Er
zit een groep in Dardennen, en er zijn al enkelen vertrokken naar Opwijk, maar
wij rijden ter plaatse.Nog maar eens de
Modderfokker-ride gaan verkennen.Tot
vervelens toe als het moet, maar hij moet in t koppeke.We zijn met 11: De 3 Rudys, Pascal, Luc en
ikke, nieuwkomers Tim Van Durm, Geert Noë uit Lochristi en Steven De Mey van
Overschelde, gastrijder Geoffrey Maes, en last but not least, de wederoptredende
Hans Schellaert.Thomas Bisschop kwam
ook nog langs, maar vertrekt lievernaar
Opwijk, waar niemand hem herkend.Ja,
diene jongen heeft het nie schoon de laatsten tijd met zon familienaam.Het is mooi weer, de vogeltjes fluiten, en ik
zie er enkele staan die ik waarschijnlijk wel aan kan.Het leven kan soms schoon zijn.Spijtig genoeg kan het rap omslaan ook, want
net voorbij de brug van Uitbergen, komt Rudy DC vooraan melden dat Hans, Tim en
Steven zonet afhaakten, en kiezen voor een rustig ritje.Misérie, misérie, gelukkig is Geert nog van
de partij, en zit Luc nie al te fris na een zwaar avondje uit.De parcourskennis dan.Geoffrey, die toch ook al enkele ritjes
verkend heeft, weet op een gegeven moment in de verte verte niet meer waar we
ons bevinden.Rudy V heeft zich al een
paar keer vergist, maar heeft naar eigen zeggen maar een geheugenkaartje van
1Giga, en blijkbaar is dat redelijk rap vol.Luc heeft een geldig excuus, en Pascal was al na enkele Km het noorden
kwijt.Bij mij valt het eerlijk gezegd
nogal mee.Tot zeker halfweg zit het al
goed ingeprent, maar als dan Rudy R begint aan zijn wirwar van wegeltjes moet
ik ook af en toe eens passen.Waar ik
niet moet passen is bij het fietsen zelf.Ik rij vrij makkelijk mee met de grote mensen, en kan zelfs af en toe
een gaatje slaan op een paar achtervolgers.Al moet gezegd worden dat Rudy DC zijn handen vol had aan de rug van
Geert.Op de Passarel in Wetteren toont
Geoffrey dat je om wereldkampioen te worden toch over de nodige techniek moet
beschikken, en rijdt op zijn gemakske van de trappen naar beneden.Het ziet er simpel uit, maar de rest besluit
toch maar om de trappen te voet te nemen.Op het terras van De Beize, genieten we onder een stralende lentezon van
een welverdiende verfrissing als ook Carla en Rita aankomen van hun plaatselijk
ritje.Het leven kan toch schoon zijn
hé.
Rudy had verzamelen
geblazen op 8.30u voor de verplaatsing naar Waasmunster met de wagen. Zelf kon
hij er niet bijzijn wegens buitenlandse verplichtingen, meerijden in de Amstel
Gold Race, met de wagen wel te verstaan.Deftig uur voor een schoon ritje zult ge denken, tot er ne plezanten
mailkes begint te sturen om met de fiets om 8u te vertrekken.De een na de ander antwoordt : ik ook, ik
ook.Ik ook dus, we zijn met 11.Rudy V, Rudy DC, Patje R, Dirk DB, Geert S,
Bart VH, Luc K, Jan W, Dany P, de wederoptredende Eric VG, en ikzelf.De meiskes rijden met de wagen.Linda, Nancy, Carine, Els, Ann, Annemie,
Arianne, Danny F, Dany P, Thomas B, Pascal L, Ronny VH en Filip B.Het is droog en overal goed bereidbaar, dus
wordt het weer vlammen.Probleem is, dat
als het snel gaat, al eens een foutje gemaakt wordt met een duik tot
gevolg.Tuimeltroffee van de dag is voor
Thomas Bisschop, die er in slaagt 3 keer onderuit te gaan. Danny F, Dany P,
Geert S en Luk K houden het bij 1 keer, al was den schoonsten duik eentje van
Luk, die spectaculair overkop ging.Aan
de bevoorrading staat mijn kilometriekske op 30Km.De 20Km van de heenreis niet meegerekend, kwestie
van de courrage niet te verliezen telkens ik naar mijn tellertje kijk. In totaal al 50 dus, en Rudy DC stelt voor om
een kortere afstand te volgen om toch nog voor de middag terug ik Kalken te
zijn en op t gemak nog een terraske te kunnen doen.Voor mij niet gelaten, dus laten we de rest
verder rijden.Voor de terugweg stelt
Rudy zijne cruise-controle en rijden we op een schoon tempo richting
Kalken.Ik probeer zoveel mogelijk naast
mijne compagnon te rijden, maar moet toch af en toe zijn achterste ne keer gaan
bekijken ( = een beetje uit de wind gaan zitten ). We komen aan in De Beize met
in totaal 80Km in de benen, en het is nog een tijdje wachten voor Patje de
spurt wint met 93Km achter de tanden. Jo was er ook nog, maar was vroeger
gestart wegens verplichtingen voor de noen in De Schorpioen.
