl we aanstalten maken om weer de straat op te stappen beslissen we dat we naar het nieuwe hamburgertentje gaan dat onlangs is geopend op de keizerlei. Wat mij betreft was dat geen succes, het gezelschap wel, we blijven dan ook nog een tijdje nababbelen en als hij me zegt dat hij nog naar zijn werk rijd vanavond en me thuis kan afzetten als hij Herentals passeert ga ik graag mee naar hem thuis. We bekijken samen nog een leuke western voor we doorrijden. Thuisgekomen ga ik nog wat badderen, vertel de plantjes dat ik ze graag zie en terwijl streel ik zachtjes hun blaadjes. Eén plantje voelt zich niet lekker, het hangt er maar zwak en slapjes bij, de andere twee voelen zich optimaal en krijgen er nieuwe bloemmekes bij. Ik vertel het zwakke plantje dat ik hoop dat het snel weer beter is, meer kan ik niet doen en ik zoek mijn bed op.
Vandaag had ik geen file en ben ik een uur te vroeg bij mijn klantje, mijn uur om te starten is kwart voor acht en ik zet mijn autootje even langs de kant blij dat ik mijn ogen nog even kan dicht doen en wat rusten. Ik voel me al een paar dagen moe, heb spanningshoofdpijn en ik krijg mijn neus niet leeg, niet ziek genoeg om thuis te blijven maar ook niet echt in form. Wanneer ik verder rijd naar de klant zie ik een combi passeren, het is een buurt waar alleen politie komt als er iets gebeurt is misschien kwamen die me wel wakker maken maar dan zijn ze wel te laat !
Bij mijn klantje krijg ik eerst een tas koffie en ik ga er even bij zitten om weer terug wakker te worden, ook mijn klantje voelt zich niet te best. Als ik van mijn tas koffie wil drinken komt Habi binnen van haar ochtendwandeling, ze verrast me en stoot tegen mijn hand zodat de koffie in't rond vliegt. Niks verbrand en mijn broek zal wel drogen, ik aai haar over hare kop en vertel haar dat ze een knappe griet is nu ze geschoren is, dan roffel ik wat op haar zij en ga aan 't werk.Later als ik boven bezig ben komt mijn klantje nog een taske koffie brengen met een pralinneke de schat, vorige week had ze ook al chocolaatjes gekocht, een zomaar cadeautje voor me.Zo lief !
Mijn volgende klantje staat me op te wachten als ik aankom ik krijg de instructies wat er moet gebeuren en dan ben ik alleen met Jules en Jacky. Jules blaft nog steeds naar me en loopt nog altijd weg als ik hem wil aaien, Jacky laat zich graag knuffelen en trekt zich van de Jules niks aan als die haar toeblaft dat ze mij niet moet vertrouwen. Ik werk goed door, de tijd gaat snel en algauw kan ik weer naar huis.
Ik had me voorgenomen om vandaag bij mij thuis te poetsen maar dat zit er niet in, nadat ik brood gehaald heb en thuis iets te eten heb gemaakt wil ik alleen nog maar rust. Op mijn zeteltje val ik prompt in slaap, een uurtje later word ik wakker en schrijf mijn blogje, niet wetende wat ik vandaag tegen mijn plantjes moet vertellen lees ik hen de blog maar voor en ik moet zeggen: ze luisteren met open bloemmekes...
Ik ben helemaal niet uitgeslapen als ik opsta en traagjes kom ik op gang. Mijn eerste klant geeft me koffie en verteld dat er vandaag niet veel te doen is. Veel dingen doet ze nog zelf en misschien is het maar beter om voortaan om de 2 weken te komen ipv wekelijks. Ze vraagt of ik er niet kwaad om ben maar ik ga er volledig in mee, dat ze dingen zelf doet vind ik oke, bewegen is belangrijk ook voor ouderen. Terwijl ze me de hele uitleg doet heeft de chiwawa zich op mijn schoot genesteld en geeft mijn handen en armen een wasbeurt. Het eerstvolgende uur is hij niet bij me weg te slaan, volgt me op de voet en draait continue rond mij. En zo gebeurt het dat ik op zijn pootje trap, ik neem hem direct op, verontschuldig mij en wrijf over zijn pootje om het goed te maken en vrijwel direct begint hij zijn genegenheid te tonen. Als ik hem later neerzet en hij wegwandelt loopt hij normaal maar de rest van de tijd dat ik er ben draait hij niet meer rond mij.
Ik mag de spiegel en de ramen kuisen in de living, ik ben niet zo'n held in ramen kuisen en er word mij een nieuw speeltje in mijn handen gedrukt, het trekt elektronisch het water van de ramen met een aftrekkertje. Ik ben sceptisch maar beloof dat ik het zal proberen en dat doe ik ook... en van de eerste haal ben ik verkocht ! da's pas een leuk speeltje ! Ik ontpop mij tot een volleerde ruitenwasser en ook de spiegel blinkt zoals ...een spiegel blinkt...
Als mijn werk in de living gedaan is vraag ik hoopvol of ik ook het raam van de keuken mag kuisen, en dat mag ! Tevreden ga ik aan de slag. Na drie uur werken mag ik naar huis omdat er geen werk meer is, ze zegt: dan kan je thuis weer wat meer doen en ik voeg de daad bij het woord.
Thuis haal ik een dweil door mijn appartement en vertel de plantjes dat ze vandaag buiten mogen spelen, wanneer ik ze op het terras zet beginnen ze al direct vrolijk met hun blaadjes te zwaaien, ze zien er tevreden uit en ik zeg hen dat ze gerust mogen blijven buiten spelen tot ik weer terug ben van mijn tweede klantje. Uitbundig knikken ze ja met hun bloempjes, de communicatie tussen mij en mijn plantjes begint te komen en ik laat ze.
Bij mijn tweede klant loopt alles naar wens en krijg ik het werk gedaan wat ik wilde doen.
Ik blijf moe maar spreek toch nog af met mijn wandelmaatje, we wandelen vandaag ong. 11km.De wandeling is mooi, door bossen en velden en langs een waterke, bijna op het laatste werd het drassig, ik had mijn wandelschoenen vergeten en stapte op mijn loopschoenen en ineens stond ik tot mijn enkels in vies bruin water !Gelukkig waren we bijna rond en had ik niet zoveel last van mijn natte voeten. De wandeling heeft me opgefrist en mijn vermoeidheid is verdwenen.
Thuisgekomen ga ik in mijn bad, het warme water omarmt en koestert me en ik word lui, vandaag toch op tijd mijn bed in....
Zondagmorgen als ik ben opgestaan bestuif ik eerst mijn plantjes met een plantenspuit, ik vertel hen dat ik hen ochtenddauw geef en dat wanneer ze in 't wild groeien ze dit alle dagen krijgen van de natuur. Stil ondergaan ze de douche die ze krijgen.
Dan is het tijd om te vertrekken, ik ben met de zwemvriendinnen afgesproken, we doen vandaag een sneukeltocht in De Haan aan zee maar voor we naar ginder rijden gaan we eerst samen ontbijten, een lekker ontbijtje à volenthé en dan zijn we klaar om te starten. We komen een uur te vroeg aan in De Haan maar dat vinden we niet erg dan kunnen we op ons gemak bekijken waar de start is, daar hebben we om 13u een afspraak met een vriendin die aan zee woont en haar zus. We volgen mijn gps naar het gemeentehuis maar ik vertel de beide vriendinnen dat het niet klopt want dat de afstand langer word en we meer stapminuten krijgen ipv minder. Mijn woorden zijn nog niet koud als een man ons vraagt of we op het gemeentehuis moeten zijn, euh...ja.. Dan moet je die richting uit en dan is het ginder aan je linkerkant ! Euh..ja.. blijkt dat we er al 2x voorbijgelopen zijn ! Nu we weten waar het is besluiten we om iets gaan te drinken tot het tijd is voor onze afspraak met de zeevriendin en haar zus.
