Voor ik thuis vertrek, rap de banden nog een beetje
bijpompen, kwestie dat het toch een beetje bolt op debaan richting Lokeren. Het valt mij wel op
dat ik vooraan redelijk wa bij moet steken, maar ik hoor niets lossen dus t
zal wel gaan.Tarara, niet dus, want als
ik aankom op het kerkplein en even voel hoe het met de bandendruk gesteld is,
duw ik bijna tot op de zjante.Rap terug
naar huis dus om een nieuwe band te steken. Ik rij van daaruit wel rechtstreeks
naar t Heiende en pik in bij de rest van de bende.Aan de inschrijving is het serieus
aanschuiven, maar met een beetje foefelen, kan ik toch aansluiten bij de Modderfokkers.
Als iedereen klaar is, kunnen we vertrekken voor een ritje van 52km. Jo staat
redelijk hevig, en gaat vanaf de start voluit op kop. Als Rudy na enkele
kilometers de troepen even gaat schouwen, merkt hij dat we er een paar missen,
en zegt om te wachten. Jo heeft dit blijkbaar niet gehoord, en gaat voluit door.
Mario, ook al een dagje ouder en toch al een beetje hardhorend gaat er achteraan.
Zodra we voltallig zijn, zetten we de achtervolging in achter de 2 vluchters. Het
duurt niet lang voor we Mario te pakken hebben, want die staat even verder aan
de kant geparkeerd. Blijkbaar een slippertje gemaakt en onderuit gegaan. Rudy
vraag zich luidop af hoe het mogelijk is om op zon recht stuk te vallen, maar
Mario heeft zo zijn streken, al kan de eerste modder van t jaar er ook wel
voor iets tussen zitten.Even later
hebben we Jo ook te stekken en kunnen we in groep verder. Het eerste deel van
de rit slingeren we van Lokeren, via Oudenbos naar Beervelde, om uiteindelijk
in de Vogelzang in Overmere aan de eerste bevoorrading aan te komen. Blijkbaar
waren ze hier ook een beetje verrast door de massale toeloop, want als wij
aankwamen zaten ze al zonder drinkbekertjes. We houden het dan maar bij een
hapje, en een slok van ons eigen pulle.Na de stop rijden we over Bontickstraatbrug en volgen we de molenroute.
Die brengt ons over breed verharde wegen langsheen de in aanbouw zijnde
windmolens aan de E17 in Overmere-Berlare.Daarna over Zele richting Gratiebossen, waar het gas helemaal opengaat. Net
wanneer ik denk dat de rappe vogels gaan vliegen zijn, krijgen we een tweede
bevoorrading waar alles terug samenkomt. Voor het derde deel nog een 15-tal km
te gaan, maar we krijgen nog een paar zware weide- en akkerstroken te verteren,
dus wordt het nog even doorbijten. Toch halen we voltallig de aankomst, al zijn
er nog een paar afvalligen die een
stukske afsnijden ( had ik dat maar geweten ).De terugweg richting Kalken verloopt iets minder vlot. Even voor
Heiende-brug merkt Jo een knikje in het fietspad niet op en sukkelt naast de
verharde weg. Een serieuze tuimelperte als gevolg. In zijn val knalt hij nog
tegen een geparkeerde wagen aan. Een normale mens zou hier minstens een paar
gekneusderibben, verstuikte pols en een
schedelbreuk aan overhouden, maar bij Jo blijft het bij een paar blutsen en
builen.We willen nog een bericht aan de
eigenaar van de wagen nalaten, maar schrijfgerei hoort nu eenmaal niet bij de
basisuitrusting van een mountainbiker.Gelukkig kunnen we via Danny de eigenaar van de wagen contacteren en
zodoende de schade-aangifte met de verzekeringen regelen. Leuk detail:Via de verzekering van de wielerbond, wordt
ook de franchise van de familiale verzekering volledig terugbetaald. Daar mag
toch wel eentje op gedronken worden in De Beize?
nagekomen ritverslag : plaatselijk 20 november door Rudy DC
Bij aankomst
op tou kerkhof, zoals Rudy R het noemt, staan Tom en Kenneth al te wachten. Na
mij komen Mario en vervolgens Yvan ook toe, het lijkt wel een Olympia-rit te
worden. Maar dan komt Danny toe en van zijnen velo kunt ge amper zien welk merk
dant is, hij is waarschijnlijk van de jaar nog niet gekuist.
Stefan en Luc
arriveren ook er zijn dus velos van alle merken.
