Proficiat aan Bram en 'onze' Bart met de super prestatie in de ABR
De
laatste etappe in de Andalucia Bike Race ging van start aan het Triunfo
Hotel in Jaen. 75 % van de deelnemers namen de start in deze laatste 60
km met 2151 hm.
De verrassing in deze vrij zware etappe kwam uit Belgische hoek.
Bram Saeys ( Samart Cycling ) en Bart Van Hecke ( BeachBikers ) reden
de 10 de plaats, wonnen 1 plaats en maken daarmee de sprong naar de
top 15 in het klassement. De Belgen gaven amper 9 minuten toe op de Deense winnaars Bejamin Justesen en Klaus Nielsen.
Vandaag
was het de laatste etappe 60km en een goeie 2100 hoogtemeters. Van
start gegaan met het idee onze 16e plaats in het klassement te
verdedigen want voor 15e te worden zouden we een verschil van meer dan 5
minuten moeten dicht rijden op een sterk team en achter ons was het een
verschil van 7 minuten dus dit moest lukken. Van in de start voelde ik
dat ik een goede dag zou hebben en dit was ook
zo voor het eerst deze week kwam ik echt sterk voor de dag in de
klimmen (waarom duurt deze koers niet een paar dagen langer) al snel
hadden we door dat we niet bang hoefden te zijn van een aanval op onze
16e plaats want 1 van die renners die 17e stonden zat er door, even
probeerde hij nog aan te klampen maar dit moest hij bekopen en heeft
zelf opgegeven. na 15km nog steeds een grote groep samen met ons erbij
en na even gekeken te hebben zag ik dat de mannen die 15e stonden in een
groepje achter ons op kop aan het rijden waren. Het echte klimwerk
vatte dan pas aan en we waren sterk ik kon me vandaag op kop zetten en
we reden weg en haalden team voor team in na 40km zagen we zelf Hannes
Genze en team genoot rijden (nee dit kan toch niet dacht ik) ik wist wel
dat we snel aan het rijden waren maar zo snel. op km 45 vatte de
afdaling aan hier hingen we geen risico meer nemen onze 16e plaats was
toch safe. de laatste 5km verliepen nog op in dalende lijn over de
weinige asfalt van deze meerdaagse en we maakten snelheid ook al konden
we door de klevende modder van vandaag onze 11 niet meer gebruiken na
bijna 3 uur koers kwamen we blij en tevreden oven de finish met een voor
ons super resultaat een 9e plaats op "maar" een dikke 9 minuten van de
winnaars en 7m 30s van Hermida en Van Houts. Achteraf bleek ook nog dat
we in het klassement opschoven naar een 15e plaats we hadden die mannen
vandaag op 9 minuten gezet.
We kijken dus heel tevreden terug
op deze meerdaagse ook al zat er zonder onze pech en het mis rijden er
heel misschien wel een top 10 plaats in.
Mijn besluit is wel dat
deze wedstrijd zeker niet mag onderschat worden zowel de track hier is
heel veeleisend en het niveau van het deelnemers veld is heel hoog je
mag zeker zijn dat die Spanjaarden snel rijden. Persoonlijk is dit de
mooiste koers al van men leven zelf kwa parcours mooier dan de Cape en de
Transmaurinne
Ook wil ik zeggen dat we deze prestatie te
danken hebben aan de goede zorgen en bevoorrading van ZOEF en het duo
Wim en Patrick die hier ook een prachtprestatie bij de masters hebben
geleverd. Bart
Bram Saeys en Bart Van Hecke: 14de plaats in Andalucia Bike Race
Het gelegenheidsduo Bram Saeys (Smart Cycling)
en Bart Van Hecke (Beachbikers) blijft het goed doen in de Andalucia
Bike Race. In de vijfde en voorlaatste etappe in en rond Jaen, met 86 km
en 3000 hm de koninginnerit van deze editie, bereikten onze landgenoten
als veertiende algemeen de finish. Dag na dag laten B & B een beter
resultaat optekenen, wat resulteert in een zestiende plaats in het
algemene klassement. In de Andalucia Bike Race staat vandaag de zesde en
laatste etappe op het programma.