Zondag
4 april 2010. Pasen. Wichelen. Was iedereen nog Paaseikes aan t rapen, of
hadden ze gewoon geen zin?Enkel Rudy De
Clercq en ikzelf staan om 8.30 u op het kerkplein.Gelukkig is t Hussevelde goed
vertegenwoordigd.We besluiten een klein
toerken langs de Schelde te maken en om 9 u terug te keren om te kijken of er
dan nog liefhebbers komen.Het is even
wachten, maar uiteindelijk krijgen we het gezelschap van Frank Hanselaer en
Eddy Troch.A, B en Cs, allemaal samen
met zn vieren.Op voorstel van Frank
rijden we de groene route van Wichelen.Een klein toerken met een klein groepken, dus veel bladruimte ga ik niet
verspillen, anders krijg ik weer onder mijn voeten van Mario. (Ooit schreef ik
een verslag van een bladvol van enkel Rudy R en ik, en dat heb ik mogen horen
).Dat brengt ons naadloos naar de rit
van Paasmaandag.
Maandag 5 april 2010.Zele. Naar jaarlijkse gewoonte trekken we op 2e Pasen naar t
Zonhoekje, een uitstap die blijkbaar zeer geliefd begint te worden, want in
tegenstelling tot gisteren zijn we nu met een stuk of 25.We vertrekken allemaal samen, de meiskes
incluis met de fiets.De inrichters
zagen ons graag komen, want met zo een bende waren ze al bijna uit de
kosten.Er was keuze uit 30, 40 en 60 km, maar de 40 waren er
eigenlijk 48 en de 60, 55.We kiezen
voor de 55, en het gaat zoals gewoonlijk goed vooruit, en ondanks een verstopte
neus en wat stijfheid in de benen van gisteren kan ik vrij goed vooraan stand
houden.Eindelijk nog eens goede benen,
maar het zijn net die goede benen die mij later nog parten zullen spelen.Via Berlare en Overmere komen we in Kalken
het thuispubliek groeten, en rijden zo verder richting Overschelde.Daar aangekomen, nog altijd bij de kopgroep,
stel ik voor om alles terug te laten samenkomen. Danny F en ik laten ons even
laten uitzakken om te kijken waar de rest blijft, maar er komt niemand meer
terug uit de achtergrond. De rappe mannen konden niet langer wachten, en zijn
ondertussen ook al niet meer te zien.Daar sta ik dan met mijn goede benen.Er was ooit een tijd dat er gewacht werd als de groep niet volledig was,
maar als Wegkapitein Rudy R er niet bij is, grijpen de muiters hun kans.
Gelukkig neemt Danny mij op sleeptouw en rijden we langs De Blauwe steen naar
de Vaart, en via de Scheldedijk gaat het richting Schellebelle.Het duurt echter tot de bevoorrading in
Uitbergen voor we terug samen
komen.Daar worden we opgewacht door de
groep die eigenlijk nog achter ons zat.Zij hadden blijkbaar een stuksken afgesneden, en zo een mooie voorsprong
genomen op die met goede benen.Voor het
vervolg van de rit verwijs ik u graag door naar Mario, die had nog betere
benen, en reed de 55 km
met de A-kes, waar ik moegestreden afhaakte en koos voor de 48. Ivan.