Gezellig zitten we aan het raam achter onze warme choco en wanneer ik opkijk kijk ik recht in het gezicht van de zeevriendin, ik gebaar hen binnen te komen en stel iedereen aan elkaar voor. Het klikt gelijk tussen ons allemaal, en we schateren het uit als we anekdotes en verhalen vertellen aan en van elkaar. We gaan onze stempelkaart halen zodat we kunnen vertrekken voor de sneukeltoer. Sneukelen is west vlaams voor schranzen, het betekend dat je geregeld wat in je mond stopt, op de wandeltoer komen we dan ook verschillende standjes tegen waar iets lekkers op ons wacht.
We beginnen met een ijsje en hoewel het te koud is voor een ijsje lepelen we het met veel smaak op, we stappen verder door het bos, steken een paar drukke straten over en komen langs het strand aan het volgende standje waar we chocomelk en een rijsttaartje krijgen. Op de wandeling zelf lopen we dan met de ene vriendin en dan weer met de andere op zodat iedereen elkaar beter leert kennen en voor mij dat ik met ieder van hen bijgepraat raakt, er staat nergens een regel op alles valt vanzelf in de plooi en we lachen samen heel wat af.
Als we een stukje op de dijk gewandeld hebben zakken we weer af naar het strand waar we ploeteren door het zand tot we weer naar boven klimmen, daar wacht ons een boterham met sprotjes ! Terug de bos in verder naar de volgende stand waar we een jeneverke mogen kiezen, dat geeft ons de drive die we nodig hadden om weer verder te gaan, we hebben ondertussen al 13 km gestapt en door al dat ploeteren in dat strandzand voelen we dat redelijk in onze benen, maar het einde is in zicht ! We krijgen nog een vers soepje en stappen dan naar het eindpunt waar een BBQ krijgen en een drankje, we hebben 16km afgelegd.
In de zaal is het warm en als we ons bord leeg hebben zitten we moe en met blozende wangen aan de tafel, we praten over reisverhalen en massage's à volenthé alweer schateren we het uit, we zijn het eens ! We hadden een fantastische dag en dit is zeker voor herhaling vatbaar !
Veel te snel nemen we afscheid van de zeevriendin en haar zus, we moeten nog een eind rijden en morgen werken en besluiten om de volgende keer s'maandag verlof te nemen zodat we nog langer kunnen napraten en niet op de tijd moeten letten.
Op de terugweg wordt er nog druk gepraat en zijn we snel bij het punt waar we s' morgens met zijn allen in één wagen stapten, ieder gaat zijn eigen weg blij met wat de dag ons bracht...
Zaterdagmorgen, als ik de was opvouw merk ik dat mijn jeansbroek erg dun geworden is in het kruis. Dat is van het fietsen, doordat ik enkele kilo's bijkwam tijdens mijn revalidatie kocht ik in de wetenschap dat die kilo's weer zouden verdwijnen maar twee jeansbroeken, nu de ene versleten is en de andere die in de was zit ook al wat dunner geworden is voel ik mij verplicht om gaan te winkelen. Wanneer ik naar de winkel stap kom ik helemaal in de stemming en bepaal ik voor mezelf welk bedrag ik wil spenderen en helemaal voorbereid stap ik de kledingzaak binnen. Ik loop recht door naar de jassen om te zien of de jas die ik besteld had er nog hing. In de loop van de week werd ik opgebeld door een vrouw om te zeggen dat de bewuste jas in het filiaal was maar ik had aangegeven dat ik hem niet meer wou omdat ik een ander leuk jasje gevonden had. Wisselvallig als een vrouw kan zijn wilde ik toch eens kijken of hij er nog was en hem passen, te laat ! Hij was al weg !
Geen nood, door naar de broeken, ik ben al een paar kilo terug kwijt en neem twee verschillende maten in het pashokje. Eerst de grootste maat passen, haha veel te groot ! Dan het maatje kleiner, oeps...nog te groot ! Mijn geluk kan niet op, blij hang ik alle broeken op het kledingrek dat er staat en ga op zoek naar een maatje kleiner. Als ik terug kom bij het pashokje zijn alle broeken verdwenen en dat gebeurt zo nog een paar keer terwijl ik de juiste broeken zoek. Het lijkt wel een spelletje, ik hang de broeken op het rek terwijl niemand het ziet en iemand anders neemt ze weg terwijl ik het niet zie. Ik vind de juiste broeken, betaal en wanneer ik de winkel uitloop zie ik een mooie jas waar ik nog even bij blijf stilstaan. Ik verman me en stap naar huis.
Bij een betaalautomaat haal ik nog een zakcentje uit de muur en bekijk ineens mijn saldo. Dat viel beter mee dan ik dacht en ik bedenk dat ik me die jas nog makkelijk kan kopen dus ik weer terug. Als ik hem aantrek blijkt het niet mijn kleur te zijn, het is te flets en ook het model valt niet mooi bij mij. Dan...ineens als een magneet valt mijn oog op een jas...als in tranche loop ik er naartoe...'t is helemaal mijn kleur...het model is niet helemaal mijn ding maar ik wil hem passen !Goh, hij voelt dadelijk aan als gegoten...dit is hem ! Deze wil ik ! Wanneer ik naar de prijs kijk zie ik dat hij tien euro minder kost dan de andere, dat valt goe mee en aan de kassa kies ik nog een sjaaltje van tien euro. Naar huis toe besluit ik dat ik nu wel genoeg nieuwe kleding heb, een tijd niet meer ga shoppen en ga wachten op de solden.
In de namiddag ga ik naar de kapper, ik kom er al twintig jaar of langer, ze kennen me daar, we zeggen vriendelijk goeiedag en de rest van de tijd kruip ik in mijn boekje en hoor of zie niets meer tot ik mooi gekapt weer buiten ga en zo ook vandaag. Van de kapper naar mijn moeder, ze vertelt me dat er in de voorplaats een ingemaakte kast is die ze graag leeg wil maken als ik er eens tijd voor kan maken. Ze zegt ik vraag het niet aan je broer want dan zegt hij:laat het toch zo, het staat toch niet in de weg? Dat ze het om die reden aan mij vraagt, het is wel wat tegen mijn zin want als ons moeder begint te rommelen is dat iets voor een ganse dag dus ik opper dat mijn broer wel gelijk heeft. Dat hoort ze niet, ze gaat gewoon door met praten en verteld dat ze niet eens meer weet wat er in de kast zit om dan vervolgens alles op te noemen wat ze allemaal heeft opgeborgen in de kast. Gelaten hoor ik het aan wetende dat ik er niet onderuit kom en maar beter een dag bepaal wanneer het mij uitkomt.
Vanuit het niets merkt ze op dat ik een mooi handtasje heb, ik antwoord: gekocht bij action ! dat kost geen geld ! En mijne jas? Dat vind je gene mooie of wat? Jawel! ik dacht al van dat is helemaal je kleur en ook je sjaaltje is mooi ! Ik vertel haar het verhaal over de broek en vind het fijn dat ze me niet onderbreekt, doch dan komt de kat er aangewandeld en wordt ze helemaal gefocust op de kat. Trots laat ze me een foto zien aan de muur, mijn broer nam de foto van de kat en heeft hem uitvergroot en nu hangt hij ingekaderd aan de muur. Op mijn beurt laat ik haar een grappig filmke zien op mijn gsm van een kat die honger heeft. Als ik vertrek verteld ze me bij het buiten gaan dat ze het fijn vind dat ik me weer terug wat vrouwelijker opkleed want dat ik dat kwijt was, ik begrijp dat het haar manier is om te zeggen: ik ben trots op je...
