Ik ben moni
Ik ben een vrouw en woon in herentals (belgie) en mijn beroep is schoonmaakster.
Ik ben geboren op 18/09/1960 en ben nu dus 64 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen , wandelen , fietsen en zwemmen .
Zaterdag uitslaapdag ! Om half tien kom ik lui mijn bed uit , vandaag haal ik om 12 uur mijn moeder op en neem ze mee naar mijne jongste zoon waar ze nog niet geweest is sinds hij er met zijn gezinnetje woont . Ik heb geen idee waarom ik zo vroeg ben afgesproken met ons moeder want ik moet maar pas rond 14 u bij Geert zijn maar als ik bij ons moeder aankom geeft ze dadelijk aan dat ze iets wil gaan eten voor hare middag , een pannekoekske of iets anders . Ik vertel haar dat een pannekoekske vandaag niet lukt maar dat we wel kunnen stoppen aan een baanrestaurant , dat het tegenwoordig lunchgardens zijn , haar favorietenrestaurant , en dat we daar dan wel iets kunnen eten . Als we staan aan te schuiven om te bestellen loop ik om een flesje drinken en glazen en op die ene minuut staat ze onzeker te praten tegen de vrouw achter de toog die er al even onzeker uit ziet als mijn ma ...ik bekijk de situatie en vraag mijn moeder wat er aan de hand is , ik wil niet zoveel vide vulling want ik krijg dat allemaal niet op want ik ben niet zo'ne grote eter ... ik bekijk de mevrouw die er hulpeloos bij staat met hare scheplepel en zeg haar doe haar dan maar een halve lepel , ze heeft nen oorlog meegemaakt en wil geen eten verspillen . Dankbaar dat ik het probleem heb opgelost begint de mevrouw me te vertellen dat haar moeder ook een oorlog meemaakte en dat ze ook niet meer veel eet . Ik geef aan dat ze samen met de kindermenu's misschien ook een seniorenmenu kunnen verzorgen want dat veel ouderen met dat probleem zitten , waarop ze begrijpend knikt . Als we de nagerechtjes voorbij lopen vraagt mijn moeder of ik misschien nog een nagerechtje wil maar ik heb haar wel door , ze heeft er zelf zin in en als ik dan eentje neem dan lijkt ze niet zo'ne grote eter . Zelf heb ik er geen zin in en ziet zij er dan ook maar van af , bij het betalen komt de vrouw die het eten opschepte tegen die van de kassa zeggen dat ze voor ons ma maar een kindermenu moet aanrekenen , ik verbijt een lachje maar vind het toch lief van haar en bedank haar ook . Na het eten hervatten we de reis van 1 uur rijden en onderweg krijg ik hele verhalen over de buren , de kat , mijn broer en mijn zus en dan zijn we er . Als Geert de deur opent loopt mijn moeder zelfzeker binnen en bewonderd het hele huis , alles vind ze er goed aan en dat steekt ze niet onder stoelen of banken . Ikzelf ontferm me over de Vinz mijne kleinzoon , zijn tweelingbroertje ligt helaas ziek in bed , en ondertussen luister ik naar mijn moeder en zet Geert koffie . Later komt zijn vriendin ook binnen en kan ik met Geert de spullen waar ik voor kwam in mijne wagen laden . Ik vertel hem dat hij er goed uitziet en we praten elkaar een beetje bij voor we terug binnen gaan . Dan is er vlaai ! Geert kent nog steeds mijne smaak en ons ma vind ze ook lekker , Natascha de vriendin had ze liever iets zoeter . We nemen afscheid en vangen de terugweg aan , terwijl mijn moeder verteld over haar poetsvrouw tikken de kms weg en even later zet ik ze thuis af . Me-time ! Ik heb nog een paar uurtjes en vind allang dat ik aan iets nieuw toe ben , in de eerste winkel die ik binnenga vind ik helemaal mijn smaak niet maar in de tweede winkel laat ik mij volledig gaan ...8 t shirts , 1 paar oorbellen en een kleedje later verlaat ik de zaak waar ik ook nog een mooie rode jas bestelde , ik kocht veel maar bleef toch binnen het budget dat ik me had voorgenomen , het leven is mooi ...