"De eerste etappe in
Jaen. Het landschap is hier duidelijker bergachtiger en staat vol met
olijfbomen. Dit was duidelijk de koninginneetappe van deze zesdaagse: 86
km en 3000 hm! De start was ook wat rustiger zodat we ons goed vooraan
konden positioneren. De km's gingen goed vooruit en de toppers namen
zelfs tijd om een sanitaire stop in te lassen. Na 30 km werd de klim
steiler en brak de koers open.
Bart was duidelijk sterker dan
gisteren en we konden met de top-0 mee klimmen. Na 48km lag de zwaarste
klim achter ons, nu volgden enkele prachtige singeltrackafdalingen.
Gevolgd door kleinere hellingen en afdalingen. Een pittige afdaling
bracht ons naar de voet van de laatste klim van de dag. Bart besloot wat
voorsprong te nemen in de afdaling - in de veronderstelling dat ik in
de klim terug zou komen. Maar tijdens het klimmen, geen spoor van Bart.
Had
hij zoveel voorsprong genomen? Ik besloot nog wat verder te klimmen om
terug aansluiting te zoeken. Maar nog steeds geen Bart, ik haalde wel
wat teams in, maar geen ploegmaat te zien. Eenmaal boven gekomen zocht
ik nog steeds mijn teammaat, ik vatte de laatste afdaling solo aan. Na
2k m downhill stond het laatste checkpoint, waar geen Bart te bespeuren
was en die ze ook niet hebben zien passeren. Er zat niets anders op dan
te wachten, de tijd ging voorbij, samen met enkele teams. Na 9 minuten
kwam Bart naar beneden gevlogen met 2 andere teams. In de afdaling voor
de laatste klim waren ze verkeerd gereden.
We legden onze
ketting op de grote molen en besloten om er nog het beste van te maken,
6km valsplat met korte klimmetjes en steile paadjes. We haalden nog een
team in en zoefden door de straten van Jaen richting finish: 14de
plaats. Eigenlijk waren we best ontgoocheld: er zat een top-8 plaats in.
Voorlopige tussenstand: 16de in het algemeen klassement. We willen onze
reisgezellen nog feliciteren, Wim Tollenaere en Patrick Wouters die
vandaag ook een zware dag hadden, maar ze hebben wel altijd top-5
gereden bij de masters 2."
In de Andalucia Bike Race hebben Hannes Genze
en Andreas Kugler hun tweede etappezege behaald. In Jaen ging het
Duits-Zwitserse duo in de 86,64 km lange vijfde en voorlaatste etappe,
met 2.741 te overwinnen hm de koninginnerit van deze editie, hun
Multivan-Merida teamgenoten Jose Antonio Hermida en Rudi Van Houts
vooraf. Door de opgave van het Portugese duo Luis Leao Pinto en Tiago
Jorge Ferreria Oliveira (Esteve) zijn Hermida en van Houts zeker van de
eindzege en schuiven Genze en Kugler op naar plaats twee.
Bram
Saeys en Bart Van Hecke blijven etappe na etappe beter voor de dag
komen legden beslag op een veertiende plaats, dit op 25 minuten van
Genze en Kugler.
vandaag
hadden we superdag maar opnieuw pech gekend op 25km voor het einde met 3
teams verkeerd gereden en 9minuten verloren dus "maar 14e" anders had
er zeker 6e of 7e plaats in gezeten vandaag. morgen een andere dag met
de laatste maar wel een kortere etappe 60km 1 lange klim en 1 lange
afdaling naar finish ps.: ondertussen wel opgeschoven naar een 16e plaats in het klassement. Bart
Bram Saeys en Bart Van Hecke eindigden vandaag (29-2) op een 16de plaats,
dit op 18:07 van de winnaars. Meteen het beste resultaat van onze
landgenoten in deze editie van de ABR. Christoph Declercq en Gert De
Roover deden niet onder legden bij de masters beslag op een dertiende
plaats. Nog in deze categorie eindigden Bart en Wim Feyaerts en Wim
Tollenaere en Patrick Wouters broederlijk naast elkaar op plaatsen 27 en
28. ( mountainbike.be)
Wat een dag, hoog tijd voor te gaan slapen maar snel nog iets posten.