Om vijf uur heb ik geen zin op staan, ik doe het toch maar, ik troost mezelf dat ik morgen mag uitslapen en dat vandaag een leuke dag word. Klokslag zes uur verlaat ik mijn appartement gewapend met mijn fietsmotor, fietszak en helm loop ik naar mijn fietske toe, vandaag zit ik in Antwerpen en als ik toekom bij mijn klant bel ik eerst beneden, geen reactie dus laat ik mezelf binnen met de sleutel en neem de lift naar het juiste verdiep. Ook daar bel ik nog eens aan voordat ik binnen ga, als ik binnen ben weet ik het meteen... ik ben hier niet alleen...zachtjes duw ik de tussendeur open naar de slaapkamer en zie er kleding liggen, dat is niet normaal ! Mijn klant is heel zorgzaam en als ik kom ligt er nooit kleding, ik duw de deur nog een beetje verder open...daar ligt hij...helemaal ingeduffeld te slapen als een beer in zijn winterslaap. Ik laat hem, trek de deur weer zachtjes dicht en start mijn poetsronde in de living ipv in de slaapkamer. Na een tijdje word ik ongerust, het is duidelijk dat hij me niet verwacht, stel dat die wakker wordt en mij voor een inbreker houd... ik zou niet graag neer geknuppeld worden, ik ben nu net terug aan't werk... Het zekere voor het onzekere nemend pak ik mijn telefoon en bel naar mijn klant zijn man. Die weet me te vertellen waarom hij nog slaapt en ook dat ik, niet ongerust moet zijn, zijn ventje gaat niet verschieten als hij mij ziet. We praten nog wat bij en gerustgesteld ga ik weer aan't werk.Even later hoor ik geroezemoes en zie ik licht in de badkamer branden, hij is wakker.Nog wat later staat hij frisgewassen voor mijn neus en we beginnen gelijk druk te praten. In het Engels, hij is van Puerto rico, heeft in Engeland gestudeerd en is hier in Belgie getrouwd. Hij is de enige waar ik in het Engels tegen praat, van in het begin moedigde hij me aan dat ik verstaanbaar praatte en nooit één keer heeft hij gelachen of een opmerking gemaakt omdat mijn Engels niet zo goed is. Bij hem voel ik me niet beschaamd en ik vertel hem heel verhalen en hij op zijn beurt ook tegen mij. Vroeger was hij altijd thuis als ik kwam poetsen, hij werkte toen van thuis uit maar toen hij van job veranderde was ik steeds alleen om te poetsen en ik heb hem gemist ! 't Is zo'n lieve man.
Ik heb een half uur te vroeg gedaan maar ik mocht doorgaan en rij naar het zwembad, ik ben er te vroeg en zet me rustig ergens neer om mijn administratie van het werk uit te voeren, dan ben ik daar ook weer mooi van af !
Daar zijn ze ! De vriendinnetjes, ze zeggen twee zinnen en ik voel mij op slag goed gezind. Als er één vriendinnetje heel verstrooit in badpak op haar schoenen het zwembad wil betreden lig ik in een deuk. En dat gebeurt nog in dat uurtje zwemmen.
Na het zwemmen fiets ik naar huis, het gaat me goed af, ik heb heel wat om over na te denken en ik ben thuis voor ik het weet.
Straks nog naar de repertoire en mijn dag is gepasseerd...
Vandaag werk ik niet als poetsvrouw, om negen uur word ik verwacht in het ziekenhuis waar ik op controle ga voor mijn schouder. Eerst word er een foto genomen en de man die daar voor instaat brengt me naar het hokje waar ik me mag omkleden voor de foto. Als ik de radiologie kamer betreed geeft de man me aan dat ik op het toestel mag gaan zitten en lacht luid als hij me ziet schrikken van de kou die het materiaal van het toestel me geeft tegen mijn blote rug aan. Ik lach een beetje gegeneerd mee en dan vraagt hij me wat de oorzaak was van mijn breuk. Ik vertel het hem en dat ik naast mijn schouder 10 ribben brak maar dat ze in't ziekenhuis maar één gebroken rib gezien hadden bij de eerste foto's. En dan na al die maanden krijg ik voor het eerst een zinnige uitleg over hoe het kan dat ze die negen ribben over het hoofd zagen en dat geeft me vrede met de situatie want er voor zat me dat redelijk dwars.
Hij stuurt me door naar de wachtkamer van de dokter die me opereerde en daar mag ik op mijn beurt wachten. Ik heb wat leesvoer die een vriend me doorstuurde via mijne gsm en krijg niet eens alles gelezen als mijn nummer samen met het kabinet nummer op het scherm verschijnt ten teken dat de dokter me verwacht. Bij de deur van het kabinet zie ik verbaast dat er op een schermke op de deur mijn naam staat, het afspraak uur en de naam van de dokter bij wie ik moet zijn, kwestie van zeker de juiste deur te nemen. Het vriendelijke meisje van de vorige keer verwelkomt me als ik binnenkom en zegt dat ze me al eerder zag en we pluizen samen uit of het nu voor of na de operatie was. Het was er na ! Ze toont me de foto's van nu en de vorige keer en verteld me dat alles dik in orde is en vraagt me belangstellend of ik nog pijn of last heb. Buiten een beetje stijfheid bij bepaalde bewegingen heb ik gene last en vertel haar dat ik zeer tevreden ben over de operatie. De dokter wil me ook nog zien en babbelt honderduit terwijl hij mijn arm alle richtingen uitdraait, ook hij is tevreden en zegt dat hij me binnen drie maanden terug wil zien. Komt in orde !
Na het ziekenhuis stap ik naar de action, ik wil eens kijken of ze er een mooi tafeltje hebben waar ik de plantjes op kan zetten die me toevertrouwd werden. Ik vind er een erg mooi tafeltje en thuisgekomen zet ik het dadelijk in elkaar. Ik kocht ook nog een paar mooie potjes om de plantjes in te zetten en het resultaat is prachtig ! Mijn blik wordt er elke keer naartoe gezogen als ik later in de zetel zit en ik weet nu al dat ik dat tafeltje met de potjes en de plantjes altijd even mooi en decoratief zal blijven vinden. Ik hoop echt uit de grond van mijn hart dat de plantjes blijven gedijen bij mij...
Als ik woensdag bij mijn klantje aankom is dat juist op de laatste minuut. Ik stond in file en dat maakt dat ik zo laat ben maar juist op tijd is ook op tijd. Mijn klantje was ongerust en dat begrijp ik want die ongerustheid heb ik ook makkelijk als mensen te laat zijn. Ik stel haar gerust maar word opzij geduwd, Habi de hond wil ook mijn aandacht en eist die zonder scrupules op. Als ik aan mijn poetswerk begin loopt Habi onrustig rond, haar mand is verplaatst en dat vind ze maar niks.Na een tijdje komt mijn klant me vertellen dat Habi hare kop even om de deur stak om te zien hoever ik stond met mijn werk en met een zucht weer ging liggen in de keuken. Toen ik haar mand nam om deze terug op de normale plaats te zetten veerde ze dan ook gelijk recht, blij dat alles terug normaal was.Ge zou ze een aureooltje geven als ge ze zo ziet liggen, één en al lammeke en de goedheid zelf maar ze is getraind, bij ongewenst bezoek verandert dit kalf in een monster waar je liever niet tegenover staat en verscheurd ze je zonder méér en zo hoort het ook.
