Op vrijdag in de vooravond komt mijn vriendinnetje van de zee toe bij mij, ze zal blijven tot zondag en gaat dan weer richting zee. We praten druk want we zagen elkaar een tijdje niet en hebben veel te vertellen. Ondertussen drinken we aperitief en maak ik het eten klaar. Het is avond voordat we het weten en tijd om gaan te slapen. Het vriendinnetje van de zee belooft me voor dat ze gaat slapen dat ze haar best gaat doen om luid te snurken omdat ze weet dat ik van snurken hou,   snurken is rustgevend voor mij en ik val daar binnen de korstte keren van in slaap maar tot hier toe was haar gesnurk maar matig, niks om over naar huis te schrijven.

Zaterdag word ik als eerste wakker maar zo gauw ik koffie zet is ook mijn vriendinnetje wakker en loopt ze de woonkamer binnen, we besluiten om buiten op het terras te ontbijten en genieten van de treinen die aankomen en vertrekken, bekijken mensen op de parking die duiven lossen en vervolgens op de parking picknicken. Ik moet die dag nog naar de post die open is in de voormiddag en als het vriendinnetje aangeeft dat ze toe is aan nieuwe rokjes besluiten we om een dagje te shoppen. Ik kreeg ook nog een bon om op te souperen in de cappuccino een koffiehuisje hier in Herentals en dat gaan we dan na een paar uurtjes shoppen ook maar doen.  De cappuccino bleek een gezellig koffiehuisje te zijn en bij de eerste hap van mijne pannenkoek weet ik al dat ik hier voor het eerst kom maar zeker niet voor het laatst, lekker jom ! niet te schatten ! 

Later komen we thuis zwaar beladen met zakjes en bakken die het vriendinnetje kocht, we zijn beide tevreden met de inkopen die we deden, moe van het slenteren zetten we ons op mijn terrasje waar de zon nog even schijnt voor ze ondergaat. Ik serveer spaghetti met zelfgemaakte verse saus met een wijntje dat vlotjes binnenloopt, we overlopen de dag en praten over vriendschappen die soms stoppen als één van de twee een relatie krijgt en plechtig beloven we mekaar dat we tot aan het einde van ons leven elk jaar een week samen op vakantie gaan zonder de mannen waar we op die moment mee in een relatie zitten.

Wederom belooft het vriendinnetje om hard te snurken als ze slaapt maar ik zeg haar dat ik er niet meer in geloof, dat ze dat iedere keer beloofd en er maar bitter weinig van terecht brengt tot hiertoe, de luide decibels die ze me beloofde toen we destijds voor het eerst samen sliepen zijn niet meer dan een hees geknor de moeite niet waard om naar te luisteren.

Op zondag staat er een wandeling op het menu, na een lui en lekker lang ontbijt gaan we stappen zo'n 12km onderbroken door een fris colaatje op een terras, de wandeling is supermooi door bossen en langs waterkes, ik verbaas me dat Herentals zo mooi is en ik weet zeker dat ik hier nog dikwijls zal wandelen genietend van de natuur, alleen of met twee of meerdere mensen.  We sluiten af in de repertoire waar ik deze keer niet in de keuken sta maar op het terras zit, trots laat ik het vriendinnetje mijn werkplek zien en stel ik haar voor aan de koks in de keuken. Wanneer we ons eten krijgen zegt het meisje dat serveert ons dat we vanuit de keuken veel liefde en kusjes krijgen aangeboden samen met ons eten op ons bordje, en we proeven het ! Dit is met liefde klaargemaakt ! Het smaakt ons uitstekend en stilzwijgend genieten we van ons eten. 

Thuisgekomen maakt het vriendinnetje zich klaar om te vertrekken naar de zee, het weekend was super, het leek wel vakantie, het weer én het gezelschap was top en morgen zal ik helemaal opgeladen mijn werk weer hervatten...