Vandaag super zware dag dag de verplaatsingen, opstaan 150km rijden met
auto, super zware koers rijden en dan opnieuw 80km met auto voor hier
dan opnieuw alles uit te laden en te kuisen. Maar 16e vandaag zijn super
tevreden van resultaat want niveau is
echt hoog. Hopelijk kunnen we morgen weer koerse en zijn we niet te
vermoeid van vandaag. ps.: opnieuw gevallen dit keer niet men eigen
fout was in start door iemand voor me dit keer ligt men andere knie open
en hebben ze op de ehbo hem moeten verdoven voor de dode huid weg te
snijden dit hebben ze trouwens met die andere knie dan maar ook gedaan. Bart
Multivan Merida blijft vooralsnog de Andalucia Bike Race domineren.
Na winst van Jose Antonio Hermida en Rudi Van Houts in de proloog en de
eerste etappe ging vandaag het Duits-Zwitserse duo Hannes Genze en
Andreas Kugler met de zege aan de haal in de 75,95 km (1.946 hm) lange
derde etappe in en rond Cordoba. Hermida en Van Houts maakten het
teamsucces compleet door als tweede te finishen. Het Portugese duo Luis
Leao Pinto en Tiago Jorge Ferreria Oliveira (Esteve) eindigde na twee
tweede plaatsen als derde.
Opnieuw werd het een hard
bevochten etappe voor het Multivan-Merida duo, met enkele lekke banden.
Hoe dan ook blijven Hermida en Van Houts het algemeen klassement
aanvoeren. "Rudi en ik voelden onze opperbest. Al snel kwamen we
alleen met de vier Merida's op kop te zitten, en liepen zo verder uit op
onze Portugese collega's. Op 20 km van de finish kregen Hannes en
Andreas het moeilijk, en toen besloten we alleen door te gaan en onze
leidersplaats te verstevigen" aldus Hermida.
Op 7 km van de
finish reed Van Houts echter lek en werden de leiders opnieuw ingelopen
door hun teamgenoten. Na het nodige oponthoud konden Hermida en Van
Houts de afdaling richting finish verder zetten, tot de Nederlander op 3
km van de meet opnieuw lek reed. Ditmaal zonder verdere gevolgen
echter. Hermida en Van Houts slaagden er zelfs in om hun voorsprong op
de eerste achtervolgers verder uit te bouwen. "We zijn verheugd met
de zege van onze teamgenoten. Zelf zullen we de komende dagen alles
geven om de leidersplaats veilig te stellen", aldus nog Hermida.
Bram
Saeys en Bart Van Hecke eindigden als eerste Belgisch duo op een 19de
plaats, dit op 27:37.3 van Genze en Kugler. Christoph Declercq en Gert
De Roover legden beslag op rang negentien bij de masters. Nog in deze
categorie waren Bart en Wim Feyaerts en Wim Tollenaere en Patrick
Wouters goed voor een respectieve 20ste en 25ste plaats. We zijn
zeer tevreden van onze 19 de plaats . Tot aan de eerste post reden
we zelfs in de top 15 , maar dan moeten we stoppen om
schoenplaatje van Bram vast te zetten en hebben wel een minuut of 3
en veel plaatsen verloren. Maar blijkbaar hebben we er toch wel wat van goed
gemaakt. Op het einde had ik wel last van mijn rug door val van gisteren
en moeten vertragen in klim. In de laatste 7 dalende kilometers
hebben we de gas dan maar opnieuw open gedraaid en veel goed gemaakt.We reden
dus met dubbel gevoel over de finish; geen slecht resultaat,
maar er zat meer in" aldus Bart Van Hecke.