En dan rijd ik naar mijne favoriet, mijn taske koffie staat al klaar als ik binnen stap en in één enkele oogopslag zie ik de briefjes liggen, het zijn spiekbriefjes waarop geschreven staat wat hij me zeker moet vragen of vertellen, ook nog wat krantenknipsels waarvan hij vind dat ik ze moet lezen. Mijne jas in de kast, mijn fles drinken op de kast en ik ben klaar voor zijn verhaal.Bij deze klant ben ik poetsvrouw, schilder, mekanieker, naaister, technieker en sinds kort ook de heldin die alles op internet kan terugvinden. Meestal kijk ik ter plaatse op mijne Smart Phone maar dikwijls geeft hij me zonder blikken of blozen ook huiswerk mee en wordt me gevraagd om thuis dingen op te zoeken op mijne laptop. Ik laat het toe, hij is mijn maatje en kan niet veel verkeerd doen. Na een half uurtje kan ik ook hier aan de slag.
Van mijne favoriet naar Philip, vandaag wil ik graag een beetje in stijl eten en gaan we chinees eten, Philip zijn werkseizoen begint en dat maakt dat hij soms wekenlang van huis is. Als ik later naar huis ga neem ik de plantjes mee die we kregen na een wandeling en waarvoor hij de zorg op zich nam. Ze zijn onder zijn verzorging helemaal open gebloeid en staan er erg mooi bij. Zelf ben ik niet zo goed met planten, ofwel geef ik ze teveel drinken ofwel te weinig en binnen de kortste keren zijn mijn plantjes dood. Ik neem me voor om heel goed mijn best te doen, de plantjes veel liefde te geven er af en toe met te babbelen, ze te verzorgen en op tijd drinken te geven, ik ga ze behandelen als mijn baby's waar ik co-ouderschap over kreeg.
Vandaag begin ik bij een nieuw klantje, wanneer ik er aankom gaat de deur al open nog voor ik aanbel . De vrouw is een beetje zenuwachtig, het is voor het eerst dat er een poetsvrouw komt en ze wil dat allemaal goed doen . Er wordt getoond waar alles staat en uitgelegd wat er allemaal moet gebeuren en dan moet ze even weg . Drinken staat er in de ijskast en de cakejes staan op tafel . Als ik even bezig ben krijg ik bezoek van de kleindochter die even komt kijken of ik alles kan vinden en nog wat later schrik ik mij bijna een ongeluk omdat de zoon ineens voor mijne neus staat om te vragen of alles lukt en of ik al gedronken heb . Dan komt de vrouw terug thuis met hare man en doen we nog een babbeltje, als ik haar vertel dat ik na haar naar Grobbendonk fiets vind ze dat erg ver terwijl het maar hooguit 10 km is .Antwerpen is al helemaal niet te doen zegt ze en het lijkt wel of ze medelijden heeft met me terwijl ik er zelf voor kies om te fietsen en het nog leuk vind ook . Bij mijn volgende klant gaat alles gewoon zijn gangetje en als ik gedaan heb haast ik me naar huis want er staat een wandeling op de agenda met mijn wandelmaatje . Thuis heb ik nog net de tijd om wat te eten en dan vertrek ik naar Kasterlee waar we zijn afgesproken . Het is een wandeling met knooppunten, we zijn eigenlijk een beetje laat vertrokken om 12 km te wandelen en dat maakt dat we een stuk in het donker moeten lopen . Het lukt allemaal prima tot we aan het kabouterbos komen waar de wandeling doorheen loopt, het is pikkedonker maar met de zaklamp van de gsm vinden we ook daar onze weg . Ik vertel al lachend dat het kabouterbos nu meer lijkt op een spookbos en mijn woorden zijn nog niet koud of ik hoor daar een hoop geritsel in de struiken, ik kon nog net een gil uitbrengen en ik zat bijna op mijn wandelmaatje zijne schoot ...We weten niet wat het was maar we houden het op een everzwijn ! We bewonderen de sterren die aan een heldere hemel staan en zien een echt Janneke maan zo eentje vanuit de boekjes . Een dikke 2 uur later zijn we terug aan de wagen en gaat ieder zijn eigen weg, dat hebben we toch maar weer mooi gehad ...
Vandaag sta ik een half uur vroeger op om de administratie te doen waar ik gisteren te lui voor was en om half 8 vertrek ik naar mijn eerste klantje . Deze keer wist ik nog waar ik moest zijn en als ik bij de deur aankom wordt ze meteen geopend door de vrouw des huizes die op de uitkijk zat .We babbelen wat bij met een taske koffie en dan kan ik starten . Ineens valt mijne frank dat ik de chiwawa nog niet hoorde of zag en wanneer ik er achter vraag zegt de vrouw dat het nog veel te vroeg is voor de hond en dat hij normaal slaapt tot half 11 of zo . Wat een hondenleven ...als hij wat later wakker is wordt hij verwent met knuffels en aandacht , dat beestje is met z'n gat in de boter gevallen ! Het poetsen wil niet zo lukken , ik krijg de keuken niet zonder vegen hoezeer ik ook mijn best doe, ik neem me voor om thuis op internet eens te kijken of er een oplossing is voor dit probleem , ik ben teveel perfectionist om dit zo te laten .Van mijn eerste klantje naar mijn 2e , ik heb aldoor kou en voel me moe , mijn weekend is nog niet verteert ,dat zal morgen wel beter zijn als ik vanavond op tijd mijn bed in ga . Mijn 2e klant is die van het grote huis waar ik 12 u per week werk en in gedachten heb ik een planning gemaakt wat ik elke dag kan doen zodat ik aan het einde van de week rond ben met mijne poets . Aangekomen begin ik er meteen aan en mijmer over van alles en nog wat . Wat later op de namiddag komt ook de moeder van mijne klant toe , die af en toe wat klusjes opknapt . Terwijl ik verder werk babbelen we over van alles en nog wat en trots vertellen we elkaar over onze kleinkinderen . Wat later krijg ik een stukske zelfgebakken cake , de koffie weiger ik en ik bedenk me dat ik net als de chiwawa met mijn gat in de boter ben gevallen . Niet maar op één plaats maar overal waar ik kom word ik in de watten gelegd en schandalig verwent , ik geniet er van en laat het allemaal over me heen komen . Na het werk stap ik in de wagen en plant de zonnebril die ik kreeg van Philip op mijne neus .Achter de autoraam is de warmte van de zon aangenaam en plots verlang ik naar mijn fietske . Ik neem me voor om morgen met de fiets gaan te werken , het is niet zo ver als Antwerpen maar toch ook wel een ritje van ong 30 min en in gedachten ga ik na wat ik moet doen om mijne fiets morgen rijklaar te hebben . Thuis leg ik direct de batterij aan de oplader en pomp ik mijn banden hard . Een zwemvriendin vertelde dat ze was plat gereden omdat haar banden niet hard genoeg stonden en hare fietsenmaker had haar gezegd dat ze elke maand haar banden moest oppompen en dat terwijl ze maar af en toe rijd . Veel heb ik er niet op geantwoord maar ik dacht bij mezelf : oei ik blijf precies in gebreke met mijn fietske ! Vandaar dat ik nu mijn banden oppomp zodat ze hard staan . Nadien kom ik in mijn keuken waar ik gelijk wat spruiten in de pot gooi en chipolata's bak , de avond kan beginnen ...
