Er
zit een groep in Dardennen, en er zijn al enkelen vertrokken naar Opwijk, maar
wij rijden ter plaatse.Nog maar eens de
Modderfokker-ride gaan verkennen.Tot
vervelens toe als het moet, maar hij moet in t koppeke.We zijn met 11: De 3 Rudys, Pascal, Luc en
ikke, nieuwkomers Tim Van Durm, Geert Noë uit Lochristi en Steven De Mey van
Overschelde, gastrijder Geoffrey Maes, en last but not least, de wederoptredende
Hans Schellaert.Thomas Bisschop kwam
ook nog langs, maar vertrekt lievernaar
Opwijk, waar niemand hem herkend.Ja,
diene jongen heeft het nie schoon de laatsten tijd met zon familienaam.Het is mooi weer, de vogeltjes fluiten, en ik
zie er enkele staan die ik waarschijnlijk wel aan kan.Het leven kan soms schoon zijn.Spijtig genoeg kan het rap omslaan ook, want
net voorbij de brug van Uitbergen, komt Rudy DC vooraan melden dat Hans, Tim en
Steven zonet afhaakten, en kiezen voor een rustig ritje.Misérie, misérie, gelukkig is Geert nog van
de partij, en zit Luc nie al te fris na een zwaar avondje uit.De parcourskennis dan.Geoffrey, die toch ook al enkele ritjes
verkend heeft, weet op een gegeven moment in de verte verte niet meer waar we
ons bevinden.Rudy V heeft zich al een
paar keer vergist, maar heeft naar eigen zeggen maar een geheugenkaartje van
1Giga, en blijkbaar is dat redelijk rap vol.Luc heeft een geldig excuus, en Pascal was al na enkele Km het noorden
kwijt.Bij mij valt het eerlijk gezegd
nogal mee.Tot zeker halfweg zit het al
goed ingeprent, maar als dan Rudy R begint aan zijn wirwar van wegeltjes moet
ik ook af en toe eens passen.Waar ik
niet moet passen is bij het fietsen zelf.Ik rij vrij makkelijk mee met de grote mensen, en kan zelfs af en toe
een gaatje slaan op een paar achtervolgers.Al moet gezegd worden dat Rudy DC zijn handen vol had aan de rug van
Geert.Op de Passarel in Wetteren toont
Geoffrey dat je om wereldkampioen te worden toch over de nodige techniek moet
beschikken, en rijdt op zijn gemakske van de trappen naar beneden.Het ziet er simpel uit, maar de rest besluit
toch maar om de trappen te voet te nemen.Op het terras van De Beize, genieten we onder een stralende lentezon van
een welverdiende verfrissing als ook Carla en Rita aankomen van hun plaatselijk
ritje.Het leven kan toch schoon zijn
hé.
Rudy had verzamelen
geblazen op 8.30u voor de verplaatsing naar Waasmunster met de wagen. Zelf kon
hij er niet bijzijn wegens buitenlandse verplichtingen, meerijden in de Amstel
Gold Race, met de wagen wel te verstaan.Deftig uur voor een schoon ritje zult ge denken, tot er ne plezanten
mailkes begint te sturen om met de fiets om 8u te vertrekken.De een na de ander antwoordt : ik ook, ik
ook.Ik ook dus, we zijn met 11.Rudy V, Rudy DC, Patje R, Dirk DB, Geert S,
Bart VH, Luc K, Jan W, Dany P, de wederoptredende Eric VG, en ikzelf.De meiskes rijden met de wagen.Linda, Nancy, Carine, Els, Ann, Annemie,
Arianne, Danny F, Dany P, Thomas B, Pascal L, Ronny VH en Filip B.Het is droog en overal goed bereidbaar, dus
wordt het weer vlammen.Probleem is, dat
als het snel gaat, al eens een foutje gemaakt wordt met een duik tot
gevolg.Tuimeltroffee van de dag is voor
Thomas Bisschop, die er in slaagt 3 keer onderuit te gaan. Danny F, Dany P,
Geert S en Luk K houden het bij 1 keer, al was den schoonsten duik eentje van
Luk, die spectaculair overkop ging.Aan
de bevoorrading staat mijn kilometriekske op 30Km.De 20Km van de heenreis niet meegerekend, kwestie
van de courrage niet te verliezen telkens ik naar mijn tellertje kijk. In totaal al 50 dus, en Rudy DC stelt voor om
een kortere afstand te volgen om toch nog voor de middag terug ik Kalken te
zijn en op t gemak nog een terraske te kunnen doen.Voor mij niet gelaten, dus laten we de rest
verder rijden.Voor de terugweg stelt
Rudy zijne cruise-controle en rijden we op een schoon tempo richting
Kalken.Ik probeer zoveel mogelijk naast
mijne compagnon te rijden, maar moet toch af en toe zijn achterste ne keer gaan
bekijken ( = een beetje uit de wind gaan zitten ). We komen aan in De Beize met
in totaal 80Km in de benen, en het is nog een tijdje wachten voor Patje de
spurt wint met 93Km achter de tanden. Jo was er ook nog, maar was vroeger
gestart wegens verplichtingen voor de noen in De Schorpioen.