Bram Saeys en Bart Van Hecke goed op dreef in de ABR
Na een 31ste plaats in de proloog diende zich
in de Andalucia Bike Race vandaag de eerste marathonetappe aan. Bram
Saeys en Bart Van Hecke brachten het er niet onaardig van af en eindigde
na hun 31ste plaats in de strijd tegen het uurwerk nu op rang 27.
"Vandaag
de eerste echte marathon etappe. We moesten - vanwege de uitslag van de
proloog - starten in de 2e startbox. Op zich geen probleem, want de
eerste 4 km waren terug geneutraliseerd maar dit keer op een grote baan
naar boven. Hierdoor konden we ons goed vooraan gaan positioneren om het
veld in te duiken. De laatste afdaling van gisteren, werd vandaag onze
eerste klim.
We wisten dus welk parcours ons te wachten stond:
technisch klimmen tot aan de top. Ondanks dat we volledig in het rood
reden, zat we in een goede positie. We dachten dat het tempo wat stil
zou vallen na deze zware klim in een verschroeiend tempo. Maar dat was
buiten een duo Spanjaarden gerekend, die een strak tempo aanhielden. Na
20 km, waarvan 15 km singeltrack, de eerste bevoorrading. Hierna werd
het parcours wat breder, maar het tempo viel niet stil.
Bart en
ik hielden ons wat rustig in het groepje: in de klimmetjes konden we wat
opschuiven maar in de snelle afdalingen moest Bart zich wat inhouden
zodat ik bij kon blijven. De kilometers vorderden goed, maar het werd
wel warm. We waren blij dat Isabelle na 44 km er stond met een volle
drinkbus. De bidon was nog maar goed aangenomen of de Spanjaarden
begonnen terug a blok te koersen. Dit werkte ons wat op de zenuwen en we
besloten hierop te reageren: ik kon goed op een singeltrack naar boven
rijden en Bart kwam aansluiten in de afdaling. Door dit manoeuvre
verspeelden we minder tijd.
Op het vlakker stuk die volgde reden
we op de grote plateau en zo konden we wat teams inhalen. De off-road
werd eventjes ingeruild voor een asfalt stuk waar we goed tempo konden
maken, we voelden ons nog goed en besloten op hetzelfde elan verder te
gaan. Op de technische singeltracks konden we terug beter ons ding doen
omdat de weg voor ons vrij was. We maakten goed tempo zonder extreem
diep te gaan. Het parcours was nog steeds veeleisend en het ging op en
af. We begonnen aan de laatste lange klim en konden nog wat teams
inhalen.
Boven gekomen kwam het er op aan om geen fouten te
maken. Maar op de singeltrack ging het mis voor Bart: zijn voorwiel
raakte van het pad en hij ging hard neer, knie en gezicht open. Bart was
er van onder de indruk waardoor ik zowaar op kop moest in de afdaling.
Gelukkig konden we onze schade beperken en reden richting finish, waar
er ons nog net een team voorbij stak. Als 27ste bereikten we de finish,
maar we moesten maar 20 minuten toegeven op de winnaars".