Om half 7 klok ik zondag in bij de repertoire , ik sliep maar 2 uurtjes maar ik voel me goed en ik vlieg er gelijk in . Als ik op tijd gedaan heb ga ik wandelen met een zwemvriendin en dat zie ik helemaal zitten . En ja hoor ! Om 12 u word ik losgelaten en mag ik naar huis ! Thuis aangekomen bel ik gelijk de vriendin op dat ik om half 2 d'r al kan zijn ipv om 2 uur . We hadden gekozen voor een wandeling van 17 km , 's morgens kreeg ik nog een sms van mijn wandelmaatje , ondanks de kou ging hij voor ong 10 km , dat is minder dan wij maar hij mag zich niet forceren .Hij kreeg een ontstoken knie en nu moet hij rustig opstarten en dat doet hij ook . Ik kom als eerste aan op de startplek en zoals gewoonte parkeer ik me zo goed als voor de deur , als ik uitstap bedenk ik me dat ik altijd heel kort bij de ingang parkeer zodat ik niet ver hoef te stappen maar ik ga dan wel een wandeling maken van 17 km , het doet me grinniken en ik stap binnen . Als mijn zwemvriendin later aankomt en wil betalen oppert ze dat ze eigenlijk ineens lid wil worden van deze club , ze had er over gelezen en het had z'n voordelen zei ze , ach dan word ik zelf ook maar meteen lid en we spreken de man achter de kassa erover aan . Vriendelijk staat hij meteen recht en al pratend leid hij ons naar een tafeltje om onze gegevens op te schrijven en wat uitleg te geven over de club . Als hij mijn zwemvriendin hare pas bekijkt en ziet in welk jaar ze geboren is laat hij meteen weten dat hij in hetzelfde jaar geboren is en dat het een goei jaar is . De zwemvriendin bekijkt hem vriendelijk en lacht eens , ik ben al direct argwanend en denk : die vent is single en laat meteen weten dat hij de juiste leeftijd heeft , die is gewoon aan't stouwen ! De slijmbal ! Dat was mijn eerste gedacht maar ik antwoord vriendelijk dat hij wel gelijk heeft van dat goeie jaar want dat de zwemvriendin een goe jonk is .We krijgen nog wat uitleg en 't is echt een aardige man , hij neemt alle tijd voor ons . En dan vertrekken we , het is koud maar het maakt ons wel wakker en dat kunnen we allebei gebruiken op die moment .Na 5,5 km hebben we onze eerste stop , we bestellen verse soep , dat ging vlotjes binnen , ne keer gaan plassen en weer op weg .Als we 6,5 km er terug passeren zien we dat de vrouw de bordjes verwijdert in welke richting we moeten stappen , we spreken haar er over aan en ze verteld ons dat de post nu word opgeruimd want dat het 17 u gepasseerd is en dat is de normale tijd om op te ruimen . We vragen of we nog iets mogen drinken en dat mag want vriendelijk zijn ze er wel , allemaal trouwens daar . Binnen vraag ik of er nog soep is en ik mag het laatste kopje soep , als we koffiekoeken zien liggen krijg ik met de vriendin een discutie van ik trakteer met de koffiekoek ! niks van ! ik betaal ! dat gaat zo een tijdje door terwijl de madam luisterend mij van mijn soep voorziet en een koffie voor de vriendin . Ik win ! Ik mag betalen ! Dan schuift de madam de koeken naar me toe en fluistert me toe : 2,60 is genoeg die koeken krijg je zo ...Dat heb ik gehoord ! Ik bedank haar en grinnikend loop ik naar de tafel toe en vertel mijn vriendin al lachend dat we alles aan "een prijske" kregen . Terwijl ze naast , voor en achter ons de tafels en stoelen opruimen en de zaal uitvegen laten ze ons geduldig doen tot we zelf zover zijn om weer verder te gaan . We krijgen een uitlleg hoe we aan de volgende controlepost komen en dat die open is tot 18 u ! De vriendin wil op tijd zijn want ze wil de beuling eten die op die controlepost word gereserveerd . Kwart voor 6 stappen we binnen bij de laatste post , de vriendin zag al van ver dat er "nog volk " zat en er waren zelf nog pensen !Als we ons neerzetten achter ons bordje schuift er een man bij ons aan tafel en tijdens het eten luisteren we naar zijn levensverhaal dat een beetje droevig is . Het doet me denken aan het liedje : "als het zonlicht niet meer scheen "Als ik naar huis rij voel ik me fris en wakker maar later na een warm bad voel ik me toch wegdommelen in de zetel , tijd om gaan te slapen ...
Als ik zaterdagmorgen de jaloezieën open trek zie ik dat het gesneeuwd heeft .Er ligt op z'n minst 2 cm sneeuw terwijl ze maar 1 cm beloofd hadden , tevreden dat we meer kregen dan ze zeiden draai ik me weg van het raam en ga ontbijten . Vandaag komt een vriendin langs , ik wou nog even dweilen en naar de winkel voor ze komt . Eerst dweilen maar en daarna besluit ik mijn wandelschoenen aan te trekken om gaan te winkelen , die hebben meer grip op een gladde ondergrond . Als ik ze te voorschijn haal zie ik dat ik ze vergat te kuisen en zet ze op een grote envelop die ik op de grond gelegd heb zodat ik mijne propere vloer niet vuil maak . Ze nu kuisen is te gek want als ik door de sneeuw ga zie je er toch niks meer van en balancerend op de envelop trek ik mijn schoenen aan en ga op stap . Als ik later thuis kom vind ik het te moeilijk om op de envelop mijn schoenen uit te trekken en onder het motto : in dit huis mag , nee moet geleefd worden stap ik naar de zetel me niks aantrekkend van vuile vloeren en trek daar mijn schoenen uit ! De vriendin arriveert en vraag of ik mee wil gaan shoppen , shoppen ? ikke ? zoiets heb ik van de eerste keer gehoord en resoluut trek ik mijn laarsjes aan want het is helemaal niet glad buiten ! En wijlie weg ... We schuimen de kledingzaken af en ik vind een mooi jasje en een tasje . Als we naar huis rijden vraagt de vriendin of ik het erg vind om mee langs de colroyt te rijden dan kan ze van bij mij thuis ineens naar huis rijden . Geen probleem voor mij en ze parkeert de wagen op de parking onder de winkel . Toen de boodschappen gedaan waren en we van de parking rijden zie ik dat ze in de verkeerde richting rijd , dat is allemaal niet erg maar de man die komt aangereden in de juiste richting wilde van geen wijken weten en kijkt stuurs voor zich uit . De vriendin krijgt wat stress maar ik zit wat te lachen en zeg haar dat die man nu waarschijnlijk denkt van 't is weer een vrouw en dat haar het recht geeft om te doen zoals we doen . Ik amuseer me kostelijk als direct daarna nog een wagen aankomt die al even moeilijk doet als de vorige . De kust is vrij en de wagen kan gemanoeuvreerd worden en even later zijn we het voorvalletje vergeten . Thuis gekomen ga ik nog even slapen , vanavond werk ik in't forum tot deze nacht. Ik voel me in form en dein mee met de muziek die helemaal mijne stijl is . Op de terugweg zing ik luidkeels in de wagen tot ik thuis ben , 't was een leuk dagje vandaag ...