We starten
met de groep voor de grote prijs Mario, hij heeft zijnen GPS mee maar kent de
rit eigenlijk al van buiten.
Er worden in
het begin wel wat grapjes gemaakt over de zogenaamde nieuwe wegels, maar
naarmate de rit verloopt worden vele, voor de meeste, onbekende wegels bloot
gelegd.
Mij
achterwiel kraakt dat het een plezier is, wel handig als je achterblijft in de
mist die er hangt, ze vinden je altijd terug. Waarschijnlijk zijn de meeste
billekes vergruisd en als dat ene goe dat er nog inzit passeert dan kraakt het.
De rit gaat
van t een wegelken in t ander. Buiten de vele putten, echt prachtig. t Is
dan ook in ene van die putten dat Stefan nen stuik zet. Zonder al te veel erg.
Nog meer pech
voor Stefan want wat verder valt hij plat en bij nader inzien is er ook nog nen
rayon af. Tijdens het herstellen schrikt Stefan nog efkens als ik hem zeg dak
op zijnen bril heb getorten. Gelukkig wast maar een grapje.
Yvan geeft
ook veel om zijn collega modderfokkers, hij voelt zelfs aan een weide
afsluiting of er genen ellentriek op zit, zodat iedereen met een gerust hart
het wegeltje kan passeren.
Mario moet
natuurlijk veel kop doen, want ja hij moet de weg tonen. Maar eigenlijk is het
een ideaal tempo, en als het moet wordt er gewacht op achterblijvers.
Zelfs Tom
flitst af en toe naar voren, zijnen velo is precies goe in orde gezet.
Het ritje van
ongeveer 50 km
wordt afgesloten met een sprintje, gemakkelijk gewonnen door Luc.
In de Beize
zitten André en Frank al uit te blazen van het parkoer in Overmere. Even later
komen Dirk en Pascal ook toe, die hebben er nog een toertje bijgedaan. Er is veel
belangstelling voor de nieuwe fiets van Pascal. Jaja ook nen Olympia. Enkel de
batterijen van de ingebouwde motor moeten nog geplaatst worden.
Ook de dames,
Linda, Machteld en Annemie arriveren op tijd om van de toastjes van café de
schommel (beize in t dialect) te genieten.(Nancy was rechtstreeks naar huis
gereden)
Het zware
geschut van de modderfokkers was afgereisd naar Kalmthout en zijn dan ook later
toegekomen, verslaggever van dienst was toen al riebe de bie.
Het ritje
biedt in ieder geval inspiratie voor onze georganiseerde rit.
ritverslag 20 november Kalmthout (+Baasrode) door Frank
Diegene die er niet bij waren
hadden weer ongelijk. Zaterdag morgen een rustige duurtraining met Jan. Met de
fiets naar Baasrode om daar den TTte rijden. Aan de start nog nen bekende Lotto
renner( Jelle Van Endert), dacht hem wel nog te vragen of ze zijn banden ook
voor mannen hadden ( da waren zo witte banden). De bedoeling was gewoon tempo
rijden en we hebben dat dan ook gedaan. Het parcours was nog redelijk
interessant, Wa draaien en keren in de bosjes, een trap naar beneden, nen dijk
naar omhoog. Op de weg een sappig tempoken en in het veld toch wa doorrijden.
Den enen keer Jan op kop, den andere keer ik op kop en de volgende keer terug
omgedraaid.
We hebben onderweg wel wat
mee wa baanjanetten gespeeld, ja die mannen kunnen rap rijden op de weg maar
ene keer in het veld of bos zie je ze niet meer.Terug in Baasrode bleef ik me
maar afvragen waar dienen prof van Lotto was. Die moeten nie zover na ons
vertrokken en die zijn ons nie gepasseerd. Terug naar huis op een rustig
tempo met als resultaat dat we maar een gemiddelde van 23,6 hadden voor 84 km en
we waren losgereden voor de zondag in Kalmthout.
Aja fauna: 1 konijn gezien
voor in de pot en een andere die ik zou kunnen gebruiken om aan de pot te
staan.
Kalmthout op een frisse zondag
morgen, redelijk fris aan de vis en toen ik met de fiets in Kalken aankwam was
ik blij dat ik in den auto bij Jo en Els kon zitten.
Dus Jo en Els, Rudy en
Nadine, Jan, Carlo, Axel, Geert, Cedric, Rudy en ik vertrokken om 8 uur Kalkens
uur(8:10) richting de Nederlandse grens.