' T is vrijdag en vandaag verwacht ik het vriendinnetje van de zee, ze komt een weekendje logeren, de bedoeling was om dit weekend naar de Ardennen te gaan en daar samen met nog anderen een vrouwenweekend te houden maar dat is gecanceld en dus hebben we besloten om het niet aan ons hart te laten komen en in Herentals leuke dingen gaan te doen.

De afspraak was 14u hier in Herentals, als ik om 13u thuis kom van mijn werk neem ik een bad en trek een mooi kleedje aan, ooit zei een vriend van me als je de kans en de tijd hebt om je mooi te maken dan moet je dat doen gewoon maar omdat je de kans hebt om je mooi te voelen. En met dat idee in mijn hoofd doe ik ook nog oorbelletjes in en neem mijn schoenen met redelijke hakjes van het schoenrekje. Het zijn juist geen naaldhakken maar ze gaan toch in die richting. Ik loop wat rond in mijn appartement en verbaas me dat het stappen me zo goed lukt.

Dan belt mijn vriendinnetje van de zee dat er file is naar Antwerpen toe en dat ze dan maar liever wat later vertrekt want file is niet leuk en dan met dit weer helemaal al niet. Geen probleem ik begrijp dat en terwijl ze verder babbelt bedenk ik dat wat ik samen met haar wou doen vandaag dat ik dat ook alleen kan doen.

Ik doe nog even een testronde door mijn appartement op mijn hakjes en dan besluit ik op mijn hakjes het stad in te gaan. De winkel waar ik naartoe wil is maar een km ver en dat is best te doen volgens mij. Rustig op mijn gemakske loop ik mijn straat uit, er op lettend dat ik niet te snel stap, goed uitkijk dat ik niet op straatstenen stap waar ik mijn voeten kan omslaan en dat ik normaal stap en niet zo raar door mijn knieën buig zoals sommige vrouwen die op hakken lopen.  Dat lukt aardig en dan komt het...de stoepstenen die best wel te doen zijn als je een beetje oplet veranderen in kasseien, daar had ik niet op gerekend en ik balanceer van stap naar stap terwijl ik mijn gezicht in een plooi trek alsof op kasseien stappen voor mij een eitje is. 

Doch doet een kleedje met hakken wonderen want als ik de straat wil oversteken stopt de bus die er aankomt onmiddellijk en wacht de chauffeur geduldig terwijl ik op mijn dooie gemak de straat oversteek. Als ik een man passeer die staaltjes koffiecups uitdeelt stopt die goedmoedig een doosje met koffiecups in mijn handen.

Ik wil een nieuw glaasje op mijn gsm en stap de winkel van telenet binnen waarbij een man al direct plaats maakt en mij de laatste stoel aanbied om de wachttijd uit te zitten maar ik bedank vriendelijk, toen ik de winkel binnenkwam zag ik dat het niet de winkel was waar ik vorige keer een glaasje liet steken dus wandel ik terug naar buiten en ga bij orange binnen. Hier moet ik zijn, en ik word al direct geholpen door een jonge man die me zegt dat hij voor mij gratis dat glaasje er wel opzet. Ik kijk eens rond of hier geen stoelen staan want mijn tenen voelen ondertussen of ze tussen een knijptang zitten maar er staan enkel hoge krukken en daar zie ik me nu niet direct opklimmen in mijn kleedje.  Terwijl ik doe of ik geconcentreerd toekijk leun ik onopvallend zwaar op de toog en verlicht mijn voeten door van de ene voet op de andere te staan.  

Terug buiten ga ik nog even in't kruidvat binnen waar ik weer normaal kan stappen en vandaar naar huis, van mij mogen ze gerust overal asfalt leggen ook op de stoep daar zouden veel vrouwen dankbaar voor zijn volgens mij.

Thuis installeer ik mij op mijn terraske en terwijl ik van het zonneke geniet lak ik mijn nagels en lees een tijdschrift, ik heb een zee van tijd voel me vrouw en mag de rest van het weekend gewoon maar genieten...