5 uur , slaapdronken zet ik de wekker een kwartier verder , ik heb helemaal geen zin om uit bed te komen en lui kom ik 15 minuten later overeind . Vandaag werk ik bij een vriendin van mij , ze liet me gisteren weten dat ze niet thuis zou zijn en ik voel me vreemd als ik bij haar thuis rondloop zonder dat ze in de buurt is . Er lag een briefje dat ik koffie mocht maken en fruit mocht nemen als ik er zin in had , zo'n lief ding ...Ik bedank voor beide en vlieg er stevig in . Als ik later naar het zwembad rij krijg ik een sms van Philip dat hij op weg is naar Ikea , hé daar wou ik na het zwemmen ook naartoe ! Hij laat me weten dat hij wel wil wachten tot ik er ben en dan kunnen we samen winkelen . Het zwemmen was leuk , allebei de vriendinnen zijn er en al pratend trekken we ons baantjes . Naast ons zwemt er een man die fanatiek in een rechte lijn zwemt en af en toe waarschuwen we mekaar omdat we wel eens af durven wijken en dan in de man zijn zwemlijn terecht komen . Gegarandeerd dat ge een trap krijgt , dat is gene lieve man ...ik bekeek hem toen hij ons kruiste bij het zwemmen en zijne blik stond op woest !Toen later één van de vriendinnen aangaf dat ik weer in zijn lijn zwom antwoorde ik dapper : dat hij is een keer opzij zwemt , ik heb toch ook betaald ? Even later kreeg ik eveneens betaald met een ferme trap ! Nog wat bubbelen en we hebben het weer gehad . Ik haast me naar de Ikea waar ik Philip vind in het restaurant en we lopen gelijk door op zoek naar de artikelen waar we voor kwamen . Bij een taske koffie verteld Philip me dat ze beneden lekkere sandwiches met vis en tartaar verkopen en ik wil dat wel eens proeven . Bij de eerste beet ben ik verkocht ! Het was mijne eerste sandwiches daar maar zeker niet mijne laatste ! Om 19 u begin ik in de repertoire te werken , het is druk , de koks werken geconcentreerd en er is weinig tijd voor een praatje . Er begon een nieuw meisje in de zaal , een blondje en ze valt in de smaak bij de koks . Als ze even door de keuken dartelt tovert ze een lach op alle koks hun gelaat en is ene kok op slag zijn krokketten vergeten die hij even later verbrand opvist uit de friteuse . Ik besef dat ik er gelegen heb naast de blonde stoot en vertel de kok fijntjes dat hij beter zijn krokketten in't oog kan houden ipv dat meisje en grinnikend gooit hij nieuwe krokketten het vet in . Als ze later een verjaardagstaart maken en de naam Marie-Louise valt komt spontaan het liedje in mijn hoofd van de Marie-Louise danst op en neer , het maakt me goed gezind en al zingend maak ik mijn werk af . Thuisgekomen voel ik me niet eens moe en schrijf ik mijne blog , nog een badje pakken en dan mijn bed in , morgen slaap ik uit !
Als ik donderdag morgen bij mijn klantje binnen stap vraag ik of vorige week alles naar wens was , het was toen de eerste keer dat ik er poetste en ik wil graag dat er gecommuniceerd word tussen mij en mijn klanten . Kwestie van weten waaraf en waaraan met elkaar . Maar ze was tevreden en had het heerlijk gevonden om in een proper huiske thuis te komen van haar werk . De vorige keer kreeg ik het niet klaar om de elektronische cheques in te bellen en ze vraagt me belangstellend of alles nu in orde is . Ik laat haar de app zien die ik nu op mijne gsm heb en toon haar hoe deze in zijn werk gaat , we zijn het eens met elkaar , cheques inbellen is zo eenvoudig als dat het groot is ! En dan ga ik aan't werk , zij en haar gezinnetje vertrekken eveneens naar hun werk en de school . Als ik in dit huis klaar ben begeef ik me naar de volgende klant waar ik gelijktijdig met de zoon aankom . De Jules , het vlinderhondje , bestormd me zoals steeds luid blaffend , het andere hondje stormt stil mee . Vandaag poets ik de keuken en de Jules blijft argwanend naar me blaffen terwijl de andere hond toekijkt , ik ga op mijn hukken zitten en vraag de Jules wat er nu allemaal aan de hand is en waarom hij zoveel tamtam bij heeft . Hij antwoord maar ik raak niet wegwijs uit zijn geblaf , wanneer ik mijn hand uitsteek om hem te aaien trekt hij weg alsof hij door een bij word gestoken , het andere hondje komt wel naar me toe terwijl van haar word gezegd dat ze erg bang is . Ik krab achter haar oortjes en ondertussen vertel ik tegen de Jules dat ik niet snap waarom hij zoveel lawaai bij heeft , dat ik helemaal geen hondjes eet , toegegeven ik zie liever grote honden maar dat ik niks tegen hem heb maar het wil allemaal niet baten ...hij blijft blaffen tot hij van vermoeidheid in slaap valt . Om 16 u rond ik af , thuis maak ik eten klaar en zet me nog even voor de tv , om 21 uur word ik in de repertoire verwacht tot ong 24 uur , Om half één zoek ik mijn bed op , tegenwoordig slaap ik als een roosje ...
Woensdag , vandaag mag ik naar een klantje van voor mijn ongeval , ik heb daar niet zoveel werk en 't is er ook altijd proper . Ik word ontvangen met een taske koffie en een hele uitleg en na een kwartiertje ga ik aan de slag . Later rond half tien is het alweer koffiepauze , deze keer met ne koek er bij en weer word er druk gebabbeld en ik luister . Een kwartierke later spring ik op en zeg dat ik verder ga werken maar zo had mijne klant het niet bekeken ...Watte ? nu al ?? ga nog maar wat zitten ! Er is nog koffie ! pak u nog een taske koffie ! En gedwee pak ik mij nog een taske koffie en neem terug plaats aan de keukentafel waar ik nog een kwartiertje luister . Dan zeg ik : nu ga ik toch verder werken , als mijn werk gedaan is kan ik nog altijd babbelen tot het tijd is maar eerst mijn job nu ! En zo doen we het ! Nadat mijn job gedaan is er nog tijd en gerust zet ik mij in de zetel en terwijl ik luister zet ik mijn wekkertje voor wanneer dat het tijd is om door te gaan . Kwart voor 12 zingt mijne gsm zijn lied en neem ik afscheid , binnen 2 weken word ik er terug verwacht .Ik haast me naar mijne favoriet en word onthaald met ...jawel...een taske koffie ! Heel trots vertelt hij me meteen dat vrienden van hem , die ik ook ken , sinds dinsdag een kleinzoon hebben .Hij kreeg al een geboortekaartje en er is een pamperrekening Vroeger arrangeerde zijn overleden vrouw dat allemaal maar nu gaat hij voor het eerst zelf op de pamperrekening storten maar vraagt zich af op welke naam hij dit dan moet doen. Ha op de naam van de kleinzoon he , die rekening staat op die kleine zijne naam en dat blijft zo tot de ouders of het kind later de rekening opzegt .Tevreden gaat hij de overschrijving in orde maken en ik vlieg er in . Later om half vijf neem ik afscheid en ga naar het Hoorcentrum waar nog een oorstukje voor op mijn apparaatje ligt dat ik bestelde . Gerry hare winkel ligt daar vlakbij dus wip ik even binnen en bij een sjatje kafféé babbelen we wat bij en wat later vertrek ik naar Philip waar ik al direct hapjes krijg voorgeschoteld , een voorgerechtje , hoofdgerecht en dessert volgen en worden gretig door mij verorberd . Een beetje wijn om alles door te spoelen en verzadigd en bijgepraat kijken we nog een filmke .Om 10 uur rij ik huiswaarts , moe dommel ik gelijk in als ik mijn bed zie ...