Zondag
4 april 2010. Pasen. Wichelen. Was iedereen nog Paaseikes aan t rapen, of
hadden ze gewoon geen zin?Enkel Rudy De
Clercq en ikzelf staan om 8.30 u op het kerkplein.Gelukkig is t Hussevelde goed
vertegenwoordigd.We besluiten een klein
toerken langs de Schelde te maken en om 9 u terug te keren om te kijken of er
dan nog liefhebbers komen.Het is even
wachten, maar uiteindelijk krijgen we het gezelschap van Frank Hanselaer en
Eddy Troch.A, B en Cs, allemaal samen
met zn vieren.Op voorstel van Frank
rijden we de groene route van Wichelen.Een klein toerken met een klein groepken, dus veel bladruimte ga ik niet
verspillen, anders krijg ik weer onder mijn voeten van Mario. (Ooit schreef ik
een verslag van een bladvol van enkel Rudy R en ik, en dat heb ik mogen horen
).Dat brengt ons naadloos naar de rit
van Paasmaandag.
Maandag 5 april 2010.Zele. Naar jaarlijkse gewoonte trekken we op 2e Pasen naar t
Zonhoekje, een uitstap die blijkbaar zeer geliefd begint te worden, want in
tegenstelling tot gisteren zijn we nu met een stuk of 25.We vertrekken allemaal samen, de meiskes
incluis met de fiets.De inrichters
zagen ons graag komen, want met zo een bende waren ze al bijna uit de
kosten.Er was keuze uit 30, 40 en 60 km, maar de 40 waren er
eigenlijk 48 en de 60, 55.We kiezen
voor de 55, en het gaat zoals gewoonlijk goed vooruit, en ondanks een verstopte
neus en wat stijfheid in de benen van gisteren kan ik vrij goed vooraan stand
houden.Eindelijk nog eens goede benen,
maar het zijn net die goede benen die mij later nog parten zullen spelen.Via Berlare en Overmere komen we in Kalken
het thuispubliek groeten, en rijden zo verder richting Overschelde.Daar aangekomen, nog altijd bij de kopgroep,
stel ik voor om alles terug te laten samenkomen. Danny F en ik laten ons even
laten uitzakken om te kijken waar de rest blijft, maar er komt niemand meer
terug uit de achtergrond. De rappe mannen konden niet langer wachten, en zijn
ondertussen ook al niet meer te zien.Daar sta ik dan met mijn goede benen.Er was ooit een tijd dat er gewacht werd als de groep niet volledig was,
maar als Wegkapitein Rudy R er niet bij is, grijpen de muiters hun kans.
Gelukkig neemt Danny mij op sleeptouw en rijden we langs De Blauwe steen naar
de Vaart, en via de Scheldedijk gaat het richting Schellebelle.Het duurt echter tot de bevoorrading in
Uitbergen voor we terug samen
komen.Daar worden we opgewacht door de
groep die eigenlijk nog achter ons zat.Zij hadden blijkbaar een stuksken afgesneden, en zo een mooie voorsprong
genomen op die met goede benen.Voor het
vervolg van de rit verwijs ik u graag door naar Mario, die had nog betere
benen, en reed de 55 km
met de A-kes, waar ik moegestreden afhaakte en koos voor de 48. Ivan.
Ivan vroeg me om nog eens in de pen te kruipen. Zo
gevraagd, zo gekropen. Veel volk en veel vrouwvolk (fokkemodders, moddermiekes,
modderfoksters, ik weet niet hoe we ze best noemen) aan de kerk. Rudy R. niet,
want die moet VIPs rondrijden tijdens Gent-Wevelgem voor Mercator Vlaanderen.
Staan er wel: Pascale Lippens, Ann van Jan (Jan kwam achter), Els van Jo (Jo
zelf zat ergens vastgeplakt, naar horen zeggen in het kleinste kamertje), Rita
van Erik (Erik zelf ook al niet), Nadine van Rudy V. (Rudy Vee zelf was wel
mee) en dan nog een sportief meiske. Dirk De Boever, Witte Krick met zijn
cross-velo, en Ivan waren er ook nog en Patje was al met de velo naar St.