Snel inschrijven wa op de weg
rijden(+/- 7km), Jo heeft daar toch 70% op kop van gereden en het bos in om er
bijna niet meer uit te komen. Prachtigen toer, single tracks, veel volk en dan
kunnen we ons toch goe uitleven. Sneller dan de andere door den bos
vliegen, iets meer risico nemen in afdalingen, over boom wortels hotsen en
botsen, draaien en keren en 1 maal was er toch nen bocht die rapper draaide dan
we dachten, Jan kwam er nog net door, ik koos om rechtuit te parkeren en de
anderen hadden het door en gingen iets trager maar zeker door den bocht.
Tot aan de veel te kleine en
te drukke bevoorrading bleven we allemaal ( Jo, Jan,Geert,Rudy,Rudy en
Cedric)nog redelijk samen maar na dien was het zo druk dat we al snel met drie(
Jan,Rudy en ik) voorop reden en bleven rijden. Elk van ons deed wat kopwerk
zodat we zelf een tempo konden opleggen. Diegene die derde zat had de slechtste
positie, de twee eerste kunnen tragere rijders gemakkelijker op een korte
afstand inhalen maar de derden moet al snel wat rijders er tussen laten en die
moeten dan op een andere plaats ingehaald worden waar de twee voor hem ook nog
eens tragere inhalen( met andere woorden da is diep gaan om terug in het juiste
wiel te zitten) Op 1 km van het einde kwamen we terug op den asfalt en zijn we
beginnen losrijden. Nog vlug ne Westmalle zonder konijn en wa Ice tea's en den
auto in richting Kalken. 12:45 zaten we al terug in de Beize. Cijfers: 45 km
gem. 25km/h. Gemiddelde hartslagen varieerden nogal sommigen hadden 164 gem.
anderen 141.
Nog wa Fauna gegevens : 2 blonde
konijnen gezien, zelf ene met nen paardenstaart.
Frank
slechts 2 modderfokkers terug gevonden in het fotoalbum...
De oproep van groene
Nadine om dopjes mee te helpen sparen heeft in minder dan één jaar tijd
ongeveer 45000 dopjes opgeleverd. Dat maakt in gewicht ongeveer 112 kg.
Een woordje
uitleg :
Een
blindengeleidehond kost (aan opleiding ed.) zon 15.000, maar een blinde
hoeft daar niets voor te betalen.
Omdat het
Belgisch Centrum voor Geleidehonden dit in zijn plaats bekostigt, heeft het nood aan sponsors en
sympathisanten.
VERZAMEL SCHROEFDOPJES !
Alleen plastic schroefdopjes van drankflessen worden ingezameld :
Mineraal of spuitwater /frisdrank / melk / fruitsap
Dus niet van detergenten, zeepproducten of oliën. Ook geen plastic
deksels of andere materialen
De
ingezamelde dopjes worden ten voordele van het Belgisch Centrum voor
Geleidehonden verkocht om te worden gerecycleerd in duurzame paletten. Door het
inzamelen van uw dopjes draagt u dus op milieuvriendelijke wijze bij tot de
ondersteuning van het BCG
Vorige vrijdag waren we nog met meer dan 30 voor het 11
november-ritje van Tonneke in Wetteren.Vandaag slechts 11 liefhebbers voor een ritje met den velo naar
Sombeke.Rudy R, Rudy V, Frank VdS, Luc
K, Stefan I, Geert S, Jan W, Cedric L, Bart VH, Dirk DB en ikzelf.De heenreis van toch zon 20km verloopt vrij
rustig waardoor we onbezweet ter bestemming aankomen, al kan de kille
ochtendnevel hier ook voor iets tussenzitten.Als iedereen ingeschreven is kunnen we aan onze tocht van 48km beginnen,
zij het nu aan een iets intensiever tempo.Na een 10-tal minuutjes rijden, krijgen we de keuze:Moeilijk-gevaarlijk stuk of makkelijk,je mag 3 keer raden.Een smal wegeltje met links piekdraad, en
rechts een smal beekje van zon halve meter breed, maar wel zéker 2 meter
diep.Wie daar in sukkelt, heeft best
een ladderke bij.Spijtig ( gelukkig )
worden we opgehouden door een voorligger die de passage wél moeilijk vindt en
komen we heelhuids terug de weg op.Het
zou nochtans nen schone foto geweest zijn als Danny erbij was geweest.We blijven zo lang mogelijk samen, maar na
een tijdje begint de bende toch te verbrokkelen.Een groepje voor, een ander groepje achter en
een paar enkelingen er tussenin.Even
later, Luc heeft er ondertussen al een duikske opzitten, troepen we weer samen