Om 5 uur schrik ik wakker van de wekker en ik kom meteen mijn bed uit . Ik heb nog een reserve wekker staan ,die staat tien minuten later maar dat is zo ene van peup peup peup en dat vind ik zo'n eng geluid dat ik die het liefste afzet vooraleer die een kik geeft ! Ik kan die ook op radio zetten maar dat is al even eng want da's één gekraak dat er uit komt als je daar mee wakker word zit ge meteen tegen 't plafond van 't verschieten en is de rest van uwe dag naar de bom , vandaar dat ik gelijk met het liedje van de gsm uit mijn bed ga . Ik heb een beetje tijd nodig vandaag maar eens dat ik aan de koffiezet sta ben ik wakker genoeg om mijne dag te overlopen . Vandaag mag ik weer bij dat kalf gaan poetsen , kalf heeft ne naam ! ze noemt Habi . Ik ben te vroeg en wacht in de auto tot het tijd is maar dan zie ik dat Sonia de luikjes van de ramen opendoet en naar me zwaait . Tijd om naar binnen te gaan , buiten streel ik Habi nog even over haar hoofd die met haar baasje aan haar ochtendwandeling begint en dan volg ik Sonia naar binnen waar mijn taske koffie op me wacht . Habi vind dat niet plezant dat ik poets , haar mand word dan verzet zodat ik die hoek kan schoonmaken en dat vind ze maar niks . Ze gaat dan wel in haar mand liggen waar die terloops staat , maar kijkt dan heel zuur , de eerste keer dat ik daar poetste en hare hoek had gekuist wou ze niet uit haar mand die verderop in de keuken stond . Zo'ne grote dikke hond van ik schat 50 kilo krijg je niet zomaar opgepakt maar ik wou laten zien dat ik de baas was en niet zij . Ik nam de mand aan één kant vast en tilde ze hoger en hoger tot Habi er ten slotte uitrolde . Ik bekeek haar streng en zei : dat hebde mij nu éne keer geflikt maar dat gebeurt gene 2e keer ! Ze keek me zuur aan en volgde me naar hare hoek waar ze verontwaardigd terug in haar mand kroop . En zowaar vanaf die dag wanneer het tijd is om haar mand terug op z'n plaats te zetten knip ik in mijn vingers , maak ik een liftgebaar met mijne duim , zeg ik allee ! en wipt ze vervolgens als een schoothondje uit haar mand om mij te volgen naar hare hoek ! Zo ook vandaag , ze ligt er zo gelukkig bij , ze geniet er echt van dat ze terug op haar vertrouwde plekje ligt en mijn hartje loopt over van grote liefde want ze kan wel zuur kijken als ik poets maar je kan geen liever beest tegen komen dan Habi . In de namiddag werk ik vandaag samen met Nora , ze maakt me nog wat wegwijs in het grote huis waar ik meerdere namiddagen werk en daar ben ik blij om . Na het werk haast ik me alweer naar huis , om vijf uur ben ik afgesproken met Jo om gaan te wandelen , we stappen ong 10 km en spreken af om volgende week eventueel weer te stappen . Badje in ,eten , blogje schrijven en de dag is alweer voorbij ...
Half 7 maandagmorgen , de wekker speelt zijn lied en goedgezind klim ik uit mijn bed . Ik voel mij in topvorm , vol energie en dat maakt dat ik me opgeruimd voel . Na het ontbijt vertrek ik naar mijn eerste klantje , het is de 2e keer dat ik er kom en ik weet nog wel de straat maar vergat de nr ...Natuurlijk zit ik bij de verkeerde nr maar de man vermoed dat ik aan het huis moet zijn met de grijze wagen . Ik bel aan ....geen reactie ....ik probeer via mijne gsm in mijne mail te raken ,in één van de mails staat het juiste adres maar mijne gsm laat me in de steek en mijne mailbox verdwijnt nog voor ik de mails kan zien . Ik bel nog eens aan, nog geen reactie ...misschien zit ik toch verkeerd en als ik me omdraai zie ik een herkenningspunt ! Ik denk toch dat ik juist zit ! Ineens staat er een vrouw naast me , doet ze niet open ? euh ..nee... misschien zit ik niet juist ...Ge zit juist ! jij was hier vorige week ook ! euh ... ja...maar ik begin te twijfelen of ik wel elke week moet komen misschien wel om de 2 weken ...Ge moet elke week komen ! ha oké ...daarbij begint ze op de raam te tikken en ondertussen maakt ze me er op attent dat de bel niet altijd werkt . En ja hoor ! even later verschijnt mijn klantje ! De buurvrouw legt de situatie uit en ik mag binnen stappen . De chiwawa begroet me blaffend en ik krijg een taske koffie aangeboden voor ik begin . Later op de dag komt ook de dochter die een paar jaar jonger is dan ik en als we samen een koffiepauze nemen vertel ik haar dat ik een blog schrijf . Ze vind dat wel leuk en ik vraag of ik haar mag toevoegen op fb zodat ze mijn blogs kan lezen , per slot van rekening wordt er ook over hen verteld . Ik vraag haar naam en dan blijkt dat we de zelfde familienaam hebben , hilarisch ! We constateren dat we misschien wel van ver familie van mekaar zijn maar vinden het vooral grappig . Als mijne tijd er op zit ga ik naar de volgende klant waar ik net als anders vriendelijk word ontvangen met een babbeltje . Om 16 uur zit mijn werk er op en ik haast me naar huis . Een kennis van me verhuisd binnenkort en ik beloofde haar dozen die ik deze avond zal brengen . Zelf is ze momenteel op reis maar een vriendin van haar neemt de honneurs waar ten huize Fiston en geeft de katten een thuisgevoel tot het baasje weer terug is . De gps stuurt me langs de kleine wegen en ik ben blij dat Philip hem gisteren juist instelde zodat ik perfect kan zien welke rechts ik moet indraaien , ik heb namelijk een linkse rechts en een rechtse rechts en als er dan een pijltje staat welke kant ik uit moet is dat mooi meegenomen ! Blond geboren accepteer ik mijn tekortkomingen . Wanneer ik terug naar Herentals rij bedenk ik dat ik blij ben met het wagentje dat ik van mijn dochter kreeg maar dat ik niet meer zo graag rij . Ik ben blij dat de limiet op 70 ligt want tegenwoordig rij ik graag wat rustiger , nu het donker is terwijl ik rij voel ik me er ook al niet beter op en ik ben blij dat ik thuis ben . Snel haal ik nog een dweil door mijn appartement want de rest van de week zal daar geen tijd meer voor zijn , ik pak mijn badje en om 21 uur is er eindelijk tijd om te eten , nog mijn blogje schrijven en ik ga mijn bed in morgen om 5 uur weer op ...
Zondag heb ik mét en bij Philip een laat ontbijt ,vandaag gaan we wandelen in Schoten , Marcela , Gerry en hare vriend Luc gaan ook mee .Philip en ik rijden met ene wagen naar Schoten want na de wandeling mag ik bij hem thuis mee de restjes van het feestje dat hij daags tevoren had ,opeten, dessert inclusief . We komen als eerste van ons groepke aan in Schoten en zoals naar gewoonte parkeer ik me pal naast het padje dat naar de inschrijvingen leid . Een beetje later is ook de rest van de bende er en stel ik iedereen aan elkaar voor en kunnen we starten . Na een beetje overleg gaan we voor 14 km stappen , we hadden het weer mee , de wandeling op zich vond ik niet zo mooi . Heel in't begin stapten we door een bos , het was daar heel drassig zodat onze schoenen al direct onder het slijk zaten , dat vind ik niet zo erg dat hoort er bij maar eens onze schoenen vuil liepen we continue op asfalt en in bebouwde kom's en dat vind ik persoonlijk niet zo leuk . Juist op het laatste liepen we over een jaagpad , ik liep op mijn eentje voorop , genietend van het kwartet achter me , van het groen ,de eendjes en het water .Als ik word toegeroepen dat ik te snel ga opper ik dat ik mijne stal geroken heb maar laat mijn gevolg toch korter bij komen en dan ...vanuit het niets ...schiet Gerry ineens luid schreeuwend op een paar eenden af die verschrikt opvliegen en wij eveneens ... Luc aapt haar zachtjes achterna maar maakt belange na niet zoveel indruk op de eenden als Gerry , we sporen met zijn allen Gerry aan om het nog eens voor te doen maar ze wil niet meer ....misschien maar goe voor de beestjes want die hunne tikker zal wel tekeer gegaan zijn , doch ...we aten die avond geen verse eend ...3 km verder zijn we aan de eindmeet en op de parking nemen we afscheid van elkaar . Even later zit ik samen met Philip gamba's te eten druk discuterend dat het gamba's zijn en geen scampi's , daarna volgen de gemarineerde ribbekes en dan een lekkere fruitvla . Dat alles samen met een wijntje doet mij in de zetel ploffen , helemaal voldaan en klaar om nog een filmke te zien . Om een uur of tien rij ik huiswaarts waar ik een snel badje neem en dan direct naar bed ga . Het was een leuk dagje met aangenaam gezelschap , ik heb er van genoten ...