Niklaas, kwestie van nog 35 km
te kunnen bijtrainen. Bijna was ik nog Karel Verhoeven vergeten, mijn
privé-chauffeur. Om kwart na 9 kunnen we al vertrekken op voetbalplein SK Gerda
te St. Niklaas. Meteen een paar km kronkelig bos. Wij wisten niet eens dat ze
daar bos hadden. En dan volgt er één aaneenschakeling van wegels, dijken,
steile klimmetjes en afzinkskes, kronkels en draaien, lange, bonkige einden, pittoreske
dorpkes. Steendorpe aan de Schelde en omgeving moet ge zeker eens bezoeken om
te gaan wandelen of fietsen, echt een ontdekking. Tegen alle verwachtingen in een
toffe, prachtige rit met driekwart off-road (dat wil zeggen van de baan, voor
wie niet goed Frans kan). Iets minder is dat er in een groot deel van die
wegels van die superfijne kiezel is gesmeten en dat rijdt voor geen meter. En,
wind, wind, wind. Niet moeilijk dat dat hier zo waait, zegt Ivan: met al die
windmolens hier. En het wordt nog erger als we een knap meiske zien wandelen.
Wat heeft dat nu met de wind te maken, hoor ik u al denken. Wacht, wacht, laat
me uitspreken. Ze had verdorie toch wel haar windhond bij, zeker! Ivan en ik
besluiten het iets rustiger te doen en blijven achter, zodat we als eerste
bij de bevoorrading zijn. De rest had zich efkes misreden. Na de ravitaillering
vertrekken we weer ietske later en zien de bende voor ons op de dijk rijden. Ik
kijk even achterom om te kijken of Ivan nog mee kan (haha), en als ik weer voor
me kijk, ligt er één in de kant en een andere ligt languit op de rug op de
asfalt. Het waaier rijden, wind op, op de dijk, heeft weer zijn slachtoffers
geëist. Rudy V. wijkt even uit, Jan W. in zijn wiel moet nog verder uitwijken, en
Pascal L. raakt het achterwiel van Jan en kan niet rechtblijven. Luc K., altijd
in laatste positie, rijdt gewoon bal over Pascal en komt plat op zijn buik op
het asfalt. Zijn vingertoppen weg. Ja, bij Luc staan die blijkbaar op zijn
buik. Weeral een hele week geen pianospelen voor de witte, zegt Ivan. En ik
bedenk plots: er zit daar nog zo een uitsteeksel aan de buikkant, hoe zou dat
met die top zijn? Maar het is gelijk niet de juiste moment om dat te vragen. Pascal
is helemaal van de kaart en de rug van zijn regenovertrekske helemaal
geschonden. Ook een bloedende vinger. Hij heeft wel geluk, want straks in de
Beize is het toch uitreiking van het nief koersgerief. Ja, ge kunt er achteraf
eens mee lachen, maar het is toch maar megabangelijk als ge ze daar alletwee
groggy ziet liggen. Het is nog goed afgelopen, zeg maar.
Even verder is er de splitsing 30 en 50 km. Pascal en Luc
besluiten wijselijk de kortste weg SK Gerda-waarts te pakken, en de rest maakt
er nog een vlammende laatste 20
km van. Ivan heeft zich herpakt en moet niet veel meer
onderdoen. Ik verschiet nog een laatste kartoesj, en als de super-aakes
Patrick, Jan, Karel en Dirk me weer te pakken hebben, als we op de weg komen,
trekt Patrick nog wat door tot het volgende kruispunt. Een auto komt keihard
remmend tot stilstand, op 30
cm van Patrick die midden voor de auto ook stilstaat.
Bijna zijn derde keer onder een auto. Ja, wij hadden voorrang van rechts, dat
wel. Het is me het ritje wel.
Het eindigt weer met kilometers gekronkel door de bossen en
we moeten Karel - in een superdag, Jan, Pat en Dirk laten rijden. Rudy V., van
wie we beter gewend zijn, was er gelijk niet vandaag, maar dat kwam door
technische problemen: hij kon geen macht zetten. En wie staat er eerst aan den
arrivee: Ivan, Rudy en ik. De super-aakes waren zich toch wel weer misreden
zeker. Ge ziet dat ze daar Danny Fack niet voor nodig hebben, hé. Blijkt dat
Patje nog knal op een boom is gereden. Kwestie van zijn koleire op die auto nog
even uit te werken. Aan de boom was er gelukkig niets.
Op SK Gerda zien we nog Tommeke Vandenberge en Chris, de
buur van Guy Roels.
De Beize wordt overrompeld door ancien modderfokkers en door
nieuwelingen, die hun pakketje koersgerief aan een spotprijs komen ophalen.
Gerda en SK Marc zijn er ook. En nog een nest lokaal rijdende modderfokkers,
maar ik was gelijk ook wat van de kaart (combinatie van de inspanning en de
Duvel en den ouderdom), zodat mijn geheugen me in de steek laat. Wat een dag!
Deugd dat dat toch altijd doet, u zo te pletter rijden. En wat is er toch nog
veel moois en veel nieuws te ontdekken in de buurt.
