is the name, biking is the game

Ivan vroeg me om nog eens in de pen te kruipen. Zo gevraagd, zo gekropen. Veel volk en veel vrouwvolk (fokkemodders, moddermiekes, modderfoksters, ik weet niet hoe we ze best noemen) aan de kerk. Rudy R. niet, want die moet VIPs rondrijden tijdens Gent-Wevelgem voor Mercator Vlaanderen. Staan er wel: Pascale Lippens, Ann van Jan (Jan kwam achter), Els van Jo (Jo zelf zat ergens vastgeplakt, naar horen zeggen in het kleinste kamertje), Rita van Erik (Erik zelf ook al niet), Nadine van Rudy V. (Rudy Vee zelf was wel mee) en dan nog een sportief meiske. Dirk De Boever, Witte Krick met zijn cross-velo, en Ivan waren er ook nog en Patje was al met de velo naar St. Niklaas, kwestie van nog 35 km te kunnen bijtrainen. Bijna was ik nog Karel Verhoeven vergeten, mijn privé-chauffeur. Om kwart na 9 kunnen we al vertrekken op voetbalplein SK Gerda te St. Niklaas. Meteen een paar km kronkelig bos. Wij wisten niet eens dat ze daar bos hadden. En dan volgt er één aaneenschakeling van wegels, dijken, steile klimmetjes en afzinkskes, kronkels en draaien, lange, bonkige einden, pittoreske dorpkes. Steendorpe aan de Schelde en omgeving moet ge zeker eens bezoeken om te gaan wandelen of fietsen, echt een ontdekking. Tegen alle verwachtingen in een toffe, prachtige rit met driekwart off-road (dat wil zeggen ‘van de baan’, voor wie niet goed Frans kan). Iets minder is dat er in een groot deel van die wegels van die superfijne kiezel is gesmeten en dat rijdt voor geen meter. En, wind, wind, wind. ‘Niet moeilijk dat dat hier zo waait’, zegt Ivan: ‘met al die windmolens hier’. En het wordt nog erger als we een knap meiske zien wandelen. Wat heeft dat nu met de wind te maken, hoor ik u al denken. Wacht, wacht, laat me uitspreken. Ze had verdorie toch wel haar windhond bij, zeker! Ivan en ik besluiten het iets rustiger te doen en blijven achter, zodat we … als eerste bij de bevoorrading zijn. De rest had zich efkes misreden. Na de ravitaillering vertrekken we weer ietske later en zien de bende voor ons op de dijk rijden. Ik kijk even achterom om te kijken of Ivan nog mee kan (haha), en als ik weer voor me kijk, ligt er één in de kant en een andere ligt languit op de rug op de asfalt. Het waaier rijden, wind op, op de dijk, heeft weer zijn slachtoffers geëist. Rudy V. wijkt even uit, Jan W. in zijn wiel moet nog verder uitwijken, en Pascal L. raakt het achterwiel van Jan en kan niet rechtblijven. Luc K., altijd in laatste positie, rijdt gewoon bal over Pascal en komt plat op zijn buik op het asfalt. Zijn vingertoppen weg. Ja, bij Luc staan die blijkbaar op zijn buik. Weeral een hele week geen pianospelen voor de witte, zegt Ivan. En ik bedenk plots: er zit daar nog zo een uitsteeksel aan de buikkant, hoe zou dat met die top zijn? Maar het is gelijk niet de juiste moment om dat te vragen. Pascal is helemaal van de kaart en de rug van zijn regenovertrekske helemaal geschonden. Ook een bloedende vinger. Hij heeft wel geluk, want straks in de Beize is het toch uitreiking van het nief koersgerief. Ja, ge kunt er achteraf eens mee lachen, maar het is toch maar megabangelijk als ge ze daar alletwee groggy ziet liggen. Het is nog goed afgelopen, zeg maar.

Even verder is er de splitsing 30 en 50 km. Pascal en Luc besluiten wijselijk de kortste weg SK Gerda-waarts te pakken, en de rest maakt er nog een vlammende laatste 20 km van. Ivan heeft zich herpakt en moet niet veel meer onderdoen. Ik verschiet nog een laatste kartoesj, en als de super-aakes Patrick, Jan, Karel en Dirk me weer te pakken hebben, als we op de weg komen, trekt Patrick nog wat door tot het volgende kruispunt. Een auto komt keihard remmend tot stilstand, op 30 cm van Patrick die midden voor de auto ook stilstaat. Bijna zijn derde keer onder een auto. Ja, wij hadden voorrang van rechts, dat wel. Het is me het ritje wel.

Het eindigt weer met kilometers gekronkel door de bossen en we moeten Karel - in een superdag, Jan, Pat en Dirk laten rijden. Rudy V., van wie we beter gewend zijn, was er gelijk niet vandaag, maar dat kwam door technische problemen: hij kon geen macht zetten. En wie staat er eerst aan den arrivee: Ivan, Rudy en ik. De super-aakes waren zich toch wel weer misreden zeker. Ge ziet dat ze daar Danny Fack niet voor nodig hebben, hé. Blijkt dat Patje nog knal op een boom is gereden. Kwestie van zijn koleire op die auto nog even uit te werken. Aan de boom was er gelukkig niets.

Op SK Gerda zien we nog Tommeke Vandenberge en Chris, de buur van Guy Roels.

De Beize wordt overrompeld door ancien modderfokkers en door nieuwelingen, die hun pakketje koersgerief aan een spotprijs komen ophalen. Gerda en SK Marc zijn er ook. En nog een nest lokaal rijdende modderfokkers, maar ik was gelijk ook wat van de kaart (combinatie van de inspanning en de Duvel en den ouderdom), zodat mijn geheugen me in de steek laat. Wat een dag! Deugd dat dat toch altijd doet, u zo te pletter rijden. En wat is er toch nog veel moois en veel nieuws te ontdekken in de buurt.

Mario