door een lekke band van Stefan.Volgens
mij, het beste wat ons op dit moment kon overkomen.Rudy V heeft echter last van pijnlijke
knieën, en zegt dat hij al verder rijdt, kwestie van in beweging te
blijven.Altijd al geweten dat je iemand
in nood niet alleen mag laten, dus offeren Geert en ik ons op om hem bij te
staan.De laatste 15km van de rit, de
rappe mannen zijn ons ondertussen al opnieuw voorbijgevlogen, en Rudy is wegens
aanhoudende pijn op terugweg naar huis, is bij mij het vat ook serieus af.Ik denk eraan om via Hamme, de kortste weg
naar huis te nemen, maar Geert, den loebas, overhaalt mij om toch door te
zetten, het is tenslotte niet zover meer.Maar als ge kapot zit is nie ver toch nog veel te ver, en ik zit dan ook
ferm op mijn tandvlees als we de aankomst bereiken.Na een vijftal minuutjes op adem komen, zeg
ik aan de anderen dat ze mij nu op t gemakske naar huis mogen duwen.Gelukkig vind ik mijnen derden asemen bol
ik vrij vlot mee met de bende, ook al zakt de snelheid niet onder de 35km/u.Zo ongeveer halfweg, ter hoogte van Zele
kanik ondertussen al weer een beetje
praten,en vraag ik aan Bart en Frank
die op kop rijden, of ik ne keer nie moe overpakken?En lap, in één keer, 3 4Km/u erbij.Ik moet toch ne keer beginnen nadenken als ik
iets zeg.Ik blijf mij echter vastbijten
in het wiel voor mij, en haal moe maar voldaan??? de aankomst.Ik bedank iedereen die mij een duwtje in de
rug gaf om zover te raken, waarop Frank zegt, er heeft u toch niemand geduwd? (
Zouden ze nu de hint begrepen hebben? ).In De Beize worden we opgewacht door Dirk H, Pascal L, en Guy R, die een
plaatselijk toerke reden en even later vergezeld door Annemie, Nadine, Ann, Tom
en Ronny die met de wagen naar Sombeke gereden waren.
Het
is bijna niet te geloven maar nog steeds zijn er modderfokkers die geen
degelijke fietsverzekering hebben. Wij, als club, vinden dat dit niet kan. Dit
is een must voor al onze actieve leden.
Voor 2012 krijgt de vergunning wielertoerist-VTT een
grondige facelift. Het resultaat is een mooie en frisse vergunning met een
sprekende weergave van alle doelgroepen. De grootste verandering is evenwel van
praktische aard. De aangesloten wielertoerist of mountainbiker zal tot en met
2016 dezelfde kaart op zak hebben. Ze wordt dus niet elk jaar meer vervangen!
Daarna krijgt hij telkens voor een periode van vier jaar een nieuwe kaart
bezorgd.
BINNENKORT
MEER UITLEG OVER HET VERNIEUWEN VANHET LIDMAATSCHAP
!
Enkele goede redenen
om aan te sluiten bij Wielerbond Vlaanderen
1. Een complete
verzekering
De
verzekering van Wielerbond Vlaanderen is 24 op 24 en 7 op 7 geldig. Zelfs
wanneer je in het buitenland bent, hoef je je geen zorgen te maken. Ook
hier dekt de verzekering elk gebeurlijk ongeval met de fiets. De
verzekering is erg compleet en omvat zowel burgerlijke aansprakelijkheid,
rechtsbijstand als een persoonlijk ongevallenverzekering.
2. Een magazine
op jouw maat
Zes
keer per jaar ontvangen onze recreatieve leden het Wielerbond Vlaanderen-magazine. Bovendien
krijg je gratis onze zomer- en winterkalender in de bus.
3. Aan
verminderde prijs naar wielerwedstrijden
Met
je lidkaart krijg je een mooie vermindering op de toegangsprijs van alle
wielerwedstrijden in Vlaanderen.
4. Verschillende
evenementen, toertochten en permanente routes
Het
hele jaar door organiseert Wielerbond Vlaanderen fietstochten in heel
Vlaanderen. Daar kan je tegen voordeeltarief aan deelnemen met je vergunning.
5. Tussenkomst
ziekenfonds
De
meeste mutualiteiten betalen een groot deel of zelfs de volledige kostprijs van
de vergunning jaarlijks terug. Het volstaat het aanvraagformulier ingevuld
en ondertekend door uw clubsecretaris, het provinciaal of WBV-bestuur over te
maken aan uw mutualiteit. Deze formulieren zijn te bekomen op de website van uw
mutualiteit.