Vandaag is het vrijdag , Ik heb een klant van vroeger in Antwerpen en ik rij met de fiets . Dat viel best mee , ik heb alleen koude voeten en wat zadelpijn . Als ik mezelf binnen laat bij de klant met de huissleutel kijkt het appartement me dof aan , ik weet dat de eigenaars het erg druk hebben in hun carrière en het zal allemaal net iets teveel geweest zijn want normaal is alles altijd heel netjes . Ik vind het dan ook erg voor hen dat ik zolang afwezig was en besluit er meteen in te vliegen ,als ik 4 uur later vertrek glanst het appartement me tevreden toe en ik weet als straks de eigenaars thuis komen ze gelukkig zijn dat alles weer bij het oude is .Van Antwerpen fiets ik naar het zwembad waar ik vandaag afgesproken ben met één vriendinnetje . We zwemmen ons uurtje vol , nog een bubbelbadje en dan terug richting Herentals waar ik de kleindochter van 't school mag halen . Het was pyamadag vandaag en trots verteld ze me dat ze de mooiste pyama van de hele klas aan had . We eten spaghetti en na de afwas mag ik haar nageltjes lakken want dat vind ze mooi . Als later haar mama haar komt ophalen is het voor mij tijd om naar de repertoire te gaan . Het is een restaurant waar ik ong een jaar geleden als afwaster ben beginnen werken . Vanaf dag één voel ik me daar thuis en proef ik met volle teugen de horecasfeer .Wanneer ik binnenkom roept Joost al van ver ne goeiedag en wanneer ik verder de keuken inloop begroet de rest van het keukenteam me even enthousiast als Joost . Het maakt dat ik me welkom voel , als ik Joost vertel dat ik hem gemist heb komt Sevak me vragen of ik vandaag gewerkt en gefietst heb . Ik vertel hem al lachend dat ik vandaag ong 100 km fietste , 4 uur werkte en 1 uur zwom en hij vind dat super ! Hij kan daar maar niet van over dat ik zo ver fiets naar zijn zeggen vind hij 3 km fietsen al gigantisch ver . Zonneke is er ook vandaag , hij noemt eigenlijk Thomas maar hij is zo positief en zijn glas is altijd zo half vol dat ik hem mijn zonneke noem . Joris de baas vraagt me of ik mijne blog al schreef vandaag en meteen zit ik op mijne praatpaal , ik ben best wel trots op mijne blog . Tommeke werkt niet vandaag , das mijne maat ! ook altijd blij gezind en samen met de Joost dagen die twee me soms wel eens uit maar ik ben niet verlegen aangelegd en antwoord adrem op hun vragen . Julie'ke ook tewerkgesteld in de keuken heeft vrij vandaag ,ze is een lief en rustig meisje met haar hartje op de juiste plaats en altijd even vriendelijk . De Ralf mis ik ook nog maar die brak zijn pols en die zien we even niet . Da's de clan van de keuken , ik ben de keukenoudste , ze zijn allen de leeftijd van mijn kinderen en zelfs nog jonger maar ik zie ze graag en voel hun genegenheid en vriendschap die me telkens een warm gevoel geeft . Verder heb ik nog de Gert en Loydi 2 collega afwassers waar ik ook mee samenwerk . Ook het zaalpersoneel is altijd vriendelijk en de bazin Margot loopt er ook meestal opgeruimd bij , dat alles bij elkaar maakt dat ik met plezier ga werken , op mijn eerste werkdag vertelde ik Joris dat ik graag 10 jaar wou blijven , nog negen jaar te gaan ...
Zaterdag uitslaapdag ! Om half tien kom ik lui mijn bed uit , vandaag haal ik om 12 uur mijn moeder op en neem ze mee naar mijne jongste zoon waar ze nog niet geweest is sinds hij er met zijn gezinnetje woont . Ik heb geen idee waarom ik zo vroeg ben afgesproken met ons moeder want ik moet maar pas rond 14 u bij Geert zijn maar als ik bij ons moeder aankom geeft ze dadelijk aan dat ze iets wil gaan eten voor hare middag , een pannekoekske of iets anders . Ik vertel haar dat een pannekoekske vandaag niet lukt maar dat we wel kunnen stoppen aan een baanrestaurant , dat het tegenwoordig lunchgardens zijn , haar favorietenrestaurant , en dat we daar dan wel iets kunnen eten . Als we staan aan te schuiven om te bestellen loop ik om een flesje drinken en glazen en op die ene minuut staat ze onzeker te praten tegen de vrouw achter de toog die er al even onzeker uit ziet als mijn ma ...ik bekijk de situatie en vraag mijn moeder wat er aan de hand is , ik wil niet zoveel vide vulling want ik krijg dat allemaal niet op want ik ben niet zo'ne grote eter ... ik bekijk de mevrouw die er hulpeloos bij staat met hare scheplepel en zeg haar doe haar dan maar een halve lepel , ze heeft nen oorlog meegemaakt en wil geen eten verspillen . Dankbaar dat ik het probleem heb opgelost begint de mevrouw me te vertellen dat haar moeder ook een oorlog meemaakte en dat ze ook niet meer veel eet . Ik geef aan dat ze samen met de kindermenu's misschien ook een seniorenmenu kunnen verzorgen want dat veel ouderen met dat probleem zitten , waarop ze begrijpend knikt . Als we de nagerechtjes voorbij lopen vraagt mijn moeder of ik misschien nog een nagerechtje wil maar ik heb haar wel door , ze heeft er zelf zin in en als ik dan eentje neem dan lijkt ze niet zo'ne grote eter . Zelf heb ik er geen zin in en ziet zij er dan ook maar van af , bij het betalen komt de vrouw die het eten opschepte tegen die van de kassa zeggen dat ze voor ons ma maar een kindermenu moet aanrekenen , ik verbijt een lachje maar vind het toch lief van haar en bedank haar ook . Na het eten hervatten we de reis van 1 uur rijden en onderweg krijg ik hele verhalen over de buren , de kat , mijn broer en mijn zus en dan zijn we er . Als Geert de deur opent loopt mijn moeder zelfzeker binnen en bewonderd het hele huis , alles vind ze er goed aan en dat steekt ze niet onder stoelen of banken . Ikzelf ontferm me over de Vinz mijne kleinzoon , zijn tweelingbroertje ligt helaas ziek in bed , en ondertussen luister ik naar mijn moeder en zet Geert koffie . Later komt zijn vriendin ook binnen en kan ik met Geert de spullen waar ik voor kwam in mijne wagen laden . Ik vertel hem dat hij er goed uitziet en we praten elkaar een beetje bij voor we terug binnen gaan . Dan is er vlaai ! Geert kent nog steeds mijne smaak en ons ma vind ze ook lekker , Natascha de vriendin had ze liever iets zoeter . We nemen afscheid en vangen de terugweg aan , terwijl mijn moeder verteld over haar poetsvrouw tikken de kms weg en even later zet ik ze thuis af . Me-time ! Ik heb nog een paar uurtjes en vind allang dat ik aan iets nieuw toe ben , in de eerste winkel die ik binnenga vind ik helemaal mijn smaak niet maar in de tweede winkel laat ik mij volledig gaan ...8 t shirts , 1 paar oorbellen en een kleedje later verlaat ik de zaak waar ik ook nog een mooie rode jas bestelde , ik kocht veel maar bleef toch binnen het budget dat ik me had voorgenomen , het leven is mooi ...