Aangezien onze voorzitter uitzonderlijk niet fietst (Kuurne) en veel modderfokkers het mooie initiatief van Franks schoonbroer steunen kiezen we voor een plaatselijk ritje. Starten aan Kalkenkerk om half 9 Kaarten nog steeds te verkrijgen bij Frank
Na het eerste winterritje van vorige week, krijgen degene
die er niet bijwaren een tweede kans. De thermometer is de ganse week niet
boven het vriespunt gekomen, en blijft als ik opsta steken op 12 graden onder
nul. Berekoud dus, maar voor wie bang is van een beetje kou is er een goed
trucje. Zet de aflezing op Fahrenheit i.p.v. Celcius, en je komt op een goeie
10° boven nul.Veel beter. Zonder povers
komen toch 14 deelnemers opdagen voor een plaatselijk ijsritje: Rudy R, Rudy V,
Dirk DB, Frank VDS, Jo R, Thomas B, Davy P, Geert S, Cedric L, Steven DM, zelfs
Luc K heeft de schaatsen ingeruild voor de fiets, en Hans S is er na lange tijd
ook nog eens bij.Ikzelf sluit het rijtje
Modderfokkers af, en er is ook nog een gastrijder,Filip. Rudy is al een paar keer gaan verkennen, dus
we mogen ons aan t een en t ander verwachten.Richting Drabstraatje worden we gewaarschuwd voor een rotsachtig
parcours op de hardbevroren modder.Om
de grootste bonken te ontwijken, rijdt Rudy plots gewoon de beek op. Even
schrikken, maar het bolt precies stukken beter, dus volgt iedereen zijn
voorbeeld, de een al wat geruster dan de ander. We rijden-glijden verder via de
Zauwwegel richting Bontinckstraat, waar slalommen tussen de windmolens richting
industriepark in Lokeren.Daar ligt nog
ergens een grote plas die pas dichtgevroren is na de sneeuwval, en die er dus
als een spiegel bij ligt.Daar
aangekomen rijden de 2 mannen met de spijkerbanden vlotjes het ijs op. Frank
doet het iets behoedzamer, en ik volg voorzichtig in zijn spoor, gevolgd door
Geert en Cedric.Rudy is ondertussen al
eens omgekeerd om de rest aan te moedigen het ijs te betreken, maar zonder
resultaat. Wanneer hij ons opnieuw voorbijspurt, zegt hij ons dat we naar links
moeten.Een minimaal draaitje aan het
stuur is echter al teveel, en ik voel mijn wielen onder mij uitglijden.Frank begint een fractie later te slippen,
maar doordat ik van een beetje hoger val, komen we simultaan neer.Met alle moeite van de wereld krabbel ik
terug overeind, maar op de fiets raken lukt mij niet meer, dus schuifel ik
behoedzaam naar de oever, waar de rest mij staat op te wachten.Cedric is blijkbaar ook onderuit gegaan, en
Geert is zonder vallen terug aan wal geraakt. Frank sukkelt wel nog op de
fiets, en is de enige met normale banden die de overkant haalt, al gaat hij wel
nog een tweede keer onderuit.We
vervolgen richting Gratiebossen, en nemen hier en daar nog een paar vijverkes
mee.Voor de finale gaan we naar
Overmere-Donk, waar we ons hartje eens kunnen ophalen voor een ritje van enkele
kilometer op het ijs.Onze aanwezigheid
gaat niet onopgemerkt voorbij, want links en rechts horen we mensen zeggen
kijk hier, de Modderfokkers.En het is
nu niet dat wij ijdel zijn, maar het doet toch iets als je een kleine jongen
aan zijn papa hoort vragen, als ik groot ben, mag ik dan ook Modderfokker
worden?Waarschijnlijk had da gastje
dan Dirk nog niet zien passeren, want die zat met een ferm ei op.Volgens Geert was zijn zadel zelfs een paar
centimeter versmald van zodanig met zijn billen te nijpen.En als het dan een beetje glad was, waggelde
hij als een pinguïn over het ijs.Toch
is het Frank die nog een derde keer onderuit gaat.Den laatsten duik voor den dag is er eentje
van Rudy V diemet zijn spijkerbanden in
een diepe zeppe sukkelt en onderuit gaat.Cedric kan hem niet meer ontwijken, en Geert gaat er bovenop.We komen aan in De Beize met zon 45Km op de
teller na wat voor mij een van de mooiste, en zeker een van de leutigste ritjes
van van de voorbije jaren was.
Wie in de late namiddag eens een kijkje gaat nemen op het donkmeer
ziet al vlug een zeer behendige snelschaatser aan het werk. Zijn blauwwitte modderfokkertrui
valt goed op.
Luc kan schaatsen als de beste en overweegt om zaterdag
deel te nemen aan de driestedentocht !
